ΤΥΠΙΚΟ ΕΙΣΔΟΧΗΣ Α ΒΑΘΜΟΥ ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙΚΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ (ILLOUMINATI)

 

ΤΥΠΙΚΟ ΕΙΣΔΟΧΗΣ ΣΕ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΠΕΦΩΤΗΣΜΕΝΩΝ

ΑΝΟΙΓΜΑ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

ΚΥΒ.:

Αδ. Επόπτη του Πολέμου, είναι η αίθουσα του Κολλεγίου καλά φρουρούμενη?

ΕΠ. ΠΟΛ.: Μάλιστα Κυβερνήτη

ΚΥΒ.: ΚΥΒ.:

Ευχαριστώ πολύ Αδ. Επόπτη. Αδ. Εγερθείτε.

(Όλοι, εγείρονται και στρέφονται προς τον ΚΥΒ. Σε στάση Ευλαβείας)

ΚΥΒ.:   (Προς τον Επόπτη της Ειρήνης)

        Είναι όλοι οι αδελφοί Πεφωτισμένοι Ιππότες της Αλήθειας και της Γνώσης;

ΕΠ. ΕΙΡ.: Μάλιστα Κυβερνήτη. Είναι επίσης και Γνώστες της προέλευσης του Φωτός.

ΚΥΒ.:   Από που το διδάχθηκαν;  

ΕΠ. ΕΙΡ.:  Από την μελέτη των επιστημών αλλά και από την  πάταξη των προκαταλήψεων και των δεισιδαιμονιών.

ΚΥΒ.:    Γνωρίζουν επομένως οι Αδ. την προέλευση του Φωτός. Είναι σε θέση όμως να το χρησιμοποιούν και προς όφελος της Ανθρωπότητας;

ΕΠ. ΕΙΡ.:  Όχι σε όλη την έκταση.

ΚΥΒ.:   Και πως θα καταστούν εξ ολοκλήρου Γνώστες;

ΕΠ. ΕΙΡ.:  Μελετώντας τις Επιστήμες και αποκηρύσσοντας τα αξιώματα και τα θέσφατα που προβάλλουν τα κράτη και οι ηγεμόνες τους, όπως επίσης και τα μέσα επιβολής τους τα οποία είναι οι Νόμοι και οι θρησκείες. Η φράση η οποία τους χαρακτηρίζει είναι « Η γνώση Νικά πάντα την Αμάθεια, όπως το Δίκαιο Νικά πάντα το Άδικο»

ΚΥΒ.:    Πότε είναι η κατάλληλη ώρα για να συνεδριάσει ένα Κολλέγιο Πεφωτισμένων?

ΕΠ. ΕΙΡ.: Δεν υπάρχει ακατάλληλη ώρα και τόπος για να μεταδοθεί η Γνώση. Αυτό μπορεί να γίνει οπουδήποτε και σε κάθε στιγμή.

ΚΥΒ.:   (Κρούει τη σφύρα τόσες φορές, όσες και ο βαθμός που γίνεται η συνεδρίαση, ανά 3 φορές με την τελευταία κάθε τριάδας να είναι πιο δυνατή.)

Πεφωτισμένοι Αδ. Μου, με βάση τις Εξουσίες και τα Καθήκοντα που μου έχουν ανατεθεί, κηρύσσω την έναρξη της Μελέτης μας εις το όνομα του Μεγ. Αρχ. Ουρανού και Γης. Σας καλώ να είστε όλοι Δεκτικοί σε κάθε τι το οποίο λέγεται στο χώρο αυτό, γιατί να είστε σίγουροι ότι λέγεται μετά από άοκνη σπουδή. Επίσης να είστε ανεκτικοί σε κάθε άποψη που δεν σας εκφράζει απόλυτα, διότι λέγεται από Πεφωτισμένο Αδ.  Καθίστε Αδ. Μου.

ΣΥΝΤΟΜΗ ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΤΩΝ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ ΚΑΙ ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΤΟΥΣ. ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΥΧΕΤΗ ΤΥΧΟΝ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ (ΠΑΝΤΑ ΚΑΟΗΜΕΝΩΝ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ). ΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΕΙΣΑΧΘΕΙ ΑΠΟ ΠΡΙΝ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ ΑΔ., ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΟ ΒΑΘΜΟ ΤΟΥΣ ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΕΥΗΜΕΡΙΑ ΔΕΔΟΜΕΝΟΥ ΟΤΙ ΟΛΑ ΤΑ ΛΟΙΠΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΕΙΠΝΟ.

 

1^ος   ΒΑΘΜΟΣ

ΝΕΟΦΥΤΟΣ

ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΙΛΛΟΥΜΙΝΑΤΙΚΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ

Στην αίθουσα του κολλεγίου, βρίσκεται μακρύ τραπέζι, στη μια πλευρά του οποίου υπάρχουν τρία καθίσματα, και απέναντι από αυτά ένα κάθισμα. Στα τρία καθίσματα, κάθονται, στο μέσο, ο Κυβερνήτης, δεξιά του ο Α' Φύλακας του φωτός, και αριστερά του ο Β' Φύλακας του Φωτός. Απέναντι τους, στο ίδιο τραπέζι, βρίσκεται το κάθισμα του μυουμένου. Μπροστά από τη θέση του ένα ομοίωμα ανθρωπίνου κρανίου εστεμμένο με δάφνη, καθώς και τα προς γραφή αναγκαία.

ΕΝΑΡΞΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

Α' Φύλ. Φωτ. (όρθιος): Εγερθείτε όλοι.

Όλοι στέκονται, όρθιοι.

ΚΥΒ. (προς Α΄ Φύλ. Φωτ.): Τι ζητείς;

Α' Φύλ. Φωτ.: Τα τρία Μεγάλα φώτα του Ιλλουμινατισμού.

ΚΥΒ.: Ποια είναι αυτά;

Α' Φύλ. Φωτ.: Το φως του κόσμου, το οποίο φανερώνεται στους φυσικούς νόμους, το φως της συνειδήσεως, το οποίο φανερώνεται στη νοητική δραστηριότητα ταυ ανθρώπου, και το φως του Θεού, το οποίο φανερώνεται στις ενέργειες του Θεού.

ΚΥΒ.: Τι φέρεις μαζί σου;

Α' Φύλ. Φωτ.: Ελευθερία, για εκείνους οι οποίοι δεν θα την καταχραστούν, εργασία και αγαθή προαίρεση

ΚΥΒ.: Ζητείς κάτι άλλο;

Α' Φύλ. Φωτ.: Αντίσταση, πάλη και τιμωρία κατά των τυράννων, πολιτικών και πνευματικών.

ΚΥΒ.: Πού γονάτισες;

Α' Φύλ. Φωτ.: Ενώπιον του ΦΩΤΟΣ.

ΚΥΒ.: Πού έκλαυσες;

Α' Φύλ. Φωτ.: Προ του τάφου ενός αθώου δολοφονηθέντος.

ΚΥΒ.: Τι ποδοπάτησες;

Α' Φύλ. Φωτ.: Κάθε σύμβολο του δράκου του σκότους, ήτοι παπικές τιάρες, βασιλικά στέμματα και κάθε σημείο πολιτικού θεσμού που αντιστρατεύεται την ελευθερία και. το αυτεξούσιο του ανθρωπίνου προσώπου.

ΚΥΒ.: Γιατί έχουμε αξιωθεί του βαθμού του Νεοφύτου της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων;

Α' φύλ. Φωτ.: Διότι αναζητούμε τη γνώση και πολεμούμε, μέχρις εσχάτων και ακαταπαύστως, κάθε αδικία και κάθε καταπίεση, είτε εκδηλώνονται στο όνομα του Θεού, είτε εκδηλώνονται στο όνομα του βασιλέως, είτε εκδηλώ­νονται στο όνομα του λαού είτε της εθνικής πατρίδας.

ΚΥΒ.: Με ποιο δικαίωμα;

Α' Φύλ. Φωτ.: Επί του δικαιώματος μας ως πεφωτισμένων νεοφύτων.

ΚΥΒ.: Πώς απέκτησες αυτό το δικαίωμα;

Α' Φύλ. Φωτ.: Έχοντας δημιουργηθεί ως εικόνα του θεού και έχοντας εργαστεί στο πεδία της επιστήμης και της ηθικής.

ΚΥΒ. (προς τον μυούμενο): Αξιότιμε Κύριε / παρευρίσκεσαι στην έναρξη των εργασιών ενός Ιλλουμινατικού Κολλεγίου που έχει συγκληθεί για να σε μυήσει στην πνευματική εταιρεία των Ιλλουμινάτων, που ιδρύθηκε το 1776 στη Βαυαρία από τον Άνταμ Βάισχαουπτ με σκοπό την προώθηση και εφαρμογή ενός ουμανιστικού και φιλελεύθερου προγράμματος, που απηχούσε τις πιο υψηλές και ευγενείς αξίες του Διαφωτισμού Πριν προχωρήσουμε στη μύησή σου, πρέπει να σου καταστήσουμε σαφές ότι πρόκειται να μυηθείς σε μια εταιρεία η οποία εργάζεται υπέρ της γνώσης και της ελευθερίας. Οι Τέκτονες, οι Ροδόσταυροι, οι Ιππότες Ναΐτες, οι Ιππότες της Μάλτας, οι Ιππότες Καδός και οι Ιππότες Αγαθοποιοί της Αγίας Πόλεως αποτελούν τάγματα τα οποία κάποτε διεκήρυξαν ορισμένους σκοπούς οι οποίοι είναι σκοποί και του Ιλλουμινατισμού. Ως εκ τούτου, σεβόμενοι το παρελθόν και τα συμβολικά μνημεία, αυτών των ταγμάτων, εκφράζουμε σεβασμό προς αυτά, και δεν θα σου απαγορεύσουμε να συμμετέχεις σε αυτά, εάν νομίζεις ότι έχουν να σε ωφελήσουν σε κάτι. Ωστόσο, οφείλουμε να σου υπομνήσουμε ότι, με την πάροδο του χρόνου, συχνά, αυτά τα τάγματα διαβρώθηκαν από την υποτέλεια που επέδειξαν προς δυνάμεις του πολιτικού και του πνευματικού δεσποτισμού και, σε πολλές περιπτώσεις, δεν κατόρθωσαν να μείνουν αμόλυντα από αποκρυφιστικές διδασκαλίες οι οποίες οδηγούν τη νοητική ζωή του ανθρώπου σε σύγχυση και πλάνη.

Για να προστατευθούν από τους φορείς του σκότους, οι Ιλλουμινάτοι κρύφτηκαν, κατά καιρούς, μέσα σε τεκτονικά τάγματα και συνέταξαν και εξέδωσαν τελετουργικές διαλέξεις που έκρυβαν τις αρχές του Ιλλουμινατισμού μέσα σε κείμενα που είχαν τεκτονική, είτε ροδοσταυρική, είτε ναϊτική ορολογία. Δεν θα κρύψουμε πλέον τη γνώση μας, διότι ο Εωθινός Αστήρ υψούται, αναγγέλλων την έλευση της νέας εποχής του Ιλλουμινατισμού. Εσύ θα γνωρίσεις την καθαρή ιλλουμινατική διδασκαλία, απαλλαγμένη από περιττές συγκαταβάσεις και μυστικιστικές φλυαρίες, και ελπίζουμε και αναμένουμε από εσένα να αναδειχθείς σε αληθινό Ιλλουμινάτο. Οι τρεις πρώτοι βαθμοί της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων θα σε καταστήσουν κοινωνό της ηθικής, της φιλοσοφικής και της πολιτικής διδασκαλίας του Ιλλουμινατισμού, ώστε να εργαστείς επ'αυτών και να αμειφθείς κατάλληλα, με την πρόοδό σου σε ανώτερους βαθμούς.

Στη συνέχεια, πρέπει να δώσεις τις επίσημες υποσχέσεις σου προς την Τεκτονική Εταιρεία των Ιλλουμινάτων. Ο Β' Φύλακας του φωτός θα σου αναγνώσει αυτές τις υποσχέσεις, καλώντας σε στο τέλος να πεις τη φράση «ορκίζομαι όλα τούτα» και να θέσεις την υπογραφή σου στο σχετικό πρωτόκολλο ορκωμοσίας, έχοντας την επίγνωση ότι πράττεις τούτο ενώπιον του Παντεπόπτη Οφθαλμού, εκ του οποίου ρέει φως το οποίο είναι φως λυτρώσεως για τους ευσεβείς και πυρ καταναλίσκον για τους ασεβείς.

Β' Φύλ. Φωτ.: (προς τον μυούμενο): Προ του δάφνη εστεμμένου τούτου κρανίου, που συμβολίζει τα ευγενή θύματα της ανήθικης εξουσίας, ορκίζομαι να εκτελέσω, άνευ δισταγμού, και με επίγνωση των κινδύνων, κάθε διαταγή της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων. οποία δεν θα είναι ενάντια προς τα καθήκοντα της ιλλουμινατικής τιμής και ευγνωμοσύνης, ούτε προς m θεμελιώδη δικαιώματα του ανθρώπου. Ορκίζομαι να αποδεχθώ όλους τους νόμους και κανονισμούς της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων και να θεωρώ ως πιστεύω μου τα πιστεύω της. Ορκίζομαι ποτέ να μην αλλοιώσω ούτε να προδώσω τα τυπικά με τα οποία μυήθηκα ή πρόκειται να μυηθώ στους βαθμούς της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων. Ορκίζομαι πλήρη υπακοή στους νομίμους εκπροσώπους των Ιλλουμινάτων ανωτέρους μου και στον Διδάσκαλο, υπό τη διοίκηση του οποίου έχω την τιμή να εισέρχομαι στα μυστήρια και τα προνόμια του Ιλλουμινατισμού. Ορκίζομαι να είμαι μετριοπαθής σε όλα και να δεσπόζω των ορέξεων και να καταστείλω τις κακές κλίσεις μου. Ορκίζομαι να αφιερωθώ, ψυχή τε και σώματι, στην προστασία της αθωότητας, στη διεκδίκηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στην ταπείνωση των καταπιεστών και στην τιμωρία όσων καταπατούν το δίκαιο και την ηθική. Ορκίζομαι ότι ποτέ δεν θα συνθηκολογήσω με οποιονδήποτε δεσποτισμό σφετερισθέντα την πολιτική εξουσία. Ορκίζομαι ότι ποτέ δεν θα συνθηκολογήσω με οποιονδήποτε δεσποτισμό δεσμεύοντα τη συνείδηση και το αυτεξούσιο του ανθρωπίνου προσώπου. Ορκίζομαι ότι ποτέ δεν θα συκοφαντήσω μέλος της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων, ούτε ποτέ θα μονομαχήσω με αυτό. Ορκίζομαι ότι θα εργαστώ ως ιππότης του φωτός υπέρ της ευοδώσεως εκείνης της Σταυροφορίας η οποία αποσκοπεί στην κατάκτηση των Αγίων Τόπων που ονομάζονται Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Αλήθεια και Αγάπη, Ορκίζεσαι όλα τούτα;

Ο μυούμενος λέει «ορκίζομαι όλα τούτα» και υπογράφει το πρωτόκολλο ορκωμοσίας.

ΚΥΒ. (προς τον μυούμενο): Να είσαι γενναίος , ευγενής και πιστός, πάντοτε, και καθ' όλη τη ζωή σου προσηλωμένος στους νόμους και λεοντισμούς της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων, στην οποία κυριαρχούν οι αρχές: Ελευθερία, Δικαιοσύνη, Αλήθεια και Αγάπη. Τώρα, θα σου αποκαλύψουμε τις θεμελιώδεις διδασκαλίες του πρώτου βαθμού της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων. Παρακαλώ, ας αναλάβουμε όλοι τις θέσεις μας.

Όλοι κάθονται.

Α' Φύλ. Φωτ. (προς τον ΚΥΒ.): Ποιο είναι το πρωταρχικό πρόβλημα για κάθε φιλοσοφική ανησυχία;

ΚΥΒ. Διδ.: Το να διακριβώσει την πραγματικότητα του κάθε αντικειμένου αυτής της ανησυχίας, και ειδικότερα την πραγματικότητα εκείνη που νοείται ως πραγματικό­τητα κατ' εξοχήν, δηλαδή την πραγματικότητα του όντος,

Α’ Φύλ. Φωτ. (προς τον ΚΥΒ.):Τι εννοούμε με τους όρους ον και είναμ

ΚΥΒ.: Με τον όρο ον, εννοούμε μια αυτάρκη πραγματικότητα η οποία διαρκεί είτε με το να είναι κλειστή στον εαυτό της είτε με το να τείνει να υπέρ βει τη φύση της επεκτεινόμενη πέρα από τα κανονικά της όρια. Το ον είναι ένα σύστημα αποτελούμενο από ποιοτικά χαρακτηριστικά, τα οποία μπορούν να αναγνωριστούν και να αποδοθούν σε αυτό, ενώ, με τον όρο είναι, αναφερόμαστε σε μια κατάσταση στην οποία βρίσκεται μια ύπαρξη απόλυτα θετικώς (και τότε έχουμε να κάνουμε με το όντως ον), απόλυτα αρνητικώς (και τότε έχομε να κάνουμε με το όντως μη ον), και καθ' όλες τις άλλες ενδιάμεσες οντολογικές βαθμίδες. Κάθε οντολογική βαθμίδα αποτελεί τρόπο του είναι, π.χ. κίνηση, στάση, αυτό, έτερο, σχέση μεταξύ τους.

Α¹ Φύλ. Φωτ. (προς τον ΚΥΒ.): Ποιοι είναι οι τρόποι ύπαρξης του όντος;

ΚΥΒ.: Οι ακόλουθοι επτά: (1) κατά την ουσία του, (2) κατά τη μορφή του, (3) κατά τη σχέση μεταξύ ουσίας και μορφής, (4) κατά τον χρόνο του, (5) κατά τον χώρο του, (6) κατά τη δραστηριότητά του, και (7) κατά την παθητικότητα του. Κατ' αρχάς, το ον υπάρχει κατά την ουσία, του, που είναι το υλικό από το οποίο συνίσταται το δεδομένο ον, δηλαδή, κατά την αριστοτελική ορολογία, το «υλικό αίτιο» του, αυτό που αφενός επιτρέπει στο δεδομένο ον να είναι ό,τι είναι και αφετέρου το διαφορίζει από κάθε ον που αποτελείται από άλλο «ολικό». Αυτός ο ποιοτικής υφής προσδιορισμός του είναι που βασίζεται στην ουσία συμπληρώνεται από έναν ποσοτικής υφής προσδιορισμό τού είναι που βασίζεται στη μορφή, για την οποία υπεύθυνο είναι το «είδος» του όντος. Το μορφικό αίτιο του όντος είναι η εξωτερική μορφή την οποία προσλαμβάνει η ουσία, διαφοριζόμενη έτσι ακόμη περισσότερο από τα άλλα όντα. Παράλληλα προς τα δύο αυτά αίτια - το υλικό και το μορφικό - που συνιστούν δύο τρόπους του είναι, αναγνωρίζουμε δύο ακόμη αίτια: το ποιητικό και το τελικό. Το ποιητικό αίτιο αναφέρεται στο γεγονός στο οποίο οφείλεται το δεδομένο ον, που το παρήγαγε και που ελέγχει την ύπαρξη του. Το τελικό αίτιο αναφέρεται στο γεγονός στο οποίο η ύπαρξη του δεδομένου όντος αποσκοπεί, και που εκπληρώνεται με την παρουσία αυτού του όντος. Για παράδειγμα, ο χαλκός είναι η ύλη από την οποία αποτελείται ένα σκεύος, η μορφή είναι το στοιχείο που το καθιστά σκεύος κι όχι άγαλμα, ο δημιουργός του σκεύους αποτελείτο ποιητικό αίτιο του, και η χρήση του σκεύους αποτελεί τον σκοπό, «τέλος» του.

Η ουσία του όντος αποτελεί την εσωτάτη αυτού πραγματικότητα, ενώ η μορφή την αισθητή επιφάνεια της πραγματικότητας. Ενώ η ουσία, ή εσωτερική φύση, αποτελεί το είδος κάθε όντος, η εξωτερική επιφάνεια αποτελεί την ενεργό συνέπεια του είδους, κι όχι κάποιο περίγραμμα. Το εξωτερικό περίγραμμα ενός όντας ο Αριστοτέλης το ονομάζει σχήμα και δεν το ταυτίζει με τη μορφή. Η μορφή είναι η ενέργεια, η ζωή της ύλης, και γι' αυτό, στην κλασσική ελληνική τέχνη, η μορφή δηλώνει την αρμονική ολότητα κι όχι μια ατομική φαντασίωση.

Ο υλικός τρόπος του είναι και ο μορφικός τρόπος του είναι συμπίπτουν στο επίπεδο του δομικού τρόπου του είναι. Με τον όρο δομή, εννοούμε μια αυτοελεγχόμενη και αυτοδιαρθρούμενη πραγματικότητα η οποία οργανώνεται και αναδιοργανώνεται αφ' εαυτής και η οποία διέπεται από την ίδια την τάξη που ορίζει τον πυρήνα της, Επίσης, η δομή επιτρέπει στο ον να προσαρμόζεται σε μεταβαλλόμενες καταστάσεις χωρίς να μεταβάλλεται το ίδιο, αφού παραμένει αναλλοίωτο. Η δομή συνιστά το ζωντανό πρόγραμμα του όντος, κι έτσι- αποκαλύπτει την προθετικότητα του όντος, καθώς το ον ολοκληρώνεται σύμφωνα με μια πορεία προδιαγεγραμμένη από το ίδιο, Έτσι, μπορούμε να διακρίνουμε το είναι δυνάμει από το είναι ενεργεία» Το είναι δυνάμει συνιστά την κατάσταση του όντος του οποίου το πρόγραμμα ύπαρξης δεν έχει ολοκληρωθεί, και μπορεί μάλιστα να βρίσκεται ακόμη μόνο στο πρωταρχικό στάδιο της διαμόρφωσης του, αλλά είναι ήδη αποφασιστικά προσανατολισμένο, Το είναι ενεργεία συνιστά την κατάσταση του όντος του οποίου το πρόγραμμα ύπαρξης έχει εντελώς ολοκληρωθεί, και του οποίου η ολοκλήρωση καθορίζει τόσο το δεδομένο ον καθαυτό όσο και τη συμπεριφορά ίου. Για παράδειγμα, όσο ένα σκεύος βρίσκεται αποθηκευμένο, υπάρχει' δυνάμει, ενώ, όταν χρησιμοποιηθεί με τον τρόπο ακριβώς για τον οποίο είναι κατασκευασμένο να χρησιμοποιείται, υπάρχει ενεργεία.

Α' Φύλ. φωτ. {προς τον ΚΥΒ.): Ποιες είναι οι φιλοσοφικές μέθοδοι προσπέλασης του όντος;

ΚΥΒ.: Οι εκ των προτέρων μέθοδοι και οι εκ των υστέρων μέθοδοι. Οι εκ των προτέρων μέθοδοι, γενικά, έχουν ως χαρακτηριστικό γνώρισμα το ότι στηρίζονται σε αρχικές υποθέσεις οι οποίες παραμένουν αναπόδεικτες κι έχουν αξιωματικό χαρακτήρα, και από τις οποίες απορρέουν απαγωγικώς σειρές συλλογισμών που οδηγούν στα τελικά συμπεράσματα. Η εγκυρότητα μιας φιλοσοφίας που βασίζεται στ εκ των προτέρων μεθόδους προσπέλασης του όντος είναι ανάλογη της εσωτερικής - λογικής συνοχής της. Σας εκ των υστέρων μεθόδους προσπέλασης του όντος, το πρώτο δεδομένο δεν είναι ένα εκτός της συνειδήσεως ευρισκόμενο αντικείμενο αλλά η ίδια η συνειδησιακή εμπειρία.

Α' Φύλ. Φωτ. (προς τον ΚΥΒ.): Τι είναι ο χρόνος;

ΚΥΒ.: Με τον όρο χρόνος, εννοούμε τη διαδοχή των καταστάσεων από τις οποίες διέρχεται το ον, και αποτελεί έναν από τους τρόπους του είναι.

Α' Φύλ. Φωτ. (προς τον ΚΥΒ.): Τί είναι ο χώρος;

ΚΥΒ.: Με τον όρο χώρος, εννοούμε έναν ακόμη τρόπο του είναι. Ενώ ο χρόνος φαίνεται να αποτελεί το σύνολο των σημείων από τα οποία διέρχεται διαδοχικά η πραγματικότητα, ο χώρος φαίνεται να δηλώνει το σύνολο των σημείων στα οποία η πραγματικότητα εκτείνεται, όχι διαδοχικά, αλλά ταυτόχρονα.

Α' Φύλ. Φωτ. (προς τον ΚΥΒ.): Πώς νοείται η ένταξη του όντος μέσα στον κόσμο;

ΚΥΒ.: Το ον συμπληρώνει και ολοκληρώνει την παρουσία του χάρις στην οργάνωσή του η οποία προκύπτει από τη δυναμική ένταξή του μέσα στον κόσμο, Το ον αποτελεί μια δυναμική προθετικότητα και επιδιώκει την επιβε­βαίωσή του αφενός απορρίπτοντας εκείνες ης δυνατότη­τες του οι οποίες δεν συντρέχουν εντελώς προς τη φύση του είτε προς το πρόγραμμα ανάπτυξής του και αφετέρου επισηραίνοντας και προσκτώντας στοιχεία συγγενικά προς τη φύση του, τα οποία την επιβεβαιώνουν τονίζοντάς τη. Κατ' αυτόν τον τρόπο, ο ένας οργανισμός διευρύνεται και επιβεβαιώνεται μέσα στον άλλον, χωρίς να αλλοιώνεται η ίδια η φύση του.

Α' Φύλ. Φωτ. (προς τον ΚΥΒ.): Ποια είναι η σχέση μεταξύ της πραγματικότητας της συνείδησης και της πραγματικότητας του κόσμου;

ΚΥΒ.: Η σχέση της κοσμικής πραγματικότητας με την εικόνα του κόσμου μέσα στη συνείδηση αποτελεί μείζονος σημασίας πρόβλημα στην ιστορία της φιλοσοφίας και της επιστήμης. Ο φιλοσοφικός ρεαλισμός οδηγεί στην παραδοχή του πρωτείου της κοσμικής, ήτοι εξωσυνειδησιακής, πραγματικότητας. Ο φιλοσοφικός ιδεαλισμός οδηγεί στην παραδοχή του πρωτείου της συνειδησιακής πραγματικότητας. Στη φυσική επιστήμη, πέρα από τα αντικείμενα της κοσμικής πραγματικότητας των οποίων ο φυσικός έχει άμεση γνώση, υπάρχουν, π.χ. σε υποατομικό επίπεδο, συμπεριφορές που καθιστούν αναγκαία την προσφυγή σε έννοιες που αποτελούν διατυπώσεις της υποκειμενικής συνείδησης για τον κόσμο. Όροι όπως ιόντα, φωτόνια, ή ουδετερόνια δεν αντιστοιχούν σε κάποια αδιαμφισβήτητη εξωσυνειδη- σιακή πραγματικότητα, αλλά αποτελούν υποκειμενικά διανοήματα που υπάρχουν μέσα as νομιναλιστικής τάξης συμπλέγματα και βοηθούν στη διατύπωση επιστημονι­κών εξηγήσεων φαινομένων και συμπεριφορών του κόσμου, Στο πλαίσιο της επιστημονικής εξήγησης του κόσμου, δεν είναι δυνατό να διαχωριστεί πλήρως η κοσμική πραγματικότητα από την εικόνα που σχηματίζει η συνείδηση για τον κόσμο, Συνεπώς, ούτε ο ρεαλισμός ούτε ο ιδεαλισμός μπορεί να αποτελέσει γενική θεωρία. Από τη μια πλευρά, διαπιστώνουμε ότι ο κόσμος φαίνεται να διαφέρει από τη συνείδηση, εφόσον η συνείδηση αγωνίζεται να τον γνωρίσει, και αυτή η διαπίστωση οδηγεί σε ρεαλιστικές αντιλήψεις. Από την άλλη πλευρά, διαπιστώνουμε ότι η δομή του κόσμου δεν διαφέρει ριζικά από τη δομή της συνείδησης, και γι' αυτό άλλωστε καθίσταται δυνατή η τμηματική έστω γνώση του κόσμου από τη συνείδηση, και αυτή η διαπίστωση οδηγεί σε ιδεαλιστικές αντιλήψεις. Γι' αυτό, στην εποχή της προηγμένης νεωτερικότητας, η επιστήμη δεν ομιλεί περί πραγματικότητας και συνείδησης, αλλά περί πραγματι­κότητας κοσμικής και πραγματικότητας συνειδησιακής. Η επιστημονική διερεύνηση του προβλήματος της σχέσης μεταξύ κόσμου και συνείδησης δείχνει ότι η δομή του σύμπαντος, μακροκοσμικού, μικροκοσμικού και συνειδησιακού δεν είναι μεν μια, αλλά είναι ενιαία, κατ γι' αυτό αυτή η δομή έχει τη δυνατότητα να εκφράζεται με απεριόριστους τρόπους, Ζούμε σ' έναν εύπλαστο κόσμο απεριόριστα)ν δυνατοτήτων.

Α' Φύλ. Φωτ. (προς τον ΚΥΒ.): Τί είναι ζωή και πώς συνδέεται με την ψυχή;

ΚΥΒ.: Η ζωή αποτελεί φαινόμενο που εκδηλώνεται ως ακολουθία γεγονότων μέσα σε ένα γενικότερο συνεχές, όπως λ.χ. η εισχώρηση της μιας γενεάς μέσα στην άλλη, Φυσικοχημικά φαινόμενα αποτελούν τη βάση της ζωής, αλλά, πέρα απ' αυτά, η ζωή δεν νοείται δίχως μια τελική αρχή, ή έναν σκοπό, ο οποίος συνίσταται στη διατήρηση της ενότητας και στην υπαρξιακή ολοκλήρωση του ζώντος οργανισμού. Η συνείδηση αποτελεί συνέχεια, ανάπτυγμα και προβολή της ζωής, εξασφαλίζοντας στο συνειδητό ον την επίγνωση era φέρει τη δύναμη που εκφράζεται ως ζωή. Η δε ψυχή είναι ο προσωπικός τρόπος με τον οποίο ο κάθε άνθρωπος φέρει τη δύναμη που εκφράζεται ως ζωή.

Β' φύλ. Φωτ. (όρθιος): Παρακαλώ, εγερθείτε όλοι από τις θέσεις σας.

Όλοι στέκονται όρθιοι.

Β' Φύλ. Φωτ. (προς τον μυούμενο): Ακόυσες τις βασικές διδασκαλίες του πρώτου βαθμού του Ιλλουμινατισμού, Καλείσαι να μελετήσεις μεθοδικά τα ζητήματα που σου τέθηκαν υπόψη.

Τώρα, ο Γενικός Διδάσκαλος θα σου απονείμει τα διάσημα της πρώτης τάξης των βαθμών της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων, δηλαδή του [Βαθμού του Νεοφύτου, στον οποίο μόλις μυήθηκες, και των βαθμών του Αθηναίου και του Β' Ιλλουμινάτου, με τους οποίους ολοκληρώνεται η πρώτη τάξη βαθμών, και σου εύχομαι να την ολοκληρώσεις επιτυχώς.

ΚΥΒ. (προς τον μυούμενο): Νεόφυτε ………… σου απονέμω το περιλαίμιο της πρώτης τάξης βαθμών της Τεκτονικής Εταιρείας των Ιλλουμινάτων. Το πράσινο είναι σχεδόν το οικουμενικό χρώμα των φύλλων και των αναπτυσσόμενων βλασταριών όλων των φυτών, και, σε συμβολικό επίπεδο, το πράσινο αναφέρεται στην ελπίδα, την πρόοδο, την εξέλιξη και την αναγέννηση. Επίσης, το πράσινο χρώμα σε καλεί στη μελέτη του φυσικού κόσμου, σύμφωνα με τις διδασκαλίες και οδηγίες που έλαβες και πρόκειται να λάβεις στους επόμενους δύο βαθμούς.

Β' Φύλ. Φωτ. (προς τον ΚΥΒ.): Οι εργασίες μας ολοκληρώθηκαν. Σύμφωνα με τις παραδόσεις μας, ανανεώνουμε τις υποσχέσεις μας προς την Τεκτονική Εταιρεία των Ιλλουμινάτων και αναλαμβάνουμε την ευθύνη να συνεχίσουμε τη διαφωτιστική μας πορεία στον κόσμο.

ΚΥΒ.: Πορευθείτε προς το φως.