Κι’ εσείς Άγιος Θεόδωρε Κολοκοτρώνη;

 

Κι’ εσείς Άγιος Θεόδωρε Κολοκοτρώνη;

 

Ο Αθανάσιος Διάκος δεν ευτύχησε να αποκτήσει φωτοστέφανο.
Έτεροι υποψήφιοι άγιοι περιμένουν στωικά τη σειρά τους για να μπουν στο αγιολόγιο της Εκκλησίας.

Αν τυχόν φιλοδοξείτε κάποια μέρα να αγιάσετε, ιδού οι προϋποθέσεις και οι μέλλοντες «συνάγιοι» σας.

Δεν είναι ούτε ο πρώτος ούτε ο μόνος που απερρίφθη.

Ούτε καν είναι εκείνος που έφθασε πιο κοντά απ’ όλους στον φωτοστέφανο.

Αλλά, αν μη τι άλλο, κατέχει τον τίτλο της πλέον απρόσμενης υποψηφιότητας .

Άγιος ο Αθανάσιος Διάκος;

Και όμως, παρ’ ολίγον να συμβεί και αυτό.

Η πρόταση έφθασε προ τριμήνου στην Ιερά Σύνοδο, πλην τελικώς απερρίφθη.

Διότι ως λέγουν και οι εκπρόσωποι της Ιεράς Συνόδου, «τι ήταν ο Αθανάσιος Διάκος; Ένας διάκος σε ένα μοναστήρι που πήρε τα όπλα εναντίον των Τούρκων».

Και εννοούν βεβαίως πως ουδόλως εκτιμάται ως καθαγιαστικός παράγων η αφαίρεση ζωής των αντιπάλων, έστω και αν εκείνοι έχουν κατασκηνώσει επί του τραχήλου του Έλληνος τα τελευταία 400 έτη...
Διότι η Εκκλησία εκτιμά τα μάλα την ανεξικακία ως παράγοντα αγιοσύνης - εξ ου και η υποψηφιότητα του Αθανασίου Διάκου, τον οποίο στην εποχή του οι Τούρκοι τον αντιμετώπιζαν όπως στη δική μας εποχή αντιμετωπίζει ο Τζορτζ Μπους τον Οσάμα μπιν Λάντεν, απερρίφθη εκ της Ιερός Συνόδου, οία απεφάνθη: « Ήρωας τον 1821 ναι, αλλά άγιος όχι».

Και έτσι κάπως η αίτηση περί αγιοποίησης του Αθανασίου Διάκου παρεπέμφθη εις τας ελληνικός καλένδας, για να συναντήσει εκεί την αντίστοιχη αίτηση του Παπαφλέσσα, η οποία μακαρίως αναμένει εδώ και μια πλήρη δεκαετία την επανεξέτασή της, πλην άνευ ελπίδος πως θα έχει καλύτερη - ή, άλλως ειπείν, αγιότερα - τύχη την επόμενη φορά.
Διότι και τότε που πρωτοεξετάστηκε η περί «Αγίου Παπαφλέσσα» πρόταση, απερρίφθη παμψηφεί με το ίδιο αιτιολογικό που εισέπραξε και ο Αθανάσιος Διάκος όταν του ηρνήθησαν τον φωτοστέφανο...

Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν άλλες προτάσεις για νέους Αγίους - άλλωστε η αγιοποίηση είναι μια πολύ επικερδής υπόθεση.
Εξαιρετικές πιθανότητες στον μαραθώνιο προς την αγιοποίηση συγκεντρώνει, ας πούμε, ο όσιος Εφραίμ, ο οποίος λατρεύεται ήδη ως θαυματουργός στο Μοναστήρι του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου στη Νέα Μάκρη, διότι εκεί η ηγούμενη Μακαρία είδε όραμα που την καθοδήγησε σε ένα λείψανο του οσίου, όπερ λογίζεται ως θαύμα του
υποψήφιου αγίου...

Το ακόμη μεγαλύτερο θαύμα, πάντως, ήταν πως τα πλήθη των πιστών συνέρρευσαν στο μοναστήρι μετά τη διάδοση της παραπάνω ιστορίας, οπότε και τα παγκάρια γέμισαν ασφυκτικά.

Ατυχώς, ο θαυματουργός όσιος απέτυχε να αποτρέψει με νέο θαύμα τα τραγελαφικά επεισόδια που ακολούθησαν, όταν μεταξύ του μητροπολίτη Αττικής Παντελεήμονα και των μοναχών του μοναστηριού ξέσπασε ιερός πόλεμος με το που είδαν ασφυκτικά γεμάτα τα παγκάρια: Η μια πλευρά έβαζε στο μοναστήρι παγκάρια δικά της, η άλλη έσπαγε τα λουκέτα και έπαιρνε τα λεφτά.

Περιέργως, λίγο καιρό μετά τις εχθροπραξίες, αφίχθησαν και στην Ιερά Σύνοδο οι περίφημες «ροζ» κασέτες που έβαλαν σε μπελάδες τον μητροπολίτη Αττικής.

Οι πλέον καχύποπτοι λέγουν πως δεν πρόκειται περί τυχαίου περιστατικού - και αφού είναι βέβαιον πως ο υποψήφιος άγιος δεν έβαλε το χέρι του καθ’ ότι ποσώς θα ενδιαφερόταν για τέτοιες πεζές κι εξευτελιστικές ιστορίες, μάλλον σε χείρα ανθρώπου αναφέρονται, οία φρόντισε να βγάλει εκτός μάχης τον μητροπολίτη Αττικής...

Όπως και αν έχουν τα πράγματα, το γεγονός είναι πως ο όσιος Εφραίμ ακόμη περιμένει την επίσημη αγιοποίηση του.

Και μόνη του παρηγοριά στη μακρά περίοδο αναμονής θα μπορούσε να αποτελεί πως έτσι τουλάχιστον αποφεύγει την πεζή μοίρα της «αγίας ενστάσεως», την οποία προσφάτως υπέστη ο Άγιος Χρυσόστομος.

Εις πανελληνίως άγνωστος σύλλογος εκ Βόλου ορμώμενος είχε προφανώς προηγούμενα με τον μητροπολίτη Σμύρνης Χρυσόστομο, αλλιώς το φαινόμενο δεν εξηγείται.

Διότι μπορεί ο μητροπολίτης Σμύρνης εδώ και πολλά χρόνια να αποτελεί τιμημένο μέλος του αγιολογίου της Εκκλησίας, αλλά το γεγονός αυτό τα μέλη του συλλόγου των Βολιωτών το στηλιτεύουν ανελλιπώς σε κάθε συνεδρίαση τους.

Εξ ου και αποφάσισαν εσχάτως να εκδηλώσουν την αντίθεση τους και με αίτημα τους προς την Ιερά Σύνοδο απαίτησαν επισήμως να «καρατομηθεί» πάραυτα εκ του αγιολογίου ο Χρυσόστομος.

Ατυχώς για τους εκ Βόλου βάλλοντες κατά του Χρυσοστόμου, η Σύνοδος ουδόλως εξετίμησε την άποψη τους περί του αγίου και κατά συνέπεια απέρριψε την πρόταση τους.

Αλλά αυτό δεν σημαίνει πως δεν μπορούν να κάνουν αίτηση εκ νέου.
Διότι όταν πρόκειται για αγιοποιήσεις ή για «καρατομήσεις» αγίων, όλα έτσι ξεκινούν: με μια απλή αίτηση.

Την αίτηση την κάνουν οι πιστοί μιας περιοχής εφόσον αποφασίσουν πως εις εκ των προγόνων τους δικαιούται να ενταχθεί στα της Εκκλησίας όσια και ιερά - οπότε και η ομάδα των εν λόγω πιστών προστρέχει στον μητροπολίτη της περιφερείας για τα περαιτέρω.
Εκείνος άμα τη αποδοχή της αιτήσεως επιστρατεύει τη σχετική ομάδα κρούσης, που πραγματοποιεί τον λεγόμενο «έλεγχο αγιότητας».
Ανάλογα με την ιδιότητα του υποψήφιου αγίου, ο μητροπολίτης βρίσκει τους πανεπιστημιακούς δασκάλους που θα τον βοηθήσουν να ανασύρει από τη λήθη τις λεπτομέρειες του βίου και της πολιτείας του.
Ανασκαλεύουσα το παρελθόν, η ομάδα αυτή αναζητεί ό,τι μπορεί να αποτελέσει τεκμήριο αγιότητας, πέραν των αυτονόητων, όπως φέρ’ ειπείν το να προκύπτει από κάπου πως ο υποψήφιος υπήρξε μέχρι τέλους ορθόδοξος χριστιανός.

Το βασικότερο εκ των τεκμηρίων είναι ο υποψήφιος να έχει τα απαραίτητα «ένσημα» σε θαυματουργικές εργασίες.

Το πρόβλημα είναι πως τυχόν τυφλοί που βρήκαν το φως τους και ασθενείς που ανάρρωσαν εμπρός στη σεπτή όψη του υποψηφίου ως την τελετή αγιοποίησης θα έχουν αποδημήσει ομού μετά του θεραπευτού τους σε τόπο χλοερό - διότι πρέπει να παρέλθουν δύο γενεές (περίπου 50 χρόνια) από τον θάνατο τυχόν υποψηφίων προτού συζητηθεί καν η υπόθεση της αγιοποίησης τους.

Οπότε οι όποιες θαυματουργές εργασίες περάτωσε ο μέλλων άγιος πρέπει να έχουν καταγραφεί στη λαϊκή μνήμη όπερ σημαίνει πως οι... πραγματογνώμονες της επιτροπής ρωτούν τις κυρούλες της περιφερείας τι έχουν ακούσει περί του ποιου του υποψηφίου, και μόνο αν ακούσουν το κλασικό «θαύματα, αγόρι μου! Έκανε θαύματα πολλά, μεγάλη η χάρη τον» προχωρούν στο παρασύνθημα.

Το οποίο, βεβαίως, είναι η εξέταση των συνθηκών υπό τις οποίες ο εν λόγω υποψήφιος άφησε τον μάταιο ετούτο κόσμο.

Διότι δίδεται έξτρα μπόνους στην περίπτωση που διαπιστωθεί μαρτυρικός θάνατος, συνδυασμένος μάλιστα με εμμονή στην ορθόδοξη πίστη.

Ο συνδυασμός αυτός κερδίζει το εκκλησιαστικό τζακ ποτ: ο υποψήφιος άγιος, αν το επιθυμεί, δύναται ατιμώρητα να αποκηρύξει την πατρίδα του, την οικογένεια του ή τους συντρόφους.

Αλλά οφείλει μέχρις εσχάτων να εμείνει στην ορθόδοξη πίστη του, οπότε και συγκεντρώνει εξαιρετικές πιθανότητες απόκτησης φωτοστέφανου.

Αν και εφόσον η επιτροπή αποφασίσει πως ο υποψήφιος έχει και απήχηση στον κόσμο, και θαύματα στο ενεργητικό του, και μαρτυρικό θάνατο υπέρ πίστεως, τότε προχωρεί στα περαιτέρω: υποβάλλει την έκθεση της στον μητροπολίτη της περιοχής, ο οποίος και τη στέλνει στη Σύνοδο ώστε το Πατριαρχείο να αποφασίσει αν τελικώς συντρέχει λόγος αγιοποίησης.

Από το 1931, που καθορίστηκε και τυπικά η διαδικασία ανακήρυξης αγίων, έχουν ανακηρυχθεί συνολικά 37 άγιοι.

Μπράβο τους!!!!!!!!!!