ΤΥΠΙΚΟ Αου ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΒΑΘΜΟΥ (ΜΑΘΗΤΗΣ) ΑΚΕΤΕ

 

Σ.·. Δ.·. T.·. M.·. A.·. T.·. Σ.·.

ΕΘΝΙΚΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΟΑ

ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΤΕΚΤΟΝΩΝ

ΤΗΣ ΙΤΑΛΙΑΣ, ΓΕΝΕΑ ΤΟΥ 1805

 

ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΤΕΚΤΟΝΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

 

 

ΑΡΧΑΙΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΣ ΣΚΩΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

 

1ος ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΣ ΒΑΘΜΟΣ

[ ΜΑΘΗΤΗΣ ]

 

 

ΑΝΑΤΟΛΗ ΕΔΕΣΣΑΣ  6024

 

ΤΥΠΙΚΟ

ΤΟΥ 1ου ΣΥΜΒΟΛΙΚΟΥ ΒΑΘΜΟΥ [ΜΑΘΗΤΗΣ]

 

 

ΕΙΣΟΔΟΣ ΣΤΗΝ ΣΤΟΑ

 

Πριν από το Άνοιγμα, ο Τελετάρχης προετοιμάζει τον Ναό, τον οποίο αφήνει μέσα στο ημίφως.

Ανάβει τον Αστέρα, τον τοποθετημένο πάνω στο Βωμό των Όρκων.

Οι Αδελφοί συγκεντρώνονται στον Προθάλαμο. Φέρουν το Περίζωμα του Βαθμού τους, οι δε Αξιωματικοί φέρουν, επί πλέον, και το Έμβλημα του Αξιώματός τους.

Ακριβώς κατά την ορισθείσα ώρα, ο Τελετάρχης επιτρέπει την είσοδο στην Στοά διαδοχικά στους Μαθητές, στους Εταίρους, στους Διδασκάλους και στους Αξιωματικούς, οι οποίοι εισέρχονται και καταλαμβάνουν τις θέσεις που τους αντιστοιχούν, εκτός από:

·                 τους δύο Διακόνους,

·                 τους δύο Επόπτες,

·                 τον Σεβάσμιο Διδάσκαλο,

·                 τον αμέσως προηγούμενο Σεβάσμιο (εάν υπάρχει)

·                 και τον Πρόσθετο Τελετάρχη (εάν υπάρχει),

οι οποίοι εισέρχονται σε ακολουθία κατά την ακόλουθη τάξη:

 

Τελετάρχης

*

Β! Διάκονος           *                  *        Α! Διάκονος

Β! Επόπτης            *                  *        Α! Επόπτης

                                        *

Αμέσως προηγούμενος Σεβάσμιος Διδάσκαλος

                              *

Σεβάσμιος Διδάσκαλος.

 Η είσοδος της ακολουθίας συνοδεύεται από Μουσική.

Μόλις φθάσει η ακολουθία στην Ανατολή, οι Διάκονοι τίθενται ο ένας απέναντι από τον άλλον και διασταυρώνουν τις Ράβδους τους, οι Επόπτες τίθενται, επίσης, ο ένας απέναντι στον άλλον, ο δε αμέσως προηγούμενος Σεβάσμιος Διδάσκαλος, καθώς και οι Επισκέπτες Σεβάσμιοι Διδάσκαλοι, σχηματίζουν και αυτοί παράταξη.

Ο Τελετάρχης περνάει κάτω από τις Ράβδους των Διακόνων κι έρχεται να πάρει τον Σεβάσμιο Διδάσκαλο από το χέρι, για να τον τοποθετήσει στην Έδρα του.

Ακολουθεί ο αμέσως προηγούμενος Σεβάσμιος Διδάσκαλος, καθώς και οι Επισκέπτες Σεβάσμιοι Διδάσκαλοι.

Οι δύο Επόπτες τίθενται εκ νέου πλάι-πλάι και η Ακολουθία συνεχίζει την πορεία της μέχρι την Έδρα του Β! Επόπτη, ο οποίος τοποθετείται σε αυτή κατά τον ίδιο τρόπο όπως και ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος.

Η Ακολουθία ξεκινά και πάλι και σταματά στο Έδρανο του Α! Επόπτη, όπου διεξάγεται η ίδια τελετουργία.

Ο Β! Διάκονος πηγαίνει στην θέση του.

Ο Α! Διάκονος ακολουθεί τον Τελετάρχη μέχρι την θέση του.

Ο Τελετάρχης πηγαίνει στην θέση του.

Μετά από νεύμα του Σεβασμίου Διδασκάλου, ο Τελετάρχης, (δίχως την Ράβδο του) κατευθύνεται προς τον Στεγαστή, ο οποίος του παραδίδει το αναμμένο θυμιατό.

Ο Τελετάρχης το πηγαίνει στον Σεβάσμιο Διδάσκαλο, ο οποίος προσθέτει μία χούφτα Λιβάνι πάνω στο αναμμένο κάρβουνο.

Ο Τελετάρχης τοποθετείται μπροστά στον Σεβάσμιο Διδάσκαλο και θυμιατίζει τρεις φορές προς τα αριστερά, τρεις φορές προς τα δεξιά και τρεις φορές στο κέντρο. Αφού τελειώσει, κάνει να ηχήσουν οι αλυσίδες του θυμιατού, καθώς υποκλίνεται.

Έπειτα κατευθύνεται στο Έδρανο του Β! Επόπτη, όπου θυμιατίζει κατά τον ίδιο τρόπο.

Τέλος, στο Έδρανο του Α! Επόπτη επαναλαμβάνει την ίδια διαδικασία.

Συνεχίζοντας την πορεία του, αφήνει το θυμιατό στον Στεγαστή και επιστρέφει στην θέση του.

ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

 

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος καλύπτεται.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Καθίστε, Αδελφοί μου.

Θα προχωρήσουμε στο Άνοιγμα της Στοάς.

Ο Τελετάρχης ανάβει τον πυρσό του από τον Αστέρα του Βωμού των Όρκων και μεταβαίνει για να εμψυχώσει τους Αστέρες τους τοποθετημένους στα Έδρανα του Β! Επόπτη, του Α! Επόπτη, τέλος δε του Σεβασμίου Διδασκάλου. Έπειτα επιστρέφει στην θέση του.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Αδελφέ ………………, (απευθύνεται στον Β! Επόπτη και τον προσφωνεί με το βαπτιστικό του όνομα), ποιο είναι το πρώτο καθήκον ενός Επόπτη στην Στοά;

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Να βεβαιωθεί ότι η Στοά είναι κατάλληλα στεγασμένη.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Παρακαλώ να βεβαιωθείς σχετικά, Αδελφέ μου.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Αδελφέ ………………, (απευθύνεται στον Στεγαστή και τον προσφωνεί με το βαπτιστικό του όνομα), βεβαιώσου εάν η Στοά είναι κατάλληλα στεγασμένη.

Ο Στεγαστής, οπλισμένος με ξίφος, πηγαίνει και δίδει με την λαβή του ξίφους του τρεις κρούσεις [ - * * * - ] στην Θύρα, στις οποίες απαντά ο Κεραμιστής κατά τον ίδιο τρόπο.

Ο Στεγαστής επιστρέφει στην θέση του και απευθύνεται στον Β! Επόπτη (προσφωνώντας τον με το βαπτιστικό του όνομα) δίχως να τεθεί σε τάξη.

ΣΤΕΓΑΣΤΗΣ:

Αδελφέ ………………, η Στοά είναι κατάλληλα στεγασμένη.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Η Στοά είναι κατάλληλα στεγασμένη.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ ………………, (απευθύνεται στον Α! Επόπτη και τον προσφωνεί με το βαπτιστικό του όνομα), ποιο είναι το δεύτερο καθήκον του Επόπτη στην Στοά;

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Να βεβαιωθεί ότι όλοι οι παρευρισκόμενοι είναι Ελευθεροτέκτονες.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Βεβαιώσου, λοιπόν, γι’ αυτό και ανάφερέ μου σχετικά.

Αδελφέ Τελετάρχη, παρακαλώ να προηγηθείς του Αδελφού Πρώτου Επόπτη.

- * -

Όρθιοι, Αδελφοί μου, αντικρίζοντας την Ανατολή!

Θα τεθείτε σε Τάξη Μαθητή, κατά την διέλευση του Αδελφού Α! Επόπτη.

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος εγείρεται.

Το ίδιο κάνουν και όλοι οι Αδελφοί.

Ο Α! Επόπτης, κρατώντας την Σφύρα του, προηγουμένου του Τελετάρχη, ο οποίος φέρει την Ράβδο του, εκτελεί τον γύρο της Στοάς, δια του Βορρά, της Ανατολής και της Μεσημβρίας.

Οι Αδελφοί τίθενται σε Τάξη κατά την διέλευσή του.

Οι δύο Αξιωματικοί επιστρέφουν έπειτα στην θέση τους.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * -

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, όλοι οι παρευρισκόμενοι, που κοσμούν τις Στήλες του Βορρά και της Μεσημβρίας, είναι Ελευθεροτέκτονες.

Εκείνη την στιγμή, οι Αδελφοί που εδρεύουν στην Ανατολή, τίθενται σε Τάξη Μαθητή.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         (Τίθεται σε Τάξη)

Το ίδιο συμβαίνει και στην Ανατολή.

- * -

Καθίστε, Αδελφοί μου.

- * * * -

Αδελφέ Β! Διάκονε, πού είναι η θέση σου μέσα στην Στοά;

Β! ΔΙΑΚΟΝΟΣ:

Στα δεξιά του Α! Επόπτη.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Β! Διάκονε, γιατί καταλαμβάνεις αυτή την θέση στην Στοά;

Β! ΔΙΑΚΟΝΟΣ:

Για να μεταδίδω τις εντολές του στον Β! Επόπτη και να αγρυπνώ ώστε οι Αδελφοί να παραμένουν στις στήλες τους με σεβασμό, πειθαρχία και τάξη.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Β! Διάκονε, πού είναι η θέση του Α! Διακόνου;

Β! ΔΙΑΚΟΝΟΣ:

Στα δεξιά του Σεβασμίου Διδασκάλου.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Α! Διάκονε, γιατί καταλαμβάνεις αυτή την θέση στην Στοά;

Α! ΔΙΑΚΟΝΟΣ:

Για να δέχομαι τις εντολές του Σεβασμίου Διδασκάλου και να τις μεταδίδω στους Αδελφούς Επόπτες και στους υπόλοιπους Αξιωματικούς, όποτε χρειαστεί, προκειμένου οι Εργασίες να διεξάγονται με την μέγιστη ευπρέπεια, προς δόξα και τιμή του Τάγματος.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Α! Διάκονε, πού είναι η θέση του Β! Επόπτη μέσα στην Στοά;

Α! ΔΙΑΚΟΝΟΣ:

Στην Μεσημβρία, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Β! Επόπτη, γιατί εδρεύεις εκεί;

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Για να παρατηρώ τον Ήλιο στον Μεσημβρινό του και να καλώ τους Αδελφούς στην εργασία, από την εργασία στο διάλειμμα και από το διάλειμμα στην εργασία, έτσι ώστε να αντλούν από την εργασία τους όφελος και χαρά και οι Εργασίες τους να διεξάγονται με τάξη και ακρίβεια για το καλό της Πατρίδας και της Ανθρωπότητας.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Β! Επόπτη, πού είναι η θέση του Α! Επόπτη μέσα στην Στοά;

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Στην Δύση, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Α! Επόπτη, γιατί εδρεύεις εκεί;

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Για να παρατηρώ την δύση του Ηλίου και για να κλείνω την Στοά μετά από την εντολή του Σεβασμίου Διδασκάλου, αφού βεβαιωθώ ότι κάθε Αδελφός έχει λάβει τον μισθό που του οφείλεται και είναι ικανοποιημένος προς δόξα και τιμή του Παγκόσμιου Ελευθεροτεκτονισμού.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Α! Επόπτη, (ή Αδελφέ αμέσως προηγούμενε Σεβάσμιε Διδάσκαλε), πού είναι η θέση του Σεβασμίου Διδασκάλου μέσα στην Στοά;

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Στην Ανατολή, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Γιατί αυτό;

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Όπως ο Ήλιος ανατέλλει στην Ανατολή για να ανοίξει την πορεία της ημέρας, έτσι και ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος εδρεύει στην Ανατολή για να ανοίξει την Στοά και να κατευθύνει τους Αδελφούς στις οδούς του Ελευθεροτεκτονισμού και να λαμπρύνει την Στοά, εκπαιδεύοντας τους Αδελφούς με το φως της σχετικής προς το Τάγμα μας γνώσης του.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Α! Επόπτη, για ποιο λόγο συγκεντρωνόμαστε;

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Για να οικοδομούμε Ναούς στην Αρετή, να σκάβουμε σκοτεινές και βαθιές φυλακές για την Διαστροφή, και για να εργαζόμαστε για το καλό και την πρόοδο της Πατρίδας και της Ανθρωπότητας.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Β! Επόπτη, τι ηλικία έχεις;

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Τριών ετών, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Β! Επόπτη, ποια ώρα συνηθίζουν να ανοίγουν τις Εργασίες τους οι Μαθητές Ελευθεροτέκτονες;

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Την Μεσημβρία, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Τι ώρα είναι, Αδελφέ Β! Επόπτη;

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Είναι Μεσημβρία, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Επειδή είναι η ώρα, επειδή έχουμε την ηλικία και επειδή τα πάντα συμφωνούν με τον Τύπο, Αδελφοί Α! και Β! Επόπτες, παρακαλώ να πληροφορήσετε τους Αδελφούς που βρίσκονται στις Στήλες, όπως και εγώ πληροφορώ σχετικά αυτούς που εδρεύουν στην Ανατολή, ότι πρόκειται να ανοίξω αυτή την Σεπτή Στοά, δια των συνηθισμένων Μυστηρίων.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Αδελφέ Β! Επόπτη, Αδελφοί που κοσμείτε την Στήλη της Μεσημβρίας, ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος μας προσκαλεί να ενωθούμε μαζί του για να ανοίξει αυτή την Σεπτή Στοά δια των συνηθισμένων Μυστηρίων.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Αδελφοί που κοσμείτε την Στήλη του Βορρά, ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος μας προσκαλεί να ενωθούμε μαζί του για να ανοίξει αυτή την Σεπτή Στοά δια των συνηθισμένων Μυστηρίων.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Η αναγγελία έγινε, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.        

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Όρθιοι και σε Τάξη, Αδελφοί μου.

Αδελφέ Δοκιμαστή, Αδελφοί Α! και Β! Διάκονοι, εκτελέστε τα καθήκοντά σας.

Εκείνη την στιγμή ο Δοκιμαστής εγείρεται, παίρνει το Φως από τον Βωμό των Όρκων (ή από το Έδρανο του Σεβασμίου Διδασκάλου) και τοποθετείται στην Στήλη της ΣΟΦΙΑΣ (Ιωνική Στήλη).

Ταυτοχρόνως, ο Β! Διάκονος ανάβει το κερί του από τον Αστέρα του Β! Επόπτη και τοποθετείται στην Στήλη του ΚΑΛΛΟΥΣ (Κορινθιακή Στήλη).

Ταυτοχρόνως, ο Α! Διάκονος παίρνει το Φως από τον Αστέρα του Α! Επόπτη και τοποθετείται στην Στήλη της ΔΥΝΑΜΕΩΣ (Δωρική Στήλη).

Μόλις αυτοί οι τρεις Αξιωματικοί βρεθούν στην θέση τους, και κατά την στιγμή ακριβώς όπου ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος λέει τα ακόλουθα:

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:   - * -

Είθε η ΣΟΦΙΑ να προεδρεύει κατά την ανέγερση του Οικοδομήματός μας!

Ο Δοκιμαστής ανάβει την Ιωνική Στήλη (ΣΟΦΙΑ) και φωτίζεται η Ανατολή.

Όταν ο Α! Επόπτης λέει:

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * -

Ας το στηρίζει η Δύναμη!                    

Ο Α! Διάκονος ανάβει την Δωρική Στήλη (ΔΥΝΑΜΗ) και φωτίζεται η Δύση.

Όταν ο Β! Επόπτης λέει:

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * -

Ας το κοσμεί το Κάλλος!        

Ο Β! Διάκονος ανάβει την Κορινθιακή Στήλη (ΚΑΛΛΟΣ) και ολοκληρώνεται ο φωτισμός του Ναού.

Ο Δοκιμαστής προχωρεί προς τον Β! Διάκονο και μαζί προχωρούν προς τον Α! Διάκονο.

Καθώς διέρχονται από την Βόρεια πλευρά, ο Δοκιμαστής ανοίγει τον Τάπητα του Πρώτου Βαθμού.

Οι δύο Διάκονοι τοποθετούνται ένας από κάθε πλευρά του Βωμού και διασταυρώνουν τις Ράβδους τους (ο Β! Διάκονος στον Βορρά και ο Α! Διάκονος στον Νότο).

Ο Δοκιμαστής πλησιάζει τον Βωμό των Όρκων, γονατίζει στο αριστερό γόνυ, και ανοίγει την Βίβλο.

(Εάν παρευρίσκεται ένας πρώην Σεβάσμιος ή ο αμέσως προηγούμενος Σεβάσμιος, θα ανοίξει αυτός την Βίβλο).

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:   - * * * -

(Αποκαλύπτεται)

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:  - * * * -

(Υψώνει το Κολωνάκι με την Ουράνια Σφαίρα)

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:  - * * * -

(Χαμηλώνει το Κολωνάκι του με την Υδρόγειο Σφαίρα)

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Σε Δόξα του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος, στο Όνομα του Παγκοσμίου Ελευθεροτεκτονισμού, υπό την Αιγίδα της Ανεξάρτητης Κοινότητας των Ελευθέρων Τεκτόνων της Ελλάδας και υπό την προστασία της Εθνικής Μεγάλης Στοάς των Ελευθέρων Τεκτόνων της Ιταλίας, γενεάς του 1805, δυνάμει των Εξουσιών που μου έχουν απονεμηθεί, κηρύσσω ανοικτή, σύμφωνα με τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο, και στο Βαθμό του Μαθητή, αυτή την Σεπτή Στοά του Αγίου Ιωάννη που βρίσκεται στην Ανατολή …………………, με Αριθμό ……. και Διακριτικό Τίτλο …………………

Μαζί μου, Αδελφοί μου, με το Σημείο        (εκτελείται το Σημείο),

την Ομοβροντία   - * * * -

και την Σκωτική Επιφώνηση "ΟΥΖΑΙ - ΟΥΖΑΙ - ΟΥΖΑΙ".

Αδελφοί μου! Δεν βρισκόμαστε πια στον Βέβηλο Κόσμο, αφήσαμε τα μέταλλά μας στην Θύρα του Ναού.

Ας ανυψώσουμε τις καρδιές μας αδελφικά και ας στραφούν τα βλέμματά μας προς το Φως.

Καθίστε, Αδελφοί μου.

Ο Δοκιμαστής (ή ο αμέσως προηγούμενος Σεβάσμιος Διδάσκαλος) και οι Διάκονοι επιστρέφουν στις θέσεις τους.

 

ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΔΙΑΤΑΞΗ

 

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Γραμματέα, σε παρακαλώ να μας αναγνώσεις την Ημερήσια Διάταξη και τον Χαραχθέντα Πίνακα των τελευταίων Εργασιών μας.

Ο Γραμματέας κάνει την σχετική ανάγνωση.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφοί μου, έχετε να παρουσιάσετε παρατηρήσεις ως προς την σύνταξη του χαραχθέντος Πίνακα των τελευταίων Εργασιών μας;

Εάν κάποιος Αδελφός θέλει να προτείνει διορθώσεις, εγείρεται, τίθεται σε Τάξη και στρέφεται προς τον Επόπτη της Στήλης του, έτσι ώστε να μπορέσει αυτός να αναφέρει στον Σεβάσμιο Διδάσκαλο, μετά δε από την άδεια του Σεβασμίου, του χορηγείται ο λόγος.

Όταν οι Στήλες σιγήσουν:

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * -

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, η Σιγή βασιλεύει και στις δύο Στήλες.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Προσκαλώ τον Αδελφό Ρήτορα να δώσει τα συμπεράσματά του.

ΡΗΤΟΡΑΣ:

(Αν δεν υπάρχουν παρατηρήσεις)

Δεδομένου ότι κανένας από τους παρευρισκομένους Αδελφούς δεν διατύπωσε παρατηρήσεις πάνω στην σύνταξη του χαραχθέντος Πίνακα, ο οποίος μόλις μας διαβάστηκε, ας ευαρεστηθεί αυτή η Στοά να τον εγκρίνει.

(Αν υπάρχουν παρατηρήσεις)

Μετά από την προσθήκη των διορθώσεων στον χαραχθέντα Πίνακα, ο οποίος μόλις μας διαβάστηκε, ας ευαρεστηθεί αυτή η Στοά να τον εγκρίνει.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Όσοι από εσάς εγκρίνουν τα συμπεράσματα του Αδελφού Ρήτορα, να το εκδηλώσουν εγείροντας το δεξί χέρι κατά την κρούση της Σφύρα μου.

- * -

Αντίθετη γνώμη;

- * -

Ο χαραχθείς Πίνακας των τελευταίων Εργασιών μας υιοθετείται. Θα γίνει σχετική αναφορά στον Πίνακα της σημερινής Συνεδρίας.

Αδελφοί μου, έχετε να παρουσιάσετε τις δικαιολογίες των απόντων Αδελφών;

Οι ενδιαφερόμενοι Αδελφοί εγείρονται και παρουσιάζουν τις δικαιολογίες με τις οποίες είναι επιφορτισμένοι.

Μόλις καταγραφούν οι δικαιολογίες από τον Αδελφό Γραμματέα, ο Αδελφός Ελεονόμος πηγαίνει να παραλάβει τους Οβολούς.

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος πληροφορεί την Στοά για την υπάρχουσα αλληλογραφία.

Τέλος, ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος ευχαριστεί τους Αδελφούς Επισκέπτες που παρευρίσκονται στις Εργασίες, εάν έχουν ήδη εισέλθει με τα Μέλη της Στοάς. Διαφορετικά, δίδει εντολή να εισέλθουν εκείνη την στιγμή, οδηγούμενοι από τον Δοκιμαστή και τον Τελετάρχη.

ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

 

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Αδελφοί μου, η Ημερήσια Διάταξη εξαντλήθηκε.

Πριν κλείσω την Στοά, είμαι έτοιμος να δώσω τον λόγο σε όσους θα είχαν να παρουσιάσουν προτάσεις, μέσα στα πλαίσια του Τεκτονικού Τάγματος γενικώς ή αυτής της Στοάς ιδιαιτέρως.

Οι Αδελφοί που επιθυμούν να μιλήσουν ζητούν τον λόγο από τον Επόπτη της Στήλης τους. Όταν τελειώσουν οι Αδελφοί, ή αν δεν υπήρξαν παρεμβάσεις...

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * -

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, η σιγή βασιλεύει και στις δύο Στήλες.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Θα δώσω τώρα εντολή να κυκλοφορήσει ο Σάκος των Προτάσεων ταυτόχρονα με τον Κορμό της Χήρας.

Αδελφέ Τελετάρχη και Αδελφέ Ελεονόμε, εκτελέστε τα καθήκοντά σας.

Ο Τελετάρχης και ο Ελεονόμος εκτελούν την εντολή που έλαβαν, αρχίζοντας από τον Σεβάσμιο Διδάσκαλο και τους Αδελφούς της Ανατολής, και κάνοντας έπειτα τον γύρο της Στοάς.

Μόλις γίνει αυτό, τοποθετούνται μεταξύ των δύο Στηλών.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * -

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, ο Σάκος των Προτάσεων και ο Κορμός της Χήρας είναι στην διάθεσή σου.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Μήπως κανείς εξακολουθεί να επιθυμεί τον Σάκο των Προτάσεων και τον Κορμό της Χήρας;

ΕΑΝ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΔΙΕΚΔΙΚΗΣΕΙ ΤΟΝ ΣΑΚΟ ΤΩΝ ΠΡΟΤΑΣΕΩΝ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟΡΜΟ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ…

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, η σιγή βασιλεύει και στις δύο Στήλες.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Τελετάρχη και Αδελφέ Ελεονόμε, παρακαλώ να ανέλθετε στην Ανατολή.

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος ανακοινώνει τις τυχόν Προτάσεις που περιέχονται στον Σάκο των Προτάσεων.

Μετά την καταμέτρηση του Κορμού της Χήρας, που πραγματοποιείται από τον Ελεονόμο, το περιεχόμενο του Κορμού καταγράφεται από τον Γραμματέα.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφοί μου, όρθιοι!

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος και όλοι οι Αδελφοί εγείρονται και αποκαλύπτονται.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφοί μου, δεν μας μένει πια παρά, ακολουθώντας το Αρχαίο Έθιμο, να κλείσουμε τα μυστικά μας μέσα σε τόπο ασφαλή και ιερό (θέτει το δεξί του χέρι πάνω στην καρδιά του) και να ενωθούμε μεταξύ μας αδελφικά.

Ας σχηματίσουμε την Άλυσο της Ενότητας.

Σχηματίζεται η μικρή Άλυσος, με γυμνά τα χέρια, μεταξύ όλων των Αδελφών, συμπεριλαμβανομένων των Αδελφών Επισκεπτών, κατά τρόπο ώστε να περιβάλλεται ο Βωμός των Όρκων και το Μωσαϊκό Δάπεδο.

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος (ή ο αμέσως προηγούμενος Σεβάσμιος Διδάσκαλος) απαγγέλλει την προσευχή:

Προσευχή

Αδελφοί μου, ας μην ξεχνούμε ποτέ ότι η Αδελφική Αγάπη, όπως μας διδάσκουν τα Συντάγματα του 1723, είναι η βάση, ο ακρογωνιαίος λίθος, η αμμοκονία και η δομή του Αρχαίου μας Αδελφάτου.

Ας προσεγγίσουν μεταξύ τους οι καρδιές μας ταυτόχρονα με τα χέρια μας. Είθε η Αδελφική Αγάπη να ενώνει όλους τους κρίκους αυτής της Αλύσου που σχηματίσθηκε ελεύθερα από εμάς. Ας κατανοήσουμε το μεγαλείο και την ωραιότητα αυτού του προγονικού τελετικού. Ας μας διαποτίσει η βαθιά του έννοια.

Αυτή η Άλυσος μας ενώνει με όλους τους ευτυχείς ή δυστυχείς Αδελφούς μας σε όλη την επιφάνεια της Γης.

Μέσα της βρίσκονται πάντοτε αυτοί που την αποτελούσαν χθες.

Ας είναι το Έμβλημα της παραδόσεως που λάβαμε κανονικά, την οποία διατηρούμε αψεγάδιαστα και θα την μεταδώσουμε στις μελλοντικές γενεές ολόκληρη. Ας υψώσουμε το πνεύμα μας προς τον Μ.Α.Τ.Σ., που είναι ο Θεός, για το Μεγάλο Έργο της Παγκόσμιας Αδελφότητας.

Τηρείται μιας στιγμής Σιγή.

ΑΠΑΝΤΕΣ:

Το ορκίζομαι.        (Με τεντωμένο το δεξί χέρι)

Σχηματίζεται εκ νέου η Άλυσος και τηρείται μιας στιγμής σιγή.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφοί μου, ας εγκαταλείψουμε την Άλυσο.

Οι Αδελφοί εγκαταλείπουν την Άλυσο, αφού κινήσουν τους βραχίονες τρεις φορές, και επιστρέφουν στις θέσεις τους.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Καθίστε, Αδελφοί μου.

Αδελφέ Β! Επόπτη, πού λαμβάνουν τον μισθό τους οι Μαθητές;

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Στην Στήλη "Β", Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Α! Επόπτη, είναι ικανοποιημένοι και ευχαριστημένοι οι Εργάτες;

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Το μαρτυρούν και στις δύο Στήλες, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Α! Επόπτη, ποια ώρα συνηθίζουν να κλείνουν τις Εργασίες τους οι Μαθητές Ελευθεροτέκτονες;

 Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Το Μεσονύκτιο, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Τι ώρα είναι, Αδελφέ Α! Επόπτη;

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Είναι Μεσονύκτιο, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.  

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Είναι, λοιπόν, καιρός να τους απολύσουμε.

Είθε να συνεχίσουν να εργάζονται κατ’ αυτόν τον τρόπο με ελευθερία, ζήλο και χαρά!

Αδελφέ Δοκιμαστή, (ή Αδελφέ αμέσως προηγούμενε Σεβάσμιε Διδάσκαλε), Αδελφοί Α! και Β! Διάκονοι, παρακαλώ να μας βοηθήσετε.

Ο Β! Διάκονος πηγαίνει να συναντήσει τον Α! Διάκονο και μαζί πηγαίνουν να συναντήσουν τον Δοκιμαστή (ή τον αμέσως προηγούμενο Σεβάσμιο Διδάσκαλο), και κατευθύνονται μαζί στον Βωμό των Όρκων.

Οι δύο Διάκονοι (ο Α! στον Νότο και ο Β! στον Βορρά), διασταυρώνουν τις ράβδους τους πάνω από το Βωμό και ο Δοκιμαστής γονατίζει στο αριστερό του γόνυ.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Όρθιοι και σε Τάξη, Αδελφοί μου!

Είθε το Φως που φώτισε τις Εργασίες μας να συνεχίσει να λάμπει μέσα μας, για να μπορέσουμε να περατώσουμε έξω από τον Ναό το έργο που αρχίσαμε μέσα σ’ αυτόν, αλλά ας μη μείνει διόλου το Φως αυτό εκτεθειμένο στα βλέμματα των Βεβήλων.

Εκείνη την στιγμή, ο Δοκιμαστής (ή ο αμέσως προηγούμενος Σεβάσμιος Διδάσκαλος) αφαιρεί τα Εργαλεία και κλείνει την Βίβλο.

Ο Β! Διάκονος κατευθύνεται στην Κορινθιακή Στήλη (ΚΑΛΛΟΣ).

Ο Α! Διάκονος κατευθύνεται στην Δωρική Στήλη (ΔΥΝΑΜΗ).

Ο Δοκιμαστής κατευθύνεται στην Ιωνική Στήλη (ΣΟΦΙΑ).

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Είθε η Ειρήνη να βασιλεύει στην Γη.                        

Ο Δοκιμαστής, σβήνει τον Αστέρα ΣΟΦΙΑ.            

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * -

Είθε η Αγάπη να βασιλεύει μεταξύ των Ανθρώπων.

Ο Α! Διάκονος σβήνει τον Αστέρα ΔΥΝΑΜΗ.          

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * -

Είθε η Χαρά να είναι μέσα στις καρδιές μας.        

Ο Β! Διάκονος σβήνει τον Αστέρα ΚΑΛΛΟΣ.

Ο Ναός παραμένει αμυδρά φωτισμένος από το ΔΕΛΤΑ της Ανατολής και τους Αστέρες τους τοποθετημένους πάνω στα Έδρανα.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Α! Επόπτη, σε διατάζω να κλείσεις την Στοά.

- * * * -

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Μετά από την Διαταγή του Σεβασμίου Διδασκάλου, και σε Δόξα του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος, στο όνομα του Παγκοσμίου Ελευθεροτεκτονισμού, υπό την Αιγίδα της Ανεξάρτητης Κοινότητας των Ελευθέρων Τεκτόνων της Ελλάδας και  υπό την προστασία της Εθνικής Μεγάλης Στοάς των Ελευθέρων Τεκτόνων της Ιταλίας, γενεάς του 1805, κηρύσσω κλειστή αυτή την Σεπτή Στοά του Αγίου Ιωάννη που έχει ιδρυθεί στην Ανατολή …………………, με Αριθμό ……. και Διακριτικό Τίτλο ………………

- * * * -

(Χαμηλώνει το Κολωνάκι με την Ουράνια Σφαίρα)

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * * * -

(Υψώνει το Κολωνάκι με την Υδρόγειο Σφαίρα)

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Μαζί μου, Αδελφοί μου, με το Σημείο (εκτελείται το Σημείο),

την Ομοβροντία   - * * * -

και την Σκωτική Επιφώνηση "ΟΥΖΑΙ - ΟΥΖΑΙ - ΟΥΖΑΙ".

Ας αποσυρθούμε με Ειρήνη, ομνύοντας να τηρήσουμε τον Νόμο της Σιγής!

Οι Αδελφοί όλοι εκτείνουν το χέρι.

ΑΠΑΝΤΕΣ:

Το ορκίζομαι!

Εκείνη την στιγμή, σβήνει το Δέλτα.

Ο Δοκιμαστής κλείνει τον Τάπητα του Βαθμού και επιστρέφει στην θέση του.

Οι δύο Επόπτες πηγαίνουν επί κεφαλής των Στηλών τους.

Ο Τελετάρχης πηγαίνει στην Ανατολή.

Οι δύο Διάκονοι διασταυρώνουν τις ράβδους τους μπροστά στην είσοδο της Στοάς.

ΤΕΛΕΤΑΡΧΗΣ:

Αδελφοί μου, ακολουθείστε με!

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος τίθεται πίσω από τον Τελετάρχη.

Ακολουθείται κατά την εξής τάξη:

·                 από τους Διακεκριμένους Επισκέπτες,

·                 τους Σεβάσμιους Διδασκάλους,

·                 τον Ρήτορα,

·                 τον Γραμματέα.

Εκείνη την στιγμή, οι δύο Επόπτες, που βρίσκονται επί κεφαλής της Στήλης τους, την κατέρχονται ακολουθούμενοι από τους Αδελφούς κατά την τάξη που είναι τοποθετημένοι.

Οι δύο Διάκονοι κλείνουν την πορεία.

ΜΥΗΣΗ ΣΤΟΝ 1ον ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ ΒΑΘΜΟ

[ ΜΑΘΗΤΗΣ ]

ΔΙΑΣΚΕΠΤΗΡΙΟ

Το Διασκεπτήριο είναι ένας μικρός Χώρος, του οποίου οι τοίχοι είναι βαμμένοι με μαύρο χρώμα και φέρουν, με αργυρό χρώμα:

Ø    την Εικόνα μιας Κλεψύδρας και ενός Δρεπανιού που διασταυρώνονται, μαζί με ένα Κρανίο.

Ø    την Εικόνα ενός Αλέκτορα που φέρει από κάτω τις λέξεις:

Ø    "επαγρύπνηση και εγκαρτέρηση"

Ø    καθώς και τον Ερμητικό Τύπο: " V.I.T.R.I.O.L."

Το Διασκεπτήριο είναι επιπλωμένο με ένα Τραπέζι και ένα κάθισμα, πάνω δε στο τραπέζι έχουν τοποθετηθεί:

Ø    Ένας Πυρσός αναμμένος, ως μοναδικός φωτισμός,

Ø    Ένα Κρανίο,

Ø    Ένας Καθρέπτης,

Ø    Ένα κομμάτι Ψωμί,

Ø    Μία Στάμνα με Νερό,

Ø    Τρία βαζάκια διαφανή που περιέχουν αντιστοίχως:

* Υδράργυρο * Θειάφι * Αλάτι

Στο Διασκεπτήριο αναρτώνται οι εξής επιγραφές

«Αν οδηγήθηκες από απλή περιέργεια, γύρνα πίσω και φύγε!»

«Αν φοβάσαι να δεις τα σφάλματα και τις αδυναμίες της ανθρωπότητας να ανατέμνονται, δεν θα βρεις καμία ικανοποίηση ανάμεσά μας.»

«Αν εκτιμάς τα γήινα αγαθά και τα γήινα προνόμια, δεν θα βρεις εδώ τίποτα που να σε βοηθήσει στους στόχους σου.»

«Εάν δεν μας εμπιστεύεσαι, μην προχωράς περισσότερο.»

«Εάν η καρδιά σου είναι αγνή και οι προθέσεις σου καλές, είσαι καλοδεχούμενος!»

«Αν καρτερήσεις, θα εξαγνισθείς δια των Στοιχείων, θα βγεις έξω από την άβυσσο του σκότους, και δεις το Φως!»

«Χώμα είμαστε, και στο χώμα θα επιστρέψουμε.»

«Μέσα στον τάφο, όλοι είναι ίσοι.»

«Όποιος κατήλθε στον τάφο, δεν βγαίνει πια στην επιφάνεια.»

«Ο τρόπος δράσης των διεστραμμένων είναι σαν σκοτάδι. Δεν γνωρίζουν πού σκοντάφτουν.»

«Όποιος βαδίζει με τον σοφό, θα γίνει σοφός, αλλά ο σύντροφος των τρελών θα καταστραφεί.»

«Όποιος κλείνει τα αυτιά του στο κάλεσμα του φτωχού, θα βρεθεί και αυτός σε ανάγκη και δεν θα τον ακούει κανείς.»

«Να μην αφαιρείς τα παλαιά ορόσημα, και να μην εισέρχεσαι στα κτήματα των ορφανών.»

«Όποιος δεν κυβερνά το ίδιο του το πνεύμα, είναι μια πόλη ερειπωμένη και δίχως τείχη.»

 «Ο Θεός θα κρίνει τους δίκαιους και τους άνομους.»

ΔΙΑΤΑΞΗ ΣΤΟΑΣ

Η Στοά είναι διευθετημένη όπως κατά τις συνήθεις Συνεδρίες.

Εξ άλλου θα έχουν προβλεφθεί τα ακόλουθα Υλικά:

Ø    Ένα "Κύπελλο Σπονδών",

Ø    Μία Κανάτα με Νερό,

Ø    Ένα Φιαλίδιο με απόσταγμα Αλόης.

(Όλα αυτά βρίσκονται πάνω στο Έδρανο του Αδελφού Ελεονόμου)

Μία Σανίδα με μορφή "Τραμπάλας" για την Δοκιμασία του Αέρα (έχει τοποθετηθεί από πριν κατά μήκος της Στήλης του Βορρά).

Μία Σανίδα με Σφαίρες, που σχηματίζουν εμπόδιο (έχει τοποθετηθεί από πριν κατά μήκος της Στήλης του Νότου).

Ένα Δοχείο με Νερό, για την Δοκιμασία του Νερού (τοποθετημένο δίπλα στο Έδρανο του Αδελφού Α! Επόπτη).

Ένα Καλάμι με Σκόνη Λυκοποδίου, για την Δοκιμασία της Φωτιάς (τοποθετημένο πάνω στο Έδρανο του Αδελφού Θησαυροφύλακα).

Τα Συμβολικά Εργαλεία του Μαθητή:

Ο Κανόνας,

Η Οδοντωτή Σφύρα,

Η Σμίλη

(Η Οδοντωτή Σφύρα, είναι η Σφύρα με μία ή δύο κοφτερές πλευρές, δαντελωτές ή όχι, που χρησιμοποιείται από τους Λιθοξόους).

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΔΟΚΙΜΟΥ

Ο Βέβηλος, αφού προηγουμένως υποβληθεί σε ανάκριση και στις διαδοχικές ψηφοφορίες, σύμφωνα με τους Γενικούς Κανονισμούς, θα κληθεί για να γίνει δεκτός ως Ελευθεροτέκτονας.

Θα πρέπει να παρουσιασθεί στον Αδελφό Φρουρό του Τεκτονικού Χώρου τουλάχιστον μία ώρα πριν από την έναρξη της Τελετουργίας, θα οδηγηθεί δε αμέσως σε μία Αίθουσα Αναμονής, όπου δεν θα μπορεί να συναντήσει κανέναν από τους Αδελφούς.

Ο Δοκιμαστής, ή ένας Προπαρασκευαστής που θα έχει ορισθεί εκ των προτέρων από τον Σεβάσμιο Διδάσκαλο, συναντά τον Βέβηλο στην Αίθουσα Αναμονής και του απευθύνει, από μνήμης, τα ακόλουθα:

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Κύριε …………………………, έχετε ζητήσει να γίνετε δεκτός στον Ελευθεροτεκτονισμό. Είναι οριστική η απόφαση σας αυτή; Είστε έτοιμος να υποστείτε τις δοκιμασίες στις οποίες πρέπει να υποβληθείτε; Εάν ναι, παρακαλώ ακολουθείστε με.

Ο Δοκιμαστής, αφού καλύψει με τον κεφαλόδεσμο τα μάτια του Δοκίμου, θα τον οδηγήσει στο ΔΙΑΣΚΕΠΤΗΡΙΟ, και εκεί θα του αφαιρέσει τον κεφαλόδεσμο.

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Κύριε ……………………, εδώ είναι που πρόκειται να υποστείτε την πρώτη σας δοκιμασία. Για να γίνει αυτό, είναι απαραίτητο να αποκοπείτε από κάθε απατηλή ψευδαίσθηση, για να σας καταστήσουμε δε υλικώς αισθητό αυτό που πρέπει να επιτελεσθεί μέσα σας πνευματικώς, σας παρακαλώ να μου παραδώσετε κάθε τι το πολύτιμο που φέρετε επάνω σας και, ιδιαιτέρως, όλα τα μεταλλικά αντικείμενα, που συμβολίζουν αυτό που λάμπει με απατηλή λάμψη.

Μόλις γίνει αυτό…

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Ζητήσατε να γίνετε δεκτός στον Ναό του Ελευθεροτεκτονισμού. Για να επιτύχετε αυτό που επιθυμείτε, οφείλετε να υποταχθείτε στους νόμους του και να υποστείτε τις δοκιμασίες της μυήσεως στα Αρχαία Μυστήρια, τις δοκιμασίες των τεσσάρων αρχαίων Στοιχείων. Το πρώτο είναι το στοιχείο της Γης. Θα το υποστείτε εδώ ... καθώς βρίσκεστε εκεί όπου, αργά ή γρήγορα, θα καταλήξουν τα σώματα των ανθρώπων.

 

«Ο σοφός αναζητεί τον δρόμο της ζωής στην επιφάνεια, έτσι ώστε να ξεφύγει από την κάτω κόλαση.» ...

Μόλις σας αφήσω μόνο, να εξετάσετε και να εξερευνήσετε προσεκτικά τον τόπο μέσα στον οποίο βρίσκεστε! Διαβάστε όσα είναι γραμμένα στους τοίχους! Στοχασθείτε! Σταθείτε! Συζητείστε με τον εαυτό σας! Εάν η ζωή σας υπήρξε αθώα, ή, αν δεν ήταν αλλά μετανιώσατε για τα σφάλματά της, αν η καρδιά σας είναι αγνή και τα κίνητρά σας ευγενικά, το δε θάρρος σας σταθερό – μπορείτε να προχωρήσετε! Διαφορετικά, φύγετε! Και μη προσπαθήσετε να μάθετε περισσότερα. «Αυτός που έρχεται με ματαιοδοξία, φεύγει με σκοτάδι, και το όνομά του θα καλυφθεί με σκότη.»

Τώρα, κύριε ……………………, θα αφεθείτε μόνος σας με τον εαυτό σας, μέσα στην μοναξιά, την σιγή και αυτό το αδύνατο Φως. Τα αντικείμενα και οι εικόνες που προσφέρονται στο βλέμμα σας, έχουν ένα συμβολικό νόημα και σας παροτρύνουν να διαλογιστείτε. Αυτός ο σκοτεινός τόπος είναι ο Τόπος του Φιλοσοφικού σας Θανάτου. Πρόκειται να συντάξετε την Διαθήκη σας, δίνοντας γραπτές απαντήσεις στα τρία Ερωτήματα που σας προτείνονται στο φύλλο χαρτιού που σας παραδίδω τώρα, έπειτα δε θα διατυπώσετε τις τελευταίες σας θελήσεις. Θα επιστρέψουμε να πάρουμε τις Απαντήσεις σας, όταν θα έλθει η κατάλληλη στιγμή.

Ο Δοκιμαστής εγκαταλείπει τον Δόκιμο κλεισμένο μέσα στο Διασκεπτήριο.

 

 

ΤΕΛΕΤΟΥΡΓΙΑ ΜΥΗΣΕΩΣ

 

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφοί μου, σύμφωνα με την Ημερήσια Διάταξη, θα προχωρήσουμε τώρα στην Τελετουργία Μυήσεως του Βέβηλου …………………………, ο οποίος κατέστη το αντικείμενο ευνοϊκών ψηφοφοριών.

Αδελφέ Θησαυροφύλακα, έχεις λάβει ήδη τα μέταλλα που αντιπροσωπεύουν το "Δικαίωμα Μυήσεως";

Ο Θησαυροφύλακας, ο οποίος έχει κάνει προηγουμένως τις απαραίτητες ενέργειες, δίδει την καταφατική απάντηση:

ΘΗΣΑΥΡΟΦΥΛΑΚΑΣ:

Ναι, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Δοκιμαστή, έχεις εγκλείσει τον Δόκιμο στον Θάλαμο του Διασκεπτηρίου, αφού προηγουμένως του αφαίρεσες όλα του τα μέταλλα;

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Ναι, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.            

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αφού είναι έτσι, Αδελφέ Δοκιμαστή, πήγαινε στον Δόκιμο και φέρε μας την Φιλοσοφική Διαθήκη του.

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Ο Δοκιμαστής επιστρέφει στον Υποψήφιο, στο Διασκεπτήριο, και του λέει:

Η δοκιμασία σας δεν ολοκληρώθηκε. Δεν είμαστε ακόμα βέβαιοι για την ειλικρίνειά σας. Φάτε από το ψωμί και πιείτε από το νερό που βρίσκεται μπροστά σας! Αυτά αποτελούν την τροφή των θυμάτων της εγκόσμιας και της πνευματικής τυραννίας. Μπροστά σας, επίσης, υπάρχει αλάτι, θειάφι και υδράργυρος, οι τρεις αρχές που οι Αλχημιστές Αδελφοί μας χρησιμοποιούσαν για να επιτελέσουν το Μεγάλο Έργο. Ο διαχωρισμός και η συνένωση είναι οι σπουδαίες διεργασίες του σύμπαντος. Ο άνθρωπος είναι τριπλός, απαρτιζόμενος από σώμα, διάνοια και πνεύμα συνενωμένα. Σύμβολά τους είναι το αλάτι, το θειάφι και ο υδράργυρος. Δοκιμάστε το αλάτι! Όταν τα σώματα των νεκρών διαλύονται, τα μόριά τους γίνονται μέρη των σωμάτων των ζωντανών. Κάψτε λίγο από το θειάφι! Η φλόγα του και ο καπνός του είναι σύμβολα των καλών και κακών σκέψεών σας. Πάρτε λίγο υδράργυρο στα χέρια σας, και προσπαθήστε να τον χωρίσετε σε μέρη, και θα δείτε πως αυτά παραμένουν το ένα κοντά στο άλλο! Το πνεύμα είναι απλό και αδιαίρετο. Στοχαστείτε και μάθετε!

Κατόπιν ο Δοκιμαστής παραλαμβάνει την Διαθήκη του Υποψηφίου, έπειτα δε επιστρέφει στην Στοά και, προχωρώντας τελετουργικά μέχρι την βάση της Ανατολής, παρουσιάζει στον Σεβάσμιο Διδάσκαλο, καρφωμένη στην αιχμή του ξίφους του, την εν λόγω Διαθήκη.

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος, αναμένοντας την επιστροφή του Δοκιμαστή, θα υπενθυμίσει περιληπτικά το Βιογραφικό Σημείωμα του Δοκίμου.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ: (Διαβάζει με δυνατή φωνή την Διαθήκη και συνεχίζει)

Αδελφοί μου, μόλις πληροφορηθήκατε τα όσα περιλαμβάνονται στην Φιλοσοφική Διαθήκη του Δοκίμου …………………………

Μήπως κάποιος από εσάς έχει να παρουσιάσει παρατηρήσεις;

(Εάν κανείς δεν ζητήσει τον λόγο)

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Δοκιμαστή, σε παρακαλώ να πας και πάλι στον Δόκιμο και να τον προετοιμάσεις για την Εισδοχή του ως εξής: με μία τριπλή θηλιά στον λαιμό, με τα μάτια καλυμμένα με κεφαλόδεσμο, με τον δεξιό βραχίονα ελεύθερο από κάθε τι, με το στήθος και το αριστερό γόνατο γυμνά,

με το δεξιό πόδι σε παντόφλα.

Θα τον οδηγήσεις ακολούθως στην Θύρα της Στοάς.

Ο Δοκιμαστής εγκαταλείπει, τελετουργικά, την Στοά.

Κατά την διάρκεια της απουσίας του, ο Δεύτερος Διάκονος διευθετεί ταχύτατα το απαραίτητο υλικό στα κατάλληλα σημεία.

Ακολούθως πηγαίνει να συναντήσει τον Δόκιμο.

Ο Δοκιμαστής επιστρέφει στην Θύρα της Στοάς συνοδευόμενος από τον Δόκιμο, τον οποίον έχει προετοιμάσει σύμφωνα με τον τύπο, έτσι όπως του έχει υποδειχθεί.

Τον Δόκιμο κρατά ο Δεύτερος Διάκονος.

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:  - * -

(Δίδει μία κρούση στο εξωτερικό μέρος της Θύρας)

ΣΤΕΓΑΣΤΗΣ:

Αδελφέ Β! Επόπτη, κρούεται η Θύρα της Στοάς κατά τρόπο βέβηλο.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, κρούεται η Θύρα της Στοάς κατά τρόπο βέβηλο.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Ποιος τολμά να έλθει να διακόψει τις Εργασίες μας;

Αδελφέ Στεγαστή, κοίταξε, λοιπόν, ποιος κτυπά κατ’ αυτόν τον τρόπο!

Αδελφοί μου, οπλισθείτε με τα ξίφη σας, προκειμένου να υπερασπίσετε αυτήν την περίβολο από κάθε βεβήλωση!

ΣΤΕΓΑΣΤΗΣ:      (Μισανοίγει την Θύρα αθόρυβα)

Ποιος είναι;

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:  (Διασχίζει μόνος την Θύρα της Στοάς, τίθεται σε τάξη)

Οδηγώ εδώ τον κύριο …………………, έναν "Ταπεινό Δόκιμο" βυθισμένο στα σκότη, ο οποίος έχει προταθεί κανονικά και για τον οποίον οι ψηφοφορίες ήσαν ευνοϊκές.

Έρχεται τώρα, με την δική του και ελεύθερη βούληση, κατάλληλα προετοιμασμένος, για να γίνει δεκτός στα Μυστήρια και στα Προνόμια του Ελευθεροτεκτονισμού.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Δοκιμαστή, εγγυάσαι για τον Δόκιμο ο οποίος βρίσκεται στην Θύρα της Στοάς; Είσαι βέβαιος για την καλή του πίστη;

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Στον βαθμό που ένας άνθρωπος μπορεί να μπει στην θέση κάποιου άλλου και να κρίνει τις μύχιες σκέψεις του, και στον βαθμό που η οξύνοια αυτής της Σεπτής Συναθροίσεως δεν έχει απατηθεί, εγγυώμαι ότι αυτός ο Δόκιμος είναι ελεύθερος και καλών ηθών. Σε Δόξα του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος, μόλις υπέστη νικηφόρα την "Δοκιμασία της Γης".

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Έχεις βεβαιωθεί ότι ο Δόκιμος έχει προετοιμασθεί σύμφωνα με τον τύπο για την Μύηση;

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Ναι, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφοί μου, μόλις διαπιστώσατε την ταυτότητα του Δοκίμου που βρίσκεται στην Θύρα της Στοάς και για τον οποίο οι ψηφοφορίες απέβησαν ευνοϊκές. Υπέστη την "Δοκιμασία της Γης" και έχει προετοιμασθεί σύμφωνα με τον τύπο για την Εισδοχή του. Μήπως αντιτίθεται κανείς στην εισδοχή του;

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, η σιγή βασιλεύει και στις δύο Στήλες.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αφού κανείς δεν αντιτίθεται σε αυτήν την Εισδοχή, Αδελφέ Δοκιμαστή, φρόντισε να εισέλθει ο Δόκιμος.

Ο Στεγαστής ανοίγει την Θύρα με μεγάλο θόρυβο.

Ο Δοκιμαστής, εισάγοντας τον Δόκιμο, ο οποίος οδηγείται από τον Β! Διάκονο, τον κάνει να χαμηλώσει το κεφάλι, σαν να επρόκειτο να περάσει από μία πολύ χαμηλή θύρα.

Τον οδηγεί μεταξύ των δύο Στηλών και ακουμπά την αιχμή του ξίφους του πάνω στο στήθος του Δοκίμου.

(Αν υπάρχουν περισσότεροι Δόκιμοι, τα ξίφη κατευθύνονται προς το στήθος τους από Αδελφούς που έχουν υποδειχθεί διακριτικά από τον Αδελφό Δοκιμαστή.)

Ο Στεγαστής ξανακλείνει την Θύρα αθόρυβα.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Κύριε …………………, αυτό το ξίφος που νιώθετε πάνω στο στήθος σας, υψώνεται πάντοτε για να τιμωρήσει τον επίορκο. Είναι το σύμβολο των τύψεων που θα ξεσκίσουν την καρδιά σας εάν ποτέ προδώσετε την Εταιρία από την οποία ζητάτε τώρα να κάνει δεκτό. Ο κεφαλόδεσμος που καλύπτει τα μάτια σας είναι το σύμβολο της τυφλώσεως μέσα στην οποία βρίσκεται ο άνθρωπος, ο άνθρωπος που κυριαρχείται από τα πάθη του και είναι βυθισμένος μέσα στην άγνοια και την δεισιδαιμονία.

Εκείνη την στιγμή, αποσύρεται το ξίφος από το στήθος του Δοκίμου.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Παρουσιάζεστε εδώ με την δική σας βούληση, με πλήρη ελευθερία και δίχως να σας έχει παρασύρει κανείς;

ΔΟΚΙΜΟΣ:          [Απαντά]

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Τι σχέδια έχετε παρουσιαζόμενος σ’ αυτή την Στοά;

ΔΟΚΙΜΟΣ:          [Απαντά]

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Να ξέρετε, κύριε …………………, ότι συγκεντρωνόμαστε στις Στοές μας για να θέσουμε σωτήριο φραγμό στα πάθη μας, ώστε να ανυψωθούμε υπεράνω των ποταπών συμφερόντων που βασανίζουν τους βέβηλους.

Εργαζόμαστε ακατάπαυστα για την βελτίωση μας, συνηθίζουμε την διάνοιά μας να συλλαμβάνει μονάχα ιδέες εμπνεόμενες από την τιμή και την αρετή δια της μυητικής ασκήσεως, η οποία επιτελείται με την βοήθεια των "Εργαλείων της Λογικής" που θα βρείτε μέσα σ’ αυτή την Στοά.

Ρυθμίζοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο τις τάσεις του και τα ήθη του, κατορθώνει κανείς να δώσει στην ψυχή του αυτήν την ορθή ισορροπία που αποτελεί την Σοφία, δηλαδή την Τέχνη της Ζωής. Εάν γίνετε δεκτός ανάμεσα μας, οφείλετε να λάβετε την σταθερή απόφαση να εργάζεσθε ακατάπαυστα για την διανοητική και ηθική τελειοποίησή σας.

Ωστόσο, αυτή η εργασία είναι επίπονη και απαιτεί θυσίες.

Εμμένετε, παρά τις θυσίες αυτές, στην επιθυμία σας να γίνετε δεκτός ως Ελευθεροτέκτονας;

ΔΟΚΙΜΟΣ:          [Απαντά]

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Σκεφθείτε, κύριε, καλά αυτό το οποίο ζητάτε. Δεν γνωρίζετε το δόγμα  ή τους στόχους του αρχαίου Τάγματος στο οποίο επιδιώκετε να παραδοθείτε. Δεν πρόκειται απλά για μια εταιρεία Αμοιβαίας Βοήθειας, και προσφοράς ελεημοσύνης μέσα σε έναν περιορισμένο εξωτερικό κύκλο.

Όταν μια Εταιρεία έχει την δύναμη των αριθμών, απαραιτήτως οφείλει, ως Εταιρεία, προς την χώρα την εκτέλεση ορισμένων καθηκόντων πολύ υψηλότερων από αυτά που οφείλουν τα μέλη μεταξύ τους. Η αποτυχία στην εκτέλεση αυτών των καθηκόντων ισοδυναμεί με παραίτηση. Και η συνεχής επί μακρόν μη εκτέλεσή τους καθίσταται τελικά χρόνια ανικανότητα. Επί μακρόν, όχι μόνον οι περισσότερες Εταιρείες, αλλά και τα περισσότερα άτομα, απέτυχαν να επιτελέσουν τα υψηλά τους καθήκοντα προς την χώρα τους, διότι ασχολήθηκαν αποκλειστικά με την εγωιστική φροντίδα των δικών τους συμφερόντων και της δικής τους ευημερίας.

Το Τάγμα στο οποίο ζητάτε τώρα να εισέλθετε, αναγνωρίζει τις ευθύνες του και τα καθήκοντά του προς το κράτος, τα καθήκοντα του προς την Ανθρωπότητα, καθώς και την ανάγκη για πρόοδο. Έτσι έχει το δικαίωμα να ζητά από τους Μύστες του την επιτέλεση σπουδαίων καθηκόντων και σκληρών θυσιών. Η κάθοδος σας μέσα στα έγκατα της γης, ο εγκλεισμός σας μέσα σε ένα κελί είναι καταστάσεις που συμβολίζουν ακριβώς αυτό. Το σπαθί που νιώσατε κοντά στην καρδιά σας, υποδεικνύει επίσης μια θυσία που ίσως καταστεί αναγκαία, αλλά επίσης και την τιμωρία εκείνων που αρνούνται να ακολουθήσουν την ανεξερεύνητη ευθύγραμμη λογική του Καθήκοντος, και να υπακούσουν στις επιταγές ενός δεσποτικού Πατριωτισμού. Ο θάνατος, ή ένας τάφος στην εξορία, είναι ένα αποδεκτό τίμημα για την αφοσίωση, της οποίας το πραγματικό όνομα είναι «ανιδιοτέλεια». Είμαστε μονάχα άτομα του μεγάλου συναθροίσματος που απαρτίζει ένα κομμάτι της Ανθρωπότητας, το Κράτος μας. Είμαστε τα φύλλα πάνω στο μεγάλο δέντρο. Τι κι αν τα φύλλα πέσουν πάνω στις μεγάλες ρίζες; Μήπως δεν θα συνεχίσει να μεγαλώνει το δέντρο; Οι συμφορές του Παρόντος είναι το τρομερό τίμημα για το Μέλλον. Από την πίεση κάθε στέρησης και εγκατάλειψης ξεπηδά η Πίστη. Τα βάσανα επιφέρουν την αγωνία τους και οι ιδέες την αθανασία τους. Αυτά αναμειγνύονται και συνθέτουν τον θάνατο. Αυτός που πεθαίνει κατά την επιτέλεση του καθήκοντος, πεθαίνει μέσα στην ακτινοβολία του Μέλλοντος και εισέρχεται σε έναν τάφο που τον φωτίζει η Αυγή.

Πάντοτε στο ιδεώδες, και μονάχα στο ιδεώδες, αφιερώνουν τον εαυτό τους, όσοι τον αφιερώνουν. Κάποιοι άνθρωποι θυσιάζονται για οράματα που, για τους θυσιασθέντες, σχεδόν πάντοτε είναι ψευδαισθήσεις, αλλά ψευδαισθήσεις με τις οποίες είναι αναμειγμένες όλες οι ανθρώπινες βεβαιότητες.

Η ετοιμότητα του Αβραάμ να θυσιάσει τον μοναχογιό του, είναι μια μεγάλη και έξοχη αλληγορία. Έτσι, μια χώρα ή μια κοινωνία πρέπει να θέτει τα τέκνα της πάνω στον βωμό, όταν το απαιτεί η ερχόμενη γενεά.

Κύριε …………………, πριν υποβάλετε την αίτηση σας για Μύηση, είχατε πληροφορηθεί τις Θεμελιώδεις Αρχές του Ελευθεροτεκτονισμού και του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, στον οποίο ανήκει αυτή η Στοά· Αρχές, που είναι κοινές σε όλους τους κανονικούς Ελεύθερους Τέκτονες του Κόσμου. Θα σας τις υπενθυμίσουμε.

Αδελφέ Ρήτορα, παρακαλώ να μας τις διαβάσεις.

 

ΡΗΤΟΡΑΣ:

Ο Ελευθεροτεκτονισμός διακηρύσσει, όπως διακήρυσσε από την πρώτη στιγμή της ιδρύσεώς του, την ύπαρξη μιας Δημιουργικής Αρχής, την οποία ονομάζει Μεγάλο Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος. Δεν επιβάλλει κανένα όριο στην αναζήτηση της Αλήθειας, προκειμένου δε να εγγυηθεί για όλους αυτή την Ελευθερία, απαιτεί από όλους την ανοχή. Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι, συνεπώς, ανοικτός σε όλα τα ανθρώπινα όντα κάθε Εθνικότητας, κάθε Φυλής, κάθε πίστεως.

Απαγορεύει κάθε Πολιτική και Θρησκευτική συζήτηση μέσα στα Εργαστήριά του. Δέχεται κάθε Βέβηλο, όποιες κι αν είναι οι γνώμες του όσον αφορά στην Πολιτική και την Θρησκεία, θέματα με τα οποία δεν ασχολείται ο Ελευθεροτεκτονισμός, και θέτει ως μόνον όρο να είναι ο Βέβηλος ελεύθερος και καλών ηθών.

Ο Ελευθεροτεκτονισμός έχει ως σκοπό την μάχη ενάντια στην άγνοια κάτω από όλες της τις μορφές. Είναι μία Σχολή Αλληλοδιδασκαλίας, της οποίας το πρόγραμμα συνοψίζεται ως εξής:

"Να υπακούς στους Νόμους της Πατρίδας σου, Να ζεις σύμφωνα με την Τιμή, Να ασκείς την Δικαιοσύνη, Να αγαπάς τους ομοίους σου,

Να εργάζεσαι ακατάπαυστα για την ευημερία της Ανθρωπότητας και να αναζητάς την προοδευτική και ειρηνική χειραφέτησή της".

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος κάνει νεύμα στον Ρήτορα να καθίσει.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Σας μιλήσαμε για την θυσία. Το Τάγμα στο οποίο επιθυμείτε να εισέλθετε, θα σας ζητήσει κάποτε μια θυσία. Η θυσία αυτή έγινε από πολλούς μεταξύ των βέλτιστων και διασημότερων ανθρώπων που έζησαν ποτέ στην ιστορία. Αν μελετήσετε την ζωή και τα έργα τους, ίσως γνωρίσετε προς τι παροτρύνει τους Μύστες του ο Αρχαίος και Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος. Και αυτή δεν είναι η μόνη υποχρέωση. Οι νεαροί Ρωμαίοι κατά την εποχή πριν από τον Οκτάβιο, έβλεπαν καθημερινά μέσα στο αίθριο της κατοικίας τους τα μαρμάρινα αγάλματα των προγόνων τους, και έτσι διδάσκονταν καθημερινά το πώς να μιμούνται τις αρετές τους και να αμιλλώνται τις ηρωικές πράξεις τους. Όποιος δεν καθίσταται ήρωας, είναι προδότης των ηρωικών προγόνων του. Σύνθημά μας είναι: Ο τεκτονισμός είναι υποχρέωση. Όποιος δεν εκτελεί τα καθήκοντα του Τέκτονα, σε όποιες προσωπικές συμφορές κι εάν τον οδηγήσουν αυτά, είναι προδότης του Τεκτονισμού. Δικαίως θα αντιμετωπίσει το σπαθί ή την θηλιά και, όσο γι' αυτό, ας μην σβηστεί ποτέ από την μνήμη σας η ανάμνηση αυτής της στιγμής.

Αυτό το Τάγμα γεννήθηκε στην μυστηριώδη Ανατολή που εξακολουθεί να παραμένει αίνιγμα για τον Βέβηλο, και οι ρίζες του φτάνουν πολύ μακριά στο απώτατο παρελθόν. Είναι η ανάπτυξη ή το ερείπιο αιώνων. Είναι μια Σφίγγα. Ο Οιδίποδας που αποπειράται να λύσει το αίνιγμα και αποτυγχάνει, ή επιτυγχάνει μόνον εν μέρει, πεθαίνει, όντας το θύμα της ανεξερεύνητης Μοίρας. Διήλθατε από την πρώτη δοκιμασία των Αρχαίων Μυστηρίων, από την δοκιμασία της Γης. Η ανελέητη αυστηρότητά της σας παρουσιάστηκε πιο ήπια, μονάχα ως αμυδρό σύμβολο αυτού που ήταν κάποτε. Θα ακολουθήσουν και άλλες δοκιμασίες, που, για να τις αντιμετωπίσετε δίχως να καταρρεύσετε, θα χρειαστεί όλο σας το θάρρος. Είστε αποφασισμένος να τις υποστείτε; Έχετε το θάρρος να αντιμετωπίσετε θαρραλέα όλους τους πιθανούς κινδύνους στους οποίους μπορεί να σας εκθέσει η απόφασή σας να ενταχθείτε ανάμεσά μας;

Είσθε σαφώς αποφασισμένος να υποβάλετε την σταθερότητά σας στις Παραδοσιακές Δοκιμασίες;

Δεσμεύεστε να τηρήσετε απόλυτη σιγή σχετικά με τα όσα μπορεί να ακούσετε και να ανακαλύψετε ανάμεσά μας, καθώς και σε κάθε τι που θα δείτε ή θα πληροφορηθείτε εκ των υστέρων;

 

ΔΟΚΙΜΟΣ:          [Απαντά]

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Για άλλη μια φορά, σας ζητώ να στοχαστείτε σοβαρά. Αν γίνετε Ελευθεροτέκτονας και δη μέλος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, πίσω από τα σύμβολά του θα βρείτε τις άτεγκτες πραγματικότητες του Καθήκοντος. Δεν αρκεί να καταπολεμάτε τις διαστροφές και τα πάθη σας και να τα υποτάσσετε, αλλά πρέπει επίσης να μοχθείτε ειλικρινά και να προσπαθείτε να νικήσετε εκείνους τους παρανοϊκούς εντός της Ανθρωπότητας: Τους υποκριτές που την εξαπατούν, τους άπιστους που την παραπλανούν, τους φιλόδοξους που καταχρώνται τα δικαιώματά της, τους διεφθαρμένους και τους ανθρώπους δίχως αρχές που εκμεταλλεύονται την εμπιστοσύνη των μαζών. Δεν μπορεί κανείς να πολεμήσει εναντίον όλων αυτών δίχως να υποστεί προσωπικό κίνδυνο. Έχετε την ενέργεια, την αποφασιστικότητα και την αφοσίωση, προκειμένου να δεσμεύσετε όλη σας την ζωή ενάντια στο σκότος, την δολιότητα και την πλάνη;

ΔΟΚΙΜΟΣ:          [Απαντά]

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Κύριε, πριν σας υποβάλουμε σε δοκιμασίες, επιθυμούμε να βυθομετρήσουμε την καρδιά σας για να γνωρίσουμε ποια αντίληψη έχετε περί των πρώτων αρχών της ηθικής. Απαντήστε, συνεπώς, ειλικρινά στις ερωτήσεις που θα σας απευθύνω.

Πείτε μου, κατ’ αρχήν, αν σας απειλούσε ένας σοβαρός κίνδυνος, σε τι θα εναποθέτατε την εμπιστοσύνη σας;

(Απάντηση του Υποψηφίου)

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Μέσω κινδύνων και δυσκολιών, οι άνθρωποι μπορούν να φτάσουν στην Μύηση. Οι ψευδείς Φιλοσοφίες και τα απατηλά, αληθοφανή, Δόγματα, που τα κηρύσσουν αυτοί που υποκρίνονται ότι είναι Αδελφοί του Φωτός, γκρεμοτσακίζουν την ψυχή που τους ακούει μέσα στα βάθρα της πλάνης. Παρόλο που ο Ελευθεροτεκτονισμός, κύριε, δεν είναι Θρησκεία, και διακηρύσσει την απόλυτη ελευθερία συνειδήσεως, έχει ένα Πιστεύω: Και οι Τέκτονες συμφωνούν ότι κανείς δεν θα πρέπει να αναλαμβάνει την οποιαδήποτε σημαντική προσπάθεια, αν προηγουμένως δεν επικαλεστεί την αρωγή του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος.

Ας προσευχηθούμε!

Αδελφοί μου, όρθιοι και σε τάξη!

ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Μεγάλε Αρχιτέκτονα όλων όσων διαθέτουν μια θέση μέσα στα απεριόριστα βασίλεια του χώρου, Εσύ στον οποίο η Ανθρωπότητα οφείλει την ύπαρξή της,  Εσύ που είσαι το Ένα από όπου απορρέει το Πολλαπλό, εισάκουσε την ειλικρινέστατη και ταπεινή προσευχή μας και άπλωσε επάνω μας την άγρυπνη φροντίδα Σου! Βοήθησε εμάς, τους πιστούς εργάτες Σου, να εκπληρώσουμε μέσα στο εργαστήριο μας το μεγαλειώδες θέλημά Σου! Κατ’ αυτόν τον σπουδαίο πόλεμο που διεξάγουμε συνεχώς εδώ ενάντια στα πάθη μας, ας βασιλεύσει η λογική μας! Και είθε αυτή η λογική, ταπεινωμένη, να γονατίσει με σεβασμό μπροστά στην Θεία Αλήθεια! Ας είσαι, ω Πατέρα μας, φύλακας και οδηγός αυτού του Βεβήλου, που παρουσιάζεται εδώ τυφλός, αδύναμος και αδοκίμαστος! Βοήθησέ τον να υπερνικήσει τις ασθένειες της ζωής, και επίτρεψέ του να κάνει την Στοά ευτυχισμένο οίκο του!

ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ

Ουράνιε Πατέρα μας, υποκλινόμαστε ταπεινά μπροστά σε Σένα, τον κυρίαρχο Διαιτητή όλων των κόσμων. Αναγνωρίζουμε την άπειρη ισχύ Σου και την άπειρη αδυναμία μας. Βοήθησέ μας να περιορίσουμε τις καρδιές και τις ψυχές μας εντός των ορίων της δικαιοσύνης, και διευκόλυνέ μας να ανυψωθούμε, ταξιδεύοντας σε ασφαλείς οδούς, να ανυψωθούμε ως Εσένα, τον Μεγάλο Αρχιτέκτονα και Κύριο του Σύμπαντος! Συ είσαι Ένας και αυθύπαρκτος. Σ’ Εσένα οφείλει την ύπαρξή του καθετί το δημιουργημένο. Η ενέργειά Σου δρα στα πάντα και μέσα από τα πάντα, και, αόρατος στα πλάσματά σου, Συ βλέπεις τα πάντα. Εσένα επικαλούμαστε και μόνο σ’ Εσένα απευθύνουμε τις προσευχές μας. Δέησε, ω Μεγάλε Αρχιτέκτονα, να προστατεύσεις τους ειρηνικούς εργάτες τους οποίους βλέπεις εδώ συναθροισμένους! Κατάστησε ακόμα πιο φλογερό τον ζήλο και την αφοσίωσή τους! Ενδυνάμωσε τις ψυχές τους στην φλογερή μάχη ενάντια στα πάθη τους. Γέμισε τις καρδιές τους με την αγάπη της αρετής και διευκόλυνέ τους να νικήσουν! Διευκόλυνε, επίσης, και αυτόν τον υποψήφιο, ο οποίος επιθυμεί να λάβει μέρος στα σεβάσμια Μυστήριά μας. Δώσε του την βοήθειά Σου και στήριξε τον, τώρα και πάντοτε, σε όλες τις δοκιμασίες και τις πολυπλοκότητες, σε όλους τους κινδύνους και τις δυσκολίες, με το πανίσχυρο χέρι Σου! Αμήν!

Αδελφοί μου, καθήστε.

 

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Κύριε, τι σημαίνει για σας «Ελευθερία»;

 (Απάντηση του Υποψηφίου)

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Για μας, κύριε, η Ελευθερία είναι η εξουσία του να πράττουμε, ή να μη πράττουμε, σύμφωνα με την απόφαση της δικής μας βούλησης. Είναι το δικαίωμα να κάνουμε κάθε τι που δεν είναι αντίθετο προς τον νόμο, την ηθική, και την ελευθερία του άλλου. Είναι το δικαίωμα να επωφελούμαστε από τα προνόμια που ο νόμος εγγυάται για όλους τους πολίτες και να συμμετέχουμε δια της ψήφου μας στην ψήφιση του νόμου τον οποίο πρέπει να σέβονται και να υπακούν οι πάντες.

Όσο βρισκόσασταν στο Διασκεπτήριο, σας περιέβαλαν εμβλήματα θανάτου αλλά και φράσεις σοφίας, καταρχήν, για να σας αναγκάσουν να στοχαστείτε σοβαρά, πράγμα που αποτελεί την κατάλληλη προετοιμασία για ένα σημαντικό βήμα όπως η Μύηση στα Μυστήρια. Ελπίζαμε, επίσης, πώς θα μπορούσατε να θυμηθείτε ότι το κελί χρησιμοποιήθηκε πάντοτε ως ένα από τα κύρια όργανα της τυραννίας, τόσο της εγκόσμιας όσο και της θρησκευτικής: Ότι κατά τον μεσαίωνα, τα κάστρα των ευγενών πάντοτε ανυψώνονταν πάνω από κελιά, ότι η Ιερά Εξέταση είχε τα δικά της κατασκότεινα κελιά για τα θύματά της, και ότι η Βαστίλη ήταν μονάχα μία από τις εκατοντάδες φυλακές που κτίστηκαν από τους βασιλείς, ή από τους τυράννους, σαν κι αυτούς της Βενετίας, και εγκλείονταν εκεί όσοι είχαν θεωρηθεί επικίνδυνοι ή ύποπτοι, όσοι βρέθηκαν στο δρόμο ενός βασιλέα ή ενός ευγενούς, και όσοι κατείχαν ένα επικίνδυνο μυστικό.

Ελπίζαμε δε ότι, αν τα θυμόσασταν αυτά, θα σας ενέπνεαν με μια ευσεβή οργή ενάντια σε κάθε δεσποτισμό, είτε αυτός ασκείται στο σώμα είτε στην συνείδηση, αλλά και με μια πολύ φλογερή αγάπη για όλους τους ελεύθερους θεσμούς διακυβερνήσεως που απαγορεύουν την φυλάκιση εκείνων που διδάσκουν τώρα φυσικά γεγονότα ή πολιτικές αλήθειες που στο μέλλον θα διδάσκονται ως αξιώματα στα σχολεία.

Η πρώτη πράξη ενός καταπιεσμένου λαού, ο οποίος διεκδικεί τα δικαιώματά του για ελευθερία υπό την καθοδήγηση του Θεού, είναι να καταστρέφει τις φυλακές τύπου Βαστίλης, που ήσαν η υπερηφάνεια και η ασφάλεια των δεσποτικών αρχόντων. Ελπίζαμε ότι θα στοχαζόσασταν πως το καθήκον μιας εταιρείας νοημόνων ανθρώπων είναι να κάνουν τα πάντα για να απελευθερώνουν αυτούς που φυλακίστηκαν άδικα στα σιδηρόφρακτα κελιά, αλλά επίσης και να καταστρέφουν πολύ πιο ριζικά εκείνες τις πνευματικές φυλακές στις οποίες η άγνοια και το σφάλμα, οι προκαταλήψεις και οι προλήψεις εγκλείουν τα πνεύματα, τις νοήσεις και τις συνειδήσεις τόσων πολλών ανθρώπων.

Θυμηθείτε, επίσης, ότι τα κελιά είναι ιερότερα από τον θρόνο και τον βωμό, γιατί εκεί εγκλείστηκαν και θυσιάστηκαν τα ευγενή θύματα της τυραννίας. Πόσο σπουδαία έργα έχουν γραφτεί εκεί μέσα! Πόσες φορές οι πόρτες τους άνοιξαν για να καταπιούν τους σοφούς, τους σπουδαίους και τους αγαθούς! Έχουμε, λοιπόν, το δικαίωμα να ελπίζουμε ότι κι εσείς επίσης θα είστε αποφασισμένος να διατηρήσετε τον ιερό σκοπό της ελευθερίας και της ανοχής, ακόμα και με κίνδυνο τον εγκλεισμό σας στην φυλακή, ή ακόμα και με κίνδυνο να περάσετε όλη σας την ζωή μέσα στην μοναξιά και το σκοτάδι. Το κελί του μάρτυρα της ελευθερίας ακτινοβολεί με ιερό φως. Το κυνήγι του θύματος του πνευματικού δεσποτισμού διατηρεί τα ίχνη της παρηγορητικής παρουσίας του Αγίου Πνεύματος του Θεού.

Τα εμβλήματα του θανάτου γύρω σας σάς διδάσκουν να στοχάζεστε πάνω στο ασταθές και το σύντομο της ανθρώπινης ζωής. Τούτο, από μόνο του, είναι ένα κοινό μάθημα, που διδάσκεται καθημερινά αλλά πάντοτε οι άνθρωποι το παραβλέπουν. Θα πρέπει επίσης να στοχαστήκατε πόσο μικρή αξία έχει κάτι το τόσο σύντομο, όταν ζυγιστεί στην ζυγαριά συγκρινόμενο με το καθήκον και την τιμή, και πόσο ασήμαντη είναι μια άχρηστη ανιαρή ζωή, αν συγκριθεί με έναν ένδοξο θάνατο, ή με οφέλη που προσφέρθηκαν στην χώρα μας, ή σε έναν συνάνθρωπό μας, με κίνδυνο την ίδια μας την ζωή.

Σύμφωνα με τις ελληνικές αλληγορίες, ο Ορφέας κατέβηκε μέσα στις σκοτεινές σκιές τον καταχθόνιων περιοχών, ο δε Βιργίλιος αναφέρει πως το ίδιο έκανε και ο Αινείας. Ο Υποψήφιος των Αρχαίων Μυήσεων έκανε το ίδιο, και έβλεπε την αναπαράσταση πολλών από τις φρικαλεότητες που επικρατούν στα Τάρταρα. Η Μύηση πάντα ονομαζόταν «νέα γέννηση», «αναγέννηση» και το να γεννηθείς ξανά σημαίνει πως πρέπει πρώτα να κατέβεις μέσα στον τάφο. Τούτο συμβολίστηκε με το Διασκεπτήριο στο οποίο εγκλειστήκατε. Αν επιθυμείτε να γίνετε πραγματικός Τέκτονας, οφείλετε καταρχήν να πεθάνετε όσον αφορά την διαστροφή, τις πλάνες και τις βέβηλες προκαταλήψεις, και να γεννηθείτε ξανά, ανερχόμενος μέσω των Επτά Σφαιρών επί των οποίων προεδρεύουν οι Επτά Αρχάγγελοι, για να φτάσετε στην Αρετή, την Τιμή και την Σοφία, δηλαδή στην ανδροπρέπεια, που, για τους Ρωμαίους, ήταν συνώνυμο της αρετής.

 

Τι είναι η Ηθική;

(Απάντηση του Υποψηφίου)

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Η Ηθική είναι μια Επιστήμη που στηρίζεται στην ανθρώπινη λογική. Είναι ο φυσικός, συμπαντικός και αιώνιος νόμος που κατευθύνει όλα τα νοήμονα και ελεύθερα όντα. Είναι η συνείδηση εξηγημένη επιστημονικά, επιστήμη θαυμαστή που μας διδάσκει τα καθήκοντα και την έλλογη χρήση των δικαιωμάτων μας. Απευθύνεται στα αγνότερα συναισθήματα της καρδιάς, για να εξασφαλίσει τον θρίαμβο της λογικής και της αρετής.

Τι είναι η Αρετή;

(Απάντηση του Υποψηφίου)

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αρετή είναι η δύναμη του να επιτελούμε το καθήκον μας. Πρόκειται για δημόσια αρετή, όταν είναι αφιερωμένη στην Πατρίδα, στο Κράτος, στην Κοινωνία. Πρόκειται για ιδιωτική αρετή όταν ασκείται δίχως πίεση, αλλά ανιδιοτελώς, χάριν των ατόμων. Πρόκειται για οικιακή αρετή όταν περιστρέφεται γύρω από τα οικογενειακά καθήκοντα. Η αρετή δεν σταματά ούτε μπροστά στις θυσίες, ούτε μπροστά στον θάνατο, όταν έχουμε να επιτελέσουμε ένα καθήκον.

Είδαμε πώς ορίζει ο Ελευθεροτεκτονισμός την Αρετή. Σας παρακαλώ τώρα να απαντήσετε σε ένα ερώτημα εντελώς αντίθετο.

Τι είναι η Διαστροφή;

(Απάντηση του Υποψηφίου)

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Διαστροφή είναι κάθε παραχώρηση που γίνεται προς το συμφέρον και το πάθος προς ζημία του καθήκοντος. Είναι η ικανοποίηση των ποταπών επιθυμιών του ανθρώπου, απατηλός καθρέπτης που δείχνει, με τις πιο γλυκές όψεις, τις ακάθαρτες ηδονές∙ εμπόδιο φρικτό, αλλά ελκυστικό, τοποθετημένο μπροστά στην Αρετή την οποία προσπαθεί να διαστρέψει∙ κίνδυνος εναντίον του οποίου πρέπει να οπλιστούμε με όλες τις δυνάμεις της λογικής, με όλη την ενέργεια του χαρακτήρα και τον οποίο καταφέρνουμε να εκμηδενίσουμε με την συνέργεια των γλυκύτατων και αγνότατων τέρψεων που εξασφαλίζει ο άνθρωπος, αν ζει με σύνεση και αρετή.

Συγκεντρωνόμαστε στους Ναούς μας για να θέσουμε σωτήριο χαλινό στα πάθη μας, στην παραφορά της πλεονεξίας μας, για να ανυψωθούμε υπεράνω των ποταπών συμφερόντων που βασανίζουν την μάζα των βεβήλων, για να μάθουμε να κατευνάζουμε την φλόγα των αντικοινωνικών παθών μας. Εργαζόμαστε δίχως ανάπαυλα για την βελτίωσή μας, συνηθίζουμε την διάνοιά μας να αφιερώνεται μόνο σε σπουδαία θέματα, να συλλαμβάνει μόνον ιδέες δόξας και αρετής∙ διότι μονάχα ρυθμίζοντας τις τάσεις μας και τα ήθη μας θα κατορθώσουμε να δώσουμε στην ψυχή μας εκείνη την ορθή ισορροπία που απαρτίζει την σοφία, δηλαδή την επιστήμη της ζωής.

Αλλά αυτή η εργασία είναι επίπονη και απαιτεί πολλές θυσίες, στις οποίες πρέπει να υποβληθείτε, αν γίνετε δεκτός ανάμεσά μας. Πρέπει να είστε διατεθειμένος να εργάζεστε δίχως ανάπαυλα για την τελειοποίησή σας, αν επιμένετε στην επιθυμία σας να γίνετε δεκτός ως Τέκτονας.

Εξακολουθεί να είναι αυτή η πρόθεσή σας; 

(Απάντηση του Υποψηφίου)      

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Οι Ελευθεροτέκτονες πιστεύουν στην ύπαρξη της Θεότητας, η οποία δεν έχει μορφή ή τόπο κατοικίας, για την οποία όλοι οι τόποι είναι Εδώ, και όλοι οι χρόνοι είναι Τώρα. Πρόκειται για μια θεότητα αγαθοεργή, ελεήμονα, τρυφερή, φιλεύσπλαχνη, γεμάτη αγάπη: Μια Άπειρη Σόφια, καθώς και μια Άπειρη Ισχύ, της οποίας οι νόμοι δεν είναι υπαγορεύσεις του θελήματός Της, αλλά η έκφραση της φύσης Της, νόμοι που δεν είναι δίκαιοι επειδή τους έθεσε ο Θεός σε ισχύ, αλλά τους έθεσε σε ισχύ το θέλημά Του αλλά επειδή είναι δίκαιοι και δεν θα μπορούσαν να μην είναι δικοί Του νόμοι. Για την ύπαρξη της Υπέρτατης Θεότητας έχουμε την ίδια μαρτυρία που έχουμε για κάθε τι που υπάρχει και σκέπτεται εντός των άλλων ανθρώπων και του εαυτού μας. Γνωρίζουμε την Ψυχή, όταν γνωρίζουμε τους λόγους που προφέρει, τις δράσεις της, τα αποτελέσματά της. Κατά τον ίδιο τρόπο γνωρίζουμε ότι υπάρχει ένας Θεός. Το Σύμπαν είναι η εκδήλωσή Του. Είμαστε βέβαιοι ότι το Σύμπαν δεν σκέπτεται και δεν στοχάζεται. Η σκέψη και ο λόγος αποδεικνύουν την ύπαρξη της Ψυχής. Το Σύμπαν είναι το Βιβλίο του Θεού, εντός του οποίου καταγράφονται οι δικές Του σκέψεις, και διά του οποίου γνωρίζουμε τόσο τον Ίδιο, όσο και την φύση Του. Ο Θεός ομιλεί στην Ψυχή διά των σφαιρών του σύμπαντος, των φαινομένων και των περιστατικών του, του μεγαλείου του και της μικρότητάς του, τόσο εντός της ψυχής μας όσο και έξω από αυτήν. Η φύση είναι η αρχέγονη αποκάλυψη. Η επιστήμη διευρύνει την γνώση μας περί Θεού, γιατί μεταφράζει για μας περισσότερο την γλώσσα Του, μάλιστα δε πιο αληθινά. Η Φιλοσοφία είναι ο διερμηνέας της φύσης, ο Αποκαλυπτής: Και ο Τεκτονισμός απαρτίζεται από Ηθική, Επιστήμη, Φιλοσοφία και Πολιτική και Θρησκευτική Αλήθεια. Η Υπέρτατη Βούληση και Νοημοσύνη είναι ένας προσωπικός Θεός.

Τώρα, κύριε, ξέρετε ποια είναι τα κύρια καθήκοντα του Τέκτονα. Ίσως πείτε ότι οι Τέκτονες, γενικά, δεν επιτελούν αυτά τα καθήκοντα, ότι οι φιλανθρωπίες τους είναι μικρές, ή ότι γίνονται σπάνια, ότι τα χρήματά τους, που προέρχονται από τις μυήσεις και τις διάφορες εισφορές, ξοδεύονται σε επίδειξη και κομπασμούς,  ότι σπάνια βοηθούν ή συμβουλεύουν ο ένας τον άλλον, ότι δυσφημούν και κακολογούν ο ένας τον άλλον, ότι τα αντίπαλα Τάγματα και οι αντίπαλοι Τεκτονικοί Τύποι τσακώνονται μεταξύ τους, ότι οι Τέκτονες δεν αποδεικνύονται καλύτεροι και σοφότεροι από τους άλλους ανθρώπους, και ότι οι Τέκτονες είναι συνήθως τα τελευταία άτομα στα οποία θα στραφεί κάποιος Τέκτονας, σε δύσκολες στιγμές,  για βοήθεια ή για ενθάρρυνση και υποστήριξη, όταν κακολογείται ή καταδιώκεται. Μπορείτε, συνεπώς, να σκεφθείτε πως οι υποχρεώσεις του Τάγματος δεν είναι πραγματικές, και ότι οι ισχυρισμοί του δεν είναι βάσιμοι, και ότι, γι’ αυτό τον λόγο, μπορείτε να αναλάβετε αυτές τις υποχρεώσεις εκ του ασφαλούς, διότι θα μπορούσατε να τις αμελήσετε ή να τις παραβιάσετε, παραμένοντας ατιμώρητος όπως και οι άλλοι. Εν μέρει, τουλάχιστον, αυτό είναι αληθές. Ο όχλος έχει διεισδύσει στα Θυσιαστήρια, και η αληθινή Μύηση, στον επικρατούντα και δημοφιλή Τύπο της χώρας μας, πέθανε. Έχει Στοές του σε κάθε γωνιά. Διδάσκει ελάχιστα στους Μύστες του, κι απαιτεί ελάχιστα απ’ αυτούς. Τις περισσότερες φορές, δέχεται στους κόλπους του τον οποιοδήποτε το ζητά, προκειμένου να αυξηθούν τα ποσά στο ταμείο του. Ακόμα και οι Ανώτεροι Βαθμοί έχουν παύσει να είναι προτέρημα των λίγων. Παρόλο που έχει πάμπολλα μέλη, είναι ανίσχυρος. Διδάσκοντας μονάχα την ηθική, απέτυχε ακόμα και σε αυτή, γιατί δεν μπορεί να επιβάλλει τα μαθήματα του: Κι έτσι πολλοί από τους ανθρώπους καλών προθέσεων, γνωρίζοντας ότι η μεγάλη πλειονοψηφία αυτών τους οποίους αποκαλούν Αδελφούς τους, δεν θα επιτελέσει τις υποχρεώσεις της προς αυτούς, παύουν να θεωρούν τον εαυτό τους υποχρεωμένο να βοηθούν αυτή την πλειονοψηφία. Έτσι ο Τεκτονισμός έπαυσε να υπάρχει εκεί, ει μη μόνον για τους ελάχιστους εξαίρετους και φωτισμένους, που θρηνούν μεν, αλλά δεν μπορούν να θεραπεύσουν την θανατηφόρα ασθένεια από την οποία πεθαίνει το Τάγμα, σαπίζοντας ως τις ρίζες, παραμένοντας κούφιο, παρόλο που έχει περισσότερα φύλλα από οποτεδήποτε άλλοτε στο παρελθόν.

Ακριβώς επειδή αυτή είναι η κατάσταση που επικρατεί στον Τεκτονισμό, οι Αρχές του Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου αποφάσισαν να σχηματίσουν επίλεκτα σώματα Τεκτόνων, μυώντας τους σύμφωνα με τους Τύπους του και επιλέγοντας τους καλύτερους από τους Διδασκάλους Τέκτονες που είχαν ήδη μαθητεύσει σε άλλους Τύπους, μέσα δε σε αυτόν τον περιορισμένο κύκλο να επιμείνει στην πλήρη τέλεση όλων των Τεκτονικών καθηκόντων, να αφαιρέσει ανελέητα όλα τα νεκρά και σάπια κλαδιά, και να μην επιτρέψει πλέον την παρουσία των άπιστων, των χλιαρών, ή των απαθών εντός των Ναών του. Εδώ οι τεκτονικές υποχρεώσεις είναι σοβαρές, ιερές και πραγματικές. Μη φανταστείτε πως μπορούν να αναληφθούν στα ελαφρά, ή εξίσου ελαφρά να παραμεληθούν, δίχως να επισύρουν ποινή. Τούτο θα ήταν ένα μοιραίο σφάλμα.

Κύριε ……… ……………, οφείλω να απαιτήσω από εσάς μίαν Επίσημη Δέσμευση, η οποία θα ληφθεί επί του "Κυπέλλου των Σπονδών". Συναινείτε να συνάψετε αυτήν την Δέσμευση;

ΔΟΚΙΜΟΣ:          [Απαντά]

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Β! Διάκονε, οδήγησε τον Δόκιμο μπροστά στον Βωμό των Όρκων, εσύ δε, Αδελφέ Δοκιμαστή, φέρε το "Κύπελλο των Σπονδών".

Ο Β! Διάκονος οδηγεί τον Δόκιμο στην βάση της Ανατολής.

Ο Δοκιμαστής θέτει στο αριστερό χέρι του Δοκίμου ένα Κύπελλο γεμάτο με καθαρό νερό, και τοποθετεί το δεξί χέρι του Υποψηφίου πάνω στην καρδιά.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Κύριε ……………………, πιείτε λίγο!

Ο Δόκιμος εκτελεί την εντολή.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Τώρα, παρακαλώ να απαγγείλετε μετά από μένα αυτόν τον Όρκο!

"Δεσμεύομαι στην τιμή μου να τηρήσω την πιο απόλυτη σιγή ως προς όλα τα είδη των δοκιμασιών που μπορεί να αναγκασθώ να υποστώ ."

ΔΟΚΙΜΟΣ:          (Επαναλαμβάνει τον τύπο του Όρκου)

Όση ώρα απαγγέλλει τον Όρκο ο Δόκιμος, ο Δοκιμαστής χύνει διακριτικά λίγη Αλόη μέσα στο Κύπελλο.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Ο Όρκος σας καταγράφηκε! Τώρα, πιείτε! Πιείτε το όλο!

Ο Δόκιμος εκτελεί την εντολή.

Ο Δοκιμαστής αφαιρεί το Κύπελλο από τα χέρια του Δοκίμου.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αυτό το ποτό, που έγινε πικρό, ας είναι για σας, κύριε …………………, το σύμβολο της πικρίας και των τύψεων που θα αφήσει μέσα στην καρδιά σας η επιορκία που θα κηλιδώσει τα χείλη σας, εάν ποτέ παραβείτε τον λόγο που τόσο επισήμως δώσατε.

Όλοι οι άνθρωποι πίνουν από το κύπελλο της καλής και της κακής τύχης. Αυτό είναι το κύπελλο της ανθρώπινης ζωής. Σας επιτρέψαμε να γευθείτε λίγο από το γλυκύ, ενώ σας ζητήσαμε να αδειάσετε ως την τελευταία σταγόνα το πικρό. Τούτο έγινε για να σας θυμίσει ότι ο συνετός και δίκαιος άνθρωπος απολαμβάνει τις ηδονές της ζωής με μέτρο, και δεν επιδεικνύει το καλό που απολαμβάνει, γιατί η επίδειξη θα επέφερε ατυχία, και ότι, επειδή η ατυχία εισέρχεται πολύ περισσότερο στην μοίρα των ανθρώπων απ’ όσο η ευτυχία και χαρά, θα πρέπει να είμαστε αποφασισμένοι να υποφέρουμε υπομονετικά όταν ο Πατέρας μας ο εν τοις Ουρανοίς μας αποστέλλει συμφορές και προσβολές. Θα ήμασταν ανάξιοι να μοιραστούμε τα αγαθά που μας εξασφαλίζει η κοινωνία και η αδελφότητά μας, αν δεν ήμασταν εξίσου έτοιμοι να μοιραστούμε τα κακά από τα οποία υποφέρουν οι Αδελφοί μας και οι συνάνθρωποί μας. Συμφορά σε αυτόν που απελπίζεται, όταν πρέπει να αδειάσει ως την τελευταία σταγόνα το κύπελλο των βασάνων! Αυτός είναι ανάξιος να αποκαλείται άνθρωπος! Εάν, ατυχώς, καταστείτε θύμα κάποτε, εξετάστε την συνείδησή σας! Εάν σας κατηγορεί, ταπεινώστε τον εαυτό σου δίχως να θρηνείτε γι’ αυτό, και διορθώστε τα πάντα! Εάν, αντίθετα, δεν σας καταγγέλλει, σηκώστε ψηλά το μέτωπό σας, διότι ο Θεός σας έκανε κατ’ εικόνα Του και καθ’ ομοίωσή Του, και άστε τον στοχασμό να σας διευκολύνει να αντλήσετε σθένος από την αδυναμία. Μην πέσετε στην μάχη σαν τον δειλό, αλλά αντισταθείτε σαν ήρωας!

Από τις πανάρχαιες εποχές, ο Mυημένος στα Mυστήρια έπρεπε να υποστεί σωματικές δοκιμασίες του θάρρους και της αντοχής του. Ο Πυθαγόρας επέβαλλε στους μαθητές του πέντε έτη σιγής. Οπουδήποτε τελούνταν τα Μυστήρια, και κάτω από οποιοδήποτε όνομα, δοκιμάζονταν η καλή πίστη, η αφοσίωση και η ανδροπρέπεια του υποψηφίου, έπρεπε δε να δώσει πλήρεις διαβεβαιώσεις γι’ αυτές πριν ακτινοβολήσει επάνω του το Φως της Αλήθειας. Κατά τον Μεσαίωνα, όταν η Εκκλησία της Ρώμης, που κάθισε πάνω στα ερείπια της κατεστραμμένης αυτοκρατορίας, κυριαρχούσε επί των συνειδήσεων, ο Τεκτονισμός, διακηρύσσοντας πως προστάτης του ήταν ο Άγιος Ιωάννης ο Ευαγγελιστής, και επιδεικνύοντας κατά αυτόν τον τρόπο το ίδιο αντιπαπικό πνεύμα που παρήχθη αργότερα από τον φαινομενικά παράλογο μυστικισμό, από το φαινομενικό συνονθύλευμα ανοησιών της Αλχημείας και του Ερμητισμού, της θαυμάσιας διατριβής του Δάντη και των πάμπολλων αστεϊσμών του Ραμπελαί, ο Τεκτονισμός, προγραμμένος από την Εκκλησία, αφού αφορίστηκε και από τον Πάπα και από τον Βασιλέα, ήταν υποχρεωμένος να απαιτεί παρόμοιες δοκιμασίες. Όπως και τα πρώτα χριστιανικά Μυστήρια, ο Τεκτονισμός αποτελούσε μια «Μυστική Διδασκαλία». Διότι, επί ολόκληρους αιώνες, αρκούσε μία λέξη, η παραμικρότερη αδιακρισία, μια χειρονομία, για να επέλθει ο θάνατος. Η Μίτρα και το Στέμμα είχαν συμμαχήσει τότε ενάντια στον άνθρωπο. Η Ιερά Εξέταση, που βασίλευε στην οικουμενική συνείδηση μέσα από τις σκοτεινές σκιές της Ρώμης και του Βατικανού, κατέτασσε τους Τέκτονες μαζί με τους Ιουδαίους και τους αιρετικούς, και τους αντιμετωπίζε με τα τρυφερά ελέη των βασανιστηρίων. Εκείνη την εποχή, η μάζα του λαού δεν έσπευδε να ενταχθεί στους Τεκτονικούς Ναούς και να αγοράσει τους Βαθμούς με μερικά χρυσά νομίσματα, ως μέσο ασφάλειας και προστασίας. Εκείνη την εποχή, το να είσαι Τέκτονας σήμαινε ότι είχες εκθέσει τον εαυτό σου στους ίδιους κινδύνους που περιέβαλαν, σαν τίγρεις και όφεις, τους Χριστιανούς την εποχή του Νέρωνα και του Δομητιανού. Σε κάθε μήυση, διακυβευόταν ολόκληρο το Τεκτονικό σώμα.

Ο Τεκτονισμός προέρχεται αμεσότερα από τα Μυστήρια του Ήλιου, καθώς και από τα Μυστήρια του Μίθρα στην Περσία. Εκεί ο υποψήφιος ξεκινούσε με εύκολες δοκιμασίες, και έφτανε κατά βαθμούς σε εκείνες τις δοκιμασίες που ήταν πολύ φρικτές, κατά την διάρκεια των οποίων πολλές φορές διακυβεύονταν η ίδια η ζωή του. Κανείς δεν μπορεί να μυηθεί, λέει ο Σουίδας, αν προηγουμένως δεν αποδείξει, μέσω τρομακτικών δοκιμασιών, ότι διαθέτει ανδροπρεπή ψυχή, απαλλαγμένη από την επιρροή κάθε πάθους, όντας, τρόπον τινά, απαθής. Ο Γρηγόριος Ναζιανζινός αποκαλεί τις δοκιμασίες «βασανιστήρια» και μυστικιστικές «τιμωρίες». Και παρόλο που οι δοκιμασίες των Ελευσινίων Μυήσεων δεν ήταν τόσο τρομερές, εξακολουθούσαν να είναι πολύ αυστηρές. Ο Τεκτονισμός απάλυνε τις αρχαίες δοκιμασίες, αλλά δεν επέλεξε να τις απαλείψει, και τούτο διότι δεν υπάρχει μόνο σε ελεύθερες χώρες, ούτε παίζει τον πιο σημαντικό ρόλο του μονάχα σε αυτές. Ούτε, ακόμα και σε ελεύθερες χώρες, υπάρχει η οποιαδήποτε εγγύηση για την διαιώνιση της ελευθερίας, ή για το ότι οι εξουσίες της διακυβέρνησης δεν θα πέσουν στα χέρια Δημαγωγών ή Στρατιωτών, για τους οποίους ο Τεκτονισμός ίσως γίνει επικίνδυνος, ίσως γίνει εχθρικός, εκτός και αν προδώσει την αποστολή του.

Οι δοκιμασίες μας είναι συμβολικές, και όχι τρομερές ή επικίνδυνες. Ωστόσο, θα δοκιμάσουν την αποφασιστικότητά σας και την σταθερότητά σας. Προεικονίζουν αμυδρά αυτά που ίσως χρειαστεί να βιώσετε, αν δεν παραβιάσετε τις υποχρεώσεις σας ως Τέκτονας. Σας ξαναθυμίζουν ότι η αποφασιστικότητά σας πρέπει να είναι αψεγάδιαστη, ότι δεν θα πρέπει να διασφαλίζετε την ελευθερία σας ή την ζωή σας μέσω της ατίμωσης, έστω και αν, όπως οι Τέκτονες προπάτορές μας, θα πρέπει μια μέρα να βρεθείτε μέσα στον φρικτό και ανελέητο εναγκαλισμό της πολιτικής ή θρησκευτικής Ιεράς Εξέτασης, που φυλακίζει, και, μέσα στα βάθη των κελιών της ή πάνω στα ικριώματά της, σφαγιάζει εκείνους που υπερασπίζονται την Ελευθερία ή διδάσκουν τις άγιες δοξασίες της. Η Ιερά Εξέταση δεν βρήκε ποτέ κάποιον δειλό ή πληροφοριοδότη μεταξύ των Τεκτόνων. Προσέξτε όμως: Η Ιερά Εξέταση απλά κοιμάται, και μπορεί να αφυπνιστεί ξανά. Οι Βασιλείς μιμούνται ο ένας τον άλλον. Μπορεί να μην ζείτε πάντοτε σε μια χώρα όπου γίνονται σεβαστά τα αδιαμφισβήτητα δικαιώματα της ανθρώπινης φύσης. Ακόμα και αν γίνονται σεβαστά στην χώρα σας, μπορεί ξαφνικά να δείτε κάποιον σφετεριστή να δηλώνει την βούλησή του ως τον μοναδικό νομό, και μπορεί ξαφνικά να σας ζητηθεί να προασπίσετε πάση θυσία τα δικαιώματα του λαού και το μεγαλείο των νόμων ενάντια σε αυτόν τον σφετεριστή. Το έθνος που είναι σήμερα ελεύθερο, αύριο μπορεί να είναι σκλαβωμένο. Ο υπερβολικά ελεύθερος πολύ σύντομα υποτάσσεται, καθίσταται δούλος της αρχαίας πρόφασης των δεσποτών, της Αναγκαιότητας. Δημοκρατία χθες, Βασιλεία σήμερα, Αυτοκρατορία αύριο: Αυτές είναι οι φανταστικές εναλλασσόμενες σκηνές των Εθνών. Συνεπώς, σκεφθείτε καλά πριν δεσμεύσετε κι άλλο τον εαυτό σας!

Εάν εξακολουθείτε να νιώθετε μέσα σας κάποια αποστροφή, κάποια ανησυχία, είστε ακόμα ελεύθερος να αποσυρθείτε. Όμως, οφείλω να σας πληροφορήσω ότι, μετά από μία στιγμή, δεν θα είσθε πλέον ο κύριος της καταστάσεως. Επιμένετε να συνεχίσετε;

ΔΟΚΙΜΟΣ:          [Απαντά]

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Αφού είναι έτσι, Αδελφέ Β! Διάκονε, να λάβεις υπό την εξουσία σου τον Δόκιμο και να τον οδηγήσεις να κάνει την ΠΡΩΤΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ του, κατά την διάρκεια της οποίας θα υποστεί την "Δοκιμασία του Αέρα". Τον εμπιστεύομαι στην σύνεσή σου, για να τον οδηγήσεις και πάλι σε εμάς σώο και υγιή.

Ο Β! Διάκονος, βοηθούμενος από τον Δοκιμαστή, παίρνει τον Δόκιμο από το χέρι και τον επαναφέρει μεταξύ των Στηλών κινούμενος δεξιόστροφα.

Του αφαιρεί την θηλιά από τον λαιμό. Έπειτα, τον οδηγεί κατά την αντίθετη φορά, δηλαδή αριστερόστροφα, μόνον γι’ αυτή την Πρώτη Περιοδεία, για να συμβολίσει έτσι την ανικανότητα των βέβηλων να γνωρίζουν τους βαθείς Νόμους του Σύμπαντος και να συμμορφώνονται προς αυτούς. Γι’ αυτό υπάρχουν και τα σχεδόν ανυπέρβλητα εμπόδια που συναντούν στην πορεία τους.

Ο Δόκιμος περνάει, έτσι, κατ’ αρχήν πάνω στην "Σανίδα με τις Σφαίρες", που είναι τοποθετημένη κατά μήκος της Στήλης του Νότου, έπειτα δε πάνω στην "Τραμπάλα", που είναι τοποθετημένη κατά μήκος της Στήλης του Βορρά, στηριζόμενος από τους Δοκιμαστή και Β! Διάκονο.

Οδηγείται ακολούθως στο Έδρανο του Β! Επόπτη.

Κατά την διάρκεια αυτής της μετακινήσεως, οι Αδελφοί της Στοάς θα κάνουν πολύ θόρυβο με τα πόδια τους και με τα ξίφη τους, θόρυβος που θα σταματήσει απότομα με την κρούση της Σφύρας του Σεβασμίου Διδασκάλου.

Στο τέλος της περιοδείας αφαιρείται σιωπηρά η τραμπάλα.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Ο Β! Επόπτης σηκώνεται και τίθεται μπροστά από το Έδρανό του.

Ο Β! Διάκονος παίρνει τότε το δεξί χέρι του Δοκίμου και τον βάζει να κτυπήσει τρεις φορές επάνω στον αριστερό ώμο του Β’ Επόπτη, ο οποίος, φέροντας την Σφύρα του επάνω στο στήθος του Υποψηφίου, φωνάζει:

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Ποιος είναι;

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Ο κύριος ……………………, "ένας ταπεινός Υποψήφιος" βυθισμένος στα σκότη, ο οποίος ζητά να γίνει δεκτός στα Μυστήρια και τα Προνόμια του Ελευθεροτεκτονισμού.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Πώς τολμά να το ελπίζει;

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Το ελπίζει γιατί είναι ελεύθερος και καλών ηθών και γιατί υπέστη την "Δοκιμασία του Αέρα", σε Δόξα του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Αφού είναι έτσι, ας διέλθει.

Ο Β! Διάκονος οδηγεί τον Δόκιμο δεξιοστρόφως μεταξύ των Στηλών.

Ο Β! Επόπτης, αφού επιστρέψει στην θέση του, δίδει μία κρούση και λέει:

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * -

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, η Πρώτη Περιοδεία του Δοκίμου περατώθηκε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Δόκιμε, η Συμβολική Περιοδεία που μόλις κάνατε είναι το Έμβλημα της Ανθρώπινης Ζωής. Οι θόρυβοι, τους οποίους ακούσατε, απεικονίζουν τα πάθη που την διαταράσσουν. Τα εμπόδια, τα οποία συναντήσατε, τονίζουν τις δυσκολίες που δοκιμάζει ο Άνθρωπος και που δεν μπορεί να τις νικήσει ή να τις υπερπηδήσει όσο δεν έχει αποκτήσει την ηθική ενέργεια και τις γνώσεις που θα του επιτρέψουν να μάχεται κατά της εναντιότητας, και όσο εν έχει την απαραίτητη βοήθεια από τους ομοίους του.

Αυτές οι δυσκολίες είναι ακόμα μεγαλύτερες γι’ αυτούς οι οποίοι δεν διαθέτουν το Φως και οι οποίοι, λόγω αυτού του γεγονότος, αγνοούν τους βαθείς Νόμους του Σύμπαντος και δρουν συχνά ενάντια σ’ αυτούς τους Νόμους.

Η Άνοδος που προσπαθήσατε να κάνετε ευρισκόμενος μέσα σ’ αυτές τις συνθήκες, όφειλε, μοιραία, να ακολουθηθεί από μία πτώση, που θα μπορούσε να ήταν θανάσιμη δίχως την βοήθεια των αδελφικών χεριών που σας στήριξαν κατά την πιο κρίσιμη στιγμή.

Αυτή η συμβολική εμπειρία πρέπει να σας παροτρύνει να έχετε Σοφία στα σχέδιά σας και σύνεση κατά τους ενθουσιασμούς σας· αποτελεί την "Δοκιμασία του Αέρα" των Αρχαίων Μυστηρίων, που γινόταν αμέσως μετά την "Δοκιμασία της Γης", στην οποία υποβληθήκατε κατά την διάρκεια της παραμονής σας στο "Διασκεπτήριο".

Το δεύτερο στοιχείο είναι ο Αέρας, ο οποίος, με τα ατμοσφαιρικά φαινόμενά του, τα μιάσματά του, τις αστραπές και τις συνεχείς διακυμάνσεις του, μας απειλεί ακατάπαυστα με θάνατο. Στις αρχαίες εποχές θεωρείτο ως ένα από τα μέσα με τα οποία εξαγνίζονταν οι ψυχές των νεκρών. Όπως έλεγαν οι αρχαίοι σοφοί, «ως υλικά σώματα, εξυψώνεστε από την γη στο νερό, από το νερό στον αέρα, από τον αέρα στην φωτιά, έτσι ώστε ο Άνθρωπος να μπορέσει να ανυψωθεί σε Ήρωα, ο δε Ήρωας σε Θεό. Στην πορεία της φύσης, η ψυχή, προκειμένου να ανακτήσει την χαμένη θέση της, πρέπει να περάσει μέσα από μια σειρά από δοκιμασίες και μεταναστεύσεις. Το σκηνικό αυτών των δοκιμασιών είναι το μεγάλο Θυσιαστήριο της Μύησης, το Σύμπαν. Πρωταρχικοί τους παράγοντες είναι τα στοιχεία, ο δε Διόνυσος είναι ο επίσημος Διαιτητής των Μυστηρίων, Οδηγός της Ψυχής, ο Ήλιος, ο Απελευθερωτής των στοιχείων, Δημιουργός του κόσμου, Φύλακας, Απελευθερωτής, και Λυτρωτής της Ψυχής, που προπορεύεται στον κόσμο, εν μέσω αστραπών και κεραυνών.»

Ο αέρας είναι το σύμβολο της ζωτικότητας, ή της ζωής. Όταν ο Γιεχουά-Ελοχίμ, όπως μας λέει η αρχαία Εβραϊκή κοσμογονία, έφτιαξε τον άνθρωπο από το χώμα της γης, εμφύσησε στα ρουθούνια του την πνοή της ζωής, και ο άνθρωπος έγινε ζώσα ψυχή. Ο αέρας, για τους Εβραίους, συμβόλιζε την Νεφές, ή Ζωτικότητα, το κατώτερο μέρος του άυλου τμήματος του ανθρώπου, της τριάδας της Ζωής, του Πνεύματος και της Διάνοιας. Ο αέρας, συνεπώς, είναι ένα φυσικό και εξαίρετο έμβλημα της ανθρώπινης ζωής, με τα αντίθετα ρεύματά της, τις αναταραχές της, τις τελματώσεις της, τις ατονίες της και τις ενέργειές της, τις καταιγίδες και τις νηνεμίες της, τις ηλεκτρικές αναταραχές της και τις ισορροπίες της. Έτσι, επίσης, η σύγκριση της ζωής του ανθρώπου με μια περιοδεία, με ένα ταξίδι, ήταν πάντοτε πολύ γνωστή στους ηθικολόγους και στους φιλοσόφους, γι’ αυτό και η περιοδεία την οποία ολοκληρώσατε, είναι ένα έμβλημα αυτής της ζωής, με τους αναβρασμούς των παθών της, τα πλήγματα των συγκρουόμενων συμφερόντων της, τα δύσκολα επιχειρήματά της, τις επιτυχίες και τις αποτυχίες της, τα εμπόδιά της, που πολλαπλασιάζονται και συνεργάζονται για να μας εμποδίσουν και να μας φέρουν σε δύσκολη θέση.

Αυτή, όμως, αν και αληθής, είναι μια πολύ κοινότυπη ερμηνεία, γι’ αυτό και δεν είναι η μόνη. Η περιοδεία σας αντιπροσωπεύει επίσης την πρόοδο ενός λαού. Ύψιστος στόχος του Ελευθεροτεκτονισμού είναι να συμβάλλει σε αυτή την πρόοδο. Η πρόοδος είναι το κύριο χαρακτηριστικό του ανθρώπου. Η γενική ζωή της ανθρώπινης φυλής αποκαλείται πρόοδος. Είναι η συλλογική προαγωγή της ανθρώπινης φυλής. Η πρόοδος προελαύνει, φτιάχνει την μεγάλη ανθρώπινη και γήινη περιοδεία προς το Ουράνιο και το Θείο, από τον Γνώμονα στον Διαβήτη. Συναντά καθυστερήσεις, αντιδράσεις, και ξεπερνά τα εμπόδιά της. Έχει τις στάσεις της, όταν ανασυντάσσει το αργοπορημένο κοπάδι. Έχει τους σταθμούς της, όταν διαλογίζεται ενόψει κάποιας Χαναάν, που ξαφνικά αποκαλύπτει τον ορίζοντά της. Έχει τις νύχτες της, όταν κοιμάται. Και μια από τις πικρότερες αγωνίες του στοχαστή είναι το να βλέπει την σκιά πάνω από την ανθρώπινη ψυχή και, μέσα στο σκοτάδι, να νιώθει πως η πρόοδος κοιμάται, δίχως αυτός να είναι ικανός να την αφυπνίσει.

Όποιος, όμως, απελπίζεται, σφάλλει. Η πρόοδος οπωσδήποτε θα αφυπνιστεί, ακόμα δε και όταν κοιμάται, προάγεται, γιατί έχει μεγαλώσει. Όταν την βλέπουμε να στέκεται ξανά ορθή, την βρίσκουμε ψηλότερη. Το να παραμένει πάντοτε ειρηνική αποτελεί χαρακτηριστικό της προόδου, όπως και του αέρα και του ποταμού. Το καθένα τους συναντά εμπόδια, τα ρεύματα του αέρα φυσούν ενάντια και γύρω από τα δάση και τα βουνά, το ποτάμι ρέει πάνω από βράχους. Τούτο κάνει τον αέρα να αντηχεί και να στροβιλίζεται, τα νερά να αφρίζουν, και την Ανθρωπότητα να βρίσκεται σε αναβρασμό. Έτσι προκύπτουν καταιγίδες, τυφώνες, καταρράκτες, στρόβιλοι, αντίθετα ρεύματα, ταραχές, συγχύσεις, επαναστάσεις: Μετά από όλα αυτά, όμως, βλέπουμε ότι κερδίστηκε έδαφος. Η Ιερά Εξέταση φυλακίζει τον Γαλιλαίο, αλλά ο ήλιος εξακολουθεί να κινείται. Μέχρι να εγκατασταθεί η τάξη, που είναι η συμπαντική ειρήνη, μέχρι να βασιλεύσουν η αρμονία και η ενότητα, η πρόοδος θα έχει επαναστάσεις ως σταθμούς.

Τα έθνη, επιπλέον, είναι τυφλά, και το Πεπρωμένο που τα οδηγεί προς τα εμπρός συμβολίζεται από τον οδηγό σας, τον Αδελφό Τρομερό. Οι κρατικοί λειτουργοί δεν είναι παρά μαριονέτες στα χέρια του Πεπρωμένου και της Θείας Πρόνοιας, τυφλά όργανα μιας Ανώτερης και Ανεξιχνίαστης της Βούλησης. Οι στόχοι προς τους οποίους τείνουν οι μόχθοι τους και οι αρετές τους ή οι αγυρτείες τους, δεν είναι εκείνοι υπέρ των οποίων μοχθούν, και προς τους οποίους νομίζουν ότι κάνουν το έθνος να βαδίσει. Οι ελάχιστες νοήσεις που πράγματι και αληθώς προβλέπουν, σπάνια ελέγχουν και κυβερνούν. Είναι Κασσάνδρες, των οποίων τις προφητείες οι μάζες αψηφούν παντελώς. Και ο μεμονωμένος ανθρώπους, επίσης, είναι τυφλός, οδηγούμενος από τα νήματα του πεπρωμένου, μέσα στα χέρια εκείνων που τον εκπαιδεύουν, και των περιστάσεων που τον περιβάλλουν. Οι γνώμες των μαζών επιβάλλονται επάνω τους, δεν υιοθετούνται μετά από στοχασμό και εξέταση. Η συνήθεια και η προκατάληψη είναι οι τυφλοί οδηγοί του τυφλού. Ωστόσο η Αλήθεια δεν φοβάται τίποτα, και αυτός ο οποίος δεν ασκεί την λογική του, ακόμα και σε θέματα πίστης, παραμένει παιδί, τυφλός ταξιδιώτης, σε όλη του την ζωή. Το να απαγορεύεις σε κάποιον να χρησιμοποιεί την λογική του και να του ζητάς να αποδεχθεί την πίστη του ακολουθώντας τις διαταγές κάποιου άλλου, τούτο είναι κάτι το παράλογο, διότι, εάν η πίστη δεν είναι έλλογη, κανείς άνθρωπος δεν μπορεί να αποδείξει για ποιον λόγο η δική του πίστη αξίζει να προτιμηθεί από την πίστη των άλλων. Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να λέει, για τον εαυτό του και μόνο, σαν τον Τερτυλλιανό, ότι θα πιστέψει ένα πράγμα γιατί είναι τρελό, και θα το θεωρήσει βέβαιο διότι είναι αδύνατο, αλλά κανένας άνθρωπος δεν έχει το δικαίωμα να απαιτήσει από οποιονδήποτε άλλο άνθρωπο να κάνει το ίδιο, ακολουθώντας τις υπαγορεύσεις του.

Συνεπώς, αφού έχετε βιώσει πλέον το πόσο αβοήθητη και εγκαταλελειμμένη είναι η ανθρωπότητα  που αποδέχθηκε να είναι τυφλή και να καθοδηγείται από έναν οδηγό, είθε να μην σας καθοδηγήσει κανείς στο μέλλον σε θέματα πίστης, ενώ παραμένετε τυφλός, αλλά  είθε όλα τα πράγματα να τα βλέπετε μόνος σας και να τα κρίνετε εσείς ο ίδιος με βάση τους νόμους της λογικής και της αναλογίας.

Τελικά, όπως μετά από την καταιγίδα έρχεται η νηνεμία, και μετά από τον σεισμό η ανάπαυση, έτσι, όταν θα έχει περάσει η περίοδος των δοκιμασιών, η ηλικία της πλάνης και της αμφιβολίας, θα απολαμβάνετε την ηρεμία της λογικής, της ειρήνης της ψυχής που ικανοποιεί την συνείδηση. Μετά τις επαναστάσεις της προόδου, η σταθερότητα και η ανάπαυση των ελεύθερων θεσμών. Μετά τις καταιγίδες και τις συγκρούσεις της ατομικής ζωής, η ειρήνη και η ηρεμία της ψυχής, αποτέλεσμα μιας ορθής ισορροπίας των ορέξεων, των παθών, των ηθικών ενεργειών και των νοητικών δυνάμεων. Το να πετύχει κάποιος όλα αυτά τα πράγματα εντός του εαυτού του, το να βοηθήσει την χώρα του κατά την πρόοδό της προς μια τέτοια κατάσταση, σημαίνει πως κάνει το αληθινό έργο του Τέκτονα το οποίο απαιτεί, πάνω απ’ όλα, συνέπεια και θάρρος.

Αδελφέ Δεύτερε Διάκονε, οδήγησε τον Δόκιμο να κάνει την ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ του, κατά την διάρκεια της οποίας θα υποστεί την "Δοκιμασία του Ύδατος".

Σ’ αυτή την Περιοδεία, που γίνεται δεξιοστρόφως, το έδαφος θα είναι ενοποιημένο, οι δυσκολίες λιγότερες και όχι τόσο μεγάλες όσο και προηγουμένως.

Οι Αδελφοί των Στηλών θα κάνουν έναν ελαφρύ θόρυβο συγκρούοντας τα ξίφη τους.

Ο Δόκιμος θα περάσει από μία "Σανίδα με Σφαίρες", τοποθετημένη κατά μήκος του Νότου.

Αφού επιστρέψουν στην Δύση, ο Δοκιμαστής θα βυθίσει το χέρι του Δοκίμου μέσα σε ένα δοχείο με νερό, έπειτα θα σκουπίσει αυτό το χέρι με ένα ύφασμα και οι δύο Αξιωματικοί (Δοκιμαστής και Β! Διάκονος) θα τον οδηγήσουν στο Έδρανο του Α! Επόπτη.

Κάθε θόρυβος θα σταματήσει απότομα μετά από την κρούση της Σφύρας του Σεβασμίου Διδασκάλου.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -  

Ο Α! Επόπτης σηκώνεται και τίθεται μπροστά από το Έδρανό του.

Ο Β! Διάκονος παίρνει τότε το δεξί χέρι του Δοκίμου και τον βάζει να κτυπήσει τρεις φορές επάνω στον αριστερό ώμο του Α! Επόπτη, ο οποίος, φέρνοντας την Σφύρα του επάνω στο στήθος του Υποψηφίου, φωνάζει:

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Ποιος είναι;         

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Ο κύριος …………………, "ένας ταπεινός Υποψήφιος" βυθισμένος στα σκότη, ο οποίος ζητά να γίνει δεκτός στα Μυστήρια και τα Προνόμια του Ελευθεροτεκτονισμού.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Πώς τολμά να το ελπίζει;

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Το ελπίζει διότι είναι ελεύθερος και καλών ηθών και διότι υπέστη την "Δοκιμασία του Ύδατος", σε Δόξα του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Αφού είναι έτσι, ας διέλθει.

Ο Β! Διάκονος οδηγεί τον Δόκιμο μεταξύ των δύο Στηλών.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * -       (αφού επιστρέψει στην θέση του)

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, η Δεύτερη Περιοδεία του Δοκίμου περατώθηκε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Δόκιμε, κατά την διάρκεια της Δεύτερης Περιοδείας, ακούσατε λιγότερους θορύβους, συναντήσατε λιγότερα εμπόδια. Θελήσαμε να σας δείξουμε, έτσι, ότι αυτά εξομαλύνονται ολοένα και περισσότερο κάτω απ’ τα βήματα του ανθρώπου που εμμένει στις ατραπούς της Αρετής.

Ωστόσο, ο άνθρωπος αυτός δεν έχει ακόμα απαλλαγεί από τις μάχες που είναι υποχρεωμένος να εξακολουθεί να δίνει για να θριαμβεύσει επί των παθών του και επί των παθών των άλλων ανθρώπων.

Κατά την διάρκεια αυτής της Περιοδείας, σύμφωνα με το παράδειγμα των Αρχαίων Μυστηρίων, υποστήκατε την "Δοκιμασία του Ύδατος", που είναι το τρίτο συμβολικό στοιχείο.

Στα Εβραϊκά Μυστήρια ο βασιλέας Σολομόντας τοποθέτησε στον Ναό νιπτήρες, καθώς επίσης και την χάλκινη θάλασσα, η οποία, στηριζόμενη από δώδεκα βόδια που κοίταζαν προς τα κύρια σημεία της Πυξίδας, ήταν μια εικόνα του μεγάλου ωκεανού που ξεπλένει τις ακτές του κόσμου. Στα Δρυϊδικά Μυστήρια μια από τις δοκιμασίες του Υποψηφίου ήταν πως τον τοποθετούσαν σε μια βάρκα και τον άφηναν να ανοιχτεί μόνος στην θάλασσα, όντας υποχρεωμένος να στηριχθεί μόνο στις δικές του ικανότητες και στην παρουσία της διάνοιάς του, για να φθάσει με ασφάλεια στην απέναντι όχθη. Αυτό το επικίνδυνο ταξίδι, που γινόταν στο άνοιγμα της Βόρειας Θάλασσας, μέσα σε μια μικρή βάρκα, καλυμμένη από ένα δέρμα, κατά το βράδυ της 29ης Απριλίου, ήταν η τελευταία δοκιμασία και η σκηνή με την οποία ολοκληρωνόταν η μύηση. Εάν ο Υποψήφιος αρνιόταν να την υποστεί, αποβαλλόταν με περιφρόνηση. Αν την αποδεχόταν και την ολοκλήρωνε με επιτυχία, ονομαζόταν «τρεις φορές γεννημένος», ήταν δε πλέον ικανός να εκλεγεί σε όλα τα αξιώματα του Κράτους και να λάβει πλήρη διδαχή των φιλοσοφικών και θρησκευτικών δοξασιών των Δρυϊδών.

Όταν ο υποψήφιος επρόκειτο να μυηθεί στα Μυστήρια της Ίσιδας, τον οδηγούσαν στα πλησιέστερα λουτρά και, αφού πλενόταν, ο ιερέας ικέτευε πρώτος τους θεούς να τον συγχωρήσουν, και έπειτα τον ράντιζε από την κορυφή ως τα νύχια με το πιο καθαρό και αγνό νερό, και έπειτα τον οδηγούσε πάλι πίσω στον Ναό. Απαιτούνταν από κάθε μυημένο να έχει ακηλίδωτη καρδιά και ακηλίδωτα χέρια. Υποστηριζόταν ότι, με εξαίρεση τα βαρύτατα αμαρτήματα, υπήρχε ευκαιρία για την εξιλέωση, οι δε δοκιμασίες του αέρα, του ύδατος και του πυρός παρουσιάζονταν κατά την μύηση, διότι μέσω αυτών, με την πάροδο των ετών, η ψυχή θα μπορούσε να εξαγνιστεί και να ανυψωθεί προς τις αιθερικές περιοχές, επειδή η αναρρίχηση ήταν λίγο - πολύ σκληρή και επίπονη, ανάλογα με το πόσο υπερφορτωμένη ήταν κάθε ψυχή με τα χονδροειδή εμπόδια των αμαρτιών της και των διαστροφών της. Στα Μιθραϊκά Μυστήρια, ο Υποψήφιος εξαγνιζόταν με νερό και φωτιά, και υποβαλλόταν σε επτά στάδια μύησης. Οι ιεροτελεστικές πλύσεις απαιτούνταν σε όλα τα Μυστήρια, συμβολίζοντας την αγνότητα που ήταν αναγκαία για να διευκολυνθεί η ψυχή να δραπετεύσει από τα δεσμά που είχε εντός της ύλης.

Χρησιμοποιούνταν ιερά λουτρά και προπαρασκευαστικά βαπτίσματα, τελετουργικοί εξαγνισμοί, βυθίσεις μέσα στο νερό, τελετουργικά ραντίσματα και παντός είδους εξαγνισμοί. Στην Αθήνα, οι Υποψήφιοι λούζονταν στον Ιλισό, γι’ αυτό και θεωρείτο ιερός ποταμός, πριν δε εισέλθουν στον Ναό της Ελευσίνας, ζητούσαν από όλους να πλύνουν τα χέρια τους στο δοχείο του καθαρτηρίου ύδατος, που είχε τοποθετηθεί κοντά στην είσοδο. Ο Απουλήιος βαπτίστηκε επτά φορές στην θάλασσα, πράγμα που συμβόλιζε τις επτά σφαίρες, μέσω των οποίων θα ανέλθει εκ νέου η ψυχή. Οι Ινδοί πρέπει να βαπτισθούν στον ιερό ποταμό Γάγγη. Ο Μένανδρος ομιλεί για έναν εξαγνισμό κατά την διάρκεια του οποίου ραντίζεσαι τρεις φορές με αλάτι και νερό. Το νερό τρέφει και εξαγνίζει, και η υδρία από την οποία ρέει, θεωρείτο αξία να καταστεί σύμβολο της Θεότητας, όπως σύμβολο του θεού Οσίριδος, ο οποίος πότιζε το έδαφος της Αιγύπτου με ζωντανό ύδωρ, αλλά επίσης και έμβλημα της Ελπίδας, που θα έπρεπε να χαροποιεί την κατοικία των νεκρών. Στις τρομερές και επικίνδυνες δοκιμασίες κάποιων από τα παλιά Μυστήρια, ο Υποψήφιος υποχρεωνόταν να κολυμπήσει σε έναν ποταμό.

Σε όλα τα Μυστήρια, το σύμβολο της πλύσης ή του βαπτίσματος δια του ύδατος σήμαινε το ίδιο πράγμα – εξαγνισμό της καρδιάς και των χεριών. Με αυτήν την έννοια το χρησιμοποιούσαν  οι Εσσαίοι και ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, και υιοθετήθηκε ως μέρος των τελετουργιών της Χριστιανοσύνης. Ήταν ιδιαίτερα εκφραστικό σύμβολο στην ζεστή και ξερή Ανατολή, όπου οι ποταμοί είναι ευλογίες που πηγάζουν από τον Θεό, οι δε πηγές στην έρημο αποκαλούνται διαμάντια. Φυσικά, για τους κατοίκους του Νείλου, του Γάγγη, του Ευφράτη, ή του Ιορδάνη, ο εξαγνισμός του σώματος διά του ύδατος, κατέστη το σύμβολο του εξαγνισμού της ψυχής.

Ο ωκεανός, επίσης, υπήρξε πάντοτε κατάλληλο σύμβολο του Λαού, στην υπηρεσία του οποίου αφιερώνει τον εαυτό του ο κάθε αληθινός Τέκτονας. Αδρανής κατά την νηνεμία, και σχεδόν τελματωμένος στους τροπικούς, ταράσσεται και ρυτιδιάζει με την παραμικρή κίνηση των φτερωτών ανέμων που περνούν από πάνω του. Όταν βασανίζεται από την καταιγίδα, τα τεράστια κύματά του κινούνται βίαια και απειλητικά προς τις σιδερόφρακτες ακτές. Τα μεγάλα παγόβουνα παρασύρονται εντός του, όπως και οι αυτοκρατορίες στις θάλασσες του χρόνου. Η αστάθεια και η μανία του απεικονίζουν τις ασταθείς ιδιοσυγκρασίες και τις ανελέητες εκδικήσεις του ερεθισμένου λαού. Τα μεγάλα ρεύματά του μοιάζουν με αυτά της λαϊκής γνώμης. Τα τεράστια παλιρροϊκά κύματα, που κυματίζουν μέσα σε λίγες στιγμές σε όλη την επιφάνεια του Ατλαντικού, είναι σαν τις παρορμήσεις που ξεπροβάλλουν μυστηριωδώς μέσα σε ένα αφυπνισμένο έθνος, τα δε μεμονωμένα άτομα δεν είναι παρά σταγόνες του μεγάλου ωκεανού της ανθρωπότητας, του οποίου κύματα είναι τα έθνη. Όπως ο ναυτικός πρέπει να υποστεί τον κίνδυνο του ναυαγίου και του πνιγμού μέσα στα κινήματα, έτσι και ο πατριώτης, που οφείλει να υπηρετεί τον λαό, πρέπει να υποστεί τον κίνδυνο να καταστεί μισητός στον λαό, και να συνθλίβει από αυτόν κατά την διάρκεια της τυφλής οργής του. Ας σας θυμίζει πάντοτε αυτό ότι πρέπει να έχετε για την δημόσια δράση σας κίνητρο υψηλότερο από τα αξιώματα και τις τιμές. Διότι, εάν σας ενεργοποιεί μόνον η επιθυμία γι’ αυτά, είναι βέβαιο πως θα πάψετε να υπηρετείτε τον λαό, ακριβώς την στιγμή που θα χρειάζεται περισσότερο τις υπηρεσίες σας, ακριβώς την στιγμή που θα μπορούσατε να καταστείτε ο ευγενέστερος υπηρέτης του, ακριβώς γιατί αυτή η στιγμή είναι η πιο επικίνδυνη και η λιγότερο επικερδής.

Αδελφέ Δεύτερε Διάκονε, οδήγησε τον Δόκιμο να κάνει την ΤΡΙΤΗ ΠΕΡΙΟΔΕΙΑ του, κατά την διάρκεια της οποίας θα υποστεί την "Δοκιμασία του Πυρός".

Κατ’ αυτή την Περιοδεία, που γίνεται επίσης δεξιοστρόφως, το έδαφος είναι εντελώς ελεύθερο και δεν ακούγεται κανένας θόρυβος.

Ο Δόκιμος, καθώς διέρχεται από τον Νότο, διασχίζει εντονότατες φλόγες, που δημιουργούνται από τον Δοκιμαστή, ο οποίος χρησιμοποιεί ένα καλάμι που έχει σκόνη λυκοποδίου.

Ακολούθως, πάντοτε οδηγούμενος από τον Β! Διάκονο, συνεχίζει τον γύρο της Στοάς δεξιοστρόφως και φθάνει ως την βάση της Ανατολής.

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος εγκαταλείπει το Έδρανό του και τίθεται προ του Βωμού των Όρκων.

Ο Β! Διάκονος παίρνει τότε το δεξί χέρι του Υποψηφίου και τον κάνει να κτυπήσει τρεις φορές πάνω στον αριστερό ώμο του Σεβασμίου Διδασκάλου.

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος, φέροντας την Σφύρα του πάνω στο στήθος του Υποψηφίου, φωνάζει:

 

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Ποιος είναι;

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Ο κύριος …………………, "ένας ταπεινός Υποψήφιος", βυθισμένος στα σκότη, ο οποίος ζητά να γίνει δεκτός στα Μυστήρια και τα Προνόμια του Ελευθεροτεκτονισμού.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Πώς τολμά να το ελπίζει;                    

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Το τολμά διότι είναι ελεύθερος και καλών ηθών, και διότι υπέστη την "Δοκιμασία του Πυρός", σε Δόξα του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος!

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αφού είναι έτσι, ας διέλθει!

Ο Β! Διάκονος επαναφέρει δεξιοστρόφως τον Δόκιμο μεταξύ των δύο Στηλών.

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος επιστρέφει στην θέση του.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:    - * -

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, η Τρίτη Περιοδεία του Δοκίμου περατώθηκε!

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Δόκιμε, κατ’ αυτή την Περιοδεία, δεν ακούσατε κανέναν θόρυβο. Η σημασία αυτού του συμβολισμού είναι ότι, εάν κανείς εμμένει αποφασιστικά στην Αρετή, η ζωή καθίσταται ήρεμη και γαλήνια. Οι Φλόγες από τις οποίες διήλθατε, απεικονίζουν το τέταρτο συμβολικό στοιχείο των Αρχαίων.

Είθε το Πυρ που σας περιέβαλε να μεταστοιχειωθεί μέσα στην καρδιά σας σε φλογερή αγάπη για τους ομοίους σας. Είθε το Έλεος να εμπνέει στο εξής τους λόγους και τις πράξεις σας.

Να μην λησμονείτε ποτέ αυτή την αρχή της υπέρτατης ηθικής, που είναι γνωστή σε όλα τα Έθνη: "Μην κάνεις στον άλλο αυτό που δεν θα ήθελες να γίνει σε σένα τον ίδιο."

Ας διαποτιστείτε, επίσης, από την θετική αρχή που προκύπτει από αυτό, και που την ευαγγελίζεται ο Ελευθεροτεκτονισμός: "Κάνε στους άλλους όλο το καλό που θα ήθελες να κάνουν σε σένα."

«Εγώ Σε βαπτίζω», είπε ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, «με ύδωρ για να μετανοήσεις, αλλά αυτός που έρχεται μετά από μένα, θα Σε βαπτίσει με Άγιο Πνεύμα και με πυρ.»

Οι ανθρώπινες τελετουργίες είναι στην πραγματικότητα απλώς σύμβολα, και οι εναλλαγές των βαπτισμάτων με πυρ και ύδωρ, που σκοπό έχουν να μας εξαγνίσουν οδηγώντας μας στην αθανασία, σε αυτόν τον κόσμο διακόπτονται τις πιο πολλές φορές κατά την στιγμή που περιμένουμε να ολοκληρωθούν. Η ζωή είναι ένας καθρέφτης που αντανακλά τα πράγματα μόνο και μόνο για να εξαπατήσει, ένας ιστός που συνεχώς διακόπτεται και σπάει, μια υδρία για που διαρκώς γεμίζει και ωστόσο δεν είναι ποτέ πλήρης.

Σύμβολο αυτού του εξαγνισμού ήταν το Πυρ. Αυτό το σύμβολο έγινε κατόπιν, στην λατρεία των θεών, η πραγματική θυσία αθώων θυμάτων στις φλόγες. Οι Εβραίοι, που αρχικά ήσαν ένας λαός με τους Φοίνικες, τους Μωαβίτες, τους Εδωμίτες και τους Αμμωνίτες, και άλλους λαούς της Χαναάν, κατά τους πρώτους καιρούς, όπως δείχνουν τα βιβλία τους, θυσίαζαν τον πρωτότοκό τους, και εκείνοι που εξακολουθούσαν να μιλούν την ίδια γλώσσα με αυτούς συνέχιζαν να θυσιάζουν στον Μολώχ, τον Βασιλέα, για πολύ καιρό μετά την εποχή κατά την οποία οι Εβραίοι εγκατέλειψαν αυτή την πρακτική. Κατανοούμε ότι το σύμβολο, ειδικά στις θρησκείες, πάντοτε προσπαθεί να καταχραστεί την θέση αυτού που συμβολίζει, το είδωλο καταλήγει να λατρεύεται και ως θεός, του οποίου ήταν αρχικά μονάχα ένα σύμβολο, και η τελετουργία και οι διάφοροι τελετουργικοί τύποι θεωρούνται πως κατέχουν δύναμη και αποτελεσματικότητα  Λυτρωτικής Χάριτος.

Εξαγνισμένος διά του ύδατος και του πυρός, είστε τώρα συμβολικά απαλλαγμένος από κάθε κηλίδα της διαστροφής. Τούτο αποτελεί υπόσχεση εκ μέρους σας ότι θα συνεχίσετε να μοχθείτε ώστε να γίνετε και πραγματικά ελεύθερος. Το πυρ, επιπλέον, του οποίου η φλόγα πάντοτε συμβόλιζε τον πόθο, τον ζήλο και την τόλμη, σας υπενθυμίζει ότι πρέπει πάντοτε να ποθείτε να φτάσετε στην υπεροχή και την αληθινή δόξα, και να εργάζεσθε με θέρμη και ζήλο υπέρ του σκοπού τον οποίο αναλαμβάνετε, ιδιαίτερα αν αυτός ο σκοπός είναι υπέρ του Λαού.

Δόκιμε! Το Τεκτονικό Τάγμα, ή η Χώρα σας, ίσως χρειαστεί από σας κάποτε να χύσετε το αίμα σας για να το υπερασπιστείτε. Ο αληθινός Τέκτονας δεν μπορεί να διστάσει ενώπιον της θυσίας. Ο Σωκράτης αρνήθηκε να δραπετεύσει όταν άνοιξαν οι πύλες της φυλακής του. Ο Ατίλιος Ρέγουλος συμβούλεψε την Ρώμη να μην συνάψει ειρήνη με την Καρχηδώνα, και έπειτα επέστρεψε στους εχθρούς του για να θανατωθεί. Αναμφίβολα οι κύριοι Μάρτυρες της Ελευθερίας και της Πίστης, σε όλες τις εποχές, θα μπορούσαν να είχαν ζήσει λίγο περισσότερο, και να χάσουν την αθάνατη δόξα, αν είχαν συγκατατεθεί να κολακεύσουν την τυραννία και να θυσιάσουν στα Είδωλα των Θεών. Αν νομίζετε ότι διαθέτετε αρκετή αφοσίωση και δύναμη ώστε να προσφερθείτε ως θυσία για να υπηρετήσετε το Κράτος, την Τάξη, την Ανθρωπότητα, τους συνανθρώπους σας με άμεσο κίνδυνο την ζωή σας, πρέπει τώρα να σφραγίσετε αυτήν την επαγγελία της πίστεώς σας με το αίμα σας.

Συναινείτε να κάνετε αυτή την θυσία;

ΔΟΚΙΜΟΣ:

Μάλιστα.                     

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Το βάπτισμα του Αίματος δεν είναι σύμβολο Εξαγνισμού, είναι το βάπτισμα του Ηρωισμού και της Αφοσίωσης, του Στρατιώτη και του Μάρτυρα. Είναι μια ιεροπρεπής υπόσχεση ότι δεν θα διστάσετε στην εκτέλεση του Τεκτονικού καθήκοντος προς τους συνανθρώπους σας, το Τάγμα ή το Κράτος σας λόγω φόβου προς τον Διώκτη ή τον Τύραννο. Τα καθήκοντα της ζωής είναι κάτι παραπάνω από την ζωή, για δε τον αληθή Άνθρωπο και Τέκτονα, το πόσο πολλές είναι οι μέρες της ζωής του δεν είναι το πιο σημαντικό πράγμα. Ο στρατιώτης διακινδυνεύει την ζωή του καθημερινά, όχι χάριν του πενιχρού μισθού του, αλλά λόγω του καθήκοντός του προς την σημαία την οποία υπηρετεί. Η αγάπη του Τέκτονα για την ζωή του θα ζυγίσει περισσότερο στην ζυγαριά σε βάρος του καθήκοντος και της τιμής από όσο ζυγίζει η ζωή του άγριου στρατιώτη ή του άξεστου βάρβαρου;

Το βάπτισμα του Αίματος σας υπενθυμίζει επίσης το αίμα που χύθηκε σε όλες τις εποχές από την Αδιαλλαξία και την Καταδίωξη, και σας δεσμεύει στην Ανοχή και την υπεράσπιση των ιερών δικαιωμάτων της Συνείδησης. Σας θυμίζει τους μάρτυρες όλων των πίστεων, που πέθαναν γι’ αυτές, τις αιματηρές θυσίες του Εβραϊκού βωμού και του Μεξικανού Τεοκάλι, τις πυρές και τα ικριώματα της Ιεράς Εξετάσεως, όλο τον μακρύ κατάλογο των φρικαλεοτήτων και των φόνων που επιδοκιμάστηκαν από την θρησκεία και θεωρήθηκαν ως εξαίτερη υπηρεσία προς κάποιον Θεό της Αγάπης.

Αφού συναινείτε να υποστείτε αυτό το Βάπτισμα, εάν ποτέ χρειαστεί, Αδελφέ Δοκιμαστή και Αδελφέ Β! Διάκονε, οδηγείστε τον Δόκιμο στον Βωμό των Όρκων, προκειμένου να ομόσει τον Όρκο του.

Οι δύο Αξιωματικοί (Δοκιμαστής και Β! Διάκονος) προχωρούν δεξιοστρόφως και θέτουν τον Υποψήφιο μπροστά στον Βωμό.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

ΠΡΟΣΟΧΗ

Αν υπάρχουν περισσότεροι Δόκιμοι, ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος θα αντικαταστήσει την φράση αυτή με την ακόλουθη:

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αφού είναι έτσι, Αδελφέ Β! Διάκονε, κάνε τον Δεύτερο Δόκιμο (ή τους υπολοίπους Δοκίμους) να καλύψει την Στοά.

Αφού γίνει αυτό:

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αφού είναι έτσι, Αδελφέ Δοκιμαστή και Αδελφέ Β! Διάκονε, οδηγείστε τον Δόκιμο στον Βωμό των Όρκων, προκειμένου να ομόσει τον Όρκο του.

Οι δύο Αξιωματικοί (Δοκιμαστής και Β! Διάκονος) προχωρούν δεξιοστρόφως και θέτουν τον Υποψήφιο μπροστά στον Βωμό.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Δόκιμε, προκειμένου να εξασφαλίσουμε τα προνόμια του Ελευθεροτεκτονισμού αποκλειστικά σε ανθρώπινα Όντα που αξίζουν την απόκτησή τους, τους ζητάμε να συνάψουν μία Δέσμευση Πιστότητας.

Μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι αυτή η Δέσμευση δεν έχει τίποτα το ασυμβίβαστο με τα άλλα καθήκοντα του Ανθρώπου και του καλού Πολίτη.

Συναινείτε να ομόσετε έναν Επίσημο Όρκο, βασισμένο πάνω στις Αρχές που σας εξέθεσα;

Δεσμεύεστε να τηρήσετε ζηλότυπα τα Μυστικά και τα Μυστήρια του Ελευθεροτεκτονισμού;

ΔΟΚΙΜΟΣ:

Μάλιστα.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Σας πληροφορώ ότι ο Όρκος σας θα δοθεί πάνω στα Τρία Μεγάλα Φώτα του Ελευθεροτεκτονισμού που είναι:

Το Βιβλίο του Ιερού Νόμου, Ο Διαβήτης, και ο Γνώμονας, που βρίσκονται πάνω στον Βωμό των Όρκων.

Αδελφέ Δοκιμαστή, κάνε τον Δόκιμο να γονατίσει με το αριστερό του γόνυ, θέσε έναν Διαβήτη στο αριστερό του χέρι, με την μία του αιχμή ακουμπισμένη πάνω στην καρδιά του Δοκίμου, θέσε δε το δεξί του χέρι πάνω στα Τρία Μεγάλα Φώτα.         (το δεξί πόδι σε σχήμα Γνώμονα).

Όρθιοι και σε Τάξη, Αδελφοί μου, με τα Ξίφη στο χέρι!            

Ο Δοκιμαστής και ο Β! Διάκονος διασταυρώνουν ξίφος και Ράβδο πάνω απ’ το κεφάλι του Δοκίμου, κατά τρόπον ώστε να σχηματίζουν Γνώμονα.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Δόκιμε, παρακαλώ να ακούσετε προσεκτικά τον τύπο του Όρκου. Κατόπιν, θα τον επαναλάβετε αντικαθιστώντας το όνομά μου με το δικό σας:

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Εγώ, ο ………………………, επικαλούμενος τον Μεγάλο Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος, και παρουσία αυτής της κανονικά συγκεντρωμένης και δεόντως καθαγιασμένης Σεπτής Στοάς των Ελευθεροτεκτόνων, με την δική μου και ελεύθερη βούληση, ορκίζομαι επίσημα πάνω στα Τρία Μεγάλα Φώτα του Ελευθεροτεκτονισμού να μην αποκαλύψω κανένα από τα Μυστικά του Ελευθεροτεκτονισμού σε οποιονδήποτε δεν έχει το δικαίωμα να τα γνωρίζει, ούτε να τα μεταγράψω, ούτε να τα χαράξω με γλυφίδα, ούτε να τα σκαλίσω, ούτε να τα κάνω ανάγλυφα, ούτε να τα αναπαραγάγω κατά οποιονδήποτε άλλον τρόπο.

Ορκίζομαι να τηρώ ευσυνειδήτως τις Αρχές του Τεκτονικού Τάγματος, να εργάζομαι για την ευημερία της Σεπτής Στοάς μου, να ακολουθώ κανονικά τις Εργασίες της, να αγαπώ τους Αδελφούς μου και να τους βοηθώ δια των Συμβουλών και των Πράξεών μου.

Όλα αυτά τα ορκίζομαι επίσημα, δίχως προφάσεις, δίχως διφορούμενες σκέψεις, δίχως τον οποιουδήποτε είδους διανοητικό περιορισμό, εάν δε ποτέ τα παραβώ, να μου ξεριζωθεί η γλώσσα, να μου κοπεί ο λαιμός και να κριθώ ως άτομο στερημένο κάθε ηθικής αξίας και ανάξιο να ανήκω στον Ελευθεροτεκτονισμό.

Δόκιμε, παρακαλώ να επαναλάβετε μετά από μένα:

"Εγώ, ο ………………………, θα προτιμούσα να κοπεί ο λαιμός μου (ο Αδελφός Δοκιμαστής τον κάνει να εκτελέσει το Σημείο) μάλλον, παρά να παραβώ τον Όρκο μου".

Σηκώστε το δεξί σας χέρι, τώρα, και πείτε: "Το ορκίζομαι."

Ο Νεόφυτος εκτελεί την Εντολή.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Εάν υπάρχουν περισσότεροι Υποψήφιοι, εισάγεται ο δεύτερος και επαναλαμβάνεται το Τυπικό από την σελίδα ….

-------------------------------------------------------------------------------------------------

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Νεόφυτε, ο Όρκος, τον οποίο μόλις ομώσατε, δεν σας προκαλεί καμία ανησυχία;

Συναινείτε να τον ανανεώσετε, όταν θα έχετε λάβει το Φως;

ΔΟΚΙΜΟΣ:

Μάλιστα.          

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Α! Επόπτη, τώρα που η υπομονή και η σταθερότητα τον έκαναν να επιφέρει την πρώτη του νίκη κατά την μάχη μεταξύ του βέβηλου και του Ελευθεροτέκτονα, τι ζητάς γι’ αυτόν;

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Να του αφαιρεθεί ο κεφαλόδεσμος, να δει και να διαλογιστεί.

Η Στοά, εκείνη την στιγμή, είναι πολύ αμυδρά φωτισμένη από τους Αστέρες και το Δέλτα.

Όλοι οι Αδελφοί όρθιοι, κατευθύνουν την αιχμή του ξίφους τους (που το κρατούν με το δεξί χέρι) προς τον Νεόφυτο.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Ας γίνει αυτό κατά την τρίτη κρούση της Σφύρας μου:

- * * * -

(Μουσική)              

Ο Δοκιμαστής αφαιρεί τον κεφαλόδεσμο από τα μάτια του Νεοφύτου.

ΕΔΩ, ΣΚΗΝΗ ΤΗΣ ΕΠΙΟΡΚΙΑΣ

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Νεόφυτε, αυτά τα ξίφη που βλέπετε στραμμένα προς εσάς, σας αγγέλλουν ότι όλοι οι Ελευθεροτέκτονες θα σπεύσουν προς βοήθειά σας σε στιγμή κινδύνου· αλλά σας αγγέλλουν επίσης ότι, εάν ποτέ προδώσετε τον Όρκο σας, δεν θα ξεφύγετε από την εκδίκηση όλων των Αδελφών των ευρισκομένων στην επιφάνεια της Γήινης Σφαίρας, οι οποίοι ορκίστηκαν να τιμωρήσουν την επιορκία.

ΑΠΑΝΤΕΣ:

Το ορκίζομαι!

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Έχετε τώρα πληροφορηθεί όλους τους κινδύνους στους οποίους θα εκτεθείτε, εάν δεν τηρήσετε αυστηρά τις Δεσμεύσεις που συνάψατε. Θα πρέπει τώρα να στοχαστείτε και πάλι.

Αδελφέ Δοκιμαστή, παρακαλώ να καλύψεις και πάλι τα μάτια του Νεοφύτου και να τον οδηγήσεις έξω από την Στοά, εμείς δε θα διασκεφτούμε για μία τελευταία φορά σχετικά με την τύχη του.

Ο Δοκιμαστής καλύπτει εκ νέου και γρήγορα τα μάτια του Νεοφύτου και τον κάνει να βγει μαζί του από την Στοά, όπου του επιτρέπει να ξαναντυθεί. Αποκαθίσταται ο φωτισμός της Στοάς.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Αδελφοί μου, για να μεταδώσουμε το Φως σε αυτόν τον Νεόφυτο, χρειαζόμαστε την συγκέντρωση όλων των ψυχικών δυνάμεών μας.

Έτσι, αρμόζει στην περίπτωση να προσηλωθούμε, περιμένοντας να ντυθεί πάλι ο Νεόφυτος, και να κτυπήσει την Θύρα με την κρούση του Μαθητή, εξακολουθώντας να έχει δεμένα τα μάτια του.

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:            - * * * -

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Β! Επόπτη, πληροφόρησέ μας ποιος κρούει κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Αδελφέ Στεγαστή, δες ποιος κρούει κατ’ αυτόν τον τρόπο.

Ο Στεγαστής μισανοίγει την Θύρα και την ξανακλείνει αμέσως.        

ΣΤΕΓΑΣΤΗΣ:

Αδελφέ Β! Επόπτη, είναι ο Νεόφυτος ……………………, συνοδευόμενος από τον Αδελφό Δοκιμαστή, αναζητά δε την Αλήθεια και το Φως και ζητά να εισέλθει στην Στοά.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, είναι ο Νεόφυτος ……………………, συνοδευόμενος από τον Αδελφό Δοκιμαστή, αναζητά δε την Αλήθεια και το Φως, και ζητά να εισέλθει στην Στοά.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Αδελφοί μου, ετοιμαστείτε να δεχθούμε τον Νεόφυτο μέσα στην Άλυσο της Ενότητας.

Όρθιοι, Αδελφοί μου!

Ας σχηματίσουμε την μακρά Άλυσο!

Όλοι οι Αδελφοί εκτελούν αυτή την Εντολή.

Οι Αδελφοί της Ανατολής συμμετέχουν στην Άλυσο, παραμένοντας στις θέσεις τους.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:Ας επιτραπεί στον Νεόφυτο η είσοδος στην Στοά και ας τοποθετηθεί μέσα στην Άλυσο της Ενότητας!

Ο Στεγαστής ανοίγει την Θύρα της Στοάς.

Ο Δοκιμαστής εισέρχεται με τον Νεόφυτο, του οποίου τα μάτια είναι δεμένα, και τον εισάγει μέσα στην Άλυσο της Ενότητας.

Ο Ανάδοχος τίθεται πίσω από τον Νεόφυτο και κρατάει έναν Καθρέφτη.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, ο Νεόφυτος βρίσκεται μέσα στην Άλυσο της Ενότητας και παρακαλεί να του χορηγηθεί το Φως.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αφού κρίθηκε άξιος γι’ αυτό, θα του δοθεί στην τρίτη κρούση της Σφύρας μου.

Ωστόσο, Νεόφυτε, θα σας θέσω ένα τελευταίο ερώτημα:

"Έχετε γνωρίσει πάρα πολλά Ανθρώπινα Όντα. Ίσως έχετε εχθρούς. Εάν συναντήσετε έναν από αυτούς μέσα στην Στοά μας ή μεταξύ των Ελευθεροτεκτόνων, είστε διατεθειμένος να του δώσετε το χέρι και να ξεχάσετε το παρελθόν;"

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:

Ναι.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Σημειώνουμε την δήλωσή σας και, αν υπάρξει ανάγκη, θα σας την υπενθυμίσουμε.

- * * * -

Στην τρίτη κρούση της Σφύρας, ο Ανάδοχος αφαιρεί ταχύτατα τον κεφαλόδεσμο από τα μάτια του Νεοφύτου.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Όπως βλέπετε, Νεόφυτε, έχει σαφώς μεταβληθεί η όλη όψη αυτής της Συναθροίσεως. Δεν υπάρχουν πια απειλητικά ξίφη στραμμένα εναντίον σας. Διακρίνετε μονάχα Αδελφούς που σχηματίζουν μία Άλυσο Ενότητας, η οποία συμβολίζει την Ένωση όλων των Ελευθεροτεκτόνων που κατοικούν στην επιφάνεια της Υδρογείου.

Κοιτάξτε γύρω σας και, εάν διακρίνετε κάποιον εχθρό σας ανάμεσά μας, εκτελέστε τώρα την υπόσχεσή σας.

Δεν συναντούμε πάντοτε τους εχθρούς μπροστά μας.

Περισσότερο πρέπει να φοβόμαστε αυτούς που βρίσκονται πίσω μας. Παρακαλώ να στραφείτε προς τα πίσω!

Ο Νεόφυτος στρέφεται και βρίσκεται έτσι αντιμέτωπος με τον ίδιο τον εαυτό του μπροστά σε ένα καθρέπτη, που τον κρατά ο Ανάδοχος, ο οποίος, αφού εναποθέσει τον καθρέπτη, του δίνει τον Αδελφικό ασπασμό.

Ξανακλείνει η Άλυσος της Ενότητας.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Τα χέρια μας σας ενώνουν με μάς και με τον Βωμό της Αλήθειας! Το σφίξιμό τους σας αγγέλλει ότι δεν θα σας εγκαταλείψουμε, όσο καιρό η Αλήθεια, η Δικαιοσύνη και η Αδελφική Αγάπη θα θεωρούνται από εσάς Ιερές.

Αδελφοί μου, ας εγκαταλείψουμε την Άλυσο.

(Αυτό γίνεται αφού τιναχθούν οι βραχίονες τρεις φορές.)

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Καθίστε, Αδελφοί μου.

Αδελφέ Β! Διάκονε, παρακαλώ κάνε τον Νεόφυτο να προσεγγίσει στον Βωμό των Όρκων και θέσε δίπλα του τον Αδελφό Ανάδοχο.

Ο Β! Διάκονος εκτελεί αυτή την εντολή και στέκεται όρθιος δίπλα στον Νεόφυτο και τον Ανάδοχο του.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Όρθιοι και σε Τάξη, Αδελφοί μου, με τα ξίφη στο δεξί χέρι.

Νεόφυτε, τώρα που άνοιξαν τα μάτια σας, παρακαλούμε να εξετάσετε τα αντικείμενα τα τοποθετημένα πάνω στον Βωμό των Όρκων, μπροστά σας.

Αυτά τα αντικείμενα αποτελούν τα Τρία Μεγάλα Φώτα που φωτίζουν την συμπεριφορά των Ελευθεροτεκτόνων.

Το Βιβλίο του Ιερού Νόμου είναι το Σύμβολο της Παραδόσεως.

Ο Γνώμονας, έμβλημα της Ορθότητας, μας εμπνέει την Ορθότητα στις σκέψεις μας και τις πράξεις μας. Είναι το Σύμβολο του Ηθικού Νόμου.

Ο Διαβήτης, όργανο μετρήσεως και συγκρίσεως, μας επιτρέπει να εκτιμάμε την βαρύτητα και τις συνέπειες των πράξεών μας, που θα πρέπει να είναι πάντοτε αδελφικές προς όλους τους ομοίους μας και, ιδιαιτέρως, προς τους Αδελφούς μας Ελευθεροτέκτονες.

Τώρα, παρακαλώ να γονατίσετε με το αριστερό σας γόνυ και να τοποθετήσετε το δεξί σας χέρι επάνω στα Τρία Μεγάλα Φώτα του Ελευθεροτεκτονισμού, τα οποία βρίσκονται πάνω στον Βωμό των Όρκων.

Αδελφέ Δοκιμαστή, παρακαλώ να θέσεις έναν Διαβήτη στο αριστερό χέρι του Νεοφύτου, με μία από τις αιχμές του στηριγμένη πάνω στην καρδιά του!

Νεόφυτε, συναινείτε πλήρως στις υποχρεώσεις που συνάψατε προηγουμένως; Επιβεβαιώνετε ειλικρινά και ανεπιφύλακτα τον Επίσημο Όρκο που ομόσατε, πριν λίγες στιγμές, όσο είχατε ακόμα τον κεφαλόδεσμο;

Ορκίζεστε, επί πλέον, να υπακούετε πιστά τους Αρχηγούς του Τάγματος μας σε ό,τι σας διατάσσουν, εάν είναι σύμφωνο και όχι αντίθετο προς τους Νόμους μας;

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:

Ναι, το επιβεβαιώνω και το ορκίζομαι!         

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ ……………………, εσύ που είσαι ο Ανάδοχος του Νεοφύτου και, λόγω αυτού του γεγονότος, είσαι υπεύθυνος γι’ αυτόν έναντι αυτής της Σεπτής Στοάς και ολόκληρου του Τάγματος για τις υποχρεώσεις που μόλις συνήψε, υπόσχεσαι να επαγρυπνάς ώστε να παραμένει πιστός σε αυτές, να τις ακολουθεί, τόσο στην Τεκτονική του Ζωή όσο και στην βέβηλη Ζωή του, να τον φωτίζεις με τις συμβουλές μας και να τον προειδοποιείς για τα πιθανά σφάλματά του;

ΑΝΑΔΟΧΟΣ:

Δεσμεύομαι επισήμως να το κάνω, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Καταγράφεται η υπόσχεσή σου.

Ο Ανάδοχος επιστρέφει στην θέση του.

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος, κρατώντας το ξίφος με το αριστερό χέρι, θέτει ελαφρά την λάμα του ξίφους πάνω στο κεφάλι του Νεοφύτου και, κρατώντας την Σφύρα με το δεξί του χέρι, έτοιμη να κρούσει πάνω στην λάμα, λέει:

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Σε Δόξα του Μεγάλου Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος, στο όνομα του Παγκοσμίου Ελευθεροτεκτονισμού, και, υπό την Αιγίδα της Ανεξάρτητης Κοινότητας των Ελευθέρων Τεκτόνων της Ελλάδας, υπό την προστασία της Εθνικής Μεγάλης Στοάς των Ελευθέρων Τεκτόνων της Ιταλίας, γενεάς του 1805, δυνάμει των Εξουσιών που μου απονεμήθηκαν από αυτήν την Σεπτή Στοά,ΣΕ ΔΗΜΙΟΥΡΓΩ

(Μία κρούση της Σφύρας στην λάμα, πάνω στο κεφάλι του Νεοφύτου)

ΣΕ ΚΑΘΙΣΤΩ

(Μία δεύτερη κρούση της Σφύρας στην λάμα, που τώρα έχει τεθεί πάνω στον αριστερό ώμο του Νεοφύτου)

και ΣΕ ΔΕΧΟΜΑΙ

(Μία τρίτη κρούση της Σφύρας στην λάμα, που τώρα έχει τεθεί πάνω στον δεξί ώμο του Νεοφύτου)

 

ως ΜΑΘΗΤΗ ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΕΚΤΟΝΑ, στον Πρώτο Βαθμό του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, και ως Μέλος αυτής της Σεπτής Στοάς του Αγίου Ιωάννη, που έχει ιδρυθεί στην Ανατολή ……………………, με Αριθμό ……. και Διακριτικό Τίτλο ………………………

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος αποθέτει το Ξίφος και την Σφύρα πάνω στο Έδρανό του. Σηκώνει τον Νεόφυτο.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ μου, γιατί στο εξής δεν θα έχεις πια άλλον χαρακτηρισμό εκτός από αυτόν μεταξύ μας, πλησίασε και λάβε από εμένα τον Αδελφικό Ασπασμό στο όνομα όλων των Αδελφών αυτής της Σεπτής Στοάς.

Καθίστε, Αδελφοί μου.

Αδελφέ μου, μπορώ τώρα να σε πληροφορήσω ότι στον Ελευθεροτεκτονισμό υπάρχουν διάφοροι Βαθμοί, που ο καθένας τους περιέχει ιδιαίτερα Μυστικά τα οποία μεταδίδονται στους Δοκίμους ανάλογα με την αξία τους. Πρόκειται, λοιπόν, τώρα να σου μεταδώσουμε τα Μυστικά του Πρώτου Βαθμού που μόλις έλαβες.

Αδελφέ Β! Επόπτη, παρακαλώ να προχωρήσεις στην Κατήχηση του Αδελφού μας ……………………

Αδελφοί Β! Διάκονε και Δοκιμαστή, οδηγείστε τον νέο Αδελφό στον Αδελφό Β! Επόπτη.

Εκτελείται αυτή η Εντολή.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Αδελφέ μου, όλοι οι Γνώμονες, όλες οι Στάθμες και όλα τα Νήματα της Στάθμης, είναι τα Αυθεντικά Σύμβολα αναγνωρίσεως για έναν Ελευθεροτέκτονα. Πρέπει λοιπόν να σταθείς όρθιος, με τα πόδια σε σχήμα Γνώμονα.

Ο Νέος Αδελφός εκτελεί αυτές τις οδηγίες.

Ο Δοκιμαστής εποπτεύει για την καλή τους εκτέλεση.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Τώρα, κάνε ένα βήμα προς το μέρος μου με το αριστερό σου πόδι και επανέφερε το δεξί σου πόδι κάθετα στο αριστερό, έτσι ώστε να σχηματίζουν Γνώμονα.

Αυτό είναι το πρώτο κανονικό βήμα μέσα στον Ελευθεροτεκτονισμό, και σε αυτή την θέση μεταδίδονται τα "Μυστικά". Όταν θα εισέρχεσαι στην Στοά, θα εκτελείς αυτό το Βήμα τρεις φορές.

Τα "Μυστικά" του Βαθμού συνίστανται σε ένα ΣΗΜΕΙΟ, μία ΧΕΙΡΑΨΙΑ και μία ΛΕΞΗ.

Θέσε τώρα το δεξί σου χέρι στο ύψος του λαιμού με τον αντίχειρα σε σχήμα Γνώμονα και τον βραχίονα οριζόντια. Αυτό το ονομάζουμε: "Τίθεμαι σε Τάξη".

Το ΣΗΜΕΙΟ δίδεται καθώς περνάμε το χέρι από την μία πλευρά στην άλλη του λαιμού...

[Εκτελεί το Σημείο]

...και αφήνοντας έπειτα τον δεξί βραχίονα να πέσει προς τα κάτω. Τούτο κάνει υπαινιγμό για την ποινή που προβλέπεται στον Όρκο σου και σημαίνει ότι, ως Άνθρωπος Έντιμος και ως Ελευθεροτέκτονας, "θα προτιμήσεις να σου κοπεί ο λαιμός μάλλον, παρά να αποκαλύψεις ακαταλλήλως τα "Μυστικά" που σου έχουμε εμπιστευθεί".

Η ΧΕΙΡΑΨΙΑ δίδεται ως εξής: Πιάνουμε αμοιβαία το δεξί χέρι ασκώντας μία σαφή πίεση, με κεκαμμένο τον αντίχειρα, πάνω στην συναρμογή του δείκτη που ενώνει αυτό το δάκτυλο με την παλάμη.

Αυτή η Χειραψία σημαίνει ότι ζητάμε την ΙΕΡΗ ΛΕΞΗ.

Ο Ερωτώμενος πρέπει να απαντήσει:

"Δεν γνωρίζω ούτε ανάγνωση ούτε γραφή. Γνωρίζω μονάχα να συλλαβίζω. Δώσε μου το πρώτο γράμμα και θα σου δώσω το δεύτερο."

Για να σου δώσω την δυνατότητα να το κάνεις, θα πρέπει προηγουμένως να σου πω ότι η λέξη αυτή είναι "ΒΟΑΖ".

Ο Δοκιμαστής ζητά από τον Νέο Αδελφό να επαναλάβει την Χειραψία και την Λέξη γράμμα προς γράμμα.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Αυτή η Λέξη προέρχεται από την Στήλη που ήταν τοποθετημένη στο εξωτερικό του Ναού του Βασιλιά Σολομώντα, στ’ αριστερά της Θύρας εισόδου και η σημασία της ήταν:

"ΕΝ ΑΥΤΩ Η ΔΥΝΑΜΗ".

Τέλος, να ξέρεις ότι, ως Μαθητής, η ηλικία σου στον Σκωτικό Τύπο είναι Τριών (3) Ετών.

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, η Κατήχηση του Νέου μας Αδελφού περατώθηκε.

Ο Νέος Αδελφός οδηγείται και πάλι μεταξύ των Στηλών.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Αδελφοί Δοκιμαστή και Β! Διάκονε, οδηγείστε τον Νεόφυτο στους Αδελφούς Β! και Α! Επόπτες, για να αναγνωριστεί από αυτούς.

Ο Δοκιμαστής και ο Β! Διάκονος οδηγούν δεξιοστρόφως τον Νεόφυτο στο Έδρανο του Β! Επόπτη και ο Β! Διάκονος τον κάνει να πλησιάσει ευρισκόμενος σε Τάξη και με τα τρία βήματα του Μαθητή.

Έπειτα τον βάζει να κτυπήσει τρεις κρούσεις επάνω στον αριστερό ώμο του Β! Επόπτη και ακολούθως να του τείνει το χέρι.

Παραμένει δίπλα του για να του υπαγορεύει τις σωστές απαντήσεις.

Ο Β! Επόπτης παίρνει το χέρι που του τείνει ο Νεόφυτος:

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Έχεις να μου μεταδώσεις κάτι;

Ο Νεόφυτος του δίνει την χειραψία του Μαθητή.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Τι είναι αυτό;

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:

Η Χειραψία του Μαθητή Ελευθεροτέκτονα.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Τι σημαίνει;

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:

Είναι αίτηση για δοθεί η Ιερή Λέξη.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Δώσε μου αυτή την Λέξη.

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:

Δεν γνωρίζω ούτε ανάγνωση ούτε γραφή. Γνωρίζω μονάχα να συλλαβίζω. Δώσε μου το πρώτο γράμμα και θα σου δώσω το δεύτερο.

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:    Β          

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:      Ο

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:    Α      

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:      Ζ

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ και ΝΕΟΦΥΤΟΣ:    ΒΟΑΖ

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Πέρασε, ΒΟΑΖ.

Ο Δοκιμαστής και ο Β! Διάκονος οδηγούν, κατόπιν, κατά τρόπο τελετουργικό, τον Νεόφυτο στο Έδρανο του Α! Επόπτη.

Θα τον πλησιάσει ευρισκόμενος σε Τάξη και δια των τριών βημάτων του Μαθητή, θα δώσει τρεις κρούσεις στον αριστερό ώμο του Α! Επόπτη και θα του τείνει το δεξί χέρι.

Ο Α! Επόπτης παίρνει το δεξί χέρι του Νεόφυτου και λέει:

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Έχεις να μου μεταδώσεις κάτι;           

Ο Νεόφυτος του δίνει την Χειραψία του Μαθητή

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Τι είναι αυτό;

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:

Η Χειραψία του Μαθητή Ελευθεροτέκτονα.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Τι σημαίνει;

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:

Είναι αίτηση για δοθεί η Ιερή Λέξη.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Δώσε μου αυτή την Λέξη.

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:

Δεν γνωρίζω ούτε ανάγνωση ούτε γραφή. Γνωρίζω μονάχα να συλλαβίζω. Δώσε μου το πρώτο γράμμα και θα σου δώσω το δεύτερο.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:    Β

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:      Ο

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:    Α

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:      Ζ

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ και ΝΕΟΦΥΤΟΣ:    ΒΟΑΖ

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Από πού προκύπτει αυτή η Λέξη;

ΝΕΟΦΥΤΟΣ:

Αυτή η Λέξη προέρχεται από την Στήλη που ήταν τοποθετημένη στο εξωτερικό του Ναού του Βασιλιά Σολομώντα, στ’ αριστερά της Θύρας εισόδου και η σημασία της ήταν: "ΕΝ ΑΥΤΩ Η ΔΥΝΑΜΗ".

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Πέρασε, ΒΟΑΖ.

Ο Β! Διάκονος τοποθετεί τον Νεόφυτο μεταξύ των Στηλών και σε Τάξη Μαθητή.

Ο Α! Επόπτης εγείρεται, κάνει το Σημείο και λέει:

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, το Σημείο, η Χειραψία, και η Λέξη του Νέου Μυημένου είναι ορθές και τέλειες.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Δοκιμαστή, παρακαλώ να περιβάλεις τον Νεόφυτο με το Περίζωμα του Μαθητή Ελευθεροτέκτονα.

Ο Δοκιμαστής εκτελεί την εντολή.        

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ μου, να φοράς αυτό το Περίζωμα, αυτό είναι το σύμβολο της Εργασίας. Το φόρεσαν όλοι οι Ελευθεροτέκτονες, οι πιο διάσημοι όπως και οι πιο ταπεινοί. Αυτό είναι που σου δίνει το δικαίωμα να κάθεσαι ανάμεσά μας. Δεν πρέπει ποτέ να παρουσιαστείς σε Στοά δίχως να είσαι περιβεβλημένος με αυτό. Θα διατηρείς ανυψωμένο το τριγωνικό επικάλυμμα.

Αδελφοί Δοκιμαστή και Β! Διάκονε, παρακαλώ να οδηγήσετε τον Νεόφυτο δίπλα στον Αδελφό Β! Επόπτη.

Αδελφέ Β! Επόπτη, παρουσίασε τώρα στον Νεόφυτο τα Εργαλεία της Εργασίας του Μαθητή Ελευθεροτέκτονα.

Ο Β! Επόπτης του παρουσιάζει διαδοχικά αυτά τα Εργαλεία.     

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Ο ΚΑΝΟΝΑΣ με 24 υποδιαιρέσεις συμβολίζει στον Πρώτο Βαθμό την ημέρα του Ελευθεροτέκτονα, της οποίας όλες οι ώρες πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τρόπο χρήσιμο,

η ΟΔΟΝΤΩΤΗ ΣΦΥΡΑ, που του επιτρέπει να μειώνει τις ακίδες του Ακατέργαστου Λίθου, συμβολίζει την βούληση για τελειοποίηση που πρέπει να μας εμψυχώνει,

η ΣΜΙΛΗ, τέλος, που έρχεται να τελειοποιήσει το έργο καθιστώντας τον Λίθο εντελώς σύμφωνο προς την χρήση του, συμβολίζει την Τεκτονική Μέθοδο, χάρη στην οποία καθιστάμεθα χρήσιμα και ευσυνείδητα Μέλη της Κοινωνίας.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφοί Β! Διάκονε και Δοκιμαστή, οδηγείστε τον Νεόφυτο μεταξύ των Στηλών.

Όρθιοι και σε Τάξη, Αδελφοί μου!

Σας προσκαλώ να αναγνωρίζετε στο εξής ως Αδελφό, Μέλος αυτής της Σεπτής Στοάς, τον νέο Μυημένο ……………………, που βρίσκεται μεταξύ των Στηλών, να του προσφέρετε βοήθεια και αρωγή σε κάθε περίσταση, όντας σαφώς πεπεισμένοι ότι, από την πλευρά του, δεν θα λησμονήσει ποτέ τις Τεκτονικές Υποχρεώσεις που συνήψε.

Αδελφοί Α! και Β! Επόπτες, παρακαλώ να προσκαλέστε τους Αδελφούς που βρίσκονται στις Στήλες, όπως και εγώ προσκαλώ αυτούς που εδρεύουν στην Ανατολή, να εορτάσουν με μία χαρμόσυνη ομοβροντία την ευτυχή απόκτηση του Ελευθεροτεκτονισμού και αυτής της Σεπτής Στοάς η οποία επικεντρώνεται ιδιαιτέρως στο πρόσωπο του Αδελφού μας …………………

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Αδελφέ Β! Επόπτη, Αδελφοί της Στήλης της Μεσημβρίας, σας προσκαλώ να εορτάσετε με μία χαρμόσυνη ομοβροντία την ευτυχή απόκτηση του Ελευθεροτεκτονισμού και αυτής της Σεπτής Στοάς η οποία επικεντρώνεται ιδιαιτέρως στο πρόσωπο του Αδελφού μας …………………

Β! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Αδελφοί της Στήλης του Βορρά, σας προσκαλώ να εορτάσετε με μία χαρμόσυνη ομοβροντία την ευτυχή απόκτηση του Ελευθεροτεκτονισμού και αυτής της Σεπτής Στοάς η οποία επικεντρώνεται ιδιαιτέρως στο πρόσωπο του Αδελφού μας …………………

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Η αναγγελία έγινε, Σεβάσμιε Διδάσκαλε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Μαζί μου, Αδελφοί μου,

με το Σημείο         (το εκτελούν),

την Ομοβροντία (την εκτελούν) - * * * -

και την Σκωτική Επιφώνηση " ΟΥΖΑΙ - ΟΥΖΑΙ - ΟΥΖΑΙ".

Καθίστε, Αδελφοί μου.

Αδελφέ Β! Διάκονε, οδήγησε τον νέο μας Αδελφό στην βάση της Ανατολής κι εσύ, Αδελφέ Δοκιμαστή, κάνε τον να εκτελέσει την πρώτη του Εργασία, ως Μαθητής.

Ο Β! Διάκονος οδηγεί τον νέο Αδελφό να πλησιάσει στον Ακατέργαστο Λίθο.

Ο Δοκιμαστής του εγχειρίζει την Σφύρα και την Σμίλη και τον βάζει να γονατίσει στο αριστερό του γόνυ. Ακολούθως, του υποδεικνύει να δώσει τρεις κρούσεις πάνω στον Ακατέργαστο Λίθο χρησιμοποιώντας αυτά τα Όργανα.

Ο Δοκιμαστής τίθεται σε Τάξη, και κάνει το Σημείο του Μαθητή:

ΔΟΚΙΜΑΣΤΗΣ:

Σεβάσμιε Διδάσκαλε, η Πρώτη Εργασία που έπρεπε να εκτελέσει ως Μαθητής ο νέος μας Αδελφός, περατώθηκε.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Β! Διάκονε, κάνε τον νέο μας Αδελφό να ανεβεί τις βαθμίδες της Ανατολής.

Ο Β! Διάκονος κάνει τον νέο Αδελφό να ανέλθει στην Ανατολή. Αυτός τίθεται σε Τάξη.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ μου, σύμφωνα με μία Αρχαιότατη, παράδοση που ανέρχεται τουλάχιστον έως τους λειτουργικούς Τέκτονες του 14ου αιώνα, σου παραδίδω ένα ζευγάρι λευκά γάντια τα οποία θα χρησιμοποιείς κατά τις επίσημες Συνεδρίες μας.

Σου δηλώνουν ότι τα χέρια του Ελευθεροτέκτονα πρέπει να παραμένουν αγνά και καθαρά από κάθε αξιοκατάκριτη πράξη, έτσι όπως και η συνείδησή του θα είναι καθαρή και απαλλαγμένη από κάθε κακό συναίσθημα.

Είθε τα χέρια σου και η καρδιά σου να παραμένουν πάντοτε αγνά και ακηλίδωτα.

Σου παραδίδω, επίσης, ένα ζευγάρι γυναικεία γάντια. Αποτελούν προσφορά της Στοάς προς την σύζυγό σου, ή προς αυτήν που, επειδή θα την αγαπήσεις, θα καταστεί σύζυγός σου. Αποτελούν το σύμβολο της αγνότητας της αληθινής στοργής και θα αποτελούν για την σύζυγό σου δεσμευτική υπόσχεση της Στοάς ότι, οποτεδήποτε χρειαστεί την βοήθεια, την παρηγοριά ή την ενθάρρυνση της Στοάς, έναν υπερασπιστή ή έναν αντιπρόσωπο, θα τα βρει όλα στην Στοά ή μεταξύ των Αδελφών.

Αδελφέ Β! Διάκονε, οδήγησε τον Αδελφό μας επί κεφαλής της πρώτης Στήλης του Βορρά, θέση που του χορηγείται.

Ο Β! Διάκονος οδηγεί τον νέο Αδελφό στην θέση του, και αυτός παραμένει εκεί Όρθιος και σε Τάξη.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Να ξέρεις, φίλτατε Αδελφέ μου, ότι η Αγαθοεργία είναι μία από τις Αρετές της οποίας η άσκηση είναι πολύ αγαπητή στους Αδελφούς Ελευθεροτέκτονες. Δεν πρέπει να την συγχέουμε με την Ελεημοσύνη, η οποία μειώνει αυτόν που την δέχεται για να ανυψώσει αυτόν που την δίνει.

Μία συνετή πράξη, μία πράξη αλληλεγγύης, μία προσφερθείσα υπηρεσία, είναι μερικές φορές πιο αποτελεσματικές από τα χρήματα.

Τα μέταλλα, που σου ζητήσαμε να μας τα παραδώσεις καθώς εισερχόσουν στην Στοά, συμβολίζουν κάθε τι που λάμπει με απατηλή λάμψη. Είναι το κοινό χρήμα των ποταπών προκαταλήψεων, αποτελούν έναν ψευδαισθητικό πλούτο, τον οποίο οι Σοφοί γνωρίζουν πώς να αψηφούν.

Ο Άνθρωπος που ποθεί να είναι ελεύθερος, πρέπει να μάθει να αποδεσμεύεται από τα παροδικά και ενάντια πράγματα και να θυμάται ότι η Φιλαργυρία είναι ο αρμός όλων των ελαττωμάτων.

Όμως, αυτά τα μέταλλα, αν χρησιμοποιηθούν κατά τον κατάλληλο τρόπο από τον Σοφό, μπορούν επίσης να χρησιμεύσουν στην επιτέλεση του Αγαθού.

"Μία Χήρα και τα Τέκνα της" (έτσι αποκαλούμε τον Ελευθεροτεκτονισμό και τους Μύστες του) ζητούν επιμόνως την βοήθειά σου. Έχουμε έργα αλληλεγγύης για τα οποία κάνουμε έκκληση στα καλά συναισθήματα των Αδελφών μας. Αυτοί οφείλουν να συμβουλεύονται τα μέσα τους και ταυτόχρονα την καρδιά τους, έτσι ώστε να μη ξεπεράσουν αυτό που οι πόροι τους τούς επιτρέπουν να προσφέρουν.

Η Αγαθοεργία παύει, στην ουσία, να είναι Αρετή εάν γίνεται προς βλάβη πιο ιερών και πιο πιεστικών καθηκόντων μιας οικογένειας που πρέπει να συντηρούμε, παιδιών που πρέπει να μεγαλώσουμε, ηλικιωμένων γονέων που πρέπει να τους στηρίξουμε, κοινωνικών υποχρεώσεων που πρέπει να εκπληρώσουμε. Αυτά εδώ είναι τα πρώτα καθήκοντα που η Φύση και η συνείδηση μας επιβάλλουν.

Κανείς δεν πρέπει να είναι γενναιόδωρος μέχρι να απελευθερωθεί από τα πρώτα του καθήκοντα. Το να δίνεις από αυτά που είσαι υποχρεωμένος να δώσεις αλλού, σημαίνει πως δίνεις κάτι που δεν είναι δικό σου, πως δίνεις, δίχως την συγκατάθεση τους, αυτό που ανήκει σε άλλους. Δώσε, συνεπώς, μόνον αυτό που μπορείς να δώσεις, κι ωστόσο εκπλήρωσε πλήρως αυτά τα ιερά καθήκοντα! Ταυτόχρονα, μην υπολογίσεις την δική σου άνεση ή την χλιδή σου ως τους πιστωτές που πρέπει να προτιμηθούν από τον φτωχό. Το να δίνουμε μόνον αυτά που θα μπορούσαμε να πετάξουμε δίχως να χάσουμε την άνεσή μας, ή δίχως να υποστούμε πείνα, ή δίχως να αρνηθούμε στον εαυτό μας την απόλαυση μιας επιθυμίας, είναι μια πράξη που δεν έχει καθόλου αξία, μιας και δεν μας κοστίζει καθόλου και δεν μας αφαιρεί τίποτε. Αυτός που δίνει λίγες δεκάρες στον φτωχό και ξοδεύει χιλιάδες στην χλιδή ή στο παιχνίδι, ίσως έχει κάνει κάτι καλό, το οποίο όμως δεν έχει καμία αξία ή δεν μπορεί να θεωρηθεί πράξη αγάπης. Προσδιόρισε τώρα το τι θέλεις να δώσεις στην Στοά, από αυτά που σου ανήκουν!

Θα δώσεις την προσφορά σου στα έργα της αλληλεγγύης μας, σύμφωνα με τα μέσα σου και διακριτικά, γιατί οι πράξεις αγαθοεργίας του Ελευθεροτέκτονα δεν πρέπει να είναι ποτέ πράξεις επιδείξεως, ούτε ματαιοδοξίας, ούτε πράξη που ενισχύει την υπερηφάνεια αυτού που δίνει, ούτε πράξη που ταπεινώνει αυτόν που λαμβάνει. Πρέπει να είναι αποκλειστικώς η εκπλήρωση ενός καθήκοντος και να παραμένει σαφώς καλυμμένη από την μυστικότητα.

Αδελφέ Β! Διάκονε, παρακαλώ να παραδώσεις τα μέταλλα στον νέο μας Αδελφό. Αυτός θα ξέρει πώς να τα χρησιμοποιήσει με διακριτικότητα.

Ο Β! Διάκονος εκτελεί την εντολή.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Παρόλο που οι ενδεείς, οι οποίοι θα λάβουν το δώρο σου, θα ανακουφιστούν, δεν θα μάθουν από πού προέρχεται η βοήθεια, αλλά ωστόσο εσύ θα εμπλουτισθείς από την ευγνωμοσύνη τους και από τα ευεργετικά αποτελέσματα των προσεχών τους.

Αν αυτά που αποφάσισες να δώσεις είναι όλα όσα οι πρωταρχικές σου υποχρεώσεις σού επιτρέπουν, και αν αυτή σου η δωρεά σε στερεί από κάποια άνεση ή πολυτέλεια, και αν σε καθιστά πράγματι φτωχότερο από προηγουμένως, τούτο είναι ο Οβολός της Χήρας, που γίνεται αποδεκτός από τον Ουρανό όσο και οι πανάκριβες προσφορές του πλούσιου. Η δωρεά σου γίνεται δεκτή από την Στοά με πολλές ευχαριστίες.

Φίλτατε Αδελφέ μου, στο τέλος αυτής της Συνεδρίας, όταν ο Αδελφός Ελεονόμος θα σου παρουσιάσει, όπως θα παρουσιάσει και σε όλους μας, αυτό το οποίο αποκαλούμε "Κορμό της Χήρας", θα μπορέσεις να ρίξεις εκεί τον οβολό σου ως πράξη αγαθοεργίας.

Αυτός ο οβολός θα είναι η μαρτυρία του πνεύματος της θυσίας που πρέπει να εμψυχώνει κάθε Ελευθεροτέκτονα.

Δεν μου μένει πια, φίλτατε Αδελφέ μου, παρά να καταστρέψω την Διαθήκη μέσα στην οποία έχεις καταγράψει τις τελευταίες σου σκέψεις ως βέβηλος.

Καλείσαι στο εξής σε μία νέα ζωή και οι ιδέες σου θα εξελίσσονται κατ’ ανάγκη, σιγά-σιγά, στο μέτρο που θα πραγματοποιείς την τελειοποίηση του εαυτού σου και θα προχωρείς μέσα στην γνώση.

Αρμόζει, λοιπόν, να ξεχαστούν οι παλιές σου εντυπώσεις, οι οποίες πρέπει να ξεπεραστούν. Καταστρέφοντας αυτή την μαρτυρία του παρελθόντος σου, εκδηλώνουμε την εμπιστοσύνη που τρέφουμε για το μέλλον σου!

Παραδίδω, λοιπόν, την Διαθήκη σου στις εξαγνιστικές φλόγες!

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος καίει την εν λόγω Διαθήκη, την οποία, προηγουμένως, έχει θέσει στην αιχμή του Ξίφους που είναι τοποθετημένο στο Έδρανό του.

Ο Δοκιμαστής συλλέγει τις στάχτες μέσα σε ένα Φάκελο τον οποίο παραδίδει στον νέο Αδελφό.

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Να διατηρήσεις, Αδελφέ μου, επιμελέστατα αυτές τις στάχτες, σε ανάμνηση της Τελετουργίας την οποία βίωσες, ενθυμούμενος αυτή την ημέρα κατά την οποία κλήθηκες στην αναζήτηση της Αλήθειας και συνδέθηκες με τα Τέκνα της Χήρας!

Είθε αυτή σου η επιλογή να σε καταστήσει ευτυχή για όλη σου την Ζωή!

Καθίστε, Αδελφοί μου.

Αδελφέ Δοκιμαστή, παρακαλώ τώρα να παραδόσεις στην πυρά τις αναφορές για τις έρευνες που είχαν γίνει για τον Αδελφό μας.

Ο Δοκιμαστής εκτελεί την εντολή.

 

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Χορηγείται τώρα ο λόγος στον Αδελφό Ρήτορα για να εκδηλώσει τα θερμά αδελφικά συναισθήματα όλης αυτής της Στοάς προς τον νέο μας Αδελφό και για να του εκθέσει με λίγα λόγια την ουσία και τον στόχο της Βασιλικής Τέχνης.

ΡΗΤΟΡΑΣ:          

Ο Εσσαίος Κήρυκας, ο Ιωάννης ο Βαπτιστής, ήταν ένας ερημίτης που κήρυσσε την αναμόρφωση στην έρημη Χώρα κοντά στον Ιορδάνη, ντυμένος με τα ενδύματα της μετανοίας, ζώντας με την τροφή του Βεδουίνου, επιπλήττοντας τους φιλόδοξους και αλαζονικούς Φαρισαίους, και τους σκεπτικιστές και χλευαστές Σαδδουκαίους, ως γενιά εχιδνών, κήρυσσε δε την ανθρώπινη ισότητα και τον τελικό θρίαμβο του Καλού επί του Κακού, δια της Σωτηρίας του Κυρίου. Διακίνησε την μετάνοια και την μεταρρύθμιση, την φιλελεύθερη αγαθοεργία και την ενάρετη ζωή. Παρότρυνε τους δημόσιους αξιωματούχους να μην παίρνουν από τον λαό περισσότερα από αυτά που απαιτούσε ο νόμος, στους δε στρατιώτες να μην ασκούν βία σε κανέναν, να μην κατηγορούν κανέναν ψευδώς, και να ικανοποιούνται με την νόμιμη εξουσία τους και με τον νόμιμο μισθό τους. Σθεναρά αποδοκίμαζε τον Ηρώδη για την αμαρτωλή σχέση του με την γυναίκα του αδερφού του. Η ασελγής και εκδικητική γυναίκα επιδίωξε τον θάνατό του, αλλά ο Ηρώδης τον φυλάκισε δίχως δική και τον κράτησε σε περιορισμό μέχρι την στιγμή που η κόρη της, χορεύοντας μπροστά σε αυτόν και τους Αξιωματούχους του, κατά την ημέρα των γενεθλίων του, έλαβε την υπόσχεσή του ότι θα της χορηγούσε ο,τιδήποτε του ζητούσε, με την παρότρυνση δε της μητέρας της ζήτησε το κεφάλι του εύγλωττου Εσσαίου απεσταλμένου.

Σε αυτόν τον μοναδικό μύθο συνοψίζονται οι καταχρήσεις της αυθαίρετης εξουσίας σε όλες τις εποχές, οι αμαρτωλές επιρροές των ερωμένων των Βασιλέων και των Αυτοκρατόρων, η φυλάκιση δίχως δίκη, και άλλες επεμβάσεις της τυραννίας, ενάντια σε πράξεις ή λόγους που δεν αποτελούσαν προσβολές τιμωρούμενες από τον οποιοδήποτε νόμο, η εξάρτηση της ελευθερίας και της ζωής από την διάθεση, την εκδικητικότητα ή την λαγνεία ενός άκαρδου Τυράννου ή μιας ακόλαστης γυναίκας. Στην αυθαίρετη φυλάκιση του Ιωάννη βλέπουμε αυτή τούτη την ουσία της τυραννίας και του δεσποτισμού, την εξουσία να φυλακίζεται κάποιος δίχως δίκη, για κάτι που δεν ορίζεται από τον νόμο ως έγκλημα, την απουσία ή την ανικανότητά της όποιας αμερόληπτης δικαστικής εξουσίας, που δεν μπορεί να απελευθερώσει ένα φυλακισμένο που κρατείται παράνομα. Στην εκτέλεση, βλέπουμε τον Φόνο όπως τελείται σε όλες τις εποχές και σε όλες τις χώρες, από τους Βασιλείς και τους Σφετεριστές της Πολιτικής και Στρατιωτικής εξουσίας. Και στον Ιωάννη, τον ατρόμητο κατήγορο των διαστροφών του λαού, της αλαζονείας, της υποκρισίας, της φιλοδοξίας και της απιστίας του Ιερατείου, των αδίκων πράξεων των παραγόντων της Εξουσίας ή του Νόμου, της ελευθεριότητας, της βίας, του σφετερισμού και των αρπαγών του στρατού, και των διαστροφών του Στέμματος και της Αυλής, έχουμε τον τύπο του αληθούς και αυθεντικού Ελευθεροτέκτονα, που είναι διάδοχος των αρχαίων Εσσαίων. Αυτόν πρέπει να μιμηθείτε, ακόμα δε και την μοίρα του, αν αυτό είναι αναγκαίο.

Στον Ελευθεροτεκτονισμό, διδάσκεσαι μέσω Συμβόλων. Αυτά αποτελούσαν μια συμπαντική γλώσσα που συναντάται σε όλες της θεολογίες. Αυτά αποτελούσαν την πιο προφανή μέθοδο εκπαίδευσης, γιατί, όπως και η ίδια η Φύση, προκαλούσαν την κατανόηση μέσω του οφθαλμού. Τα Μυστήρια ήσαν πάντοτε μια σειρά Συμβόλων, η δε συμβολική διδασκαλία ήταν συνεχής και ομοιόμορφη μέθοδος κατά την Αρχαιότητα. Τα Μυστήρια, που μεταδίδονταν συμβολικά, ήσαν σαν τα αινίγματα της Σφίγγας. Όπως λέγεται, «οι ίδιοι οι θεοί αποκαλύπτουν τις προθέσεις τους στον σοφό, αλλά οι διδασκαλίες τους παραμένουν ακατανόητες για τους τρελούς.» Η μυστηριώδης γνώση των Δρυϊδών ήταν ενσωματωμένη σε σημεία και σύμβολα, ο δε Ταλιέζιν, περιγράφοντας την μύησή του, λέει «τα Μυστικά μού μεταδόθηκαν από την γριά Γιγάντισσα, (την Κερίντουεν, που ήταν ίδια με την Ίσιδα), δίχως την χρήση ακουστής γλώσσας. Είμαι ένας σιωπηλός βαθύς γνώστης.»

Η μέθοδος του έμμεσου υπαινιγμού, δια της αλληγορίας ή του συμβόλου, είναι πιο αποτελεσματικό όργανο εκπαίδευσης από όσο η απλή διδακτική γλώσσα, διότι συνήθως παραμένουμε αδιάφοροι για αυτά που αποκτώνται δίχως προσπάθεια. «Οι μυημένοι είναι ελάχιστοι, αν και πολλοί κρατούν τον Θύρσο.»

Τα σύμβολα χρησιμοποιήθηκαν σε κάποιο βαθμό για να αποκρύψουν κάποιες ιδιαίτερες Αλήθειες από τους πάντες, εκτός από τους ελάχιστους εκείνους που είχαν το κλειδί για το νόημά τους. Στην μάζα των Μυημένων δίνονταν μονάχα κάποιες τετριμμένες και προφανείς εξηγήσεις, που θα μπορούσε κανείς να τις βρει και σε πολλά αναγνώσματα. Το νόημα των Συμβόλων του Τεκτονισμού δεν αποκαλύπτεται δια μιας. Σου δίνουμε μόνον γενικές νύξεις. Πρέπει να μελετήσεις μόνος σου το κρυμμένο και μυστηριώδες νόημά τους. Ένα σύμβολο διαθέτει συχνά πολλά νοήματα. Συνήθως, σε κάθε ένα από τα αρχαία αυτά Σύμβολα κρύβονται τέσσερα ξεχωριστά νοήματα, κρυμμένα, τρόπον τινά, το ένα μέσα στο άλλο: Το ηθικό, το πολιτικό, το φιλοσοφικό και το πνευματικό. Ο Μαθητής και ο Εταίρος διδάσκονται μόνον τα δύο πρώτα.

Τα σύμβολα αυτού του βαθμού είναι εν μέρει αρχαία και εν μέρει σύγχρονα. Τα αρχαία έφτασαν έως εμάς από τα αρχαία Μυστήρια, για τα οποία έχουμε κάνει υπαινιγμούς, αλλά και τα οποία δεν θα διαπραγματευτούμε σε αυτόν τον βαθμό.

Η πρώτη σκηνή, στα Μεγάλα Μυστήρια της Ελευσίνας, λάμβανε χώρα στο εξωτερικό προαύλιο, κι εδώ, ο χώρος όπου γίνατε δεκτός, συμβολίζει το εξωτερικό προαύλιο, ή των Πρόναο του Ναού του βασιλέα Σολομώντα. Οι υποψήφιοι απειλούνταν με τρομακτικά θεάματα και φρικτούς ήχους, ενώ προσπαθούσαν να ακολουθήσουν επώδυνα την πορεία τους σαν να βρίσκονταν μέσα στο σκοτεινό σπήλαιο της γήινης, της υποσελήνιας, μετανάστευσης της Ψυχής. Διότι, λόγω ενός αμετάβλητου νόμου, του οποίου παράδειγμα έχουμε στις δοκιμασίες της Ψυχής, ο άνθρωπος οφείλει να διέλθει μέσα από την φρίκη του κάτω κόσμου, όπως κι εσύ όταν βρέθηκες στο κελί και στο σπήλαιο, στο Διασκεπτήριο, πριν μπορέσει να φτάσει στα ύψη του Ουρανού. Η υλική φρίκη των Ταρτάρων, όπως απεικονίζεται από τον Βιργίλιο, παρουσιαζόταν συμβολικά στον Υποψήφιο. Διαδοχικές σκηνές σκότους και φωτός περνούσαν μπροστά από τα μάτια του, και πολλές μυστικιστικές αναπαραστάσεις θαυμαστού κάλλους και μεγαλείου. Η έκπληξη και ο τρόμος κρατούσαν την ψυχή του φυλακισμένη. Στα Μυστήρια της Ίσιδας, περνούσε μέσα από την σκοτεινή κοιλάδα της σκιάς του Θανάτου, και έπειτα εισερχόταν σε έναν τόπο που αντιπροσώπευε τα Στοιχεία, όπου οι δύο Αρχές, το Σκότος και το Φως, σύμβολα του Κακού και του Καλού, συγκρούονταν και πάλευαν. Στα Διονυσιακά Μυστήρια, ο Υποψήφιος παρέμενε μέσα στο σκοτάδι και τον τρόμο επί τρεις ημέρες και τρεις νύχτες. Αν νομίσεις πώς σε κρατήσαμε τυφλωμένο επί πολλή ώρα, μάθε ότι και σ’ αυτό ακόμα το σημείο ο Τεκτονισμός απάλυνε τις δοκιμασίες των Αρχαίων Μυστηρίων! Στα Μυστήρια της Ελευσίνας, υπήρχαν φρικτές σκηνές, όπου εναλλάσσονταν ο φόβος και η χαρά, το σκοτάδι και το φως, οι αστραπές και οι κεραυνοί, η εμφάνιση φασμάτων ή μαγικών ψευδαισθήσεων, που εντυπώνονταν αμέσως στα μάτια και τα αυτιά.

Οι Γάλλοι Αδελφοί μας λέγουν ότι «οι Τέκτονες οικοδομούν Ναούς για τις Αρετές και σκάβουν φυλακές για τις διαστροφές.» Η φυλακή είναι ένα Σύμβολο Βασιλικής και Φεουδαρχικής Εξουσίας, της εξουσίας της Ιεράς Εξετάσεως, του Μοναστηριού. Υπάρχουν φυλακές για τα έθνη επίσης, όπου αυτά κάθονται και σαπίζουν και τρέμουν μέσα στα δεσμά τους, αλυσοδεμένα και βασανισμένα. Τα οστά των αγαθών και θαρραλέων μελών τους είναι διασκορπισμένα στις γωνιές τους, έτσι ώστε οι φυλακισμένοι να μπορούν να κλαίνε καλύτερα. Η Ελευθερία κείται στο Φέρετρό της. Ο Σκελετός των παλαιών ένδοξων στιγμών τους κρέμεται στον τοίχο. Το λυχνάρι της Δεισιδαιμονίας, αντί για το Ηλιόφως της Αλήθειας και της Λογικής, τα διευκολύνει να διαβάσουν τις φοβερές καταγραφές των συνεισφορών τους και της ντροπής τους. Ο άρτος και το ύδωρ του φυλακισμένου, είναι τροφή κατάλληλη γι’ αυτούς που βραδυπορούν στην ζωή και πιάνονται εύκολα στα δίχτυα. Το κρανίο πάνω στο οποίο στηρίζεται το κερί του τάφου, τα διδάσκει ότι το αδύναμο φως τους θα χαθεί γρήγορα μέσα στα σκοτάδια, και ότι θα πάνε κάτω να συναντήσουν όλους τους νεκρούς Δεσποτισμούς. Επειδή παραμένουν σκλαβωμένα στα δώματα του Θείου Δικαιώματος, ή της παλαιάς εξουσίας, και νομιμότητας και ιερής παράδοσης, το Αλάτι, το Θειάφι και ο Υδράργυρος αποτυγχάνουν να τους θυμίσουν ότι τα Έθνη, όπως και τα άτομα, δεν έχουν μόνο σώματα γήινα, αλλά και Ψυχές, και ότι θα έπρεπε να ανταποκριθούν στα καλέσματα και τις εμπνεύσεις της Τιμής και της Υπερηφάνειας και στα συναισθήματά της Ελευθερίας, της Ισότητας και της Αδελφότητας. Και Πνεύματα, που θα έπρεπε να ακτινοβολούν στον κόσμο με το φως της Φιλοσοφίας, της Σκέψης και της Νόησης. Και, πριν φύγουμε εντελώς από την  Φυλακή και το Σπήλαιο, ας επιστρέψουμε στο πρώτο και απλούστερο μάθημα που διδάσκουν: Μια συνεχής υπενθύμιση ότι ο τάφος ανήκει στους ζωντανούς. Όλοι πρέπει να πεθάνουν. Το να διατηρούμε στην ζωή μας μια κάποια παρουσία του τάφου, τούτο δεν αποτελεί μόνο τον νόμο των ασκητών, αλλά επίσης και των σοφών. Ως προς αυτό, τείνουν προς ένα κοινό κέντρο.

Ο Υποψήφιος για την Τεκτονική Μύηση αναζητά το Φως. Αντιπροσωπεύει ένα μεμονωμένο άτομο και έναν Λαό. Όπως ο ένας, έτσι και ο άλλος έρχεται από το σκοτάδι και περιφέρεται μέσα στο σκοτάδι μέχρι που, καταρχήν οδηγούμενος από τον Αδελφό Τρομερό, την Εμπειρία, η οποία εμπεριέχει Πόνο, Βάσανα και Συμφορές, έπειτα δε από την Λογική, από τον Τελετάρχη, από την Πίστη και την Αγάπη, τους δύο Διακόνους που τελικά θα αποσφραγίσουν τα μάτια του για να δει το Φως της Γνώσης και της Ελευθερίας. Το σκοτάδι και η Προετοιμασία απεικονίζουν την κατάσταση του Ατόμου που είναι σκλάβος και θύμα της Άγνοιας, της Δεισιδαιμονίας και της Τυραννίας, της Πλάνης και της Διαστροφής, αλλά και του Λαού που είναι το τυφλό όργανο, το δέσμιο θύμα της Εξουσίας που καταπιέζει, των Επαγγελματικών Συμφερόντων των σκλαβώνουν, και της Πολιτικής που αποκτηνώνει. Είναι κατά τρόπο εμφατικό ένας Βέβηλος, που περιβάλλεται από διανοητικά σκότη, φτωχός και στερημένος δικαιωμάτων και γνώσεων. Και γύρω από τον λαιμό του υπάρχει η τριπλή θηλιά δεσμών και δουλείας, που του επιβάλλουν η Βασιλεία, η Εκκλησία και οι Ευγενείς.

Η απογύμνωση και η έλλειψη παπουτσιών αποτελούσαν για τους Εβραίους σύμβολα υποβάθμισης, υποταγής, συμφοράς, ταπείνωσης και θλίψης. Η καρδιά βρίσκεται στο αριστερό μέρος, και η «αποκάλυψή» της συμβολικά σημαίνει ότι ανοίγει η καρδιά, πράγμα που δηλώνει την ειλικρίνεια, την απόλυτη απουσία απάτης, εξαπάτησης και απόκρυψης. Η καρδιά, για τους Αρχαίους, ήταν η έδρα των παθών, των συγκινήσεων και των συναισθημάτων, και, παρόλο που τώρα οι λειτουργίες της είναι πολύ καλά γνωστές, όλοι οι άνθρωποι χρησιμοποιούν την λέξη καρδιά με το ίδιο μεταφορικό νόημα.

Κάθε Τεκτονική Στοά αποκαλείται Ναός: Και εσύ έγινε δεκτός ως Τέκτονας σε μια αίθουσα και σε έναν τόπο που αντιπροσωπεύει τον Πρόναο του Ναού του Σολομώντα. Σε όλα τα έθνη της Ανατολής, οι Ιερείς, αλλά και όλοι οι άλλοι, έπρεπε να εισέλθουν στους ιερούς τόπους ξυπόλυτοι. Ο άγγελος του Κυρίου διέταξε τον Μωυσή να βγάλει τα παπούτσια του, διότι βρισκόταν σε ιερό τόπο, όταν αντίκρισε την φλεγόμενη βάτο και, όταν ο Δαβίδ απέδρασε από την Ιερουσαλήμ κατά την εξέγερση του Αβεσαλώμ, ανήλθε στο Όρος των Ελαιών και έκλαψε έχοντας το κεφάλι του καλυμμένο και τα πόδια του γυμνά. Και ο προφήτης Ησαΐας έλαβε εντολή από τον Κύριο και βάδιζε γυμνός και ξυπόλυτος επί τρία χρόνια αναζητώντας ένα σημάδι και ένα θαύμα στην Αίγυπτο και στην Αιθιοπία, ως προειδοποίηση για την αιχμαλωσία στην Ασσυρία. Ο δε Κύριος, με το στόμα του Ιεζεκιήλ, είπε στο Ισραήλ: «Να αποφύγεις τον θρήνο! Να μη θρηνήσεις για τους νεκρούς! Δέσε τον ιματισμό της κεφαλής σου και φόρεσε τα παπούτσια σου!»

Στην αρχαία Αίγυπτο, ο Ιεροφάντης, όταν θυσίαζε στον Ήλιο, έπρεπε πρώτα να αφήσει κατά μέρος ό,τι μεταλλικό αντικείμενο φορούσε.

 

Ο νεαρός Βραχμάνος, όταν εισάγονταν «στο τάγμα του δύο φορές γεννημένου ανθρώπου», περιβαλλόταν από ένα ιερό σκοινί αποτελούμενο από τρία νήματα, τυλιγμένο κατά τέτοιο τρόπο ώστε να κάνει τρεις φορές τρία, το οποίο ονομαζόταν ζεναάρ και γιατζνοπαρίτα. Ήταν ένα έμβλημα της Θεότητας, τρεις σε ένα, Βράχμα, Βισνού και Σίβα, Δημιουργός, Συντηρητής και Καταστροφέας. Από εδώ προήλθε και το σκοινί ρυμουλκήσεως, αλλά αυτό το σκοινί ρυμουλκήσεως έχει συμβολική σημασία για τον Τέκτονα, η οποία κρύβεται μέσα στο ίδιο του το όνομα.

Στα Ινδικά Μυστήρια, καθώς ο υποψήφιος έκανε τις τρεις Περιοδείες του, σταματούσε κάθε φορά που έφτανε στον Νότο, και έλεγε: «Αντιγράφω το παράδειγμα του Ήλιου, και ακολουθώ την αγαθοεργή πορεία του.» Καθημερινά ο Ήλιος ανατέλλει στην Ανατολή, ταξιδεύει δια του Νότου και βασιλεύει στην Δύση. Και κάθε χρόνο, αφήνοντας τον Ισημερινό κατά την Φθινοπωρινή Ισημερία, πέφτει όλο και περισσότερο προς τον Νότο, πάνω στην ελλειπτική, μέχρι που, κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο, κατά την Εορτή του Αγίου Ιωάννη του Ευαγγελιστή φτάνει στον Τροπικό του Αιγόκερω. Εκεί δίνει την εντύπωση ότι στέκεται για τρεις μέρες, και έπειτα σταδιακά αρχίζει και ανεβαίνει, διασχίζει τον Ισημερινό κατά την Εαρινή Ισημερία, συνεχίζει να προχωρά και σταματά στον Τροπικό του Καρκίνου κατά το Θερινό Ηλιοστάσιο, κατά την Εορτή του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή.

Κατά τα Δρυϊδικά Μυστήρια, ο Υποψήφιος οδηγούνταν εννέα φορές γύρω από το Θυσιαστήριο, από την Ανατολή προς την Δύση. Η προσοχή σου θα κατευθύνεται συνεχώς προς τον αριθμό τρία και τους συνδυασμούς του. Μετά από αυτές τις ελάχιστες νύξεις, θα πρέπει μόνος του να βυθομετρήσεις το νόημα αυτού του συμβολισμού μας.

Μιλήσαμε πολύ για τον συμβολισμό των εξαγνισμών σου. Χάραξε πάνω στους πίνακες της καρδιάς μου τα ιερά λόγια του Προφήτη Ησαΐα: «Πλύσου! Γίνε καθαρός! Απομάκρυνε το κακό από τα έργα σου ενώπιον μου! Πάψε να κάνεις το κακό! Μάθε να κάνεις το καλό! Ακολούθησε την Δικαιοσύνη! Να ανακουφίζεις τον καταπιεσμένο! Να υπερασπίζεσαι τον ορφανό και να τον βλέπεις να δικαιώνεται! Να διαμεσολαβείς για την χήρα!»

 

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:

Αδελφέ Τελετάρχη, παρακαλώ να οδηγήσεις τον Αδελφό μας στην Ανατολή για να του μεταδώσουμε τις ΕΤΗΣΙΕΣ ΛΕΞΕΙΣ.

 

ΚΑΤΗΧΗΣΗ ΣΤΟΝ ΠΡΩΤΟ ΒΑΘΜΟ

 

Σε κάθε Τεκτονικό Βαθμό αντιστοιχεί μία Κατήχηση που γίνεται με την μέθοδο των Ερωταποκρίσεων. Οι Ερωτήσεις τίθενται κατά τρόπο ώστε να διεγείρουν τον στοχασμό. Ο Στοχαστής πρέπει να προσπαθήσει να απαντήσει σ’ αυτές και όχι να περιοριστεί να διατηρήσει απλώς τις συμβατικές απαντήσεις, τις οποίες οφείλει, ωστόσο, να γνωρίζει. Παρ’ όλα αυτά, κατά την "Κεράμωση", ορισμένες από αυτές τις απαντήσεις πρέπει να δοθούν επακριβώς και, για να τις σημειώσουμε ιδιαιτέρως, τις έχουμε σημαδέψει με έναν αστερίσκο (*).

Όταν η Κατήχηση αυτή δοθεί μέσα στην Στοά, ο Α! Επόπτης θα κάνει τις Ερωτήσεις και ο Β! Επόπτης θα δίνει τις Απαντήσεις.

*Ε 1: Ποιος είναι ο Δεσμός που μας ενώνει;

*Α:    Ο Ελευθεροτεκτονισμός.

Ε 2:   Τι είναι ο Ελευθεροτεκτονισμός;

Α:      Είναι μία Παγκόσμια Συμμαχία Φωτισμένων Ανθρώπων, που ομαδοποιούνται για να εργαστούν από κοινού δια την διανοητική και ηθική τελειοποίηση της Ανθρωπότητας.

*Ε 3: Είσαι Ελευθεροτέκτονας;

*Α:    Οι Αδελφοί μου με αναγνωρίζουν ως τέτοιον.

Ε 4:   Γιατί απαντάς έτσι;

Α:      Γιατί ο Μαθητής Ελευθεροτέκτονας πρέπει να δυσπιστεί για τον εαυτό του και να φοβάται να επιφέρει κρίση πριν προσφύγει στα φώτα των Αδελφών του.

*Ε 5: Τι είναι ο Ελευθεροτέκτονας;

*Α:    Είναι ένας Άνθρωπος ελεύθερος και καλών ηθών, εξ ίσου φίλος του πτωχού και του πλουσίου, εάν είναι ενάρετοι.

Ε 6:   Τι σημαίνει "Ελεύθερος";

Α:      Άνθρωπος "Ελεύθερος" είναι αυτός ο οποίος, αφού πέθανε ως προς τις προκαταλήψεις του βεβήλου, είδε τον εαυτό του να ξαναγεννιέται σε μία νέα Ζωή, την οποία απονέμει η Μύηση.

Ε 7:   Γιατί λες ότι ο Ελευθεροτέκτονας είναι "εξ ίσου φίλος του πτωχού και του πλουσίου, εάν είναι ενάρετοι";

Α:      Για να δείξω ότι η ατομική αξία πρέπει να εκτιμάται με βάση τις ηθικές ιδιότητες. Η εκτίμηση δεν πρέπει να μετράται παρά μόνον ανάλογα με την εμμονή και την ενέργεια που εκδηλώνει ο Άνθρωπος για την πραγματοποίηση του Αγαθού.

*Ε 8: Ποια είναι τα Καθήκοντα του Ελευθεροτέκτονα;

*Α:    Να φεύγει μακριά από το ελάττωμα και να ασκεί την Αρετή.

Ε 9:   Πώς οφείλει ο Ελευθεροτέκτονας να ασκεί την Αρετή;

Α:      Προτιμώντας από όλα τα πράγματα την Δικαιοσύνη και την Αρετή.

*Ε10: Πού έγινες δεκτός ως Ελευθεροτέκτονας;

*Α:    Σε μία Ορθή και Τέλεια Στοά.

 

*Ε11: Τι απαιτείται για να είναι μία Στοά Ορθή και Τέλεια;

*Α:    Τρεις (3) την διευθύνουν, Πέντε (5) την φωτίζουν, Επτά (7) την καθιστούν Τέλεια.

*Ε12: Εξήγησέ μου αυτή την απάντηση.

*Α:    Οι Τρεις είναι: ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος και οι δύο Επόπτες. Αυτοί οι Αξιωματικοί, με τον Ρήτορα και τον Γραμματέα είναι τα Πέντε Φώτα της Στοάς. Απαιτούνται, όμως, τουλάχιστον Επτά Μέλη της Στοάς να είναι συγκεντρωμένα για να μπορούν να προχωρήσουν σε κανονικές Εργασίες. Από αυτούς τους Επτά, τρεις τουλάχιστον πρέπει να κατέχουν τον Βαθμό του Διδασκάλου και δύο τον Βαθμό του Εταίρου.

*Ε13: Από ποια στιγμή είσαι Ελευθεροτέκτονας;

*Α:    Από την στιγμή που έλαβα το Φως.

Ε14:  Τι σημαίνει αυτή η απάντηση;

Α:      Ότι δεν γινόμαστε πράγματι Ελευθεροτέκτονες παρά μονάχα από την ημέρα κατά την οποία το Πνεύμα μας αφυπνίζεται μέσα στην κατανόηση των Μυστηρίων του Ελευθεροτεκτονισμού.

*Ε15: Από τι θα αναγνωρίσω ότι είσαι Ελευθεροτέκτονας;

*Α:    Από τα Σημεία μου, τις Λέξεις και τις Χειραψίες.

*Ε16: Πώς ερμηνεύεις αυτή την απάντηση;

*Α:    Ο Ελευθεροτέκτονας πρέπει να αναγνωρίζεται:

από τον τρόπο δράσεώς του, που πρέπει να είναι πάντοτε ειλικρινής και δίκαιος (Σημεία)·

από την γλώσσα του, που πρέπει να είναι πιστή και ειλικρινής (Λόγοι)·

τέλος, από την Αδελφική Μέριμνα που εκδηλώνει προς όλους αυτούς με τους οποίους συνδέεται δια των δεσμών της Αλληλεγγύης (Χειραψία).

*Ε17: Πώς γίνονται τα Σημεία των Ελευθεροτεκτόνων;

*Α:    Δια του Γνώμονα, της Στάθμης και του Νήματος της Στάθμης.

*Ε18: Εξήγησε αυτή την απάντηση.

*Α:    Ο Ελευθεροτέκτονας, στις πράξεις του, πρέπει να εμπνέεται από το συναίσθημα της Ευθύτητας (Γνώμονας)·

πρέπει να στοχεύει στην ισοπέδωση των αυθαίρετων ανισοτήτων (Στάθμη) και να συμβάλλει, τέλος,

στην ακατάπαυστη ανύψωση της ηθικής και υλικής καταστάσεως των ατόμων ολόκληρης της Κοινωνίας (Νήμα της Στάθμης).

Ε19:  Κάνε το Σημείο Τάξεως.

Α:      (Η απάντηση γίνεται με το να τεθούμε σε Τάξη)

Ε20:  Τι σημαίνει αυτό το Σημείο;

Α:      Το δεξί χέρι, τοποθετημένο σε σχήμα Γνώμονα πάνω στον λαιμό, φαίνεται να συγκρατεί τον αναβρασμό των παθών που ανακινούνται μέσα στο στήθος, και να προφυλάσσει κατ’ αυτόν τον τρόπο το κεφάλι από κάθε πυρετώδη έξαρση, που θα μπορούσε να διακυβεύσει την διαύγεια της διάνοιάς μας. Από αυτή την άποψη, το Σημείο του Μαθητή σημαίνει: "Κατέχω τον εαυτό μου και προσπαθώ να τον κρίνω με αμεροληψία."

Ε21:  Κάνε το "Σημείο Ποινής" ή Αναγνωρίσεως.

Α:      (Τούτο γίνεται ως εξής: καθώς βρισκόμαστε σε Τάξη, σύρουμε το χέρι οριζοντίως προς τον δεξί ώμο, έπειτα το αφήνουμε να πέσει κατά μήκος του σώματος με τεταμένο τον βραχίονα. Κατ’ αυτό τον τρόπο χαράζουμε έναν Γνώμονα.)

*Ε22: Τι σημαίνει αυτό το Σημείο;

*Α:    Ότι θα προτιμούσα "να κοπεί ο λαιμός μου μάλλον, παρά να αποκαλύψω τα Μυστικά που μου έχουν εμπιστευθεί".

*Ε23: Δώσε μου την Ιερή Λέξη.

*Α:    Δεν γνωρίζω ούτε ανάγνωση ούτε γραφή. Γνωρίζω μονάχα να συλλαβίζω. Δώσε μου το πρώτο γράμμα και θα σου δώσω το δεύτερο.

*Ε24: Γιατί λες "δεν γνωρίζω ούτε ανάγνωση ούτε γραφή";

             Σε τι αναφέρεται η άγνοιά σου;

*Α:    Στην Συμβολική Γλώσσα που χρησιμοποιείται από τον Ελευθεροτεκτονισμό. Η έννοιά της διακρίνεται μονάχα προοδευτικά και ο Μυημένος, στην αρχή της πορείας του, συλλαβίζει με δυσκολία αυτό που αργότερα θα καταστεί γι’ αυτόν αντικείμενο συνηθισμένης αναγνώσεως.

Ε25:  Τι σου δηλώνει ο τρόπος συλλαβισμού της Ιερής Λέξεως;

Α:      Την Μέθοδο του Ελευθεροτεκτονισμού, που απαιτεί τις διανοητικές προσπάθειες του καθενός, ενώ ταυτόχρονα αποφεύγει να επιβάλλει Δόγματα.

Τίθεται ο Νεόφυτος στην Ατραπό της Αλήθειας με το να του δοθεί συμβολικά το πρώτο γράμμα της Λέξεως· αυτός έπειτα πρέπει να βρει μόνος του το δεύτερο· μετά του υποδεικνύεται το τρίτο, έτσι ώστε να μπορέσει να μαντέψει το τέταρτο.

Ε26:  Τι ονομάζουμε "Μισθό" στον Ελευθεροτεκτονισμό;

Α:      Είναι η ανταμοιβή για την Εργασία που παρήχθη από τον Εργάτη.

Ε27:  Σε τι μεταφράζεται ο "Μισθός" των Ελευθεροτεκτόνων;

Α:      Σε μία σταδιακή τελειοποίηση του εαυτού του.

*Ε28: Ποια είναι η μορφή της Στοάς σου;

*Α:    Ένα Ορθογώνιο Παραλληλόγραμμο.

*Ε29: Προς ποία κατεύθυνση βρίσκεται το μήκος της;

*Α:    Από την Ανατολή προς την Δύση.

*Ε30: Το Πλάτος της;

*Α:    Από την Μεσημβρία έως τον Βορρά.

*Ε31: Το Ύψος της;

*Α:    Από το Ζενίθ έως το Ναδίρ.      

*Ε32: Τι σημαίνουν αυτές οι Διαστάσεις;

*Α:    Ότι ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι Παγκόσμιος.

*Ε33: Γιατί η Στοά σου ευρίσκεται από την Ανατολή προς την Δύση;

*Α:    Είναι προσανατολισμένη, όπως όλα τα Αρχαία Ιερά Οικοδομήματα, για να υπενθυμίζει στους Μύστες της ότι ο Ελευθεροτεκτονισμός τους υποδεικνύει την κατεύθυνση από όπου έρχεται το Φως.

Σε αυτούς εναπόκειται να ασχοληθούν με την Ατραπό που χαράσσεται κατ’ αυτόν τον τρόπο, προκειμένου να βαδίσουν μόνοι τους προς την κατάκτηση του Αληθούς.

Ε34:  Τι εννοείς με την λέξη "Στοά";

Α:      Είναι ο μυστικός τόπος που χρησιμεύει για καταφύγιο στους Ελευθεροτέκτονες, για να στεγάζει τις Εργασίες τους.

Ε35:  Γιατί οι Τεκτονικές Εργασίες πρέπει να εκπληρώνονται σε τόπο στεγασμένο;

Α:      Γιατί όλες οι Δυνάμεις που προορίζονται να αναπτυχθούν χρήσιμα στο εξωτερικό, πρέπει κατ’ αρχήν να συγκεντρωθούν πάνω στον εαυτό τους και να αποκτήσουν έτσι το μέγιστο δυνατό της επεκτατικής τους ενέργειας.

Ε36:  Με τι μπορεί να συγκριθεί μία κανονικά στεγασμένη Στοά;

Α:      Με το οργανικό κύτταρο, ιδιαιτέρως δε το αυγό, που περιέχει ένα ον εν δυνάμει να είναι.

Κάθε σκεπτόμενος εγκέφαλος μοιάζει εξ άλλου με ένα κλειστό Εργαστήριο, μία συσκεπτόμενη Συνεδρία, προφυλαγμένη ενάντια στις εξωτερικές αναταραχές.

*Ε37: Τι λες όταν οι Εργασίες δεν είναι στεγασμένες;

*Α:    "Βρέχει".

             Αυτή η έκφραση επιτρέπει στους Ελευθεροτέκτονες να ειδοποιούνται μεταξύ τους όταν η συζήτησή τους κινδυνεύει να ακουστεί από βέβηλα αυτιά.

*Ε38: Τι στηρίζει την Στοά σου;

*Α:    Τρεις Μεγάλες Στήλες, που ονομάζονται ΣΟΦΙΑ, ΔΥΝΑΜΗ και ΚΑΛΛΟΣ και συμβολικώς αντιπροσωπεύονται από τον Σεβάσμιο Διδάσκαλο και τους δύο Επόπτες.

*Ε39: Πώς αυτές οι αλληγορικές Στήλες μπορούν να στηρίξουν την Στοά σου, δηλαδή να προεδρεύουν στην εποικοδομητική εργασία των Ελευθεροτεκτόνων;

*Α:    Η Σοφία συλλαμβάνει, η Δύναμη εκτελεί, το Κάλλος κοσμεί.

*Ε40: Γιατί φρόντισες να γίνεις δεκτός ως Ελευθεροτέκτονας;

*Α:    Γιατί ήμουν μέσα στα σκότη και επιθύμησα το Φως.

Ε41:  Εξήγησέ μου αυτή την απάντηση.

Α:      Η κοινωνία μέσα στην οποία ζούμε είναι μόνον εν μέρει πολιτισμένη.

Στην Κοινωνία, οι ουσιώδεις Αλήθειες περιβάλλονται ακόμα από πυκνές σκιές, οι προκαταλήψεις και η άγνοια κυριαρχούν πάνω της, η δύναμη ή η πανουργία επικρατούν του δικαίου. Το μεγαλύτερο μέρος της Αλήθειας και του Φωτός δεν θα μπορούσε, λοιπόν, να συναντηθεί καλύτερα παρά μόνο μέσα στους Τεκτονικούς Ναούς, όπου δοκιμασμένοι και επιλεγμένοι Άνθρωποι αφιερώνονται στην Μελέτη και στην Εργασία.

*Ε42: Σε ποια κατάσταση ήσουν όταν ξεκίνησε η Μύησή σου;

*Α:    Ούτε γυμνός, ούτε ντυμένος, αλλά σε μία αξιοπρεπή κατάσταση.

Είχα στερηθεί την χρήση της οράσεως και μου είχαν αφαιρεθεί όλα τα μέταλλα.

Ε43:  Γιατί ήσουν σ’ αυτή την κατάσταση;

Α:      Μου είχε αφαιρεθεί ένα μέρος από τα ρούχα μου, για να μου υπενθυμίζει την κατάσταση γύμνιας του ανθρώπου κατά τις απαρχές του, καθώς, επίσης, για να μου τονισθεί ότι η Αρετή δεν έχει ανάγκη από καλλωπίσματα.

          Η καρδιά μου ήταν αποκεκαλυμμένη, ως σημείο ειλικρίνειας.

          Το δεξί γόνυ είχε γυμνωθεί, για να τονισθούν τα συναισθήματα ταπεινότητας που πρέπει να προεδρεύουν κατά την αναζήτηση του Αληθούς.

          Μου είχε αφαιρεθεί το αριστερό παπούτσι, σε μίμηση ενός αρχαίου εθίμου και λόγω του σεβασμού για έναν Τόπο που είναι Άγιος, γιατί εκεί αναζητούμε την Αλήθεια.

          Είχα στερηθεί την χρήση της οράσεως, έτσι ώστε να μου δηλωθεί η άγνοια του Δοκίμου που στερείται ακόμα το Φως, το οποίο θα του προσφέρει η Τεκτονική Κατήχηση.

          Μου είχαν αφαιρεθεί όλα τα μέταλλα, ως απόδειξη της ανιδιοτέλειας και της απαρνήσεως κάθε πράγματος που λάμπει με απατηλή λάμψη. Εκτιμάται, επίσης, ότι αν φέρει μαζί του τα μέταλλα, ο Δόκιμος θα είναι, τελετουργικώς, μέσα σε μία κατάσταση ακαθαρσίας.

*Ε44: Πώς εισάχθηκες στην Στοά;

*Α:    Δια τριών μεγάλων κτύπων.

*Ε45: Ποια είναι η σημασία τους;

*Α:    Αιτείτε και δοθήσεται                                 (το ΦΩΣ)

          Ζητείτε και ευρήσετε                                   (την ΑΛΗΘΕΙΑ)

Κρούετε και τω κρούοντι ανοιγήσεται       (η ΘΥΡΑ ΤΟΥ ΝΑΟΥ)

*Ε46: Τι σου συνέβη μετά την είσοδό σου στον Ναό;

*Α:    Αφού υποβλήθηκα σε διάφορες Δοκιμασίες, και μετά από την συγκατάθεση των Αδελφών μου, ο Διδάσκαλος της Στοάς με δέχθηκε ως Ελευθεροτέκτονα.

Ε47:  Ποιες είναι αυτές οι Δοκιμασίες και τι σημαίνουν;

Α:      Αυτές οι Δοκιμασίες συνίστανται σε τρεις Περιοδείες, που έχουν ως σκοπό να μου δείξουν τον δρόμο που οδηγεί στην Αλήθεια.

Ε48:  Τι έκανες, αφού υπέστης τις Δοκιμασίες;

Α:      Όμοσα όρκο να τηρήσω τα Μυστικά του Τεκτονικού Τάγματος και να δρω σε όλες τις περιστάσεις ως καλός και πιστός Ελευθεροτέκτονας.

Ε49:  Σε τι συνίστανται τα Μυστικά του Τάγματος;

Α:      Στην γνώση αφηρημένων Αληθειών, των οποίων κατανοητή μετάφραση είναι ο Τεκτονικός συμβολισμός.

*Ε50: Τι είδες εισερχόμενος στην Στοά;

*Α:    Τίποτε που να μπορεί να το καταλάβει η ανθρώπινη διάνοια.

Ένα παχύ πέπλο κάλυπτε τα μάτια μου.

Ε51:  Πώς εξηγείς αυτή την απάντηση;

Α:      Δεν αρκεί να γίνεις δεκτός παρουσία της Αλήθειας ώστε να καταστεί η Αλήθεια κατανοητή για σένα.

Το Φως δεν φωτίζει την ανθρώπινη διάνοια παρά μόνον κατά την στιγμή όπου τίποτε δεν αντιτίθεται στην ακτινοβολία του.

Όσο η ψευδαίσθηση και οι προκαταλήψεις μας τυφλώνουν, το σκότος βασιλεύει μέσα μας και μας κάνει να μη νιώθουμε την λάμψη του Αληθούς.

*Ε52: Τι είδες λαμβάνοντας το Φως;

*Α:    Τον Βωμό πάνω στον οποίο όμοσα όρκο, με τα Τρία Μεγάλα Φώτα του Ελευθεροτεκτονισμού: το Βιβλίο του Ιερού Νόμου, τον Γνώμονα και τον Διαβήτη. Το Ακτινοβόλο Δέλτα, τον Ήλιο, την Σελήνη και τον Διδάσκαλο της Στοάς.

*Ε53: Τι αντιπροσωπεύει το Ακτινοβόλο Δέλτα;

*Α:    Τον Μεγάλο Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος.

Ε54:  Τι συμβολική σχέση υπάρχει ανάμεσα στον Ήλιο, την Σελήνη, και τον Διδάσκαλο της Στοάς;

Α:      Ο Ήλιος αντιπροσωπεύει το Έλλογο στοιχείο που φωτίζει τις διάνοιες· η Σελήνη απεικονίζει την φαντασία που περιβάλλει τις ιδέες με μία μορφή κατάλληλη· και ο Διδάσκαλος της Στοάς συμβολίζει την συνειδητή Αρχή που φωτίζεται κάτω από την διπλή επίδραση του συλλογισμού και της φαντασίας.

*Ε55: Πού εδρεύει ο Διδάσκαλος της Στοάς;

*Α:    Στην Ανατολή.

*Ε56: Γιατί;

*Α:    Έτσι όπως ο Ήλιος εμφανίζεται στην Ανατολή για να ανοίξει την πορεία της ημέρας, έτσι, επίσης, ο Διδάσκαλος της Στοάς εδρεύει στην Ανατολή για να ανοίγει την Στοά και να κατευθύνει τους Αδελφούς στις οδούς του Ελευθεροτεκτονισμού.

*Ε57: Πού εδρεύει ο Δεύτερος Επόπτης;

*Α:    Στην Μεσημβρία, για να παρατηρεί τον Ήλιο στον Μεσημβρινό του και για να καλεί τους Αδελφούς από την Εργασία στην Ανάπαυση και από την Ανάπαυση στην Εργασία, έτσι ώστε να αντλούν από αυτήν όφελος και χαρά.

*Ε58: Πού εδρεύει ο Πρώτος Επόπτης;

*Α:    Στην Δύση, για να παρατηρεί την Δύση του Ηλίου και να βοηθά τον Σεβάσμιο Διδάσκαλο να κλείνει την Στοά, αφού βεβαιωθεί ότι κάθε Αδελφός έλαβε τον οφειλόμενο προς αυτόν μισθό.

Ε59:  Τι σημαίνει η Δύση σε σχέση με την Ανατολή;

Α:      Η Ανατολή χαρακτηρίζει την κατεύθυνση από όπου έρχεται το Φως και η Δύση την περιοχή στην οποία το Φως σταματά.

Η Δύση εικονίζει, λοιπόν, τον ορατό κόσμο που υποπίπτει στις αισθήσεις και, κατά γενικό τρόπο, κάθε τι που είναι συγκεκριμένο.

Η Ανατολή, αντίθετα, αντιπροσωπεύει τον κόσμο της νοήσεως που δεν αποκαλύπτεται παρά μόνον στην διάνοια· με άλλα λόγια, κάθε τι το αφηρημένο.

Ε60:  Πού εδρεύουν οι Μαθητές;

Α:      Στον Βορρά. Δεν κατέχουν παρά μονάχα στοιχειώδεις γνώσεις του Ελευθεροτεκτονισμού. Δεν είναι σε θέση να αντέχουν πάρα πολύ μεγάλο Φως.

Ε61:  Κατά ποία ώρα οι Ελευθεροτέκτονες συνηθίζουν να αρχίζουν και να περατώνουν τις Εργασίες τους;

Α:      Αλληγορικώς, οι Εργασίες αρχίζουν την Μεσημβρία και περατώνονται το Μεσονύκτιο.

Ε62:  Τι σημαίνουν αυτές οι συμβατικές ώρες;

Α:      Δηλώνουν ότι ο άνθρωπος φτάνει στο ήμισυ της πορείας του, στην Μεσημβρία της ζωής του, πριν ν’ αποκτήσει την ικανότητα να είναι χρήσιμος προς τους ομοίους του· αλλά, από εκείνη την στιγμή και μέχρι την τελευταία του ώρα, οφείλει να εργάζεται ακατάπαυστα για την κοινή ευτυχία.

Ε63:  Τι μας διδάσκει το έθιμο να πληροφορούμαστε την ώρα πριν δράσουμε;

Α:      Η δράση είναι χρήσιμη μονάχα όταν γίνεται την κατάλληλη στιγμή. Οι κατακτήσεις της Προόδου εκπληρώνονται μονάχα στην ώρα τους. Εάν φανούμε πολύ ανυπόμονοι, κινδυνεύουμε να καταστρέψουμε αυτό το οποίο βρίσκεται στο στάδιο της προετοιμασίας. Πρέπει να ξέρουμε να περιμένουμε την ευνοϊκή στιγμή· η πολύ γρήγορη ή πολύ καθυστερημένη δράση συνεπάγονται εξ ίσου αποτυχία.

*Ε64: Τι Ηλικία έχεις;

*Α:    Τριών Ετών.

Ε65:  Τι σημαίνει αυτή η απάντηση;

Α:      Το να πληροφορηθούμε την Τεκτονική Ηλικία ενός Αδελφού, σημαίνει ότι τον ρωτάμε ποιος είναι ο Βαθμός του. Ο Μαθητής Τέκτονας είναι τριών (3) ετών, διότι είναι μυημένος στα Μυστήρια των τριών πρώτων Αριθμών.

Ε66:  Ποια είναι αυτά τα Μυστήρια;

Α:      Συνάγονται από τις ίδιες και ουσιώδεις εσωτερικές ιδιότητες των Αριθμών. Η σκέψη βασίζεται πάνω σ’ αυτές τις αφηρημένες έννοιες όταν ασχολείται με το πρόβλημα της υπάρξεως των πραγμάτων.

Ε67:  Τι έμαθες δια της μελέτης του Αριθμού ΕΝΑ;

Α:      Ότι το πάν είναι ΕΝΑ, δεδομένου ότι δεν θα μπορούσε τίποτε να υπάρξει έξω από το όλο :"Εν το πάν".

Ε68:  Πώς διατυπώνεις τις Αρχές που σου αποκαλύπτει η μελέτη του Αριθμού ΔΥΟ;

Α:      Η ανθρώπινη νοημοσύνη αποδίδει τεχνητώς όρια σε αυτό που, στην πραγματικότητα, είναι ΕΝΑ και δίχως όρια. Δεν μπορούμε να αντιληφθούμε παρά μονάχα εάν διαφοροποιήσουμε το παρατηρούμενο αντικείμενο από το περιβάλλον του. Από αυτήν την άποψη, το ΔΥΟ είναι ο Αριθμός της Επιστήμης. Αλλά, ταυτόχρονα, αντιπροσωπεύει έναν ανταγωνισμό που αρμόζει να τον συμφιλιώσουμε.

Ε69:  Τι συμπεραίνεις από αυτά;

Α:      Ότι υπάρχει τρόπος να οδηγήσουμε την Δυάδα στην Μονάδα μέσω του Αριθμού ΤΡΙΑ. Η Τριάδα, σύνθεση αυτού που φαίνεται ως αντιτιθέμενο, αποτελεί για μας την κατανοητή αναπαράσταση της Μονάδας. Λόγω αυτού του γεγονότος, ο Ελευθεροτεκτονισμός υπενθυμίζει τον Νόμο της Τριάδας δια των κυρίων Συμβόλων του.

*Ε70: Ποια είναι η Εργασία των Μαθητών;

*Α:    Η Λείανση του Ακατέργαστου Λίθου, προκειμένου να τον απαλλάξουν από τις αιχμηρές απολήξεις του και να του δώσουν μία μορφή που να έχει σχέση με τον προορισμό του.

Ε71:  Ποιος είναι, λοιπόν, αυτός ο Ακατέργαστος Λίθος;

Α:      Είναι ο Βέβηλος, χονδροειδές παράγωγο της Φύσεως τον οποίο η Τέχνη του Ελευθεροτεκτονισμού πρέπει να τον λειάνει και να τον μεταμορφώσει.

*Ε72: Ποια είναι τα Εργαλεία του Μαθητή;

*Α:    Ο Κανόνας με τις 24 υποδιαιρέσεις, η Οδοντωτή Σφύρα και η Σμίλη.

Ε73:  Τι συμβολίζουν;

Α:      Ο Κανόνας με τις 24 υποδιαιρέσεις υπενθυμίζει την Αιγυπτιακή αλληγορία των 24 Θυρών που διασχίζει ο Ήλιος κατά την φαινομενική του πορεία, συμβολίζει δε την ημέρα του Ελευθεροτέκτονα, της οποίας όλες οι ώρες πρέπει να χρησιμοποιούνται κατά τρόπο χρήσιμο. Η Οδοντωτή Σφύρα αντιπροσωπεύει την βούληση, που ασχολείται αποφασιστικά με την μεταμόρφωση του Βεβήλου σε Μύστη. Η Σμίλη έρχεται να τελειοποιήσει αυτό το Μεγάλο Έργο.

*Ε74: Τι σημαίνει ο Βηματισμός του Μαθητή;

*Α:    Τον ζήλο που πρέπει να επιδεικνύουμε, βαδίζοντας προς αυτόν που μας φωτίζει.

*Ε75: Έχεις κάποια φιλοδοξία;

*Α:    Μία μόνη. Ποθώ την τιμή να γίνω δεκτός μεταξύ των Εταίρων.

Α! ΕΠΟΠΤΗΣ:

Να εργάζεσαι και να εμμένεις.

 

ΜΝΗΜΟΝΙΟ ΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ

 

ΣΕΒΑΣΜΙΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ:         - * -

Αδελφέ Δοκιμαστή, παρακαλώ να συμπληρώσεις αυτή την Κατήχηση με το "ΜΝΗΜΟΝΙΟ" του Βαθμού. Θα εκτελέσεις τα Σημεία και τον Βηματισμό, καθώς θα τα εξηγείς.

 

Ο Δοκιμαστής τίθεται σε Τάξη μεταξύ των Στηλών και απαριθμεί και εκτελεί διαδοχικώς τα εξής:

 

ΣΗΜΕΙΟ ΤΑΞΕΩΣ

Όντας όρθιοι, με τα πόδια σε σχήμα Γνώμονα, φέρουμε το δεξί χέρι κάτω από τον λαιμό, με τα τέσσερα δάκτυλα ενωμένα και τον αντίχειρα χωριστό έτσι ώστε να σχηματίζεται Γνώμονας, με τον βραχίονα και τον πήχη του χεριού οριζόντια, και τον αριστερό βραχίονα να κρέμεται στο πλάι.

 

ΣΗΜΕΙΟ ΠΟΙΝΗΣ Ή ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΩΣ

Όντας σε Τάξη, σύρουμε το δεξί χέρι οριζοντίως προς τον δεξί ώμο και το αφήνουμε να πέσει κατά μήκος του σώματος, με τον βραχίονα απλωμένο, διαγράφοντας έτσι Γνώμονα.

 

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Όντας σε Τάξη, κάνουμε τρία Βήματα προς τα εμπρός, ξεκινώντας από το αριστερό πόδι και φέροντας κάθε φορά την πτέρνα του δεξιού ποδιού κάθετα στην πτέρνα του αριστερού, έτσι ώστε να σχηματίζεται Γνώμονας.

Έπειτα κάνουμε το Σημείο της Αναγνωρίσεως.

 

ΧΕΙΡΑΨΙΑ

Η Χειραψία δίδεται ως εξής: καθώς πιάνουμε αμοιβαία το δεξί χέρι, ασκούμε μία χαρακτηριστική πίεση, με κεκαμμένο τον αντίχειρα, πάνω στην σύνδεση του δείκτη που ενώνει αυτό το δάκτυλο με την παλάμη.

Τούτο αποτελεί και την αίτηση να μας δοθεί η "ΙΕΡΗ ΛΕΞΗ", η οποία δίδεται ως απάντηση, κατά τον ακόλουθο τρόπο:

 

ΙΕΡΗ ΛΕΞΗ

Ο Αδελφός που ερωτάται κατ’ αυτόν τον τρόπο οφείλει να απαντήσει:

"Δεν ξέρω ούτε ανάγνωση ούτε γραφή. Γνωρίζω μόνον να συλλαβίζω. Δώσε μου το πρώτο γράμμα να σου δώσω το δεύτερο."

 

Ο Ερωτών:           Β

Ο Ερωτώμενος:    Ο

Ο Ερωτών:           Α

Ο Ερωτώμενος:    Ζ

Και οι δύο μαζί:   ΒΟΑΖ

 

Αυτή η Λέξη προέρχεται από την Στήλη που ήταν τοποθετημένη στα αριστερά της εισόδου του Ναού του Σολομώντα και η σημασία της είναι "εν δυνάμει", από την Εβραϊκή λέξη "ΒΟΑΖ = ΔΥΝΑΜΗ".

 

ΛΕΞΗ ΕΙΣΟΔΟΥ

Δεν υπάρχει Λέξη Εισόδου στον Βαθμό του Μαθητή.

 

ΕΤΗΣΙΑ ΛΕΞΗ

Είναι μία Λέξη Αναγνωρίσεως των εν ενεργεία Μελών. Δίδεται μέσα στην Στοά μία φορά κατά έτος, ενώ γίνεται η "Άλυσος της Ενότητας" η οποία, σ’ αυτή την περίπτωση, περιλαμβάνει μόνον τους Αδελφούς του Εργαστηρίου.

 

ΟΜΟΒΡΟΝΤΙΑ

Τρεις ισόχρονοι κτύποι με την παλάμη του δεξιού χεριού πάνω στην παλάμη τού αριστερού:           - * * *-

 

ΣΚΩΤΙΚΗ ΕΠΙΦΩΝΗΣΗ

ΟΥΖΑΙ - ΟΥΖΑΙ - ΟΥΖΑΙ

 

ΤΑΞΗ ΠΕΝΘΟΥΣ

Όντας όρθιοι, σκύβουμε το κεφάλι προς το έδαφος και πιέζουμε τον δείκτη και τον μέσο κάθε χεριού πάνω στα κλειστά βλέφαρα μας, με τον αντίχειρα χωριστό από τα υπόλοιπα δάκτυλα έτσι ώστε να σχηματίζεται Γνώμονας.

 

ΟΜΟΒΡΟΝΤΙΑ ΤΟΥ ΠΕΝΘΟΥΣ

Εγκαταλείποντας την Τάξη Πένθους, εκτείνουμε τον αριστερό βραχίονα, τον τοποθετούμε πάνω στον πήχη του δεξιού χεριού κι έπειτα κτυπάμε με αυτόν:

μία κρούση λέγοντας: "ας θρηνήσουμε!",

έπειτα δύο κρούσεις λέγοντας: "ας θρηνήσουμε! ας θρηνήσουμε!"

έπειτα δίδουμε τρεις κρούσεις λέγοντας: "ας θρηνήσουμε! ας θρηνήσουμε! Αλλά ας ελπίζουμε!"

(Αυτή η Ομοβροντία καλύπτεται πάντοτε από μία χαρμόσυνη Ομοβροντία).

 

ΗΛΙΚΙΑ

Τριών (3) Ετών.

 

ΕΝΔΥΜΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ

Ένα Περίζωμα από λευκό δέρμα, του οποίου το Τριγωνικό Επικάλυμμα παραμένει ανυψωμένο, και τα λευκά γάντια.

 

ΑΛΥΣΟΣ ΤΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ

Μπορεί να εκτελεσθεί κατά δύο τρόπους.

 

1. ΜΙΚΡΗ ΑΛΥΣΟΣ

Διασταυρώνουμε τους βραχίονες στο ύψος του στήθους, με τον δεξί πάνω στον αριστερό. Η Μικρή Άλυσος χρησιμοποιείται κάθε φορά που πρόκειται να ασχοληθούμε με ένα ΜΥΣΤΙΚΟ.

Παραδείγματα: Κλείσιμο της Στοάς, μετάδοση της Ετήσιας Λέξεως κ.λ.π.

 

2. ΜΑΚΡΑ ΑΛΥΣΟΣ

Με τους βραχίονες ανοικτούς.

Χρησιμοποιείται σε όλες τις άλλες περιπτώσεις.

Παραδείγματα: Υποδοχή Νεοφύτου, κ.λ.π.

 

 

ΤΑ ΚΑΘΗΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΤΕΚΤΟΝΑ

 

Γενικά Καθήκοντα του Μυημένου

Οι Μυητικοί Τύποι δεν έχουν καμία μυσταγωγική δύναμη. Ο Βέβηλος που έγινε δεκτός ως Τέκτονας σύμφωνα με τους Παραδοσιακούς Τύπους, δεν απέκτησε δι’ αυτού μόνον του γεγονότος τις ιδιότητες που διακρίνουν τον φωτισμένο στοχαστή από τον αδαή και χονδροειδή άνθρωπο. Η Τελετουργία της Εισδοχής δεν έχει αξία παρά μονάχα ως σκηνοθεσία ενός προγράμματος, εναπόκειται δε στον Νεόφυτο να το ακολουθήσει, για να μπορέσει να κυριαρχήσει πλήρως σε όλες του τις ιδιότητες.

Ο Μαθητής Τέκτονας έχει, λοιπόν, ως Πρώτο Καθήκον το να διαλογίζεται πάνω στις διδασκαλίες του Τυπικού, προκειμένου να συμμορφώνει την συμπεριφορά του προς αυτές. Αυτό είναι το κατ’ εξοχήν καθήκον του, το μόνον καθήκον του, που περιλαμβάνει όλα τα άλλα.

Όμως, ο Αρχάριος ζητά πιο συγκεκριμένα παραγγέλματα.

Αυτά περιλαμβάνονται στην Υποχρέωση που ομνύει πριν λάβει το Φως:

Ø Να αναζητά την Αλήθεια.

Ø Να σιωπά μπροστά στους Βέβηλους.

Ø Να θέλει την Δικαιοσύνη.

Ø Να αγαπά τους Αδελφούς του.

Ø Να υποτάσσεται στους Νόμους.

 

Τεκτονική Περίσκεψη

Όταν θέλει κάποιος να μάθει να σκέπτεται, μία εξαίρετη διανοητική πειθαρχία είναι το να απαγορεύει στον εαυτό του να ομιλεί, έτσι ώστε να υποχρεωθεί να ακούει. Οι ιδέες ωριμάζουν δια του σιωπηλού διαλογισμού, ο οποίος είναι μία συζήτηση με τον εαυτό μας. Οι έλλογες γνώμες προκύπτουν από τις μύχιες συζητήσεις, από τις εσωτερικές φιλοσοφικές διαμάχες με τον εαυτό μας, που συμβαίνουν μέσα στο μυστικό της σκέψεως. Ο Σοφός σκέπτεται πολύ και μιλά λίγο.

Ο Νέος Τέκτονας οφείλει, κατά γενικό τρόπο, να δείχνεται πολύ επιφυλακτικός. Κάθε άκαιρος προσηλυτισμός του είναι απαγορευμένος.

Δεν υπάρχει χειρότερο σφάλμα από την κακή παρανόηση της Αλήθειας.

Το να μιλάς και να γίνεσαι εσφαλμένα κατανοητός, είναι ταυτόχρονα επικίνδυνο και βλαβερό. Πρέπει, λοιπόν, να κινούμαστε πάντοτε μέσα στην εμβέλεια αυτών που μας ακούν. Το να προσπαθούμε να εκπλήξουμε τους άλλους, εκθέτοντας πολύ δύσκολες ιδέες, είναι ουσιωδώς αντιτεκτονικό. Σε τι χρησιμεύει να τρομάξουμε και να πτοήσουμε τις ντροπαλές διάνοιες; Η νοημοσύνη χρειάζεται προετοιμασία προκειμένου να λάβει το Φως· μία πολύ απότομη λάμψη τυφλώνει και δεν φωτίζει καθόλου.

Όταν ο συμβολικός κεφαλόδεσμος αφαιρέθηκε από τα μάτια του, κάθε Μυημένος μπόρεσε να διαπιστώσει ότι το θάμβος προκαλεί ένα επίπονο αίσθημα.

Ας είμαστε, λοιπόν, προσεκτικοί, ώστε να μην προσβάλλουμε καμία ειλικρινή πεποίθηση. Ας ακούμε τον καθένα με καλοσύνη, δίχως να παραθέτουμε υπερφίαλα τον δικό μας τρόπο θεάσεως των πραγμάτων. Έχουμε την ανάγκη να σχηματίσουμε την δική μας γνώμη και, για να το πετύχουμε αυτό, θα ωφεληθούμε εάν ακούσουμε τους υπερασπιστές των πιο αντιφατικών γνωμών. Ας μάθουμε να κρίνουμε δίχως την οποιαδήποτε μεροληψία, διότι κατ’ αυτό τον τρόπο μόνον θα γίνουμε πράγματι ανεξάρτητοι ή ελεύθεροι στοχαστές, με την πραγματική έννοια του όρου.

 

Μυστικό

Ο Τέκτονας πρέπει να απέχει από κάθε αποκάλυψη που θα μπορούσε να προκαλέσει προκατάληψη σε βάρος του Ελευθεροτεκτονισμού ή των Μελών του.

Όλα τα Μέλη του Τάγματος έχουν αμοιβαία αλληλεγγύη δια μιας τυπικής συμβάσεως αμοιβαιότητας. Έχουν υποχρεώσεις οι μεν προς τους δε και, για να τις εκπληρώσουν, είναι απαραίτητο να μπορούν να διακριθούν οι Μυημένοι από τους Βέβηλους. Τα Μέσα Αναγνωρίσεως πρέπει, λοιπόν, να αποτελούν το αντικείμενο του πιο απόλυτου Μυστικού.

Όσον αφορά στις λεπτομέρειες των Τύπων που εφαρμόζονται στους κόλπους των Τεκτονικών Ναών, είναι απαγορευμένο να μιλάμε γι’ αυτούς έξω από τον Ναό. Οι επιφανειακές διάνοιες δεν θα μπορούσαν παρά να χρησιμοποιήσουν τις πρακτικές μας ως πρόσχημα για να γελοιοποιήσουν τον Ελευθεροτεκτονισμό. Από αυτή την άποψη, πρέπει να αποφύγουμε να ρίχνουμε τα Μαργαριτάρια στους χοίρους.

Εξ άλλου, η αυστηρή τυπικότητα του Τεκτονικού Τυπικού δεν έμεινε καθόλου μυστική.

Αποκαλύφθηκε μέσα σε πολυάριθμα έργα που εκδόθηκαν από τις αρχές κιόλας του περασμένου Αιώνα. Όμως, σε αυτές τις αναφορές, δεν μπορεί να γνωστοποιηθεί παρά μόνον η υλική πλευρά των πρακτικών μας. Ο Εσωτερισμός δεν υπόκειται σε αποκάλυψη.

Η πειθαρχία της Σιγής έκανε τους Αρχαίους Τέκτονες να μην απαντούν στις κακολογίες που εκτοξεύονταν εναντίον τους. Περίμεναν στωικά να εμφανισθεί κάποια μέρα η Αλήθεια. Η Αλήθεια θριαμβεύει υποχρεωτικώς, όπως το αφήνει να εννοηθεί το παλιό ρητό: "Κάνε το Καλό και γαία πυρί μειχθήτω."

Επί πλέον, η σκέψη είναι αυτή καθ’ εαυτή μία δύναμη που δρα προς τα έξω κατά τρόπο μυστηριώδη. Μπορεί να επηρεάσει την βούληση του άλλου δίχως καν να εκφρασθεί με λόγια ή γραπτώς. Αυτό προκύπτει από την μελέτη των απόκρυφων Νόμων της Σκέψεως. Ο Μυημένος που γνωρίζει καλά αυτούς τους Νόμους, ασκείται στο να σιωπά. Συγκεντρώνεται προκειμένου να δώσει στις ιδέες του μία υψηλότερη τάση.

Ο Μυημένος διαθέτει το πιο ισχυρό από όλα τα μέσα δράσεως· την σκέψη την κατευθυνόμενη με πλήρη επίγνωση του σκοπού της. Όμως, σ’ αυτά τα θέματα, αρμόζει να συμβαδίζει το παράδειγμα με την εντολή και να μην παραβιάζουμε τον Νόμο της Σιγής, πολύ περισσότερο δε όταν αυτός είναι επιβεβλημένος.

Ανοχή

Είναι πάντοτε αλαζονικό το να γινόμαστε ο κριτής μιας γνώμης, όποια κι αν είναι αυτή. Οι διισταμένες απόψεις που εμφανίζονται, είναι όλες εξ ίσου σεβαστές, όταν προέρχονται από ειλικρινείς ανθρώπους. Εκφράζουν την Αλήθεια κάτω από τις διάφορες όψεις που αυτή παρουσιάζει, λόγω των πολλαπλών απόψεων από τις οποίες μπορεί να θεωρηθεί.

Συναντάται, λοιπόν, ένα μέρος του Αληθούς μέσα σε όλες τις γνώμες.

Καμία δεν βρίσκεται μέσα στο απόλυτο λάθος και καμία, από την άλλη πλευρά, δεν μπορεί να υπερηφανευθεί ότι κατέχει την τέλεια Αλήθεια. Ας είμαστε, λοιπόν, επιεικείς κι ας μην ζητάμε από τον καθένα να δει τα πράγματα όπως τα βλέπουμε εμείς.

Οι νοημοσύνες είναι αδύναμες. Προσεγγίζουν την Αλήθεια μόνον διασχίζοντας μία σειρά από βαθμίδες τις οποίες πρέπει να κερδίσουν την μία μετά την άλλη. Για να ευνοήσουμε την πρόοδο των διανοιών, πρέπει, λοιπόν, να λαμβάνουμε υπ’ όψιν τις διαδοχικές φάσεις κάθε διανοητικής εξελίξεως. Θα πετύχουμε τα καλύτερα αποτελέσματα παρεμβαίνοντας διακριτικά. Θα έπρεπε να θέσουμε σε εφαρμογή το ρητό του Rabelais: Noli ire, fac venire. Μη σπρώχνετε τους βραδυπορούντες για να τους υποχρεώσετε να βαδίσουν παρά την θέλησή τους· αρκεσθείτε στο να προηγηθείτε αυτών, ενθαρρύνοντάς τους· δεν θα παραλείψουν να σας ακολουθήσουν.

Φυλαχτείτε κυρίως να μην προχωράτε με βεβαιώσεις, με τύπους και με δόγματα. Τίποτε δεν είναι πιο ενάντιο προς το Τεκτονικό Πνεύμα.

Μην προσπαθείτε να επιβάλλετε τον δικό σας τρόπο δράσεως και θεάσεως των πραγμάτων, αλλά κάντε τους άλλους να ανακαλύψουν αυτό που βρήκατε μόνοι σας. Να σκέπτεστε, να κάνετε δε και τους άλλους να σκέπτονται.

Αναζήτηση του Αληθούς

Ο Ελευθεροτεκτονισμός ξεχωρίζει από τις Εκκλησίες διότι δεν ισχυρίζεται καθόλου ότι κατέχει την Αλήθεια. Η Τεκτονική Διδασκαλία δεν περιέχει ούτε δόγματα, ούτε το οποιουδήποτε είδους Πιστεύω. Κάθε Τέκτονας καλείται να κατασκευάσει μόνος του το οικοδόμημα των δικών του πεποιθήσεων. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο μυείται στην πρακτική της Τέχνης της Σκέψεως.

Αυτή η Τέχνη ασκείται επάνω σε υλικά που πρέπει να λειανθούν. Πρόκειται, με άλλα λόγια, για το ξερίζωμα των σφαλμάτων που παραμορφώνουν την Αλήθεια. Η Αλήθεια βρίσκεται παντού, είναι, όμως, κρυμμένη. Απαιτεί να εξαχθεί μέσα από κάθε τι που φαίνεται ως ψευδές και δεισιδαιμονικό. Η δεισιδαιμονία δεν είναι παρά το απολίθωμα, το κέλυφος ή το πτώμα μιας αληθινής έννοιας, της οποίας το σφάλμα δεν είναι, συχνότατα, παρά μία ελαττωματική έκφραση. Ας μην απορρίπτουμε, λοιπόν, τίποτε a priori. Κάθε προκατάληψη, κάθε μεροληψία, αντιτίθεται στην αμεροληψία της κρίσεώς μας.

Ο αληθινός φίλος της Αλήθειας δεν θα μπορούσε να είναι ένα πνεύμα περιορισμένο, συστηματικά κλεισμένο μέσα στον στενό κύκλο του διανοητικού του ορίζοντα. Πρέπει να είναι μία νόηση ευρύτατα ανοικτή προς όλες τις ιδέες που μπορούν να προκαλέσουν τροποποίηση των τωρινών πεποιθήσεών της. Αυτός που έχει οριστικές ιδέες, και που προτιμά να τις συντηρεί, δεν είναι άνθρωπος του Φωτός και της Προόδου. Είναι ένας Ποντίφικας που πιστεύει ότι γνωρίζει και που έχει πίστη στο αλάθητό του. Εάν η Μύηση δεν κατορθώσει να τον μεταπείσει, τούτο σημαίνει ότι κλείνει τα μάτια του και επιμένει να παραμένει Βέβηλος.

Πραγμάτωση

Εάν ο Ελευθεροτεκτονισμός επιδιδόταν μόνον σε καθαρή θεωρητικολογία, θα παρέμενε στο αφηρημένο πεδίο, δίχως να πονά για τα δεινά που μαστίζουν την Ανθρωπότητα. Όμως, αυτά τα δεινά αντανακλώνται αισθητώς μέσα στην καρδιά κάθε γενναιόδωρου ανθρώπου. Ο Μυημένος, συνεπώς, δεν απομονώνεται από τον κόσμο διόλου. Φυλάγεται να μη μιμηθεί αυτούς τους εγωιστές μυστικιστές που αναζητούν την τελειοποίηση μακριά από την επαφή με την γενική διαφθορά. Ακόμα περισσότερο, δεν μοιράζεται την αδιαφορία των ικανοποιημένων, που στοχεύουν μονάχα στην απόλαυση των προνομίων που χορηγούνται σ’ ένα μικρό αριθμό ανθρώπων.

Ο Άνθρωπος που έχει καρδιά, αισθάνεται ότι βλάπτεται αυτός ο ίδιος από κάθε αδικία, έστω κι αν δεν είναι το άμεσό της θύμα. Αν αδιαφορήσουμε για την τύχη του άλλου, τούτο σημαίνει ότι θραύουμε τα δεσμά της Αλληλεγγύης που ενώνουν όλα τα Μέλη της ανθρώπινης οικογένειας.

Όμως, τα άτομα αντλούν την δύναμή τους μόνον από την συλλογικότητα της οποίας αποτελούν μέρος. Εάν αποσπασθούμε από κάθε τι το ενσώματο, σημαίνει πως κατευθυνόμαστε προς τον Θάνατο.

Ο εγωιστής που ισχυρίζεται ότι ζει μονάχα για τον εαυτό του, παύει να συμμετέχει στην γενική Ζωή. Συμπεριφέρεται σαν ένα σώμα ξένο μέσα στους κόλπους του ανθρώπινου οργανισμού και καθίσταται νοσηρό στοιχείο, αίτιο κοινωνικής ασθένειας.

Ο Ελευθεροτεκτονισμός είναι μία Παγκόσμια Συμμαχία έντιμων ανθρώπων, που είναι ειλικρινώς αφοσιωμένοι στο καλό των πάντων. Δια της ενώσεως ενός ισχυρού συνόλου ισχυρών βουλήσεων, ασκείται μία ακατανίκητη δράση πάνω στις αδύναμες βουλήσεις. Με αυτή την έννοια είναι που πρέπει να θέλουμε την Δικαιοσύνη, διότι αυτό που το θέλουμε με επιμονή και με σταθερότητα, αποκλείεται να μην το αποκτήσουμε.

Μυητική Αδελφότητα

Η Δύναμη μιας Εταιρίας έγκειται ουσιαστικά στην συνοχή των Μελών της. Όσο περισσότερο είναι ενωμένα, τόσο περισσότερο ισχυρά είναι.

Στον Ελευθεροτεκτονισμό, η ένωση δεν αποτελεί καθόλου το αποτέλεσμα μιας επιβεβλημένης πειθαρχίας. Δεν μπορεί να γεννηθεί παρά μονάχα από την στοργή που νιώθουν μεταξύ τους οι Μυημένοι. Είναι, λοιπόν, υψίστης σημασίας να συμβάλλουμε με όλα μας τα μέσα στην σύσφιξη των δεσμών που ενώνουν τους Τέκτονες.

Είναι απαραίτητο, πριν από κάθε τι άλλο, να κάνουμε αμοιβαίες επισκέψεις, προκειμένου να γνωριστούμε μεταξύ μας, να σταθμίσουμε ο ένας τον άλλον και να αποκτήσουμε αμοιβαία εκτίμηση μεταξύ μας. Πρέπει να παρακολουθούμε όλες τις Τεκτονικές συγκεντρώσεις με την μεγαλύτερη δυνατή συχνότητα. Κατ’ αυτές θα πρέπει να συμπεριφερόμαστε κατά τρόπο ώστε να αξίζουμε την συμπάθεια του καθενός και, από την άλλη μεριά, θα πρέπει να επιδεικνύουμε επιείκεια όσον αφορά στα σφάλματα των Αδελφών μας. Ο άνθρωπος είναι πάντοτε ατελής. Πρέπει, λοιπόν, να αποφεύγουμε να στεκόμαστε στις αδυναμίες του άλλου. Ας διακρίνουμε τα προτερήματα των συνεργατών μας, ας περνάμε το μυστρί πάνω από ρικνότητες των λίθων, που το αμμοκονίαμα πρέπει να τους ενώσει ακατάλυτα με την πιο ειλικρινή φιλία.

Σεβασμός του Νόμου

Πάνω από τους συμβατικούς Νόμους, υπάρχει ένας Ιδεώδης Νόμος, γραμμένος μέσα στην καρδιά των αγαθών ανθρώπων. Προς αυτόν τον κυρίαρχο Νόμο υποτάσσεται ο Μύστης ανεπιφύλακτα.

Όσον αφορά τους θετικούς Νόμους, όσο ατελείς και εάν είναι, δεν είναι λιγότερο σεβαστοί. Αποτελούν το θεμελιώδες στοιχείο κάθε Πολιτισμού, αποτελούν εγγύηση ενάντια στην αυθαιρεσία, εξασφαλίζουν την τάξη και επιβάλλονται ως απαραίτητη κύρωση του κοινωνικού συμβολαίου.

Ο Μυημένος υποτάσσεται, συνεπώς, στους Νόμους, ακόμα κι όταν αυτοί είναι άδικοι. Υποκλίνεται μπροστά στην γενική βούληση, έστω κι αν η βούληση αυτή σφάλλει. Ο Σωκράτης προτίμησε να πιει το Κώνειο μάλλον, παρά να αποφύγει δια της φυγής την απόφαση που ήταν νόμιμη, αλλά άδικη, και η οποία τον έπληττε θανάσιμα. Ο Ροβεσπιέρος έπεσε αρνούμενος να καλέσει τον λαό σε εξέγερση. Αυτά είναι σπουδαία παραδείγματα.

Οι Ελευθεροτέκτονες υποτάσσονται επακριβώς στην Νομοθεσία όλων των Χωρών όπου τους επιτρέπεται να συνεδριάζουν ελεύθερα. Δεν συνωμοτούν ενάντια σε καμία νομίμως συσταθείσα Εξουσία. Η ανθρωπιστική τους δράση δεν μπορεί, λοιπόν, να φοβίσει παρά μόνον τις Κυβερνήσεις που συνειδητοποιούν ότι έχουν το δίκαιο εναντίον τους.

Σε ό,τι αφορά τον Τεκτονικό Νόμο, οι Τέκτονες τηρούν κυρίως το Πνεύμα του. Οι Κανονισμοί δεν επιβάλλονται στους Τέκτονες με τυραννική ακαμψία. Επικυρώνουν μία γραμμή συμπεριφοράς ή την αυθεντία μιας μακρόχρονης εμπειρίας. Αλλά δεν πρέπει ποτέ να λησμονούμε ότι οι Εντολές των ρυθμίσεων απευθύνονται σε ανθρώπους οι οποίοι σκέπτονται και δρουν σύμφωνα με την Λογική. Λοιπόν, για τον στοχαστή, το Έλλογο παραμένει πάντοτε ο Υπέρτατος Νόμος, ενάντια στον οποίο δεν μπορεί να επικαλεσθεί την οποιαδήποτε γραπτή ρήτρα. Ο Μυημένος απολαμβάνει μία πλήρη ελευθερία, διότι είναι πλήρως έλλογος και κατά συνέπεια μπορεί να κάνει καλή χρήση της βουλήσεώς του. Προς αυτή την κατεύθυνση, ο Τέκτονας πρέπει να είναι ελεύθερος μέσα στην ελεύθερη Στοά.

Όταν ο Rabelais συνόψισε τον Κανόνα των Θελημιτών με το ρητό "κάνε ό,τι θέλεις", εννοούσε ότι άνθρωποι ελεύθεροι, ευγενικής καταγωγής και καλλιεργημένοι, συνδιαλεγόμενοι μέσα σε έντιμες Εταιρίες, έχουν εκ φύσεως ένα ένστικτο και ένα ελατήριο που τους ωθεί συνεχώς να είναι ενάρετοι και να αποφεύγουν το ελάττωμα, κι αυτό το ονομάζουν τιμή.

Αυτοί εδώ, όταν δια δόλιας καθυποτάξεως και δια της βίας είναι καταπιεσμένοι και υποδουλωμένοι, μετατρέπουν την ευγενή στοργή δια της οποίας τείνουν αληθώς προς την Αρετή, προκειμένου να καταλύσουν και να σταματήσουν αυτό τον ζυγό της δουλείας, γιατί επιχειρούμε πάντοτε απαγορευμένα πράγματα και ορεγόμαστε κάθε τι που μας έχουν αρνηθεί.