Ο ΕΛΕΟΝΟΜΟΣ

Ο ΕΛΕΟΝΟΜΟΣ

Ως γνωστόν η Στ:. συμβολίζει το σώμα μας . Μέσα στον θυσανωτό κόρυμβο και στο ΒΑ μέρος του βρίσκεται η έδρα του Ελ.: που κατά την γνώμη μου συμβολίζει το δεξί πνευμόνι. 

Ως γνωστόν οι πνεύμονες παίρνουν το οξυγόνο και το διοχετεύουν στο αίμα. Ο δεξιός πνεύμονας είναι μεγαλύτερος από τον αριστερό διότι ο δεύτερος δημιουργεί μια κοιλότητα που μέσα φιλοξενεί την καρδιά, οπότε το περισσότερο οξυγόνο διοχετεύεται στο αίμα από τον δεξιό πνευμόνι. Αυτό βέβαια συμβολίζει το γεγονός ότι ο υλικός εαυτός μας χρειάζεται περισσότερο οξυγόνο απ' ότι ο πνευματικός, μην ξεχνάμε ότι είμαστε τέκνα της γης που οι αρχαίοι την έλεγαν Δήμητρα, δηλ. δύο μήτρες από τις οποίες καταγόμαστε, και γι’ αυτόν τον λόγο η έδρα του Ελ:. Βρίσκεται στον βορρά.

Έμβλημά του Ελ:. είναι το Κέρας της Αμάλθειας. Η Αμάλθεια ως γνωστόν είναι η κατσίκα η οποία θήλασε τον Δία μέσα στο Ιδαίον  Άνδρον όπου τον έκρυψε η Ρέα για να μην τον φάει ο Κρόνος. Το κέρας της Αμάλθειας έχει μέσα του όλα τα αγαθά της μητέρας Γης τα οποία δεν τελειώνουν ποτέ. Έτσι μόνο μπορούμε να νικήσουμε τον Χρόνο ( Κρόνος ) που μας τρώει και γι' αυτό η πρώτη υποχρέωση του μαθ:. είναι να δώσει κάποια από την ενέργειά του υπέρ των τέκνων της χήρας.

Δεν είναι τυχαίο Αδ:. μου που μετά τον θάνατο της Αμάλθειας το δέρμα της έγινε ασπίδα την οποία κρατούσε η θεά της σοφίας Αθηνά και ήταν η μόνη Ασπίδα που ούτε οι κεραυνοί του Διός δεν μπορούσαν να διαπεράσουν.

Οι αρχαίοι Τεκ:. τον πρώτο θεμέλιο λίθο κάθε οικοδομήματος τον έβαζαν στο ΒΑ μέρος, ακριβώς εκεί που βρίσκεται ο Ελ:. Ακριβώς δίπλα του κάθονται οι νεομυούμενοι μαθ:. διότι την ημέρα εκείνη όλοι αρχίσαμε να κτίζουμε το οικοδόμημά μας.

Ο Αδ:. Ελ:. περιάγει τον κορμό της αγαθοεργίας. Ως γνωστόν ο κορμός ενός δένδρου είναι αυτός που παίρνει όλα τα θρεπτικά συστατικά από την γη και τα μεταφέρει σε όλο το υπόλοιπο σώμα του δένδρου. Εάν ο κορμός καταστραφεί τότε χάνεται όλο το οικοδόμημα.

Οι Αρχ:. Τεκ:. που έκτιζαν σπίτια από ξύλο βάζανε στη μέση έναν μεγάλο κορμό και πάνω του έκτιζαν όλο το οικοδόμημα. Αυτός λοιπόν ο κορμός ήταν που ισορροπούσε όλες τις δυνάμεις που ασκούνταν πάνω σε όλο το κτήριο όπως γίνεται σε κάθε δένδρο, και γι' αυτό ο Αδ:.Ελ:. κάθε φορά ξεκινάει από το σημείο ισορροπίας που βρίσκεται μεταξύ των δύο στηλών και επανέρχεται πάλι στο ίδιο σημείο.

Εάν κάπου σε κάποιο σημείο του οικοδομήματος ασκηθεί περισσότερη δύναμη τότε καλείται ο κορμός να ισορροπήσει την κατάσταση προσφέροντας αγαθό έργο. Ο Απόστολος Παύλος στην Α' Κορινθίων  λέει: «Αλλήλων τα βάρη βαστάζετε».

Βέβαια Αδ:. μου την ισορροπία αυτήν δεν μπορούν να την διαταράξουν μόνο οι αρνητικές αλλά και οι θετικές δυνάμεις εάν υπάρχει υπερφόρτιση όπως και μπορούν και οι δύο μαζί να την δημιουργήσουν.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτής της κατάστασης είναι η περίπτωση του Διογένη του Κυνικού που όταν ένας πλούσιος από την Κόρινθο του έδωσε ένα μεγάλο ποσό και κάποιος του είπε ότι πρέπει να έχει υποχρέωση στον ευεργέτη του αυτός απάντησε ότι αυτός θα πρέπει να μου έχει υποχρέωση που τα πήρα. Όταν όμως ο Μέγας Αλέξανδρος του πρόσφορε δέκα τάλαντα (περιττού 24.000 σημερινές χρυσές λίρες) αυτός του είπε «Τι να τα κάνω τα χρήματα αφού έχεις φυλακίσει τους φίλους  μου» και προτίμησε να αποφυλακισθούν οι «φίλοι» του παρά να πάρει αυτό το τεράστιο ποσό.

Όπως είπαμε Αδ:. μου ο κορμός είναι αυτός που κρατάει το οικοδόμημα, που εάν είναι αδύναμος το οικοδόμημα ή θα είναι πολύ μικρό ή θα κινδυνεύει. «Όποιος σπέρνει με φιλειδωλεία, φιλειδωλεία θέλει συλλέξει» έλεγε ο Απόστολος Παύλος και ο κορμός είναι αυτός που ορίζει τους καρπούς που θα βγάλει το δένδρο «κάθε δένδρο καλό βγάζει καρπούς καλούς κάθε δένδρο σαπρό βγάζει καρπούς σαπρούς» έλεγε ο Ιησούς.

Μέσα στον κορμό της αγαθοεργίας ρίχνουμε όλοι ένα κομμάτι του ψυχισμού μας.
Όταν ο Αισχίνος ένας από τους μαθητές του Σωκράτη ο οποίος ήταν πολύ ευγενικός αλλά και πολύ φτωχός είπε στον διδάσκαλο : « δάσκαλε δεν μπορώ να σου δώσω τίποτε περισσότερο απο τον εαυτό μου» ο Σωκράτης του απάντησε : «Δεν νομίζεις ότι μου δίνεις τα μέγιστα; »

Όταν ο Αδ:. Ελ:. και ο Αδ:. Τελ:. περιάγουν τον σάκο των προτάσεων και τον κορ:. Της αγαθ:. τότε ο Σεβ:. Διδ:. ρωτάει «Ζητεί τις εξ' υμών αδ:. μου τον σακ::. των προτ:. Ή τον κορμ:. της Αγαθ:. ;» Αυτό φυσικά στον υλικό κόσμο χρειάζεται από την άποψη ότι πρώτα κοιτάζουμε τους Αδ:. μας και ύστερα τα υπόλοιπα μέλη αυτού του πλανήτη.

Στον πνευματικό κόσμο συμβολίζει όλες .τις δυνάμεις τις οποίες ταΐζουμε για να επιβιώσουν διότι πρώτα θα πρέπει να μπορούν να λειτουργήσουν όλα μας τα κέντρα ισορροπημένα για να μπορέσουμε να φτάσουμε στην Αν:. Βέβαια εάν τα κέντρα είναι ισορροπημένα κα κανείς δεν ζητάει καμιά βοήθεια από κανέναν, τότε δίνει εντολή ο Σεβ:, Διδ:. να προσκομιστούν στην Αν.: εκεί δηλ. που βγαίνει ο ήλιος και φωτίζει όλον τον κόσμο και φυσικά αυτός είναι ο απώτερος σκοπός κάθε Τεκ:. Το περιεχόμενο του σακ:. των προτ:. ανακοινώνεται αμέσως μετά τη προσκόμισή του στην Αν:. Για να μπορέσει εν ολίγοις ο κάθε Τεκ:. να αναλογισθεί την εξέλιξή του αλλά το περιεχόμενο του κορμού της Αγαθ:. ανακοινώνεται μόνο στις επόμενες εργασίες για να αναλογιστούμε από μόνοι μας το τι κάναμε μέχρι εκείνη την στιγμή.

Ο Πυθαγόρας υποχρέωνε στους μαθητές του κάθε φορά πριν κοιμηθούνε να αναλογίζονται: Τι έκανα την προηγούμενη μέρα; Τι καλό έκανα; Τι καλό μπορούσα να κάνω και δεν το έκανα; Τι έκανα που δεν έπρεπε να κάνω; Που μίλησα ενώ έπρεπε να σιωπήσω, που σώπασα ενώ έπρεπε να μιλήσω; Όλα αυτά Αδ:. μου είναι ενέργειες προς τα έξω και εάν ξέρουμε τα αποτελέσματα δεν υπάρχει λόγος να κάνουμε την ως άνω διαδικασία.

Τώρα Αδ:. μου θα σταθώ λίγο στο όνομα Ελ:. Νόμος είναι μία πρότασις που δεν επιδέχεται εξαιρέσεις. Η λέξη νόμος βγαίνει από το ρήμα νέμω που σημαίνει μοιράζω και έτσι η μοιρασιά γίνεται σύμφωνα με το έλεος που οι Αρχαίοι Αθηναίοι είχαν ελέου βωμόν. «Ελέου βωμός ο μάλιστα θεών εις ανθρωπίνου βίου και μεταβολάς πραγμάτων ότι ωφέλιμος»

Υπάρχει και η άποψη ότι η λέξις κορμός βγαίνει από το ρήμα κείρω που σημαίνει κόβω μαλλιά, κουρεύω που είναι ένδειξη μεγάλου πένθους, διότι όταν πάσχει κάποιος όλοι αδ:. μου είμαστε υποχρεωμένοι να συμπάσχομε και όπως ανέφερα θα πρέπει σε κάθε μεταβολή να βοηθάμε στην ισορροπία.

Προσοχή ! Αδ:. μου. Πολλές φορές εμείς οι άνθρωποι παρασυρόμαστε από τα συναισθήματά μας και κάνουμε ακρότητες. Ο Τεκ:. δεν δέχεται άεργους. 

Ο Απόστολος Παύλος λέει: «Ο μη εργαζόμενος μηδέ εσθιέτω», στην αρχαία Αθήνα δεν ήταν ντροπή κανείς να ξενυχτάει   στα συμπόσια, ντροπή όμως ήταν να μην μπορεί την επομένη να φέρει εις πέρας όλες τις εργασίες του. Θέλω να πω αδ:. Μου ότι είναι μεγάλο λάθος να βοηθάμε τον άεργο και τον οκνηρό, διότι έτσι του δίνουμε κίνητρο προς την οκνηρία. «Αργία μήτηρ πάσης κακίας» έλεγαν οι Αρχαίου Έλληνες.
Προσοχή ! αδ:. μου. Διότι εάν βοηθάμε τα ζιζάνια τότε θα πάρουν όλη την ενέργεια και δεν θα υπάρχει χώρος για το υγειές σώμα. Το έλεος όμως προανάφερα συμβάλει στην ισορροπία, εάν θυσιάζουμε τη ενέργειά μας οπωσδήποτε τότε θα μαζευτούν όρνια και θα μας καταβροχθίσουν. «Έλαιον θέλω ουχί θυσίαν» είπε ο Ιησούς. Επίσης ο ίδιος είπε: «Κανείς δεν βάζει καινούριο μπάλωμα σε παλαιό ιμάτιο ούτε καλό κρασί σε παλαιό, ασκιά». 

Τέλος θεωρώ καλό να αναφέρω μια κινέζικη] ιστορία. 

Κάποτε κάποιος ζήτησε από τον Θεό να τον δείξει τι είναι η κόλαση και ο παράδεισος. 

Τότε βρέθηκε πρώτα στην κόλαση και είδε τους ανθρώπους να κάθονται μπροστά σε ένα πιάτο με ρύζι αλλά είχαν όλοι νάρθηκες στα χέρια και δεν μπορούσαν να φάνε και όλοι δυσανασχετούσαν γιατί πεινούσαν. Όταν όμως πήγε στον παράδεισο είδε ακριβώς το ίδιο θέαμα αλλά εκεί δεν πεινούσε κανείς διότι ο ένας τάιζε τον άλλον.