ΤΥΠΙΚΟ Γου ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΒΑΘΜΟΥ (ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ) ΜΙΚΤΟΥ ΤΥΠΟΥ

 

Ε .·. Δ .·. Τ.·. Μ .·. Α .·. Τ.·. Σ .·.

 

ΤΑΓΜΑ ΤΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΤΕΚΤΟΝΩΝ

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

 

ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ

 

3ος ΒΑΘΜΟΣ

 

ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΥ

ΣΚΩΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

 

 

 

 

ΑΝΑΤΟΛΗ ΕΔΕΣΣΑΣ

ΚΟΙΛΑΔΑ ΠΕΛΛΑΣ

 

3ος ΒΑΘΜΟΣ

ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΥ ΣΚΩΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

          Η διακόσμηση του Ναού σε Στοά Διδασκάλων, εκτός των μυήσεων, είναι όπως και στην Στοά των Εταίρων, δηλαδή:

Πάνω από τον θρόνο του Σεβασμιωτάτου υπάρχει πεντάκτινος Φωτοβόλος Αστέρας, έχοντας στην μέση το γράμμα Γ ή G.

Όταν είναι αναμμένος ο Φωτοβόλος Αστέρας, πρέπει να είναι σβηστοί τόσο ο Παντεπόπτης Οφθαλμός , όσο και ο Ακτινοβόλος Αστέρας της Δύσεως.

Εκατέρωθεν της σκάλας της Ανατολής και στην άκρη του Δρυφράκτου, τοποθετούνται δύο Σφαίρες, η Υδρόγειος (Βορράς) και η Ουράνια (Μεσημβρία).

Υπάρχει Πίνακας Χαράξεως του βαθμού του Διδασκάλου.

Υπάρχουν τα Τρία Μικρά Φώτα (3 στήλες) και τα τρία Μεγάλα Φώτα

( Βίβλος, Γνώμονας, Διαβήτης), τα οποία καλύπτει και αποκαλύπτει ο Τέως Σεβάσμιος, ή σε απουσία του, ένας από τους παρόντες  πρώην Σεβασμίους.

Εάν κανένας Πρώην Σεβάσμιος δεν είναι παρών, τότε τα Μεγάλα Φώτα καλύπτει και αποκαλύπτει ο Σεβάσμιος.

ΔΙΑΣΚΕΥΗ ΤΟΥ ΝΑΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΥΗΣΗ.

          Οι τοίχοι του Ναού καλύπτονται από μαύρα παραπετάσματα, επάνω στα οποία εικονίζονται αργυρά εμβλήματα πένθους, όπως κρανία, οστά χιαστί, και δάκρυα ανά τρία, πέντε ή επτά.

Μαύρα καλύμματα καλύπτουν τις Έδρες των Αξιωματικών και την Ανατολή.

Ο φωτισμός ης Στοάς είναι ο συνηθισμένος του Πρώτου Βαθμού.

Επειδή η Στοά του Διδασκάλου είναι ένα ιδιαίτερο Διοικητικό και Μυητικό Σώμα, τα (φώτα της Στοάς) -φώτα Στηλών και Εδρών Αξιωματικών- ανάβονται από τον Τελετάρχη, πριν από την είσοδο των Αδελφών και των Αξιωματικών της Στοάς.

Την κατάλληλη μάλιστα στιγμή του Τυπικού, όταν πρόκειται για ανύψωση στον Βαθμό του Διδασκάλου, όλα τα Φώτα των Εδρών θα σβηστούν και η Στοά θα παραμείνει φωτισμένη μόνο από τα τρία μυστηριώδη φώτα των Στηλών.

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος και οι Αξιωματικοί που θα χρειαστούν φως για την ανάγνωση των Τυπικών και διαδικασιών του Βαθμού, θα πρέπει να προμηθευτούν μικρούς λαμπτήρες, που και αυτοί παραμένουν κρυμμένοι όσο το δυνατόν περισσότερο, ώστε το εσωτερικό του Ναού να παραμένει σκοτεινό. Στο μέσο του Ναού υπάρχει Τάπητας που παριστά φέρετρο ή είναι φέρετρο, μέσα στο οποίο θα ξαπλώσει ο τελευταίος κατά σειρά Ανυψώσεως Διδάσκαλος, κατά την διάρκεια της μυητικής τελετής έχοντας καλυμμένο όλο το σώμα του με μαύρο μανδύα και το πρόσωπο σκεπασμένο με λευκό ύφασμα, κηλιδωμένο με αίμα.

Ο προσανατολισμός του πρέπει να είναι με το κεφάλι στην Δύση και τα πόδια τεντωμένα προς την Ανατολή.

Όλοι οι Διδάσκαλοι κάθονται, έχοντας το κεφάλι σκυμμένο, σε ένδειξη πένθους. Κρατούν ξίφος με την αιχμή στραμμένη προς τα κάτω.

Ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος καλείται Σεβασμιότατος Διδάσκαλος, αποκλειστικά και μόνο για τον Βαθμό αυτό, και κάθεται, κατά το πρώτο μέρος της Μυήσεως στα σκαλοπάτια ης Ανατολής, έχοντας κοντά του ένα μικρό τραπεζάκι. Πίσω του κλείνει η Ανατολή με κουρτίνα χρώματος μαύρου, ώστε να διαχωρίζεται σαφώς από την υπόλοιπη Στοά.

Οι Σφύρες είναι καλυμμένες με μαύρο ύφασμα, δείγμα πένθους αλλά και για να καταπνίγεται ο κρότος τους.

Όλοι οι Αδελφοί τηρούν απόλυτη σιγή.

Η Στοά στον Βαθμό του Διδασκάλου ονομάζεται Μέσο Δώμα, η Ανατολή Δεβίρ και ο υπόλοιπος Ναός Χικάλ.

Στο Πρώτο μέρος της Μυήσεως το Δεβίρ, είναι έντονα φωτισμένο, αλλά κρυμμένο με την μαύρη κουρτίνα από το Χικάλ που μένει στο σκοτάδι των τριών φώτων.

Οι Επόπτες, οι Αξιωματικοί και όλοι οι Αδελφοί του Μέσου Δώματος αποκαλούνται Σεβάσμιοι.

 

 

ΚΕΡΑΜΙΣΤΗΣ ΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ

ΤΑΞΗ:  Κάμπτουμε τον δεξιό βραχίονα σε σχήμα Γνώμονα, με την παλάμη οριζόντια, τα τέσσερα δάκτυλα ενωμένα και τεταμένα και στηρίζουμε τον αντίχειρα στην αριστερή πλευρά κάτω από το στήθος και αυτόν τεταμένο, ώστε να σχηματίζει ορθή γωνία. Ο αριστερός βραχίονας εκτείνεται προς τα κάτω με την παλάμη ανοικτή οε οριζόντια θέση.

ΣΗΜΕΙΟ: Από την Τάξη φέρουμε το δεξί χέρι οριζόντια προς το δεξιό πλευρό και το κατεβάζουμε κάθετα προς τον δεξιό μηρό.

ΣΗΜΕΙΟ ΦΡΙΚΗΣ:  Υψώνουμε προς τον Ουρανό και τα δύο χέρια ταυτόχρονα, με τα δάκτυλα τεντωμένα και ανοικτά. Από την στάση αυτή αφήνουμε τα χέρια μας να πέσουν επάνω στο Περίζωμα σε ένδειξη καταπλήξεως και συντριβής.

ΣΗΜΕΙΟ ΒΟΗΘΕΙΑΣ:  Κάθε φορά που ο Διδάσκαλος βρίσκεται σε κίνδυνο καλεί τους Αδελφούς Διδασκάλους σε βοήθεια ως εξής:

Τοποθετεί πάνω από το κεφάλι ή το μέτωπο τα δύο του χέρια, με τα δάκτυλα συμπλεκόμενα μεταξύ τους και τις παλάμες αναστραμμένες προς τα έξω και λέει:

«Προς εμέ τα Τέκνα της Χήρας». (Π .·.  Μ .·.  Τ.·.  Τ.·.  Τ.·.  Χ .·.)

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ:  Μετά τα τρία βήματα του Μαθητού και τα δύο του Εταίρου, κάνουμε ένα βήμα πλάγιο προς τα δεξιά ξεκινώντας με το δεξί πόδι, κάνουμε ένα πλάγιο βήμα προς τα αριστερά ξεκινώντας με το αριστερό πόδι και τέλος ένα βήμα ευθεία προς τα εμπρός ξεκινώντας με το δεξί πόδι, σαν να επρόκειτο να προσπεράσουμε έναν τάφο.

 

ΧΕΙΡΑΨΙΑ: 1. Χείρα πρός χείρα: Πιάνουμε με το δεξί μας χέρι το δεξί χέρι του Αδελφού και το σφίγγουμε στο ύψος του καρπού με όλα μας τα δάκτυλα (λαβή του λιονταριού).

2. Πέλμα προς πέλμα: Ακουμπούν τα πέλματα των δεξιών ποδιών εσωτερικά.

3.Γόνυ προς γόνυ: Ακουμπάμε το δεξιό μας γόνατο στο δεξιό γόνατο του Αδελφού, από την εσωτερική μεριά.

4. Στήθος προς στήθος:  Πλησιάζουμε το στήθος μας προς το στήθος του Αδελφού.

5. Ώμο προς ώμο: Τοποθετούμε το αριστερό μιας χέρι στον δεξιό ώμο του Αδελφού, αμοιβαία.

Ταλαντεύουμε τρεις φορές τον καρπό του Αδελφού που κρατάμε, περιστροφικά.

Σε αυτή την στάση, ακουμπώντας ο ένας τον άλλον με τα πέντε σημεία της Αρχιτεχνίας, προφέρουμε τις τρεις συλλαβές ης λέξεως του Βαθμού.

ΙΕΡΗ ΛΕΞΗ:            ΜΟ -Α- ΜΠΟΝ (Mo - a - Bon)

ΛΕΞΗ ΕΙΣΟΔΟΥ:  Τουμπαλκάϊν

ΚΡΟΥΣΗ:     -***-***- ***-

ΗΛΙΚΙΑ:  Επτά Ετών και επέκεινα!

ΕΠΙΦΩΝΗΣΗ: ΟΥΖΕ - ΟΥΖΕ - ΟΥΖΕ 

ΧΡΟΝΟΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ: Από την Μεσημβρία έως το Μεσονύκτιο.

ΔΙΑΣΗΜΑ: Περίζωμα  λευκό με ερυθρές παρυφές ,με εσωτερική επένδυση μαύρου χρώματος στο πίσω του μέρος, επάνω στην οποία θα εικονίζονται αργυρά δάκρυα, κρανία και οστά χιαστί.

Ταινία κυανή με ερυθρές παρυφές και πλάτος 10-11 εκατοστά με επένδυση όμοια με το Περίζωμα, που φέρεται από τον δεξιό ώμο προς την αριστερή πλευρά και έχει στο άκρο ης ερυθρό κόρυμβο, από τον οποίο αναρτάται το κόσμημα του Βαθμού, ένα επίχρυσο σύμπλεγμα από Γνώμονα και Διαβήτη ανοικτό κατά 45° , στο μέσον  του οποίου βρίσκεται Ακτινοβόλος Αστέρας και το ψηφίο Γ.

ΠΕΡΙΒΟΛΗ: Μαύρος τελετουργικός χιτώνας ή μαύρο κουστούμι ή μαύρο ταγιέρ και λευκά γάντια.

Όταν ο Διδάσκαλος ερωτάται για την Τεκτονική του ηλικία και το Βαθμό του, απαντά:
 «Η ακακία μου είναι γνωστή »

 

 ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΟ ΔΟΚΙΜΑΣΤΟΥ ΚΑΙ ΤΕΛΕΤΑΡΧΗ

     Κατά την εκτέλεση των καθηκόντων τους, οι Δοκιμαστής και Τελετάρχης, τίθενται σε Τάξει ως εξής.

Ο Δοκιμαστής: Κρατάει το ξίφος από την λαβή, στραμμένο προς τα άνω, κατακόρυφα, με το δεξί χέρι και φέρει την λαβή του ξίφους στο ύψος του  πηγουνιού.

Ο Τελετάρχης: Κρατάει με το δεξί χέρι, την Ράβδο του, λίγο ποιό κάτω από το άνω   άκρο της σφαίρας, τοποθετεί το κάτω άκρο μπροστά από το δεξί του πόδι και την προτείνει προς τα εμπρός.

Ακριβώς κάτω από την σφαίρα κρέμονται, περιφερειακά της ράβδου,  λευκές και γαλάζιες ταινίες, 30-40 εκατοστών.

Πραγματοποιούν αυτοί το Σημείο όπως παρακάτω.

Ο Δοκιμαστής: Από την θέση της Τάξης, τεντώνει τον δεξιό βραχίονα μπροστά και προς τα επάνω.

Ο Τελετάρχης: Από την θέση της Τάξης, υψώνει τον δεξιό βραχίονα και τεντώνει την ράβδο προς την προέκταση του βραχίονα, εμπρός.

ΤΑΞΗ ΤΩΝ ΑΔΕΛΦΩΝ

Τάξη του Ξίφους: Λαμβάνουν αυτοί το ξίφος από την λαβή με το αριστερό χέρι, εστραμμένο προς τα κάτω και παράλληλα προς το πόδι και τίθενται σε Τάξη με τον δεξιό βραχίονα.

 

ΕΙΣΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΣΤΟΝ ΝΑΟ Ή ΕΞΕΡΧΟΜΕΝΟΙ ΑΥΤΟΥ,

ΔΙΑΡΚΟΥΣΗΣ ΤΗΣ ΣΥΝΕΔΡΙΑΣ

 Εισερχόμενοι: Στέκονται σε Τάξη μεταξύ των δύο Στηλών Β .·.   και J.·.   και μετά τον βηματισμό του Διδασκάλου  πραγματοποιούν το Σημείο απευθυνόμενοι αρχικά προς τον Σεβασμιότατο και σε συνέχεια. διαδοχικά προς τους Σεβασμίους Α' και Β' Επόπτη, ενώ αυτοί για απάντηση, θέτουν την Σφύρα στην καρδιά τους.

Στην συνέχεια περιμένουν την εντολή του Σεβασμιωτάτου προς τον Τελετάρχη για να τους οδηγήσει την ανάλογη θέση.

Σεβάσμιοι αδελφοί, προκειμένου να καλύψουν τον Ναό κατά την διάρκεια των εργασιών, αφού ζητήσουν τον λόγο από τον αρμόδιο Επόπτη ή από τον Σεβασμιώτατο ( οι του Δεβίρ ζητούν από τον Σεβασμιώτατο) την άδεια να καλύψουν τον Ναό.

Μετά από εντολή του Σεβασμιωτάτου, οδηγούνται από τον Τελετάρχη προς την έδρα του Α' Επόπτη, όπου καταθέτουν τον οβολό τους στον κορμό της Αγαθοεργίας και ακολούθως μεταξύ των δύο στηλών Β .·.  και J.·., όπου στέκονται σε Τάξη, αφού πραγματοποιήσουν το Σημείο, όπως παραπάνω, προς τον Σεβασμιώτατο και τους δύο Επόπτες, εξέρχονται του Ναού.

 

ΠΡΙΝ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

Ο Τελετάρχης πριν από το Άνοιγμα των Εργασιών θα φροντίσει για την διευθέτηση  τον αντικειμένων στη Στοά, όπως και στον Πρώτο Βαθμό, θα εμψυχώσει όλα τα φώτα και τους Αστέρες των Αξιωματικών και του Τάπητα, θα τοποθετήσει στο Βωμό το Βιβλίο του Νόμου και επάνω του το σύμπλεγμα του Γνώμονα και του Διαβήτη, όπως ταιριάζει στο Βαθμό του Διδασκάλου.

Εάν πρόκειται για Συνεδρία κατά την οποία θα γίνει δεκτός ένας νέος Διδάσκαλος, θα φροντίσει να βρίσκονται στο χώρο του Ναού και στη διάθεση των αρμοδίων Αδελφών όλα τα απαραίτητα υλικά.

Μόλις όλα είναι έτοιμα, και αφού οι Αδελφοί περιβληθούν τα διάσημα τους, θα τους καλέσει να εισέλθουν στη Στοά.

Μόλις ολοκληρωθεί η είσοδος όλων των Σεβασμίων Διδασκάλων, θα αναγγείλει την είσοδο των Αξιωματικών και των Εποπτών καθώς και του Σεβασμιότατου Διδασκάλου, κανονικά όπως και στον Πρώτο Βαθμό.

Πρέπει να σημειωθεί η ιδιομορφία του Ανοίγματος και του Κλεισίματος του μέσου Δώματος, που αποτελεί ένα ξεχωριστό Τυπικό από τους δύο πρώτους Βαθμούς.

Όταν όλοι βρίσκονται στις θέσεις τους:

ΑΝΟΙΓΜΑ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

ΣΕΒ.·. Αναλάβετε τις Θέσεις σας, Σεββ.·. Αδδ.·. μου.

ΣΕΒ.·.         - * - (κρούση)

Α' ΕΠ.·.       - * - (κρούση)

Β' ΕΠ.·.       - * - (κρούση)

ΣΕΒ.·.  Αδδ.·. μου πρόκειται να ανοίξουμε τις εργασίες σε Βαθμό Μαθητού.

ΣΕΒ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Α' Επ.·., ποιο είναι το πρώτο καθήκον του Επόπτου σε Στοά;

Α' ΕΠ.·. Σεβασμιότ.·. Διδ.·., να βεβαιωθεί όχι ο Ναός είναι στεγασμένος.

ΣΕΒ.·. Βεβαιωθείτε, Σεββ:. Αδδ.·. Α’ και Β’ Εππ.·.

Β' ΕΠ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Δοκιμ.·., μεταβείτε στον Πρόναο και βεβαιωθείτε πως κανείς δεν μπορεί να διαταράξει τις Εργασίες μας.

Ο Δοκιμαστής εγείρεται και εξέρχεται από τον Ναό, ελέγχει τους χώρους στον Πρόναο και αφού βεβαιωθεί για την ασφάλεια των Εργασιών επιστρέφει στον Ναό και αναφέρει.

ΔΟΚΙΜ.·. Σεβ.·.Αδ.·. Β'  Επ.·., ο Ναός είναι στεγασμένος.

Β'ΕΠ.·.        - * - (κρούση) Σεβ.·. Αδ.·. Α' Επ.·., ο Ναός είναι στεγασμένος

Α'  ΕΠ.·.      - *  - (κρούση) Σεβασμιότ.·. Διδ.·., ο Ναός είναι στεγασμένος.

ΣΕΒ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Β’ Επ.·., ποιό είναι το δεύτερο καθήκον του Επόπτου στην Στοά;

Β'  ΕΠ.·.  Να βεβαιωθεί ότι όλοι οι παρόντες είναι Τέκτονες.

ΣΕΒ.·. Βεβαιωθείτε, Σεββ.·. Αδδ.·. Α’ και Β’ Εππ.·. - * - (κρούση)

Αδδ.·. μου όρθιοι, ατενίζοντας την Ανατολή, θα τεθείτε σε τάξη Μαθητού κατά την διέλευση των Σεββ.·. Αδδ.·. Εππ.·.

Όλοι εγείρονται και τίθενται με μέτωπο την Ανατολή. Οι Επόπτες διατρέχουν τις Στήλες τους κανονικά όπως και στον Πρώτο Βαθμό. Οι Αδελφοί τίθενται σε τάξη Μαθητού κατά την διέλευση των Εποπτών. Όταν ο έλεγχος ολοκληρωθεί σι Επόπτες  επιστρέφουν στις Θέσεις τους και αναφέρουν: 

ΒΈΠ.·.  -*- (Κρούση) Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·., οι Αδδ.·. που κοσμούν ην Στήλη μου είναι Τέκτονες κανονικοί.

Α'  ΕΠ.·.  -*- (Κρούση) Σεβασμιότ.·. Διδ.·., οι Αδδ.·. που κοσμούν και τις δύο Στήλες είναι Τέκτονες κανονικοί.

Ο Σεβασμιότατος Διδάσκαλος εγείρεται και οι Αδελφοί της Ανατολής τον μιμούνται και τίθενται σε Τάξη Μαθητού.

ΣΕΒ.·.   -*- (Κρούση) Το ίδιο και οι Αδδ.·. οι οποίοι λαμπρύνουν την Ανατολή.  Πρόκειται ήδη ν' ανοίξω τις εργασίες σε Βαθμό Μαθητού.

Αδελφέ Τελ .·.  , εκτελέσατε τα καθήκοντα σας.

Ο Τελετ.·. ανεβαίνει στην Ανατολή, παίρνει Φως από τον μεσαίο Αστέρα του τρικήρου του Σεβ.·. και κατόπιν τον συνοδεύει, για να κατεβούν από την Ανατολή και να κατευθυνθούν προς τις Τρεις Στήλες. Εκεί τοποθετούνται μπροστά από τη Στήλη της Σοφίας και ο Τελετ.·. παραμένει στα αριστερά του Σεβ.·..

Ταυτόχρονα, οι Εππ.·., κατέρχονται από τις Έδρες τους και κατευθύνονται απευθείας, στη Στήλη της Ισχύος ο Α ' Επ.·. και στη Στήλη του Κάλλους ο Β' Επ.·..

Μόλις γίνει αυτό, ο Σεβ.·. Διδ.·. παίρνει Φως από τον Τελετ.·. και ανάβει τον Αστέρα της Στήλες της Σοφίας λέγοντας:

ΣΕΒ.·. ΔΙΔ.·. Η Σοφία, ας μας καθοδηγεί κατά την ανοικοδόμηση του Ναού της Αρετής.

Τη στιγμή αυτή, φωτίζεται η Ανατολή. Ο Τελετ.·. ξαναπαίρνει το Φως από το Σεβ.·. Διδ.·. και κατευθύνεται προς τον Α ' Επ.·. , όπου τοποθετείται στα αριστερά του και του προσφέρει το Φως. Ο Α' Επ.·. παίρνει το Φως του Τελετ.·. και ανάβει τον Αστέρα της Στήλης της Ισχύος, λέγοντας:

Α' ΕΠ.·.: Δια της Ισχύος, ας ανοικοδομηθεί ούτος.

Τη στιγμή αυτή, φωτίζεται η Δύση, το Σύμβολο του Ηλίου στην Ανατολή και ο Πεντάκτινος Αστέρας της Δύσης.

Ο Τελετ.·., ξαναπαίρνει το Φως από τον Α' Επ.·. και κατευθύνεται προς τον Β' Επ.·., κάνοντας το γύρο της Στ.·. τοποθετείται στα αριστερά του και του προσφέρει το Φως ο Β' Επ.·. παίρνει το φως και ανάβει τον Αστέρα της Στήλης του Κάλλους, λέγοντας:

Β' ΕΠ.·.: Και δια του Κάλλους, ας διακοσμηθεί ούτος.

Τη στιγμή αυτή, ολοκληρώνεται ο Φωτισμός της Στοάς και φωτίζεται το Σύμβολο της Σελήνης. Ο Σεβ.·. Διδ.·. και οι Εππ.·., καθοδηγούμενοι από τον Τελετ.·., ο οποίος έχει σβήσει το φως του, οδηγούνται με σειρά Β' Επ.·. - Α 'Επ.·. - Σεβ.·. Διδ.·., για να επιστρέψουν στις θέσεις Τους. Οι Εππ.·. περιμένουν στα σκαλοπάτια της Ανατολής την άνοδο του Σεβ.·. Διδ.·. , πριν επιστρέψουν στις Θέσεις τους.

Όλοι παραμένουν όρθιοι και σε Τάξη. Ο Τελ.·. παραμένει κοντά στα σκαλοπάτια της Ανατολής στη διάθεση του Σεβ.·. Διδ.·., προς τη μεσημβρινή πλευρά.

Ο Δοκ.·., αποκαλύπτει τον Τάπητα του Βαθμού επάνω από το Μωσαϊκό Δάπεδο.

Ο Τέως Σεβάσμιος, πλησιάζει το Βωμό των Όρκων και ανοίγει τη Βίβλο στο Β' Κεφάλαιο του Α' Βιβλίου των Βασιλειών και τοποθετεί επάνω σ' αυτή το Γνώμονα συμπλεκόμενο με το Διαβήτη, όπως αρμόζει για τον Βαθμό του Μαθ.·..

(Ο Γνώμονας καλύπτει και τα δύο σκέλη του Διαβήτη). Τοποθετείται, αμέσως μετά, στα σκαλοπάτια της Ανατολής προς την βορινή πλευρά.

Ο Τελετάρχης μετά την περιοδεία, ανέρχεται στην Ανατολή και ανάβει διαδοχικά το κερί του Ρήτορα και του Γραμματέα, κατεβαίνει και στέκεται προς την μεσημβρινή πλευρά.

Ο Τελετ.·. υψώνει τη Ράβδο του και ο Δοκ.·. το Ξίφος του, έτσι ώστε να ακουμπήσουν η μία το άλλο, σε σχήμα Γνώμονα. Μόλις γίνει αυτό.

ΣΕΒ .·.

- * * * - (κρούση του Μαθητού)

Α’ ΕΠ.·.

- * * * - (κρούση του Μαθητού)

Β’ ΕΠ.·.

- * * * - (κρούση του Μαθητού)

ΣΕΒ .·. Σε Δόξα του Μ.·. A.·. Τ.·. Σ.·. ,στο όνομα του Τάγματος Ελευθέρων Τεκτόνων, υπό την αιγίδα του Υπάτου Συμβουλίου, δυνάμει των εξουσιών με τις οποίες περιβάλλομαι, ανοίγω τις Εργασίες της Σ.·. Στ.·. ΚΑΡΑΝΟΣ, με αριθμ. 00 στην Ανατολή ΕΔΕΣΣΑΣ και στον Βαθμό του Μαθητού.

Μετ' εμου, Αδδ.·. μου, με το Σημείο, την Χειροκρουσία και την Επιφώνηση.

Εκτελούνται οι εντολές του Σεβασμιότατου Διδασκάλου.

ΣΕΒ.·. Αδδ.·. μου πρόκειται να αναστείλω τις εργασίες σε Βαθμό Μαθητού.

Ο Δοκιμαστής καλύπτει τον Ιερό Τάπητα και ο Τέως Σεβάσμιος τα μεγάλα Φώτα σε βαθμό μαθητού.

ΣΕΒ.·. Αδδ.·. δια της κρούσεως της σφύρας μου, αναστέλλονται οι εργασίες σε Βαθμό Μαθητού. 
-*- Κρούση 
Αδδ.·. μου την δεξιά χείρα επί της καρδιάς σας,

Όλοι οι Αδ.·. φέρουν το δεξί τους χέρι στην καρδιά. Ο Στεγαστής ή ο Τελετάρχης σβήνει τον Παντεπόπτη Οφθαλμό και τον Ακτινοβόλο Αστέρα της Δύσεως και ανάβει τον Φωτοβόλο Αστέρα της Ανατολής και τις δύο σφαίρες (Υδρόγειο και Ουράνια).

ΣΕΒ.·. Αδ.·. μου, αναλάβετε τις θέσεις σας. 

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΕ ΒΑΘ.·. ΕΤ.·.     

ΣΕΒ.·. ΣΕΒ·. Αδ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Α' Επ.·., τι ηλικία έχετε;

Α’ ΕΠ.·. Τριών ετών, Σεβασμιότ.·. Διδ.·. ΣΕΒ.·. Μπορείτε να προχωρήσετε; Α’ ΕΠ.·. Ρωτήστε με. ΣΕΒ.·. Είστε Εταίρος; Α’ ΕΠ.·. Είδα τον Φωτοβόλο Αστέρα.  ΣΕΒ .·.  Σεβ.·. Αδ.·. Β’ Επ.·. , ποιο είναι το καθήκον του Επόπτου στην Στοά των Εταίρων;

Β' ΕΠ.·. Να βεβαιωθεί ότι οι παριστάμενοι Τέκτονες είναι Εταίροι.

-*- Κρούση

ΣΕΒ.·.  Σεββ.·. Αδδ.·. Α’ και Β’ Εππ.·., εκτελέστε το καθήκον σας.

Αδδ.·. και των δύο Στηλών, θα τεθείτε σε Τάξη Εταίρου κατά την διέλευση των Αδδ.·. Εππ.·.

Οι Επόπτες διατρέχουν τις Στήλες τους και ζητούν το Σημείο και την Λέξη Εισόδου του Εταίρου από όλους τους Σεβασμίους Αδελφούς.Μόλις ολοκληρωθεί ο έλεγχος και επιστρέφουν στις θέσεις τους, αναφέρουν στον Σεβασμιότατο Διδάσκαλο.

Β' ΕΠ.·.  -*- (κρούση) Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·., οι Αδδ.·. που κοσμούν την Στήλη μου είναι Εταίροι.

Α' ΕΠ.·. -*- (κρούση) Σεβασμιότ.·. Διδ.·. ,οι Αδδ.·.  που κοσμούν και τις δύο Στήλες είναι Εταίροι.

Οι Αδελφοί της Ανατολής τίθενται τώρα σε τάξη Εταίρου.

ΣΕΒ.·. -*- (κρούση) Το ίδιο και οι Αδδ.·. που λαμπρύνουν την Ανατολή.

Πρόκειται να κηρύξω την έναρξη των Εργασιών στον Βαθμό του Εταίρου.

Αδ.·.  Δοκ.·.  και Τέως Σεβ.·.  εκτελέσατε τα Καθήκοντα σας.

Ο Δοκιμαστής αποκαλύπτει τον Ιερό τάπητα του βαθμού του Εταίρου και ο τέως Σεβάσμιος, ανοίγει την Βίβλο στο Βιβλίο του Αμώς, Κεφάλαιο Ζ' εδάφια 7-8 και θέτει το προς το Βόρειο σκέλος  του διαβήτη να καλύπτει τον γνώμονα, ενώ το άλλο σκέλος προς την μεσημβρία παραμένει όπως είναι.

ΣΕΒ.·.         _*****_ (κρούση του Εταίρου)

Α' ΕΠ.·.       _ *****_ (κρούση του Εταίρου)

Β' ΕΠ.·.       _*****_ (κρούση του Εταίρου)

ΣΕΒ.·.  Αδδ.·. μου, αρχίζουν οι Εργασίες στον Βαθμό του Εταίρου.

Μαζί μου, Αδδ.·.  μου, με το Σημείο, την Χειροκρουσία και την Επιφώνηση.

Εκτελούνται από όλους τους Αδελφούς

ΣΕΒ.·.  Αδ.·.  μου πρόκειτε να αναστείλω τις εργασίες στον Βαθμό του Εταίρου. Αδ.·.  Δοκ.·.  και Τέως Σεβ εκτελέστε τα καθήκοντα σας.

Ο τέως Σεβ.·. καλύπτει τα μεγάλα φώτα και ο Δοκ.·. τον Ιερό ταπ.·.   του βαθ.·.   του Ετ.·. 

ΣΕΒ.·.  Αδ μου δια της κρούσεως της Σφύρας μου, αναστέλλονται οι Εργασίες στον  Βαθ.·.  του Ετ.·.                -*- Κρούση.

Αδ.·. αναλάβετε τις θέσεις σας.

ΑΝΟΙΓΜΑ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΕ ΒΑΘ.·. ΔΙΔ.·.

ΣΕΒ.·.  Σεβ.·. Αδ.·. Α'  Επ.·. ,δώστε μου την εισιτήριο Λέξη του Εταίρου.

ΑΈΠ.·.       Schiboleth

ΣΕΒ .·.        Αποκτήσατε άλλες γνώσεις στον Τεκτονισμό;

Α' ΕΠ.·.      Δοκιμάστε με.

ΣΕΒ.·.         Είστε Διδ.·.;

Α' ΕΠ.·.  Η ακακία μου είναι γνωστή.

ΣΕΒ .·. Σεβ.·. Αδ.·. Β’ Επ.·., ποιο είναι το καθήκον του Επόπτου σε Στοά Διδασκάλου;

Β' ΕΠ.·.  Να βεβαιωθεί, εάν όλοι οι παρόντες Τέκτονες είναι Διδδ.·. κανονικοί.

ΣΕΒ.·.  Σεββ.·. Αδδ.·. Α’ και Β’ Εππ.·. ,εκτελέστε αυτό το καθήκον.

-*- Κρούση.

Σεββ.·. Αδδ.·. μου, Θα τεθείτε σε Τάξη Διδ.·. κατά την διέλευση των Αδδ.·. Εππ.·.

 Οι Επόπτες διατρέχουν τις Στήλες τους κανονικά και ελέγχουν τους Αδδ.·.  των Στηλών, ως προς την Τάξη και την Λέξη Εισόδου τον Βαθμού. Όταν ο έλεγχος ολοκληρωθεί και οι Επόπτες επιστρέφουν στις θέσεις τους, αναφέρουν στην Ανατολή.

Β' ΕΠ.·.   -*- Κρούση Σεβ.·. Αδ.·. Α' Επ.·., οι Αδδ.·. που  κοσμούν την Στήλη μου είναι Διδδ.·. κανονικοί.

Α'  ΕΠ.·. -*- Κρούση Σεβασμιότ.·. Διδ.·. ,οι Αδδ.·. που κοσμούν και τις δυο Στήλες είναι Διδδ.·. κανονικοί.

ΣΕΒ.·. Το ίδιο και οι Αδδ κανονικοί. που λαμπρύνουν το Δεβίρ. Αδ.·.  Δοκ.·.  και Αδ.·.  τέως Σεβ.·.  εκτελέσατε τα καθήκοντα σας.

Ο Δοκ.·. αποκαλύπτει τον Ιερό Τάπ.·. του Βαθ.·. του Διδ.·. και ο τέως Σεβ.·. ανοίγει την Βίβλο στο Βιβλίο Παροιμιών Σολομώντα Κεφάλαιο ΙΒ', Εδάφια 1-7, τοποθετώντας και τα δύο σκέλη του Διαβήτη επάνω από τον Γνώμονα, στην συνέχεια ανεβαίνει στο Δεβ.·.  μαζί με τον Τελ.·. 

ΣΕΒ .·.   Σεββ.·. Αδδ.·. μου, πρόκειται να ανοίξω τις Εργασίες του Μέσου Δώματος.

ΣΕΒ.·.            - * * * -    - * * * -  - * * * - (κρούση Διδασκάλου)

Α' ΕΠ.·.         - * * * -    - * * * -   - * * * -  (κρούση Διδασκάλου)

Β' ΕΠ.·.         - * * * -    - * * * -   - * * * -  (κρούση Διδασκάλου)

Οι Αδελφοί της Ανατολής τίθενται σε τάξη Διδασκάλου.

ΣΕΒ .·.    Σεβ.·.  Διδ.·.  άρχονται οι εργασίες του Μέσου Δώματος.

Μαζί μου, Σεββ.·. Αδδ.·. μου, με το Σημείο, το Σημείο της Φρίκης

(Που ακολουθείται πάντοτε από την επιφώνηση - Ω! Κύριε).-

την Χειροκρουσία και την Επιφώνηση.

Εκτελούνται τα Σημείο από όλους τους Αδελφούς.

ΣΕΒ.·. Αναλάβετε τις θέσεις σας, Σεββ.·. Αδδ.·. μου.

 

 

ΣΤΕΓΑΣΗ ΝΑΟΥ ΑΠΟ    ΑΔ.·.   ΕΤ.·.

& ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΕΡΓΑΣΙΩΝ ΣΕ ΒΑΘ.·.  ΕΤ.·.

(Εφ' όσον προ του ανοίγματος των εργασιών στον βαθ.·.  Διδ.·., συμμετέχουν στις εργασίες Αδ.·.   Ετ.·., ο Σεβ.·.  λέγει ).

ΣΕΒ.·.   Αδ.·.  Α' και Β' Επ.·.  αναγγείλετε στους αδδ.·.  των στηλών σας, ότι αναστέλλονται οι Εργασίες στον Βαθ.·.  του Ετ.·., προκειμένου να εργασθούμε σε ανώτερο Βαθ.·..

Α' Επ.·. Αδδ.·. της στήλης της Μεσ.·.   , ο Αδ.·.   Σεβ.·.  αναγγέλει ότι αναστέλλονται οι Εργασίες στον Βαθ.·.  του Ετ.·., προκειμένου να εργασθούμε σε ανώτερο Βαθ.·..

Για τον λόγο αυτό καλούμε τους Αδ.·.   Ετ.·.   όπως στεγάσουν τον Ναό.

 Β' Επ.·. Αδδ.·. της στήλης της Μεσ.·.   , ο Αδ.·.   Σεβ.·.  αναγγέλει ότι αναστέλλονται οι Εργασίες στον Βαθ.·.  του Ετ.·., προκειμένου να εργασθούμε σε ανώτερο Βαθ.·..

Για τον λόγο αυτό καλούμε τους Αδ.·.   Ετ.·.   όπως στεγάσουν τον Ναό.

Α' Επ.·.     Η αναγγελία εγένετο Αδ.·.    Σεβ.·.   

ΣΕΒ.·.   -*-  Κρούση

Αδδ.·.     Ετ.·.    , όρθιοι και εν Τάξει

Αδ.·.     Τελ.·.  , οδηγήσατε του Αδδ.·.     Ετ.·.     στον Πρόναο.

Ο Τελ.·.     παραλαμβάνει τους Ε.·.    τ και τους οδηγεί στον Πρόναο. Ο Στεγ.·.     στεγάζει τον Ναό και οι Επ.·.     λένε.

Β' Επ.·.      Αδ.·.     Α' Επ.·.     οι Αδ.·.     Ετ.·.     εστέγασαν τον Ναό.

Α' Επ.·.     Αδ.·.     Σεβ.·.     οι Αδ.·.     Ετ.·.     στέγασαν τον Ναό.

Σεβ.·.     -*-   Αδ.·.    όρθιοι και εν Τάξει

Αδ.·.   Δοκ.·.   και τέως Σεβ.·.    εκτελέσατε τα καθήκοντα σας.

Ο τέως Σεβ.·.  καλύπτει τα Μεγ.·. Φώτα και ο Δοκ.·. τον Ιερό Ταπ.·. του Βαθ.·.    του Ετ.·., ο δε Σεβ.·. λέγει.

Σεβ.·. Αδ.·. μου δια της κρούσεως της Σφύρας μου, αναστέλλονται οι εργασίες στον Βαθ.·. του Ετ.·..             -*-               Αδ.·. αναλάβετε τις θέσεις σας.

Σεβ.·. Αδ.·. μου, πρόκειται να ανοίξουμε τις εργασίες σε Βαθ.·.  Διδ.·..

 

 ΕΠΙΚΥΡΩΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ

 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΕΠΙΣΚΕΠΤΩΝ

ΑΝΑΓΝΩΣΗ ΑΛΛΗΛΟΓΡΑΦΙΑΣ

Όπως και στον Βαθμό του Μαθητού προβλέπονται

ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΣΙΑ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥ

          Ο Υποψήφιος θα οδηγηθεί στο Διασκεπτήριο πριν από το Άνοιγμα των Εργασιών και  θα αφεθεί σε απόλυτη σιγή και μοναξιά. Ο διάκοσμος του Διασκεπτηρίου δεν διαφέρει από αυτόν του Πρώτον Βαθμού.

Η Βίβλος θα τοποθετηθεί εκεί σε περίπτωση που ο Εταίρος θα αισθανθεί την ανάγκη να την συμβουλευθεί.

Ο Δοκιμαστής θα τοποθετήσει τον Εταίρο εκεί και θα τον ζητήσει να συμπληρώσει τα έντυπα με τα στοιχεία του.

Όταν το Άνοιγμα των Εργασιών θα ολοκληρωθεί, θα πάει κοντά του για να πάρει τα έντυπα και να τον οδηγήσει στον προθάλαμο του Ναού, όπου θα τον εγκαταλείψει μόνο του και θα του συστήσει να περιμένει ήρεμα τους Αδελφούς που θα τον οδηγήσουν στην Στοά.

Θα επιστρέφει στον Ναό και θα μοιράσει τα έντυπα στους αρμοδίους Αξιωματικούς.

 Εν τω μεταξύ, ο Τελετάρχης αμέσως μετά το Άνοιγμα των Εργασιών θα φροντίσει για την διευθέτηση όλων των απαραίτητων πραγμάτων μέσα στον Ναό.

Όλα τα (φώτα του Ναού θα σβηστούν εκτός από τα φώτα του τάπητα της Στοάς. Ο φωτισμός των τυπικών των Αξιωματικών δεν θα γίνεται από τους Αστέρες των Εδρών τους, οι οποίοι θα σβηστούν, επίσης, αλλά από μικρούς ηλεκτρικούς λαμπτήρες (φακούς) για τα απαραίτητα σημεία της τελετουργίας.

Η Ανατολή θα παραμείνει φωτισμένη κανονικά αλλά θα κλειστεί από τον υπόλοιπο Ναό με την μαύρη κουρτίνα που την χωρίζει. Ο Σεβάσμιοι.·. Διδ.·. και οι άλλοι Αδελφοί της Ανατολής, θα εγκαταλείψουν την Ανατολή και οι μεν Αδελφοί της  Ανατολής θα τοποθετηθούν στις Στήλες, ο δε Σεβασμιότ.·. Διδ.·. στα σκαλοπάτια της Ανατολής. Τα πάντα μέσα στην Στοά πρέπει να μαρτυρούν το πένθος και την -συντριβή των Διδασκάλων.

Ο τελευταίος κατά σειρά εισδοχής Διδάσκαλος θα ξαπλώσει στον τάπητα ή μέσα στο φέρετρο και θα καλυφθεί από μαύρο ύφασμα στο σώμα και από ένα ματωμένο λευκό πανί στο πρόσωπο.

Οι Αδελφοί Διδάσκαλοι φορούν χαμηλό καπέλο με το γείσο τους κατεβασμένο χαμηλά στο μέτωπο σε ένδειξη πένθους. ( Προαιρετικά)

Εάν κριθεί σκόπιμο, μπορούν να καλυφθούν οι Έδρες των Αξιωματικών με μαύρα υφάσματα διάσπαρτα με αργυρά δάκρυα.

Στο πρώτο μέρος της Ανυψώσεως, σε ένδειξη πένθους, τα Περιζώματα και οι Ταινίες των Διδασκάλων είναι γυρισμένες στην πίσω τους μαύρη πλευρά.

Στην Έδρα του Β’ Επόπτου θα τοποθετηθεί ένας κανόνας ενώ στην Έδρα του Α’ Επόπτου ένας μοχλός.

Οι Σφύρες των Αξιωματικών θα καλυφθούν από μαύρο ύφασμα για να καταπνίγεται ο κρότος τους.

Όταν όλα διευθετηθούν κατάλληλα:

 ΜΥΗΣΗ - ΑΝΥΨΩΣΗ ΕΤΑΙΡΟΥ ΣΤΟΝ ΒΑΘΜΟ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ

 ΣΕΒ.·. Σεββ.·. Αδδ.·. Διδδ.·., ο Εταίρος............................. ζητά Αύξηση της

Μισθοδοσίας του. Σε λίγο θα εισαχθεί στο Μέσο Δώμα. Πριν, όμως, από αυτό θεωρώ καθήκον μου να ζητήσω για μια ακόμα φορά την συγκατάθεσή σας. Πιστεύετε ότι ο Εταίρος αυτός κατέχει αρκετές γνώσεις και ότι συγκεντρώνει τα αναγκαία προσόντα για να ανυψωθεί στον Βαθμό του Διδασκάλου;

Σεββ.·. Αδδ.·. Α’ και Β’ Εποπ.·. ,ρωτήστε τους Αδδ.·. των Στηλών σας γι’ αυτό.

Α' ΕΠ.·.  Σεββ.·. Αδδ.·. της Στήλης ης Μεσημβρίας, ο Σεβασμώτ. .·.  Διδ.·. ερωτά εάν πιστεύετε ότι ο Εταίρος............. κατέχει αρκετές γνώσεις και ότι συγκεντρώνει τα αναγκαία προσόντα για να ανυψωθεί στον Βαθμό του Διδ.·.

Β'  ΕΠ.·. Σεββ.·. Αδδ.·. της Στήλης του Βορρά, ο Σεβασμιότ.·. Διδ.·. ερωτά εάν πιστεύετε ότι ο Εταίρος.................. κατέχει αρκετές γνώσεις και ότι συγκεντρώνει τα αναγκαία προσόντα για να ανυψωθεί στον Βαθμό του Διδ.·.

Ο λόγος ζητείται και δίνεται κανονικά από τους Επόπτες και τον Σεβασμιότατο Διδάσκαλο. Για οποιοδήποτε θέμα πιθανόν προκόψει, αποφασίζει η πλειοψηφία του Μέσου Δώματος μετά από την κατάθεση των συμπερασμάτων του Ρήτορα.

Εάν όλα είναι σύμφωνα και όταν τελειώσουν:

Β'  ΕΠ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·. ,η Στήλη του Βορρά σιγεί.

Α'  ΕΠ.·. Σεβασμιότ.·. Διδ.·. ,σιγή επικρατεί και στις δύο Στήλες.

ΣΕΒ.·. Εφ’ όσον τίποτα και κανείς δεν αντιτίθεται, Σεββ.·. Αδδ.·.

Δοκιμμ.·. εκτελέστε τα καθήκοντά σας.

Οι δύο Δοκιμαστές οπλίζονται με ξίφη και εξέρχονται από τον Ναό προς αναζήτηση του Εταίρου.

Τον συναντούν στον προθάλαμο, όπου τον συλλαμβάνουν αυστηρά, τον αρπάζουν από τους βραχίονες και τον οδηγούν στην είσοδο της Στοάς,

Χωρίς να του απευθύνουν καθόλου τον λόγο, ούτε να του δώσουν εξηγήσεις.

Τον τοποθετούν με την πλάτη στην Θύρα του Ναού και κρούουν ως Εταίροι. ΔΟΚΙΜ.·.    -*****- (κρούση Εταίρου στην θύρα)

Α' ΕΠ.·.    - * - ( κρούση) Εταίρος κρούει την θύρα του Ναού, Σεβασμιότ.·. Διδ.·.

ΣΕΒ.·. Ποιος είναι ο Θρασύς αυτός Εταίρος που τολμά να έρχεται εδώ;

Α' Επ. .·.  Μήπως έχει σκοπό να περιπαίξει τον πόνο μας;

ΣΕΒ.·.  Αδ.·. Α’ Επ.·. ,βεβαιωθείτε για την ταυτότητα αυτού του Εταίρου.

ΣΕΒ.·.  Αδ.·. Β’ Επ.·., ρωτήστε ποιος είναι αυτός ο Εταίρος. Σεβ.·. Αδ.·. Στεγ.·., ρωτήστε ποιος είναι αυτός ο Εταίρος.

Ο Στεγαστής εγείρεται και πλησιάζει την θύρα του Ναού. Την μισανοίγει και ερωτά.

ΣΤΕΓ.·. Ποιος κρούει;

ΔΟΚΙΜ.·. Συνοδεύουμε Εταίρο, τον οποίο συλλάβαμε κοντά στον Ναό, βυθισμένο σε βαθειά σκέψη.

Ο Στεγαστής ξανακλείνει την θύρα και διαβιβάζει την απάντηση.

ΣΤΕΓ.·. Σεβ.·. Αδ:. Β’ Επ.·., είναι οι Σεββ.·. Αδδ.·. Δοκιμμ.·. οι οποίοι συνοδεύουν Εταίρο που συνέλαβαν κοντά στον Ναό, βυθισμένο σε βαθειά σκέψη.

Β'  ΕΠ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·., είναι οι Σεββ.·. Αδδ.·. Δοκιμμ.·. οι οποίοι συνοδεύουν Εταίρο που συνέλαβαν κοντά στο Ναό, βυθισμένο σε βαθειά σκέψη.

Α' ΕΠ.·. Σεβασμιότ.·. Διδ.·., είναι οι Σεββ.·. Αδδ.·. Δοκιμμ.·. οι οποίοι συνοδεύουν Εταίρο που συνέλαβαν κοντά στον Ναό, βυθισμένο σε βαθειά σκέψη.

ΣΕΒ.·. Αλλοίμονον, Αδδ.·. μου. Ίσως να είναι αναμεμιγμένος στον φόνο για τον οποίο θρηνούμε. Ρωτήστε το όνομά του, την ηλικία του, τον λόγο για τον οποίο βρισκόταν κοντά στον Ναό και σε ποιες σκέψεις ήταν βυθισμένος;

Πώς τόλμησε να πλησιάσει σε αυτό τον χώρο και από πού πέρασε;

Α' ΕΠ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Β' Επ.·., ρωτήστε το όνομα και την ηλικία του, τον λόγο που βρισκόταν κοντά στον Ναό και σε ποιες σκέψεις ήταν βυθισμένος;

Πώς τόλμησε να πλησιάσει σε αυτό τον χώρο και από πού πέρασε;

Β' ΕΠ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Στεγ.·., ρωτήστε το όνομα και την ηλικία του, τον λόγο που βρισκόταν κοντά στον Ναό και σε ποιες σκέψεις ήταν βυθισμένος;

Πώς τόλμησε να πλησιάσει σε αυτό τον χώρο και από πού πέρασε;

Ο Στεγαστής μισανοίγει την θύρα και ερωτά.

ΣΤΕΓ.·. Ποιο είναι το όνομα και η ηλικία του; Για ποιο λόγο βρισκόταν κοντά στον Ναό και σε ποιες σκέψεις ήταν βυθισμένος; Πώς τόλμησε να πλησιάσει σε αυτό τον χώρο και από πού πέρασε;

ΔΟΚΙΜ.·. Είναι ο Εταίρος.................... και έχει ηλικία πέντε ετών. Ο Εργάτης αυτός, ενθαρρυμένος από τους επαίνους των Διδδ.·. του, συνέλαβε την ελπίδα ότι μπορούσε να ζητήσει αμοιβή για την εργασία του.

Περί αυτού γνωρίζω μόνο ότι διήλθε από κλίμακα που διαιρείται σε δύο μέρη, από τα οποία το πρώτο αποτελείται από τρεις βαθμίδες και το δεύτερο από πέντε.

Ο Στεγαστής κλείνει την θύρα και αναφέρει.

ΣΤΕΓ.·. Σεβ:. Αδ.·. Β’ Επ.·., είναι ο Εταίρος.......................... και έχει ηλικία πέντε ετών. Ο Εργάτης αυτός ενθαρρυμένος από τους επαίνους των Διδδ.·. του, συνέλαβε την ελπίδα ότι μπορούσε να ζητήσει αμοιβή για την εργασία του. Περί αυτού γνωρίζω μόνο ότι διήλθε από κλίμακα που διαιρείται σε δύο μέρη, από τα οποία το πρώτο αποτελείται από τρεις βαθμίδες και το δεύτερο από πέντε.

Β'  ΕΠ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·. ,είναι ο Εταίρος........................ και έχει ηλικία πέντε ετών. Ο Εργάτης αυτός ενθαρρυμένος από τους επαίνους των Διδδ.·. του, συνέλαβε την ελπίδα ότι μπορούσε να ζητήσει αμοιβή για την εργασία του. Περί αυτού γνωρίζω μόνο ότι διήλθε από κλίμακα που διαιρείται σε δύο μέρη, από τα οποία το πρώτο αποτελείται από τρεις βαθμίδες και το δεύτερο από πέντε.

Α' ΕΠ.·. Σεβάσμιοι.·. Διδ.·., είναι ο Εταίρος.......................... και έχει ηλικία πέντε ετών. Ο Εργάτης αυτός ενθαρρυμένος από τους επαίνους των Διδδ.·. του, συνέλαβε την ελπίδα ότι μπορούσε να ζητήσει αμοιβή για την εργασία του. Περί αυτού γνωρίζω μόνο ότι διήλθε από κλίμακα που διαιρείται σε δύο μέρη, από τα οποία το πρώτο αποτελείται από τρεις βαθμίδες και το δεύτερο από πέντε.

ΣΕΒ.·.                 Να εισαχθεί

Α' ΕΠ.·.              Σεβ.·. Αδ.·. Β’ Επ.·. ,να εισαχθεί

Β'  ΕΠ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Στεγ .·., να εισαχθεί

Ο Στεγαστής ανοίγει διάπλατα την θύρα του Ναού.

Οι Δοκιμαστές, πάντοτε κρατώντας τον Εταίρο από τούς βραχίονες και πάντοτε με την πλάτη στραμμένη προς την Ανατολή, τον εισάγουν στην Στοά και τον τοποθετούν μεταξύ των Στηλών της εισόδου.

Η θύρα της Στοάς ξανακλείνει.

 Όλοι οι Αδελφοί τηρούν απόλυτη σιγή και φαίνονται λυπημένοι.

Αφήνονται λίγα λεπτά σιγής να περάσουν.

ΣΕΒ.·. (σε αυστηρό τόνο)

Εταίρε, σκέφτηκες καλά πριν αποφασίσεις να προχωρήσεις σε αυτό το διάβημα; Μήπως υπάρχει Κάτι που να ταράζει την συνείδησή σου;

Είναι τα χέρια σου αγνά;

ΕΤΑΙΡΟΣ (απαντά). Εάν χρειαστεί τον βοηθούν οι Δοκιμαστές.

ΣΕΒ.·. Μεγάλη συμφορά, Αδ.·. μου, έπληξε τον Τεκτονισμό και η αιτία αυτής της συμφοράς αποδίδεται, δυστυχώς, σε Αδδ.·. μας.

Αυτοί που ευεργετήθηκαν περισσότερο από αυτόν, τον πρόδωσαν.

Μήπως είσαι και εσύ ένας από αυτούς τους αγνώμονες;

Έχεις κατανοήσει όλα τα καθήκοντα που σου επιβάλλονται από τους Όρκους σου; 

Τα τήρησες πιστά;

Να Είσαι ειλικρινής, γιατί η αλήθεια πάντοτε αποκαλύπτεται.

Όταν δε η αλήθεια αυτή γίνει γνωστή σε εμάς, και σύντομα θα γίνει, σε περίπτωση που μας πεις ψέματα, θα έχουμε τότε να τιμωρήσουμε δύο εγκλήματα συγχρόνως. Πρόσεξε, λοιπόν, τα λόγια σου. Νομίζεις ότι έχεις εκπληρώσει όλα σου τα καθήκοντα ως Τέκτων και ως Μέλος αυτού του Τάγματος;

ΕΤΑΙΡΟΣ (απαντά)

ΣΕΒ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Β’ Επ.·., παρατηρήστε τα χέρια του Εταίρου και στείλτε μου το Περίζωμά του, για να βεβαιωθώ ότι είναι καθαρό και ακηλίδωτο.

Ο Β’ Επόπτης εγείρεται και πλησιάζει τον Εταίρο. Παρατηρεί τα χέρια του και του αφαιρεί το Περίζωμα ιο οποίο στέλνει στον Σεβασμιότατο Διδάσκαλο με τον Τελετάρχη.

Β’ ΕΠ.·. Τα χέρια του Εταίρου φαίνονται καθαρά, Σεβασμιότ.·. Διδ.·. , το δε Περίζωμά του, που σας στέλνω, δεν έχει καμία κηλίδα.

ΣΕΒ.·. Ας καθίσει ο Εταίρος.

Οι Δοκιμαστές βάζουν τον Εταίρο να καθίσει, πάντοτε με την πλάτη προς την Ανατολή, μεταξύ των Στηλών της εισόδου.

Ο Σεβασμιότατος Διδάσκαλος μπορεί να του απευθύνει ερωτήσεις σχετικές με τα Τυπικά των δύο πρώτων Βαθμών ή ερωτήσεις που να έχουν σχέση με την Διοικητική δομή του Τάγματος και τους Κανονισμούς του.

ΣΕΒ .·. Τι σημαίνει για σένα ή λέξη ΔΙΚΑΙΩΜΑ;

ΕΤΑΙΡΟΣ (απαντά).

ΣΕΒ.·. ΔΙΚΑΙΩΜΑ είναι ό,τι από τη Φύση και τους Νόμους προσφέρεται στον καθένα για την ύπαρξη και την πρόοδό του. Κάθε άνθρωπος έχει το δικαίωμα να προασπίζει και να εξασφαλίζει την υλική χου ύπαρξη, να αναπτύσσει τις νοητικές του δυνάμεις και να βελτιώνει χα ηθικά του προσόντα. Τα όρια των δικαιωμάτων αυτών υπόκεινται στον σεβασμό του άλλου και καθορίζονται από τον Νόμο.

Σιγή

ΣΕΒ.·. Τι είναι για σένα η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ;

ΕΤΑΙΡΟΣ (απαντά).

ΣΕΒ.·. ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ είναι η πρώτη των Αρετών. Αυτή μας επιβάλλει το σεβασμό των δικαιωμάτων των άλλων και την απόδοση αυτών που ανήκουν στον καθένα. Δικαιοσύνη είναι η ευθεία γεωμετρική γραμμή, την οποία ο άνθρωπος οφείλει να χαράζει στην ζωή χου, χωρίς να προσεγγίζει καθόλου προς τις οδούς της κακίας, της αυθαιρεσίας και των άλλων πράξεων που βρίσκονται μακριά από την συνείδηση. Η Δικαιοσύνη συμβολίζεται από μια ζυγαριά επάνω στην οποία οι οργανωμένες κοινωνίες και οι ελεύθεροι άνθρωποι ζυγίζουν τις πράξεις των ανθρώπων, χρησιμοποιώντας ως σταθμά για την κρίση τους αυτή, την αγαθότητα, την τιμή, τον ανθρωπισμό και όλες τις άλλες αρετές χου κανόνα της ηθικής και χου ευγενούς πολιτισμού. Γι’ αυτό ο αληθινός Τέκτονας οφείλει να θεωρεί την Δικαιοσύνη ως την έξοχη Αρετή και να τηρεί απαρέγκλιτα τις υπαγορεύσεις της.

Σιγή

ΣΕΒ.·.                Τί είναι ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ;

ΕΤΑΙΡΟΣ (απαντά).

ΣΕΒ.·. ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ είναι χο έμφυτο και λογικό αίσθημα της

Δικαιοσύνης και συμβολίζει την κραυγή μιας ψυχής που αγάλλεται για μια αγαθή πράξη ή επαναστατεί ενάντια στο άδικο. Η φωνή αυτή που βγαίνει από το βάθος της καρδιάς μας, μας υπαγορεύει αυτό που είναι δίκαιο και επιθυμητό και έτσι, κατά το δυνατό, μας προφυλάσσει από το ολίσθημα και την κατάπτωση στο βάραθρο της κακίας. 

Η συνείδηση είναι το κριτήριο με το οποίο εκδίδονται αποφάσεις αθωωτικές, που καθιστούν τον άνθρωπο μακάριο και ευτυχή, ή καταδικαστικές που προκαλούν στον άνθρωπο ανία, τύψεις και οδύνη, γιατί τυραννούν αδιάκοπα τον παραβάτη των νομίμων.

Έτσι η συνείδηση πρέπει να διαπλάθεται με τέτοιο τρόπο ώστε να είναι καθαρή, ελεύθερη και ανεπηρέαστη από τις ανθρώπινες πρωτόγονες ορμές και όλα αυτά που τις ακολουθούν. Μια τέτοια συνείδηση επιθυμεί να διαπλάσει ο Τεκτονισμός για τα Μέλη του.

Σιγή 

ΣΕΒ.·. Τι είναι Ο ΦΥΣΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ:

ΕΤΑΙΡΟΣ (απαντά).

ΣΕΒ .·. ΦΥΣΙΚΟΣ ΝΟΜΟΣ είναι ο αναλλοίωτος και απόλυτος Νόμος της Φύσεως, του φυσικού, του πνευματικού και του ηθικού κόσμου, διέπει το σύμπαν και ρυθμίζει τις ψυχές και τις διάνοιες μας.

Ο Νόμος αυτός πρέπει να λαμβάνεται ως βάση για τους ανθρώπινους Νόμους, οι οποίοι οφείλουν να τίθενται σε αρμονία με τον ορθό λόγο, σύμφωνα με τα πορίσματα της Επιστήμης και ανάλογα με την ανάπτυξη του ανθρώπινου πνεύματος.

Σιγή

ΣΕΒ.·.  Σεβ.·. Αδ.·. Τελετ.·., κάντε τον Εταίρο να στραφεί προς την Ανατολή.

Ο Τελετάρχης σηκώνει τον Εταίρο όρθιο και τον κάνει να στραφεί στην Ανατολή και να αντικρύσει το φέρετρο ή την σωρό.

ΣΕΒ.·.  Κατανοείς τώρα, Εταίρε, τον λόγο της θλίψεως και του πένθους μας; Ο Αστέρας που μας καθοδηγούσε σβήστηκε. Ένας  Αδ.·. μας έπεσε χτυπημένος από τα πλήγματα άτιμων δολοφόνων και, δυστυχώς, είμαστε βέβαιοι ότι οι ένοχοι του εγκλήματος είναι Αδδ.·. μας και μάλιστα Εταίροι.

Έγινες γνώστης καμίας σκευωρίας που στρέφεται εναντίον του Τάγματός μας και των Μελών του;

ΕΤΑΙΡΟΣ (απαντά).

Εάν είσαι, λοιπόν, αθώος γι’ αυτό το έγκλημα, οφείλεις να μας δώσεις αμέσως μια απόδειξη της αθωότητας σου. Πλησίασε αυτό το πτώμα. Εάν δεν είσαι μπλεγμένος σε αυτό το έγκλημα ως αυτουργός ή συνεργάτης κανέναν κίνδυνο δεν διατρέχεις, μήπως ο δολοφονημένος ανυψωθεί μπροστά σου για να σου ζητήσει εκδίκηση.

Σεββ.·. Αδδ.·. Δοκιμμ.·. ,διδάξτε στον Εταίρο, τι οφείλει να πράξει.

Σεββ.·.  Αδδ.·. μου, όρθιοι και σε Τάξη Εταίρου.

Οι Δοκιμαστές οδηγούν τον Εταίρο να κάνει τα τρία βήματα του Μαθητού, σε τάξη Μαθητού και τα δύο βήματα του Εταίρου, σε τάξη Εταίρου.

Θα φροντίσουν ώστε στο πέμπτο βήμα να βρεθεί στην βάση του Τάπητα, στο επάνω μέρος του φέρετρου. Εκεί του υποδεικνύουν να δρασκελίσει το πτώμα του Διδασκάλου με τον εξής τρόπο:

Ξεκινώντας με το δεξί πόδι από την Δύση στην Μεσημβρία και ακολουθώντας το αριστερό πόδι. Ξεκινώντας με το αριστερό πόδι από την Μεσημβρία προς τον Βορρά και ακολουθώντας το δεξί πόδι. Και, τέλος, ξεκινώντας με το δεξί πόδι από τον Βορρά προς την Ανατολή και ακολουθώντας το αριστερό πόδι.

Πρέπει με αυτό το τρίτο βήμα ο Εταίρος να βρεθεί στα πόδια του φέρετρου προς την πλευρά της Ανατολής.

Σε όλη την διάρκεια των βημάτων ο Εταίρος βρίσκεται σε Τάξη Εταίρου και σε αυτήν παραμένει και μετά την διέλευσή του επάνω από το φέρετρο.

Μόλις διασκελιστεί το φέρετρο από τον Εταίρο, ο Διδάσκαλος που βρίσκεται ξαπλωμένος σε αυτό αποσύρεται αθόρυβα με την βοήθεια του Τελετάρχη, εάν αυτό χρειαστεί και καταλαμβάνει την θέση του στις Στήλες.

Οι Δοκιμαστές εξακολουθούν να παραμένουν δίπλα στον Εταίρο.

ΣΕΒ.·.   Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·. παρατηρήσατε τίποτε ύποπτο στο βάδισμα του Εταίρου;

Α'  ΕΠ.·. Όχι, Σεβασμιότ.·. Διδ.·.

ΣΒΒ:.  Εταίρε, επειδή η πρώτη αυτή δοκιμασία ήταν ευνοϊκή για σένα, η

εμπιστοσύνη μας προς το πρόσωπό σου αρχίζει να αναγεννάτε.

Σε λίγο θα σου αποκαλύψουμε τις λεπτομέρειες αυτού του ανήκουστου εγκλήματος, που μας βύθισε στο πένθος.

Πριν, όμως, από αυτό, είναι ανάγκη να μας διαβεβαιώσεις, ότι και στην περίπτωση ακόμη που δεν θα γίνεις δεκτός μέχρι το τέλος από εμάς, δεν θα αποκαλύψεις οε κανέναν Αμύητο, Μαθητή ή Εταίρο τα όσα θα ακούσεις ή θα δεις. Μας το υπόσχεσαι στην Τεκτονική σου Τιμή;

ΕΤΑΙΡΟΣ Το υπόσχομαι, στην Τεκτονική μου Τιμή.

ΣΕΒ.·. Έχει καλώς, Αδ.·. μου. Έχουμε απόλυτη εμπιστοσύνη στην Τεκτονική σου Τιμή, με την οποία δεσμεύτηκες.

Άκουσε, λοιπόν, με την μεγαλύτερη προσοχή.

Την στιγμή αυτή οι Δοκιμαστές απομακρύνονται από τον Εταίρο και την θέση τους παίρνουν οι Επόπτες, οι οποίοι εγκαταλείπουν τα έδρανά τους, παίρνοντας μαζί τους τα εργαλεία που βρίσκονται στις θέσεις τους (κανόνας γιο τον Β’ Επόπτη και μοχλός για τον Α Επόπτη) και τοποθετούνται, ο Β’ Επόπτης δεξιά του Εταίρου και ο Α’ Επόπτης στα αριστερά του.

ΣΕΒ.·. Ο Τέκτων, τον οποίο θρηνούμε, είναι ο σεβαστός μας Διδάσκαλος, ο οποίος μας φώτιζε κατά την διάρκεια των Εργασιών μας, ο οποίος μας παρηγορούσε κατά τις ατυχίες μας και μας εγκαρδίωνε κατά τις θλίψεις μας.

Ο πρεσβύτερος αυτός Αδ.·. μας έπεσε θύμα ενός απαίσιου εγκλήματος.

Ο Τεκτονισμός είχε επινοήσει το μεγαλεπήβολο σχέδιο της ανεγέρσεως ενός Ναού, σε Δόξα του Μ.·. A .·. Τ.·. Σ.·.

Ο Χιράμ, βαθύς γνώστης της Αρχιτεκτονικής και της Μεταλλουργίας, είχε εκλεγεί ως ο καταλληλότερος για να καταρτίσει τα σχέδια και να διευθύνει τις Εργασίες της ανεγέρσεως του κτιρίου, και για τον λόγο αυτό του ανατέθηκε, τόσο η διεύθυνση των έργων όσο και η διδασκαλία τον Αδελφών Εργατών.

Το έργο προχωρούσε πολύ καλά και γινόταν άξιο του προορισμού του, αλλά, δυστυχώς, εχθροί του Τεκτονισμού, φθονώντας την δόξα του Διδασκάλου Χιράμ, σκάφτηκαν να αποσπάσουν από αυτόν τα μυστικά, ώστε να μπορέσουν να εξακολουθήσουν το τόσο πετυχημένο έργο.

Αν και αυτοί γνώριζαν, με πόση ευλάβεια ο Διδάσκαλος τηρούσε το καταπιστευμένο σε αυτόν μυστικό της επιτυχημένης εκτελέσεως του έργου, εντούτοις αποφάσισαν να του επιτεθούν, για να βρουν την ευκαιρία και την πρόφαση να τον απομακρύνουν και στην ανάγκη να τον φονεύσουν.

Για να προσδώσουν μάλιστα χαρακτήρα προσβεβλημένης φιλοδοξίας στο αποτρόπαιο τους έγκλημα, κατόρθωσαν να ξεσηκώσουν εναντίον του σεβαστού μας Διδασκάλου τρεις άθλιους ήδη μυημένους στα πρώτα μυστικά της Τέχνης, αφού έπεισαν αυτούς τους κενόδοξους εργάτες, ότι ανάλογα με τις γνώσεις τους, αδικούνταν μη προαγόμενοι στον Βαθμό του Διδασκάλου.

Από τότε η αναγκαιοτάτη σε κάθε Κοινωνία πειθαρχία, έγινε για τους διεφθαρμένους αυτούς ανθρώπους, αβάσταχτος ζυγός.

 Έβλεπαν με φθόνο τους προϊσταμένους τους, οι οποίοι με την αρετή και την ικανότητά τους είχαν ήδη εισέλθει στο Μέσο Δώμα, προάγοντας τις γνώσεις τους και αποφάσισαν να εισδύσουν στον Ιερό αυτό χώρο, έστω και με την βία. Επειδή, όμως, δεν μπορούσαν να πετύχουν κάτι τέτοιο χωρίς να γνωρίζουν την Ιερή Λέξη, σκέπτονταν με ποιόν τρόπο να την υφαρπάξουν από τον Διδάσκαλο Χιράμ.

Έτσι αφού το μελέτησαν, αποφάσισαν να εκφοβίσουν τον Χιράμ και να του αποσπάσουν την Ιερή Λέξη, διαφορετικά δε να τον σκοτώσουν για να αποφύγουν την δίκαιη τιμωρία η οποία θα τους επιβαλλόταν, για το αχαρακτήριστο θράσος τους. Χωρίς να ελπίζουν σε άλλη σωτηρία, προσπάθησαν, μετά το έγκλημά τους, να κρύψουν με κάθε θυσία τα ίχνη του εγκλήματος, τα οποία θα μπορούσαν να τους προδώσουν ως δράστες.

Μάταια όνειρα. Τα εργαλεία τα οποία χρησιμοποίησαν για να εκτελέσουν αυτό το έγκλημα, μαρτύρησαν τον Βαθμό τους.

Αφού στο σκοτάδι και στην σιωπή σχεδίασαν και κανόνισαν τρόπους εκτελέσεως του αποτρόπαιου αυτού εγκλήματος τους, περίμεναν την στιγμή κατά την οποία, απόγευμα πια, οι Εργάτες έχοντας τελειώσει την εργασία τους, θα έφευγαν από το εργοτάξιο για να ξεκουραστούν.

Την ώρα αυτή ο Διδάσκαλος συνήθιζε να μένει τελευταίος, για να εξακριβώνει την πλήρη εφαρμογή του σχεδίου της ημέρας και για να καταστρώνει το σχέδιο της επομένης. Έτσι φυσικά, την ώρα που θα αναχωρούσε θα ήταν μόνος και ανυπεράσπιστος.

Ο Ναός είχε τρεις θύρες. Μια προς την Ανατολή, η οποία επικοινωνούσε με το Μέσο Δώμα και χρησιμοποιείτο μόνον από τους Διδασκάλους, μια προς την Μεσημβρία και μια άλλη προς την Δύση.

Η τελευταία χρησίμευε και ως είσοδος των Εργατών. Από αυτήν όμως, συνήθιζε να βγαίνει και ο Χιράμ μετά από την επιθεώρηση των έργων της ημέρας.

Ενώ όλοι οι αδδ.·.   ίστανται σε Τάξη Εταίρου, οι δύο Επ.·.   προχωρούν αθορύβως προς το Δόκιμο και ίστανται όπισθεν αυτού, κρατώντας Μοχλό ο Πρώτος και Κανόνα ο Δεύτερος. Ο Τελ.·. κρατά το φέρετρο από την κεφαλή, ώστε να είναι σταθερό, ενώ ο Δοκ .·.   στέκεται πλάγια στο μέσο του φερέτρου, έτοιμος να βοηθήσει κατά την πτώση του Δοκίμου.

ΣΕΒ.·.  Οι τρεις συνένοχοι έπιασαν από μία θύρα έτσι ώστε εάν ο Διδάσκαλος απέφευγε τον έναν, να μη μπορούσε να αποφύγει τον άλλον.

Μετά από μερικές στιγμές αναμονής ο Χιράμ βγαίνει από το Μέσο Δώμα για να επιθεωρήσει τα έργα και να βεβαιωθεί για την εκτέλεση των σχεδίων του. Διακρίνει ξαφνικά έναν από τους συνωμότες, κρυμμένο πίσω από τη θύρα της Δύσεως, οπλισμένο με έναν Κανόνα. Τον πλησιάζει και τον ρωτά το λόγο για τον οποίο δεν ακολούθησε τους άλλους εργάτες και τι ακριβώς ζητούσε. Ο Εταίρος θρασύτητα του αποκρίνεται:

_ Διδάσκαλε, άδικα με κρατάς στις κατώτερες τάξεις και ήδη πριν από πολύ καιρό έπρεπε να με έχεις προαγάγει. Απαιτώ αυτή την προαγωγή.

_ Δεν μπορώ, του λέγει ο Χιράμ, με την συνηθισμένη του αγαθότητα.

Δεν μπορώ να αποφασίσω εγώ μόνος για αυτό.

Όταν συμπληρώσεις τον απαιτούμενο χρόνο και διδαχθείς επαρκώς, τότε έχω καθήκον να προτείνω στο Συμβούλιο των Διδασκάλων την προαγωγή σου.

_ Αρκετό διδάχθηκα, απαντά ο θρασύς Εταίρος, και πριν αποχωρήσεις θα μου ανακοινώσεις την Λέξη των Διδασκάλων.

_ Ανόητε, εγώ δεν την έμαθα με αυτόν τον τρόπο, ούτε καν την ζήτησα, αλλά εργάσθηκα. Έτσι και εσύ φρόντισε να εργαστείς και να περιμένεις και να είσαι σίγουρος πως θα ανταμειφτείς, του απάντησε ο Χιράμ.

Ο Εταίρος επιμένει, προχωρά μάλιστα και σε απειλές.

Ο Χιράμ χωρίς να δειλιάσει του απαντά πως μάταια περιμένει να πετύχει μια τέτοια εύνοια με απειλές, ταυτόχρονα δε τον απομακρύνει με το αριστερό του χέρι

Τότε ο δολοφόνος τον κτυπά με τον κανόνα που κρατούσε, προσπαθώντας να του καταφέρει δυνατό χτύπημα στο κεφάλι. Ο Διδάσκαλος βλέποντας την επιθετική κίνηση του Εταίρου, κινείται επιτήδεια και αποφεύγει το θανάσιμο χτύπημα. Ο Κανόνας του δολοφόνου βρίσκει τον δεξιό ώμο του Διδασκάλου, πλήγμα που τον κάνει ανίσχυρο να αφοπλίσει τον δολοφόνο του.

Την στιγμή της διηγήσεως του χτυπήματος, ο Β’ Επόπτης θα καταφέρει με τον Κανόνα που κρατά, χτύπημα στον δεξιό ώμο του Ετοίμου.

ΣΕΒ.·. Ο Χιράμ ανησυχώντας δίκαια, έτρεξε γρήγορα για να μπορέσει να βγει από την θύρα της Μεσημβρίας. Εκεί, όμως, τον περίμενε ο δεύτερος συνωμότης, ο οποίος απειλητικότερος του πρώτου, του ζητά και αυτός την Λέξη των Διδασκάλων.

Ο Χιράμ, βλέποντας τον κίνδυνο του δίνει την ίδια απάντηση και προσπαθεί να ξεφύγει προς την θύρα της Ανατολής, αλλά ήδη χτυπημένος δεν είναι αρκετά γρήγορος ώστε να αποφύγει το κτύπημα του δευτέρου κακούργου, ο οποίος με έναν μοχλό τον κτυπά στον τράχηλο.

Την στιγμή της διηγήσεως του χτυπήματος, ο Α’ Επόπτης θα καταφέρει με το μοχλό που κρατά, χτύπημα στον τράχηλο του Εταίρου.

Ο Σεβασμιότατος Διδάσκαλος εγείρεται και πλησιάζει τον Εταίρο, έχοντας μαζί του την Σφύρα του.

ΣΕΒ.·.  Ζαλισμένος και παραπατώντας από τα χτυπήματα, ο Χιράμ κατευθύνεται προς την τελευταία έξοδο του Ναού, από την οποία ελπίζει να ξεφύγει. Μάταιη ελπίδα. Εμποδίζεται εκεί από τον τρίτο συνωμότη, ο οποίος του ζητά και αυτός την Λέξη των Διδασκάλων.

-   Προτιμώ τον θάνατο, του λέγει ο Χιράμ, παρά να προδώσω τα Μυστικά που μου έχουν εμπιστευτεί.

-   Ε, τότε πέθανε, του φωνάζει ο τρίτος κακούργος και ταυτόχρονα του καταφέρνει δυνατό χτύπημα με μια σφύρα στο μέτωπο και τον ανατρέπει στο δάπεδο του Ναού.

Ο Σεβασμιότατος Διδάσκαλος λέγοντας τις τελευταίες λέξεις θα καταφέρει στον Εταίρο χτύπημα με την Σφύρα του, στο μέτωπο.

Ταυτόχρονα σι Επόπτες και οι Δοκιμαστές θα ανατρέψουν τον Εταίρο ξαπλώνοντάς τον μέσα στο φέρετρο ή στον Τάπητα.

θα τον ξαπλώσουν οριζόντια, με το δεξί χέρι τοποθετημένο επάνω στην καρδιά, στο Σημείο του Εταίρου, ενώ το αριστερό του χέρι κατά μήκος του σώματός του. Επίσης, θα του σηκώσουν την δεξιά κνήμη σε σχήμα Γνώμονα.

Θα καλύψουν το σώμα του με μαύρο ύφασμα και το κεφάλι του με το Περίζωμά του. Κοντά στο κεφάλι του θα τοποθετηθεί ένας κλάδος ακακίας όρθιος, κοντά δε στα πόδια του σύμπλεγμα Γνώμονα και Διαβήτη.

Μόλις γίνουν όλα αυτά, όλοι, οι Αδελφοί επιστρέφουν στην θέση τους.

ΣΕΒ.·.  Έτσι πεθαίνει ο δίκαιος, πιστός μέχρι θανάτου στο καθήκον.

ΣΕΒ.·.  -*- κρούση

ΣΕΒ.·.  Αδελφοί μου αναλάβετε τας θέσεις σας.

Σιγή

ΣΕΒ.·.  Αλλοίμονο, Αδδ.·. μου, από την σκληρή στιγμή της απώλειας του Διδασκάλου, ο κόσμος βυθίστηκε σε πυκνότατα σκοτάδια.

Όλες οι εργασίες διακόπηκαν και εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτε για να ανακτήσουμε το χαμένο Φως.

Αυτό είναι το αίτιο των θρήνων μας για το απαίσιο αυτό έγκλημα. Ο ένας ενάρετος και μόνος κάτοχος των μυστικών του έργου που έχει αρχίσει, έπεσε θύμα του. Ποιος τολμά να παρουσιάζεται για να γίνει ο διάδοχός του;

Σιγή

ΣΕΒ.·.   Παρ' όλα αυτά, ας μην απελπιζόμαστε, Αδδ.·. μου, θρηνήσαμε αρκετά τον Διδάσκαλό μας. Ας προσπαθήσουμε να σώσουμε τουλάχιστον το λείψανό του από τα χέρια των δολοφόνων του και να αποδώσουμε στον Ευεργέτη μας τις επικήδειες τιμές που του αρμόζουν. Ίσως μάλιστα να ανακαλύψουμε κάποια ίχνη από τις γνώσεις του και έτσι να ξαναλάμψει το Φως.

Ας οδοιπορήσουμε, Αδδ.·. μου, από την Δύση στην Ανατολή και από τον Βορρά στον Νότο, μέχρις ότου ανακαλύψουμε τον ιερό χώρο, στον οποίο οι άτιμοι δολοφόνοι κατάθεσαν το σώμα του σεβαστού μας Διδασκάλου Χιράμ.

Οι Επόπτες λαμβάνουν επτά (7) Διδασκάλους και όλοι μαζί περιοδεύουν τρεις φορές τον Ναό. Στην τρίτη περιφορά πλησιάζουν το σκήνωμα, ο Β’ Επόπτης δείχνοντας το κλαδί της ακακίας λέει:

Β' ΕΠ.·. Η Ακακία είναι δένδρο πένθους και αυτό είναι σημάδι όχι βρισκόμαστε μπροστά στον τάφο κάποιου. Μάλιστα το δένδρο αυτό (φαίνεται πρόσφατα φυτεμένο. Ίσως να σκιάζει τον τάφο του Σεβαστού μας Διδασκάλου.

Α' ΕΠ.·. Ναι, γιατί λέγεται πως η Επιστήμη αναπαύεται στην σκιά μιας Ακακίας. Ο ζοφερός και έρημος αυτός τόπος, ως και αυτό το πρόσφατα σκαμμένο χώμα πιθανώς να καλύπτουν τον τάφο του πατέρα μας.

(Δείχνοντας το σύμπλεγμα του Γνώμονα και του Διαβήτη θα πει:)

Αλλά τι βλέπω. Έναν Γνώμονα και έναν Διαβήτη, οι οποίοι φαίνονται σκόπιμα τοποθετημένοι εδώ και δεν μας αφήνουν πια καμία αμφιβολία.

Ας μην αγγίξουμε αυτό το χώμα πριν πληροφορήσουμε τον Σεβασμιότατό μας Διδάσκαλο για αυτό.

Τρεις από εμάς ας παραμείνουν εδώ, οι υπόλοιποι δε ας μεταβούμε για να αναγγείλουμε την ανακάλυψή μας.

Οι Δοκιμαστές και ο Τελετάρχης οπλισμένοι, με τα ξίφη τους κατεβασμένα και το πρόσωπο προς το σώμα, θα παραμείνουν, δύο στο κεφάλι και ένας στα πόδια του σκηνώματος ως φρουρά. Οι υπόλοιποι Αδελφοί θα επιστρέψουν στην θέση τους.

ΣΕΒ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·. ,τι μάθατε και τι ανακαλύψατε;

Α' ΕΠ.·. Καθώς οδεύαμε προς την Ανατολή, παρατηρήσαμε την ώρα του λυκαυγούς, μια Ακακία να σκιάζει έναν τάφο, του οποίου το χώμα (ραινόταν πρόσφατα σκαμμένο. Από έναν Γνώμονα και έναν Διαβήτη που βρήκαμε επάνω στον τάφο, υποπτευθήκαμε πως ίσως να πρόκειται για τον τάφο, στον οποίο αναπαύεται ο σεβαστός μας Διδάσκαλος Χιράμ. Δεν τολμήσαμε, όμως, να διαταράξουμε την ηρεμία του νεκρού. Σπεύσαμε αμέσως να σας πληροφορήσουμε για την ανακάλυψή μας αυτή, για να έλθετε εσείς ο ίδιος μαζί μας και να συμπεράνετε για τη βασιμότητα των υποψιών μας. Τρεις από τους Αδελφούς μας έμειναν εκεί για να φυλάγουν τον τάφο.

ΣΕΒ.·. Μακάρι να έχετε ανακαλύψει το σκήνωμα του σεβαστού και προσφιλεστάτου μας Διδασκάλου.  Ας μην καθυστερήσουμε παραπάνω. Οδηγήστε με.

 Ο Σεβασμιότατος Διδάσκαλος εγείρεται και οι Επόπτες τον ακολουθούν.

Κάνουν και οι τρεις μια Περιοδεία στον Ναό και σταματούν και οι τρεις στο κεφάλι του σκηνώματος.

Τότε όλοι οι Διδάσκαλοι, χωρίς ξίφος, εγείρονται και περικυκλώνουν τους Διδασκάλους που ήδη βρίσκονται γύρω από το φέρετρο. 

Β' ΕΠ.·. Αναγνωρίζω τους Αδδ. .·.  μας, στους οποίους εμπιστευτήκαμε την φύλαξη του τάφου. Δείτε και εσείς το σημείο που προσέλκυσε την προσοχή μας. Ιδού η Ακακία.

(Δείχνει τον κλάδο της ακακίας επάνω στο φέρετρο).

ΣΕΒ.·.    Ας πλησιάσουμε.

Ο Σεβασμιότατος Διδάσκαλος πλησιάζει το κεφάλι του σκηνώματος, έχοντας δεξιά του και αριστερά του τους Επόπτες. Ανασηκώνει το Περίζωμα που καλύπτει το πρόσωπο του Διδασκάλου και αναφωνεί:

ΣΕΒ.·.              Ω! Ουρανέ. Είναι αυτός.

Υψώνει τα χέρια του προς τον Ουρανό και τα αφήνει να πέσουν επάνω στο Περίζωμά του, λέγοντας:

ΣΕΒ.·.              Ω!, Κύριε.

Αποκαλύπτει ολόκληρο το σώμα του Διδασκάλου, ανασηκώνοντας το μαύρο ύφασμα που το καλύπτει.

ΣΕΒ.·.  Αλλοίμονο. Καταλαβαίνω καλά από τον τρόπο ταφής και από τα εργαλεία, τα οποία εγκαταλείφθηκαν κοντά στον τάφο, σε ποια τάξη εργατών οφείλουμε να αναζητήσουμε τους ενόχους.

Νομίζει κανείς, ότι ο νεκρός που βρίσκεται μπροστά μας, ακόμα αναπνέει.

Η ειρηνική του μορφή, την οποία σεβάστηκε ακόμη και ο θάνατος, εκφράζει την γαλήνη της συνειδήσεως και την ειρήνη της ψυχής. Τόσο βαθειά ήταν χαραγμένος ο τόπος ης Αρετής στα χαρακτηριστικά του. Ας μεταφέρουμε στον περίβολο των εργασιών μας το αγαπητό και πολύτιμο λείψανό του, για να το θάψουμε όπως αρμόζει στον Διδάσκαλό μας.

Καλύπτεται και πάλι το πρόσωπο του Διδασκάλου με to Περίζωμά του.

Ο Τελετάρχης, φροντίζει αθόρυβα να αναφτούν όλα τα φώτα του Ναού και οι Αστέρες των Εδρών.

Μαζεύεται, επίσης, η κουρτίνα που διαχωρίζει την Ανατολή από τον υπόλοιπο Ναό. Όλοι οι Αδελφοί στρέφουν τα Περιζώματα και τις ταινίες τους κανονικά. Γενικά όλα επιστρέφουν στην κανονική τους Τάξη. Τα μαύρα καλύμματα των Εδρών και των Σφυρών αποσύρονται.

Μόλις όλα είναι έτοιμα, ο Β’ Επόπτης πιάνει το δεξί χέρι του Διδασκάλου με την λαβή του Μαθητού, προφέρει την Λέξη του Μαθητού και προσποιείται ότι προσπαθεί να τον σηκώσει, χωρίς, όμως, να το καταφέρνει. Τότε εγκαταλείπει την προσπάθεια και λέγει:

Β' ΕΠ.·. Μ.·. Β.·.  Η Σάρκα εγκαταλείπει τα οστά. 

Ο Α' Επόπτης πιάνει τον Διδάσκαλο με την λαβή του Εταίρου, προφέροντας την Λέξη του Εταίρου J.·.  και προσποιείται ότι προσπαθεί να τον σηκώσει. Όμως, αφήνει την λαβή να ολισθήσει και λέγει:

Α' ΕΠ.·.  Μ.·. Β.·. Το παν αποσυντίθεται.

ΣΕΒ.·. Δεν θα καταφέρετε με τον τρόπο αυτό, Αδελφοί μου, να αναγείρετε τον Διδάσκαλό μας. Μην ξεχνάτε ότι η Ισχύς βρίσκεται στην Ένωση και ότι χωρίς την βοήθεια των άλλων είμαστε ανίσχυροι.

Αδελφοί μου, σπεύστε προς βοήθειά μου.

 

Ο Σεβασμιότατος Διδάσκαλος προχωρεί προς τα πόδια του Διδασκάλου και σκύβει από επάνω του. Τον πιάνει με την λαβή του Διδασκάλου, τον ανασηκώνει με την βοήθεια των Εποπτών οι οποίοι τον κρατούν από τους ώμους. Τον πιάνει με το αριστερό χέρι από τον τράχηλο και με την βοήθεια πάντα των Εποπτών τον σηκώνει όρθιο και τοποθετεί το δεξί του γόνατο στο δεξί γόνατο του Διδασκάλου, ανάμεσα στα πόδια του. Τον πιάνει στην αγκαλιά του και στην σχέση αυτή του δίνει τον Αδελφικό Ασπασμό, λέγοντάς του ταυτόχρονα ανά μία τις συλλαβές της Ιερής Λέξεως του Διδασκάλου. Κατόπιν την ανακοινώνει μεγαλόφωνα.

ΣΕΒ.·, Ας είναι δοξασμένο το όνομα του Μ.·. A:. Τ.·. Σ.·. Ο Διδάσκαλος βρέθηκε και φαίνεται χαρούμενος.

Μόλις ο Διδάσκαλος ανεγερθεί εάν υπάρχει φέρετρο αποσύρεται αθόρυβα και όλοι επιστρέφουν στις θέσεις τούς ο Σεβασμιότατος Διδάσκαλος θα καλέσει τον νέο Διδάσκαλο στην Ανατολή και θα τον τοποθετήσει να καθίσει στα δεξιά του.

ΣΕΒ.·.  _*_ (κρούση)

Ας πανηγυρίσουμε, με την χαρμόσυνη Χειροκρουσία, την ευτυχή αυτή ημέρα, η οποία ξαναφέρνει το Φως στο Εργαστήριό μας, που ήταν βυθισμένο στο πένθος και απελπισμένο από την εξαφάνισή του.

Ο Διδάσκαλός μας ξαναείδε το Φως και ξαναγεννιέται στο πρόσωπο του Αδ.·.   .........................................   ..............................

Α' ΕΠ.·. Ας ενωθούμε, Σεββ:. Αδδ.·. μου, με τον Σεβασμιότ.·. Διδ.·. για να εορτάσουμε την επάνοδο του Φωτός και ης Αλήθειας.

Β'  ΕΠ.·. Ας ενωθούμε, Σεββ.·. Αδδ.·. μου, με τον Σεβασμιότ.·. Διδ.·. για να εορτάσουμε την επάνοδο του Φωτός και ης Αλήθειας.

ΣΕΒ.·. Σεββ.·. Αδδ.·. μου, όρθιοι και σε Τάξη.

Μαζί μου, με το Σημείο, την χαρμόσυνη Χειροκρουσία και την Επιφώνηση.

Εκτελούνται οι εντολές χου Σεβασμιοτάτου Διδασκάλου.

ΣΕΒ.·. Αναλάβετε τις Θέσεις σας, Σεββ.·. Αδδ.·. μου.

(Απευθυνόμενος στον Νεόφυτο).

Παρέστησες πριν λίγο, Αδ.·. μου, ένα πρόσωπο ένδοξο και δικαιολογημένα τιμημένο από τους Τέκτονες.

Στην αναπαράσταση αυτή, υπάρχει ένας συμβολικός μύθος, του οποίου τις βαθιές έννοιες αφήνω στην κατανόησή σου. Έχεις ήδη αρκετά προοδεύσει στην Τέχνη μας, ώστε κρίνω περιττό να προσπαθήσω εγώ να προσθέσω οτιδήποτε σε αυτήν την συγκινητική αλληγορία.

Μελέτησε την ιστορία των περασμένων αιώνων και ρίξε το βλέμμα σου γύρω. Παντού θα δεις την Μεγαλοφυΐα να παραγνωρίζεται, την Επιστήμη να καταφρονείται, την Αρετή να καταδιώκεται, ενώ την αμάθεια, τον φανατισμό και την φιλοδοξία να κυβερνούν ολόκληρο τον κόσμο.

Την κατάργηση αυτού του κράτους του σκοταδιού, με σκοπό την επικράτηση της Αλήθειας θέλει να δώσει σαν μήνυμα αυτός ο Βαθμός.

Η δε υπεράσπιση αυτής της Αλήθειας, η οποία είναι η ίδια η Επιστήμη, και ο πόλεμος εναντίον αυτών που προσπαθούν να την εξαφανίσουν, είναι το έργο των Αδδ.·. που φτάνουν στον Βαθμό του Διδασκάλου. Να, λοιπόν, το καθήκον το οποίο οφείλουμε να εκπληρώσουμε ακόμα και με κίνδυνο της ζωής μας.

Έτσι, ο Διδάσκαλος, οφείλει να διπλασιάσει τις προσπάθειές του, για να διδαχθεί και να γίνει άξιος να φωτίσει και τους άλλους. Οφείλει να είναι πάντοτε έτοιμος και οπλισμένος για να καταπολεμά τις ολέθριες προλήψεις, οι οποίες ορθώνονται ως εμπόδιο στην ανάπτυξη και στην διάδοση των ανθρώπινων γνώσεων.

Είναι, λοιπόν, ανάγκη να εκλείψει η άγνοια, για να μην σκιάζει την δάδα του Φωτός, την οποία μας εμπιστεύτηκαν οι πρόγονοι και προπάτορές μας. Είναι ανάγκη επιτέλους να φωτισθεί η Οικουμένη από τις δικές μας ενέργειες και να απαλλαγεί από τους στεναγμούς του ζυγού της δουλείας, στον οποίο την κρατά δέσμια η τυφλή αμάθεια.

Είστε έτοιμος και διατεθειμένος να συμπράξετε με χους Αδδ.·. σας στην εκτέλεση αυτής της αποστολής;

ΔΙΔ.·.                (απαντά)

ΣΕΒ.·. Θα αναλάβετε, λοιπόν, την υποχρέωση αυτή  και θα ενωθείτε μαζί

μας, με μια επίσημη Διαβεβαίωση, πολύ    πιο ιερή από τις προηγούμενες,

γιατί θα την απαγγείλετε έχοντας πλήρη γνώση των καθηκόντων και των υποχρεώσεων που σας επιβάλλει. Συμφωνείτε;

ΔΙΔ.·.                (απαντά)

Ο Τελετάρχης έρχεται στην Ανατολή και τοποθετεί τον Δόκιμο στην στάση των υποχρεώσεων του (γονατιστό μπροστά στον Βωμό, με το δεξί χέρι στο βιβλίο του Νόμου) και στέκεται δίπλα του. Όλοι οι Αδελφοί βρίσκονται όρθιοι και οε Τάξη.

ΣΕΒ.·. Επαναλάβετε μετά από εμένα.

ΕΠΙΣΗΜΗ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΗ

«Εγώ, ο (ονοματεπώνυμο), με ελεύθερη βούληση, ενώπιον των συγκεντρωμένων εδώ Διδδ.·. και σε μαρτυρία όλων των απανταχού της υφηλίου Τεκτόνων, υπόσχομαι στην τιμή μου να εκπληρώνω με ζήλο και πίστη τις υποχρεώσεις που μου επιβάλλονται από τον Βαθμό του Διδασκάλου, ο οποίος απονεμήθηκε σε εμένα.

Υπόσχομαι φιλία και αφοσίωση προς όλους τους Αδδ.·. μου, τους οποίους υποχρεώνομαι να συντρέχω και να βοηθώ στις ανάγκες τους, κατά το μέτρο των δυνάμεών μου.

Εάν παραβώ αυτές μου τις υποσχέσεις, ας θεωρηθώ άνθρωπος άτιμος και ας στερηθώ την επικοινωνία με τους τίμιους ανθρώπους».

 Σεβ.·. Αδ.·. Γραμμ.·. σημειώστε για πάντα την επίσημη αυτή Διαβεβαίωση του Αδ .·. ············

Ο Σεβασμιότατος Διδάσκαλος στηρίζει στο κεφάλι του Διδασκάλου το ξίφος του και κρούει επάνω οε αυτό με την Σφύρα του την κρούση του Διδασκάλου.

ΣΕΒ.·. -***. .***· - * * * - (κρούση Διδασκάλου στο ξίφος) Σε Δόξα του Μ.·. A.·. Τ.·. Σ.·., στο όνομα του Τάγματος των Ελευθέρων Τεκτόνων, υπό την αιγίδα του Υπάτου Συμβουλίου, δυνάμει των εξουσιών με τις οποίες είμαι περιβεβλημένος, ως Σεβασμιότ.·. Διδ.·. της Σ.·. Στ.·. ΚΑΡΑΝΟΣ, με αρ.·. 00 , στην Ανατολή ΕΔΕΣΣΑΣ, σε αναγνωρίζω και σε ανακηρύσσω Τέκτονα Διδάσκαλο, σου χορηγώ δε το δικαίωμα να διατάζεις τους Εταίρους και τους Μαθητές.

Ο Σεβασμιότατος Διδάσκαλος σηκώνει τον Διδάσκαλο.

Τον περιβάλλει με το Περίζωμα του Διδασκάλου και του μεταδίδει τον Κεραμιστή του Βαθμού, όπως αυτός δίνεται με το Τυπικό.

Μετά την ολοκλήρωση της μεταδόσεως του Κεραμιστού.

ΣΕΒ.·. Αναλάβατε τις θέσεις σας, Σεββ.·. Αδδ.·. μου.

Αδ.·. μου, πήγαινε να αναγνωριστείς δια του Σημείου, των λέξεων και της Χειραψίας, όπως σε δίδαξα.  

Ο Τελετάρχης οδηγεί τον νέο Διδάσκαλο στον Α’ Επόπτη, προς τον οποίο ο νέος Διδάσκαλος κάνει το Σημείο, δίνει την Χειραψία και ανακοινώνει την Ιερή Λέξη, ο Α’ Δοκιμαστής τον οδηγεί στην συνέχεια να εκτελέσει τον Βηματισμό, το Σημείο Βοήθειας, του υπενθυμίζει την ηλικία του και τον οδηγεί μεταξύ των Στηλών της εισόδου. Κατόπιν λέει:

Α' ΔΟΚ.·. Σεβ.·.  Αδ.·. Α' Επ.·. , σας πληροφορώ όχι η Διδασκαλία του Νέου Διδ.·. ολοκληρώθηκε.

Α' ΕΠ.·. _*_ (κρούση)

Σεβασμιότ.·. Διδ:. ο νέος Διδ:. ευρίσκεται μεταξύ των δύο Στηλών.

ΣΕΒ.·. - * - (κρούση)

Όρθιοι και σε Τάξη, Σεββ.·. Αδδ.·. μου.

Σεββ.·. Αδδ.·. Α’ και Β’ Εππ.·., ανακηρύξτε στις Στήλες σας, όπως και εγώ κάνω στην Ανατολή, τον φίλτατο Αδ.·...................... ως Σεβ.·. Διδ.·. ης Σεπτής αυτής Στοάς και προσκαλέστε όλους τους Σεββ.·. Αδδ.·. μας, να τον αναγνωρίζουν από εδώ και στο εξής, ως Σεβ.·. Διδ:. και να του απονέμουν τα δικαιώματα και τα προνόμια τα οποία παρέχει ο Τεκτονικός Βαθμός του Διδ.·.

Α' ΕΠ.·.           - * - (κρούση)

Σεβ.·. Αδ.·. Β’ Επ.·. και Σεββ.·. Αδδ.·. που κοσμείτε την Στήλη της Μεσημβρίας, ο Σεβασμιότ.·. Διδ.·. της Σεπτής μας Στοάς, ανακηρύσσει τον Αδ .·. ............ως Διδ.·. και μας προσκαλεί από σήμερα να τον αναγνωρίζουμε ως Σεβ.·. Διδ.·. με τα δικαιώματα και τα προνόμια τα οποία συνεπάγεται ο Βαθμός αυτός.

ΒΈΠ.·.            -*- (κρούση)

Σεββ.·. Αδδ.·. που κοσμείτε την Στήλη του Βορρά, στο όνομα του Σεβασμιοτ.·.

Διδ.·. σας καλώ από σήμερα να αναγνωρίζετε τον Αδ.· ......................Σεβ.·. Διδ.·. με τα δικαιώματα και τα προνόμια που συνεπάγεται αυτός ο Βαθμός.

Σεβ.·. Αδ.·. Α' Επ.·., η αναγγελία έγινε.

Α' ΕΠ.·.  Σεβασμιότ.·. Διδ.·., η αναγγελία έγινε.

ΣΕΒ.·.  Ας επικροτήσουμε και ας χαρούμε για την απόκτηση ενός νέου Διδ.·. στο Μέσο Δώμα.

Μαζί μου, Σεββ.·. Αδδ.·. μου, με το Σημείο, την χαρμόσυνη Χειροκρουσία και την Επιφώνηση.

Η Χειροκρουσία αυτή εκτελείται από όλους ιούς Αδελφούς, εκτός από τον νέο Διδάσκαλο και τον Τελετάρχη.

Αμέσως μετά ο Τελετάρχης θα ζητήσει την άδεια να δώσει ο νέος Αδελφός την πρώτη χειροκρουσία, προς τιμή του Μέσου Δώματος

ΤΕΛΕΤ.·.  Σεβασμιότ.·. Διδ.·., ζητώ την άδεια εκ μέρους του Νέου Διδ.·. , για ευχαριστίες στο Μέσο Δώμα και την χαρμόσυνη Χειροκρουσία.

ΣΕΒ.·.  Χορηγώ πρόθυμα αυτή την χάρη.

Εάν ο νέος Διδάσκαλος επιθυμεί να πει κάτι για να ευχαριστήσει το Μέσο Δώμα, το κάνει τώρα. Εάν δεν γίνει ή όταν τελειώσει αυτό.

ΤΕΛΕΤ.·. Μαζί μου, Σεβ.·. Αδ.·. μου, με το Σημείο, την χαρμόσυνη Χειροκρουσία και την Επιφώνηση.

Μόλις εκτελεστούν αυτά.

ΣΕΒ.·. Σεββ.·. Αδδ.·. μου, ας καλύψουμε αυτή την Χειροκρουσία.

Μαζί μου, με το Σημείο, την χαρμόσυνη Χειροκρουσία και την Επιφώνηση. Αναλάβετε τις θέσεις σας, Σεββ.·. Αδδ.·. μου. Σεβ.·. Αδ.·. Τελετ.·. να οδηγήσετε τον νέο μας Διδ.·. στην Ανατολή, μέχρι το τέλος αυτής της Συνεδρίας.

Εκτελείται η εντολή και ο Τελετάρχης επιστρέφει στην θέση του.

ΣΕΒ.·.  Σεββ.·. Αδδ.·. μου, στην Αίγυπτο ο Βαθμός του Διδ.·. ονομαζόταν «θύρα θανάτου».

Εσείς δε, φτάσατε πραγματικά στο μεταίχμιο της ζωής και του θανάτου, σύμφωνα με την έκφραση του Απουλήιου, διότι κατήλθατε στον μαύρο τάφο της ανθρωπότητας για να αναγεννηθείτε στο φως μιας νέας ζωής.

Η αλληγορία αυτή βρίσκεται πάντοτε η ίδια σε όλες τις αρχαίες παραδόσεις, με διαφορετικά βέβαια ονόματα.

Παντού κυριαρχεί η ίδια ιδέα. 

Ένας θεός, ένας ήρωας, ένας μάρτυρας, πέφτει νεκρός από τα πλήγματα του πνεύματος της κακίας και υφίσταται τον θάνατο, για να αναστηθεί σε μικρό χρονικό διάστημα και να αναλάβει μια νέα ένδοξη και αθάνατη ζωή.

Είναι η αλληγορία του Προμηθέα και του Οσίριδος, του Αδώνιδος και όλων των κοσμικών ηρώων, οι οποίοι υπέκυψαν με όμοιο τρόπο από τα πλήγματα ης προδοσίας, για να αναστηθούν αργά ή αμέσως με νέα αίγλη.

Με μια λέξη, είναι ο αρχαίος Ηλιακός μύθος, τον οποίο βρίσκουμε στο βάθος της φιλοσοφίας όλων των αρχαίων θρησκειών.

Είναι ο μύθος που συμβολίζει τα φαινόμενα του Ήλιου, στο σύμβολο του οποίου οι αρχαίες κοσμοθεωρίες έβρισκαν την πηγή της θερμότητας και του Φωτός, της κινήσεως και της ζωής και αυτής ακόμα της νοητικής ενέργειας.

Στις αλληγορίες αυτές επικρατεί, επίσης, ως γενικό δόγμα, η ύπαρξη δύο μεγάλων και άκρως αντιθέτων αρχών, οι οποίες διευθύνουν τον κόσμο, το Καλό και το Κακό, το Φως και το Σκοτάδι.

Από αστρονομική έννοια, η έκλειψη και η επανεμφάνιση του Ήλιου στο ημισφαίριό μας δεικνύουν ακόμα τον θάνατο του Θεού-Φωτός με την εκπνοή του χειμώνα και την ανάστασή του με την άνοιξη.

Εάν μελετήσεις, Αδ.·. μου, τα Τεκτονικά Συγγράμματα θα βρεις πολλές εξηγήσεις και ερμηνείες των συμβόλων και των αλληγοριών του Βαθμού του Διδ.·.. Η μελέτη αυτή είναι αρκετά εμπεριστατωμένη και πειστική, μιας και τα τυπικά μας δεν μπορούν να συμπεριλάβουν μακρές και πολυσέλιδες αναλύσεις και αναπτύξεις, αλλά απλά υποδεικνύουν στον Μυημένο την οδό, την οποία οφείλει να ακολουθήσει με θάρρος και Καρτερικότητα.

Εγώ θα σου αποκαλύψω με λίγες μόνο λέξεις τον Ήρωα του συμβολικού δράματος, στο οποίο συμμετείχες πριν από λίγο ενεργά, δηλαδή τον Διδάσκαλο Χιράμ.

Η Ανατολή, Αδ.·. μου, είναι η κοιτίδα του πολιτισμού, των παραδόσεων και των μύθων. Κάτω από τον λαμπερό και ζαφειρένιο της Ουρανό, στις καυτές από τον Ήλιο ερήμους της, η Γη αποκαλύπτει, σε κάθε βήμα, στον έκθαμβο περιηγητή γιγάντια ερείπια, λίθινη ιστορία κόσμων εξαφανισμένων και πολιτισμών που έχουν ήδη σβήσει.

Στην χώρα αυτή του άπλετου φωτός, η φαντασία των ποιητών και των ραψωδών ποτέ δεν στερεύει.

Έτσι στις άγιες πόλεις και κάτω από τις σκηνές στις οποίες στεγάζονται οι νομαδικές φυλές, ο αφηγητής των παραδόσεων που διατηρούνται ακόμα ζωντανές, κατακτά την προσοχή των φανατικών ακροατών, με θαυμάσιες διηγήσεις και ηρωικά επεισόδια.

Η κατασκευή του Ναού του Σολομώντος, ενός από τα θαύματα του κόσμου και ο τραγικός θάνατος του Χιράμ, τον οποίον ονομάζουν επίσης ως Χιράμ- Αμπί ή Αμπίφ ή Αδόν-Χιράμ εντυπωσίασαν και άσκησαν μεγάλη επίδραση στην φαντασία των αρχαίων Τεκτόνων, οι οποίοι κληροδότησαν σε εμάς τους διαδόχους τους, την παραπάνω παράδοση που άκουσες.

Προς επικύρωση της ιστορίας και της σκιαγραφήσεως του προσώπου του σεβαστού μας Διδασκάλου, λαμβάνουμε αποσπάσματα από διάφορες άλλες παραδόσεις.

Η ιστορία αυτή αρχίζει από τα χρόνια της παντοδυναμίας του Βασιλιά Σολομώντα, γιου του Βασιλιά Δαυίδ.

Ο διάσημος αυτός για την σοφία του Βασιλιάς, σκοπεύοντας να οικοδομήσει μεγαλοπρεπή Ναό σε Δόξα του Ιεχωβά, ανέθεσε την οικοδόμηση του Ναού αυτού, στον Αρχιτέκτονα Χιράμ.

Τι ήταν ο άνθρωπος αυτός και από πού ερχόταν;

Το παρελθόν αυτού του ανθρώπου ήταν μυστηριώδες.

Είναι μόνο γνωστό ότι ο μεγαλοφυής και παράδοξος αυτός άνδρας, στάλθηκε από τον βασιλιά της Τύρου στον βασιλιά Σολομώντα, και ότι ευθύς μόλις ανέλαβε τα έργα του Ναού, επιβλήθηκε σε όλους, ως δια μαγείας.

Η παράτολμη ιδιοφυία, παραγκώνιζε την απλή εξυπνάδα των συγχρόνων του και η διανόησή Του ξεπερνούσε τα ανθρώπινα όρια.

Γι’ αυτό όλοι υποτάσσονταν στην θέληση και στην μυστηριώδη επιρροή εκείνου, Τον οποίο αποκαλούσαν ως Διδάσκαλο.

Η αγαθότητα και η θλίψη ήταν χαραγμένες στο μελαγχολικό Του πρόσωπο και στο ευρύ του μέτωπο έλαμπε το πνεύμα του Φωτός.

Από την φύση του μεγάλος Αρχιτέκτονας και αγαλματοποιός, ο Χιράμ δεν είχε κανέναν Διδάσκαλο εκτός από την έμπνευση της μοναξιάς του.

Δεν έκανε χρήση κανενός προτύπου, εκτός από τα ακατάληπτα ερείπια των ερήμων, μέσα στα οποία δέσποζαν κολοσσιαίες και μεγαλόπρεπες μορφές Θεών και ζώων συμβολικών, ειδών εξαφανισμένων από παλαιούς κόσμους και κοινωνίες ήδη αφανισμένες.

Η ισχύς του ήταν τεράστια, γιατί είχε κάτω από τις διαταγές του, περισσοτέρους από τριακόσιες χιλιάδες εργάτες, από όλα τα έθνη, που μιλούσαν όλες τις γλώσσες από τη σανσκριτική των Ιμαλάϊων, μέχρι την λαρυγγόφωνη διάλεκτο των αγρίων κατοίκων της Λιβύης.

Με ένα μόνο νεύμα του Χιράμ, η πλημμύρα αυτή των εργατών προχωρούσε από όλα τα σημεία του ορίζοντα, ως εξαγριωμένο κύμα πελάγους, έτοιμο να κατακλύσει πεδιάδες και κοιλάδες, ανεπαρκείς να χωρέσουν τέτοιο πλήθος ανθρώπων.

Ήταν μάλιστα, τόσο αυτό το πλήθος, ώστε παρομοιαζόταν με μωσαϊκό ανθρώπινων κεφαλιών που παρατάσσονταν αμφιθεατρικά μέχρι την άκρη του ορίζοντα, τόσο αμέτρητο όσα τα αστέρια του Ουρανού ή η άμμος της θάλασσας.

Κάποια ημέρα, μεγάλη ηγεμόνας, η βασίλισσα του Σαβά, επισκέφθηκε τον μεγαλύτερο και πιο φημισμένο από τους Βασιλείς της Γης.

Ο Σολομών, για να της δώσει κάποιο δείγμα της δυνάμεώς του, την οδήγησε στον χώρο της ανεγέρσεως του μεγαλόπρεπου Ναού που κτιζόταν προς τιμή του Πατέρα της Φύσεως.

Ο Χιράμ είχε μαζέψει όλους τους εργάτες. Κατά την ώρα που είχε οριστεί, ο Διδάσκαλος κατευθύνθηκε προς την είσοδο του Ναού. Αφού στάθηκε εκεί, στηρίχθηκε στην εξωτερική Στοά του Ναού. Εκεί μεταχειρίστηκε μια γρανίτινη πέτρα ως βάθρο, στην οποία ανέβηκε, για να προσβλέπει προς το πλήθος των εργατών και να έχει μια γενική άποψη των εργασιών. 

Σε ένα νεύμα του Χιράμ, τα κύματα του ανθρωπίνου αυτού πλήθους κόπασαν και όλα τα πρόσωπα στράφηκαν προς αυτόν.

Ο Διδάσκαλος τότε σήκωσε το δεξί του χέρι και έχοντας την παλάμη του ανοικτή, χάραξε στον αέρα μια οριζόντια γραμμή από το μέσο της οποίας χάραξε μια κάθετη γραμμή, σχηματίζοντας έτσι δυο ορθές γωνίες σε σχήμα Γνώμονα.

Το σχήμα αυτό οι λαοί ης Συρίας αναγνωρίζουν ως το γράμμα Τ. Αμέσως με τον σχηματισμό αυτό του σημείου, η ανθρώπινη αυτή θάλασσα συνταράχθηκε σαν να είχε χτυπηθεί από τυφώνα. Άμεσα, τα ακατάσχετα αυτά ρεύματα των λαών τράπηκαν σε κανονική ροή, τρέχοντος σε κανονικές κατευθύνσεις και σχηματίζοντας παρατεταγμένες ομάδες.

Οι μυριάδες αυτές των εργατών κατανέμονται σε τρία κύρια σώματα, το καθένα από τα οποία υποδιαιρείται σε τρεις κύριες διακεκριμένες και οργανωμένες ομάδες, η κάθε μια από τις οποίες οδηγείται από άγνωστους αρχηγούς και βαδίζουν κατά βαθμούς.

1.   Οι Διδάσκαλοι.

2.   Οι Εταίροι.

3.   Οι Μαθητές.

Στο κέντρο της παρατάξεως βρίσκονται αυτοί που κατεργάζονται τους λίθους, προς τα δεξιά βρίσκονται αυτοί που κατεργάζονται την ξυλεία και προς τα αριστερά αυτοί που εξασκούν την τέχνη της κατεργασίας των μετάλλων.

Είναι εκεί παρατεταγμένοι κατά εκατοντάδες και χιλιάδες.

Η γη τρέμει από τον βηματισμό τους.

Πλησιάζουν και μοιάζουν ως πελώρια κύματα, έτοιμα να χυθούν στην παραλία. Ούτε φωνές, ούτε επικλήσεις ακούγονται, απλά ηχεί το ρυθμικό και υπόκωφο βάδισμά τους, όμοιο με ήχο μακρινού κεραυνού, ο οποίος αναγγέλλει μια καταιγίδα που έρχεται.

Αρκεί να ακουστεί η παραμικρή πνοή επάνω από τα κεφάλια τους, για να σαρώσουν εκείνα τα ανθρώπινα κύματα, με μια ακατανίκητη δύναμη, κάθε τι που θα βρισκόταν στην ορμητική τους ροή.

Μπροστά σε αυτήν την άγνωστη δύναμη, ο Σολομών ωχρίασε.

Ρίχνει ένα περίφοβο βλέμμα στην λαμπρή αλλά ανίσχυρη ακολουθία του, που την αποτελούσαν οι Ιερείς και οι αυλικοί του. Μήπως ο θρόνος του τρέμει και κινδυνεύει να συντρίβει και να καταποντιστεί από αυτήν την ανθρωποπλημμύρα, όχι όμως δίκαια; Όχι.

Ο Χιράμ άπλωσε τον βραχίονά του και όλη εκείνη η στρατιά στάθηκε.

Με ένα μόνο νεύμα του Διδασκάλου, το αναρίθμητο εκείνο πλήθος διασκορπίστηκε και αποχώρησε, υποταγμένο στη διάνοια, η οποία το δαμάζει και το κατευθύνει.

Πώς, λοιπόν, σκέφτηκε ο Σολομών. Ένα μόνο νεύμα αυτού του χεριού να οργανώνει ή να διασκορπίζει ολόκληρες στρατιές;

Κατόπιν ο μεγάλος αυτός Βασιλιάς, συγκρίνοντας την τυφλή και φοβερή αυτή δύναμη με την δική του, κατάλαβε ότι παρ' όλες τις γνώσεις και την άπειρη σοφία του, μπορούσε να διδαχθεί κάτι καινούργιο, το οποίο ίσως ποτέ να μην είχε φανταστεί, ότι δηλαδή τα χαρίσματα, με τα οποία ήταν προικισμένος, ήταν μηδαμινά μπροστά σε αυτή την πελώρια δύναμη, την οποία είδε και αντιλήφθηκε. Τότε δε, ενδόμυχα, αναγνώρισε την ύπαρξη μιας ισχύος πολύ ανώτερης από την δική του και προέβλεψε ότι το μέλλον επεφύλασσε γι’ αυτήν την απροσπέλαστη δύναμη, μεγίστη κυριαρχία και κοσμοκρατορία.

Η Δύναμη αυτή ήταν ο ΛΑΟΣ.

Ο διοικητής και μυστηριώδης αρχηγός αυτών των λαϊκών λεγεώνων, αυτός που με την μεγαλοφυΐα του υπέτασσε τα στοιχεία και δάμαζε την φύση, προκάλεσε εναντίον του το μίσος των φθονερών, των άνανδρων προδοτών, από τους οποίους και φονεύθηκε.

Πέθανε δε από τα χτυπήματα των τριών αχρείων Εταίρων, οι οποίοι εκπροσωπούν την Αμάθεια, την Υποκρισία και την Φιλοδοξία.

Ιδού, λοιπόν, Αδδ.·. μου, ο τρόπος με τον οποίο η ανατολική παράδοση με την γεμάτη εικόνες διάλεκτό της, μας μετέδωσε για αιώνες την μνήμη εκείνου τον οποίο αποκαλούμε Διδάσκαλό μας.

Εμείς δε οι Τέκτονες, βρίσκουμε στο πρόσωπο του Χιράμ την εκπροσώπηση της Ανθρωπότητας, η οποία εργάζεται και φθείρεται ακατάπαυστα, πεθαίνει σε κάποια διαστήματα, αλλά πάντα αναγείρεται ισχυρότερη και γεμάτη ζωή και σθένος, για να ξαναρχίσει την πορεία της, άστε να κατορθώσει να φτάσει στον τελικό της σκοπό και προορισμό, στην ΑΙΩΝΙΑ ΑΛΗΘΕΙΑ.

Σιγή

Ο Ρήτορας μπορεί να λάβει τον λόγο, αν κριθεί αναγκαίο, για την ανάπτυξη του Βαθμού και τον αποσυμβολισμό του.

 

ΚΛΕΙΣΙΜΟ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

Μετά την εξάντληση της Ημερήσιας Διατάξεως ακολουθεί Κλείσιμο Εργασιών.

ΣΕΒ.·.         - * - (κρούση)

Σεββ.·. Αδδ.·. Α’ και Β' Εππ.·. ρωτήστε τους Σεββ.·. Διδδ.·. που κοσμούν τις Στήλες σας, εάν έχουν να προτείνουν κάτι υπέρ της ευημερίας του Τάγματος γενικά ή του Μέσου Δώματος ιδιαίτερα.

Α' ΕΠ.·. Σεββ.·. Αδδ.·. της Στήλης ης Μεσημβρίας, ο Σεβασμιότ.·. Διδ.·. ερωτά εάν έχετε να προτείνετε κάτι υπέρ ης ευημερίας του Τάγματος γενικά ή του Μέσου Δώματος ιδιαίτερα.

Β' ΕΠ:. Σεββ.·. Αδδ.·. της Στήλης του Βορρά, ο Σεβασμιότ.·. Διδ.·. ερωτά εάν έχετε να προτείνετε κάτι υπέρ του Τάγματος γενικά ή του Μέσου Δώματος ιδιαίτερα.

Ο λόγος δίνεται κανονικά στους Αδελφούς που το επιθυμούν.

Όταν όλα στις Στήλες τελειώσουν.

Β' ΕΠ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·. η Στήλη μου σιγεί

Α’ ΕΠ:.       Σεβασμιότ.·. Διδ.·. ,οι Στήλες σιγούν.

ΣΕΒ.·.         Ο λόγος στο Δεβίρ.

Μετά το τέλος και των τοιτοθετήσεων της Ανατολής.

ΣΕΒ.·.         Να περιαχθούν ο Σάκος των Προτάσεων και ο Κορμός της Αγαθοεργίας.

Ο Τελετάρχης και ο Ελεονόμος περιάγουν κανονικά τους Σάκους ξεκινώντας από την Ανατολή. Η επίσκεψη των Σάκων είναι υποχρεωτική για όλους τους Σεβασμίους Αδελφούς.

Στο τέλος οι δύο Αξιωματικοί τοποθετούνται μεταξύ των Στηλών.

ΒΈΠ.·.       _*_ (κρούση)

Σεβ.·. Αδ.·.  Α’ Επ.·., ο Σάκος των Προτάσεων και ο Κορμός της Αγαθοεργίας βρίσκονται μεταξύ των δύο Σηλών.

Α' ΕΠ.·.      - * - (κρούση)

Σεβασμιότ.·. Διδ.·., ο Σάκος των Προτάσεων και ο Κορμός της Αγαθοεργίας αναμένουν τις διαταγές σας.

ΣΕΒ.·.  Ζητά κανείς από εσάς, Σεββ.·. Αδδ.·. μου, τον Σάκο των Προτάσεων ή τον Κορμό της Αγαθοεργίας;

Α' ΕΠ.·. Ζητά κανείς από εσάς, Σεββ.·. Αδδ.·. μου, τον Σάκο των Προτάσεων ή τον Κορμό της Αγαθοεργίας;

Β' ΕΠ.·.:. Ζητά κανείς από εσάς, Σεββ.·. Αδδ.·. μου, τον Σάκο των Προτάσεων ή τον Κορμό της Αγαθοεργίας;

Εφ’ όσον κανείς δεν διεκδικεί τον Σάκο των Προτάσεων ή τον Κορμό της Αγαθοεργίας.

Β' ΕΠ.·. Η Στήλη χου Βορρά σιγεί

Α' ΕΠ.·. Σεβασμιότ.·. Διδ.·. , οι Στήλες σιγούν.

ΣΕΒ.·.  Ας προσαχθούν στο Δεβίρ.

Εκτελείται η εντολή του Σεβασμιοτάτου Διδασκάλου και καταμετρώνται τα περιεχόμενα των Κορμών, όπως και στον Βαθμό του Μαθητού.

ΣΕΒ.·.    - * * * - ·***· - * * * - (κρούση)

Σεββ.·. Αδδ.·. ,πρόκειται να κλείσω τις Εργασίες στον Βαθμό του Διδ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·. τι ηλικία έχετε;

Α' ΕΠ.·. Επτά ετών και επέκεινα, Σεβασμιότ.·. Διδ.·.

ΣΕΒ.·.  Σεβ.·. Αδ.·. Β’ Επ.·. ,δώστε μου την Εισιτήριο Λέξη των Διδδ.·.

Β' ΕΠ.·.       Τουμπαλκάίν.

ΣΕΒ.·. Σεββ.·. Αδδ.·. μου, όρθιοι και σε τάξη.

ΣΕΒ.·.         -***- -·**- -***. (κρούση Διδασκάλου)

Α' ΕΠ.·.       - * * * - - * * *-    -  * * * -  (κρούση Διδασκάλου)

Β' ΕΠ.·.       - * * * - - * * *-    -  * * * -  (κρούση Διδασκάλου)

ΣΕΒ .·.        Μαζί μου, Σεββ.·. Αδδ.·.   μου, με το Σημείο του Βαθμού, το Σημείο ης φρίκης (το οποίο συνοδεύεται πάντα από την επιφώνηση Ω!. Κύριε), την Χειροκρουσία και την Επιφώνηση.

Εκτελούνται σι εντολές του Σεβασμιοτάτου.

ΣΕΒ.·.  Αναλάβετε τις θέσεις σας, Σεββ.·. Αδδ.·. μου.

Σεββ.·.  Αδδ.·. Α’ και Β' Εππ.·., να αναγγείλετε ότι στην κρούση της Σφύρας μου, επαναλαμβάνονται οι Εργασίες στον Βαθμό του Εταίρου.

Α' ΕΠ.·. Σεββ.·. Αδδ:. της Στήλης της Μεσημβρίας, σας αναγγέλλω ότι στην κρούση της Σφύρας του Σεβασμιοτ.·.:. Διδ.·., επαναλαμβάνονται οι Εργασίες στον Βαθμό του Εταίρου.

Β' ΕΠ.·. Σεββ.·.  Αδδ.·. της Στήλης του Βορρά, σας αναγγέλλω ότι στην κρούση της Σφύρας του Σεβασμιοτ.·. Διδ.·. ,επαναλαμβάνονται οι Εργασίες στον Βαθμό του Εταίρου.

Α' ΕΠ.·. Η αναγγελία έγινε, Σεβασμιότ.·. Διδ.·.

ΣΕΒ.·.         - * - (κρούση)

Οι Εργασίες του Μέσου Δώματος ολοκληρώθηκαν.

Επαναλαμβάνονται οι Εργασίες στο Βαθμό του Εταίρου.

Σεββ.·. Αδδ.·. Α’ και Β’ Εππ.·. ,ρωτήστε τους Αδδ.·. που κοσμούν τις Στήλες σας, εάν έχουν να προτείνουν κάτι για την ευημερία της Στοάς των Εταίρων.

Α' ΕΠ,·. Σεββ.·. Αδδ.·. της Στήλης της Μεσημβρίας, ο Σεβασμιοτ.·. Διδ.·. ερωτά εάν έχετε να προτείνετε κάτι για την ευημερία της Στοάς των Εταίρων.

Β' ΕΠ.·. Σεββ.·. Αδδ.·. της Στήλης του Βορρά, ο Σεβασμιότ.·. Διδ.·. ερωτά εάν έχετε να προτείνετε κάτι για την ευημερία της Στοάς των Εταίρων.

Ο λόγος ζητείται και δίνεται κανονικά. Όταν όλα τελειώσουν.

Β' ΕΠ.·. Η Στήλη του Βορρά σιγεί

Α' ΕΠ.·. Σεβασμιότ.·. Διδ.·. ,οι Στήλες σιγούν.

ΣΕΒ.·. Ο Λόγος στην Ανατολή.

Όταν τελειώσουν και οι τοποθετήσεις της Ανατολής.

ΣΕΒ.·.         Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·., τι ηλικία έχετε;

Α' ΕΠ.·. Πέντε ετών, Σεβασμιότ.·. Διδ.·.

ΣΕΒ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Β’ Επ.·. ,δώστε μου την εισιτήριο Λέξη των Εταίρων.

 Β’ ΕΠ.·.      Schiboleth.

ΣΕΒ.·. Κλείνω τις Εργασίες του Βαθμού των Εταίρων.

Αδδ .·. μου, όρθιοι και σε Τάξη.

ΣΕΒ:.          _*****_          (κρούση του Εταίρου)

Α' ΕΠ.·.       _*****_          (κρούση του Εταίρου)

Β' ΕΠ.·.       _*****_          (κρούση του Εταίρου)

ΣΕΒ.·.         Μαζί μου, Σεββ.·. Αδδ.·. με το Σημείο, την Χειροκρουσία και τις

Επεφημίες.

Εκτελούνται οι εντολές του Σεβασμιοτάτου Διδασκάλου.

ΣΕΒ.·.         Αναλάβετε τις θέσεις σας, Σεββ.·. Αδδ.·. μου.

Οι Εργασίες της Στοάς των Εταίρων ολοκληρώθηκαν.

Σεββ.·. Αδδ.·. Α’ και Β’ Εππ.·. ,να αναγγείλετε ότι στην κρούση της Σφύρας μου, επαναλαμβάνονται οι Εργασίες στον Βαθμό του Μαθητή.

Α' ΕΠ.·. Αδδ.·. της Στήλης της Μεσημβρίας, σας αναγγέλλω εκ μέρους Του Σεβασμιοτ.·. Διδ.·. ότι στην κρούση της Σφύρας του, επαναλαμβάνονται οι Εργασίες στον Βαθμό του Μαθητή.

Β' ΕΠ.·. Αδδ.·. της Στήλης του Βορρά, σας αναγγέλλω εκ μέρους του Σεβασμιοτ.·. Διδ.·., ότι στην κρούση της Σφύρας του, επαναλαμβάνονται οι Εργασίες στον Βαθμό του Μαθητή.

Α' ΕΠ.·. Η αναγγελία έγινε, Σεβασμιοτ.·.:. Διδ.·.

ΣΕΒ.·.                - * -         (κρούση)

Σε Στοά Μαθητού, Σεββ.·. Αδδ.·. μου.

Σεββ.·. Αδδ.·. Α’ και Β' Επη.·. ,ρωτήστε τους Αδδ .·.  που κοσμούν τις Στήλες σας, εάν έχουν να προτείνουν Κάτι για την ευημερία του Τάγματος γενικά ή της Στοάς των Μαθητών ιδιαίτερα.

Α' ΕΠ.·. Σεββ.·. Αδδ.·. της Στήλης της Μεσημβρίας, ο Σεβασμιοτ.·. Διδ.·. ερωτά εάν έχετε να προτείνετε κάτι για ην ευημερία του Τάγματος γενικά ή της Στοάς των Μαθητών ιδιαίτερα.

Β' ΕΠ.·. Σεββ.·. Αδδ.·. της Στήλης του Βορρά, ο Σεβασμιοτ.·. Διδ.·. ερωτά εάν έχετε να προτείνετε κάτι για το καλό του Τάγματος γενικά ή της Στοάς των Μαθητών ιδιαίτερα.

Α’ ΕΠ.·. Σεβασμιοτ.·. Διδ.·., οι Στήλες σιγούν.

ΣΕΒ.·.  Ο Λόγος στην Ανατολή.

Ο Λόγος δίνεται κανονικά. Όταν όλα τελειώσουν στις Στήλες.

Β* ΕΠ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·., η Στήλη του Βορρά σιγεί.

Μετά τις τοποθετήσεις και της Ανατολής.

ΣΕΒ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Α’ ΕΠ.·., τι ηλικία έχετε;

Α' ΕΠ.·. Τριών ετών, Σεβασμιότ.·. Διδ.·.

ΣΕΒ.·. Σεβ.·. Αδ.·. Α’ Επ.·., ποια ώρα οι Τέκτονες σταματούν τις Εργασίες τους;

Α' ΕΠ.·. Το Μεσονύκτιο, Σεβασμιότ.·. Διδ.·.

ΣΕΒ.·. Τι ώρα είναι. Σεβ.·. Αδ:. Β’ Επ.·.;

Β' ΕΠ.·. Μεσονύκτιο, Σεβασμιότ.·. Διδ.·.

ΣΕΒ.·. Αφού η ώρα της αναπαύσεως σήμανε, θα κλείσω τις Εργασίες. Σεββ.·. Αδδ.·. μου, όρθιοι και σε τάξη.

ΣΕΒ.·.          -  * * * -                       (κρούση Μαθητού)

Α' ΕΠ.·.       -  * * * -                       (κρούση Μαθητού)

Β'  ΕΠ.·.       -  * * * -                        (κρούση Μαθητού)

ΣΕΒ.·.  Σε Δόξα του Μ:. A.·. Τ.·.Σ.·., στο όνομα του Τάγματος των

Ελευθέρων Τεκτόνων, υπό την αιγίδα του Υπάτου Συμβουλίου, δυνάμει των εξουσιών με τις οποίες είμαι περιβεβλημένος, κηρύσσω περαιωμένες τις Εργασίες της Σ:. Στ.·. ΚΑΡΑΝΟΣ , με αριθμό 00, στην Ανατολή ΕΔΕΣΣΑΣ, στον Βαθμό του Μαθητού.

Μαζί μου, Αδδ.·. μου, με το Σημείο, την Χειροκρουσία, την Επιφώνηση και την Τεκτονική Άλυσο.

Όλοι οι Αδελφοί εκτελούν to Σημείο, την Χειροκρουσία, την Επιφώνηση και σχηματίζουν την Άλυσο, στην οποία παραμένουν για λίγο σιωπηλοί.

 Κατόπιν η Άλυσος θραύεται με τον συνηθισμένο τρόπο.

ΣΕΒ.·.  Αδδ.·. μου, υποσχόμαστε να τηρήσουμε Σιγή, για τις σημερινές μας Εργασίες.

ΟΛΟΙ (τείνοντας το δεξί χέρι) Το υπόσχομαι.

ΣΕΒ.·. Ας απέλθουμε με ειρήνη.

 Απέρχονται όλοι κανονικά, με την συνηθισμένη τάξη εξόδου, αφήνοντας τα πάντα στην κατάσταση των Εργασιών. 

Μετά την έξοδο όλων των Αδελφών ο Τελετάρχης θα εισέλθει στον Ναό και θα διευθετήσει τα πάντα, τοποθετώντας τα στην θέση που αρμόζει.

 

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΣΤΟΝ ΒΑΘΜΟ ΤΟΥ Λ1ΑΑΣΚΑΑΟΥ

ΕΡ01:          Είσαι Τέκτων;

ΑΠ :            Οι Τέκτονες με αναγνωρίζουν ως Αδελφό τους.

ΕΡ02:          Τι σκοπό έχει ο Τεκτονισμός;

ΑΠ              Να φωτίσει τους ανθρώπους και να τους κάνη χρήσιμους.

ΕΡ 03:         Πού εργάζεστε,

ΑΠ :            Σε ένα Εργαστήριο, το οποίο αποκαλείται Μέσο Δώμα.

ΕΡ 04:         Τι σημαίνει αυτή η ονομασία;

ΑΠ              Σημαίνει ότι οι Τέκτονες που φτάνουν στον Βαθμό του Διδασκάλου, οφείλουν να χαράσσουν διαγράμματα, η εκτέλεση των οποίων ανατίθεται στους Εργάτες που βρίσκονται υπό την εποπτεία τους.

ΕΡ 05:         Ποιοι Εργάτες τίθενται υπό την εποπτεία τους;

ΑΠ :            Οι Μαθητές και οι Εταίροι

ΕΡ 06:         Είσαι, λοιπόν. Διδάσκαλος;

ΑΠ :            Η ακακία μου είναι γνωστή.

ΕΡ 07:         Πώς έφτασες μέχρι το Μέσο Δώμα,

ΑΠ :            Ανεβαίνοντας μια κλίμακα, που διαιρείται σε τρία τμήματα Το πρώτο της τμήμα αποτελείται από τρεις βαθμίδες, το δεύτερο από πέντε και το τελευταίο από επτά.

ΕΡ 08:         Τι σημαίνουν αυτοί οι σταθμοί και η καθορισμένη σειρά αυτών των βαθμίδων,

ΑΠ :            Ο πρώτος, στον οποίο ανήλθα μετά τις τρεις πρώτες βαθμίδες, εικονίζει την Εισδοχή στα Μυστήρια του Τεκτονισμού, ο δεύτερος στον οποίο ανήλθα μετά τις πέντε επόμενες βαθμίδες συμβολίζει, με τον Ακτινοβόλο Αστέρα, τις γνώσεις που απέκτησα ως Εταίρος και ο τρίτος στον οποίο κατέληξα μετά τις τελευταίες επτά βαθμίδες, συμβολίζει τις επτά ελευθέριες τέχνες, η γνώση των οποίων με κατέστησε άξιο να γίνω δεκτός στο Βαθμό του Διδασκάλου.

ΕΡ 09:         Τι σε δίδαξαν στον Βαθμό του Μαθητού;

ΑΠ :            Μου έκαναν γνωστούς τους αναλλοίωτους Νόμους που διέπουν τον Κόσμο, δηλαδή το έργο του Μ .·.  Α .·.  Τ.·.  Σ .·.

ΕΡ 10:         Τι έμαθες στον Βαθμό του Διδασκάλου;

ΑΠ              Κατ' αρχάς με δίδαξαν το «γνώθι σ' αυτόν». κατόπιν με κατεύθυναν στην σπουδή των ωφελίμων στην κοινωνία τεχνών.

ΕΡ 11:         Ποιο ηθικό συμπέρασμα έβγαλες από οπές τις πρώτες γνώσεις;

ΑΠ :    Αναγνώρισα ότι η παιδεία είναι χρήσιμη στον άνθρωπο, διότι του υποδεικνύει κάθε αρετή, διότι χρησιμεύει ως μέσο εκπολιτισμού και μας καθιστά ικανούς να κατανοήσουμε τα δικαιώματα και τα καθήκοντα μας, ως άνθρωποι και πολίτες.

ΕΡ 12:         Τι είδες στον Βαθμό του Διδασκάλου;

ΑΠ : Μου αφηγήθηκαν τον μύθο που συμβόλιζε το τραγικό τέλος του σεβαστού μας Διδασκάλου Χιράμ.

ΕΡ 13:         Ποιο ήταν το τέλος του.

All : Ο Σεβαστός Διδάσκαλος υπέκυψε από τα πλήγματα τριών εργατών, οι οποίοι ήθελαν δια της βίας να αξιωθούν τις αμοιβές που απονέμονται μόνο στην ικανότητα και την μόρφωση.

ΕΡ 14:    Ποιος ήταν ο Σεβαστός Διδάσκαλος Χιράμ;

ΑΠ :        Περιώνυμος άνδρας, γνωστός για τις γνώσεις του στην τήξη και κατεργασία των μετάλλων, καθώς και στην αρχιτεκτονική. 

Σε αυτόν εμπιστεύτηκε ο Σολομών την διεύθυνση των εργασιών της ανοικοδομήσεως του Ναού, ο οποίος αφιερώθηκε στον Μ.·. Α.·. Τ.·. Σ.·.

ΕΡ 15: Από πού πληροφορήθηκες το θλιβερό γεγονός του θανάτου του Διδασκάλου;

ΑΠ : Από την παράδοση που έμεινε σε εμάς ως καταπίστευμα από τους προκατόχους μας.

ΕΡ 16:  Η ιστορία αυτή κρύβει κάποιο μυστήριο.

AΠl : Το πιστεύω, διότι η αρχαία Βίβλος, στην οποία εξιστορούνται τα γεγονότα της ζωής του Διδασκάλου Χιράμ, δεν αναφέρει τίποτε για το τέλος του.

ΕΡ 17: Τι σημαίνει, λοιπόν, ο μύθος του Χιράμ,

ΑΠ: Πιστεύω, πως ο μύθος αυτός από αστρολογικής απόψεως, απεικόνιζα την φαινομενική πορεία του Ήλιου στα κατώτερα σημεία του Ζωδιακού, κατά την διάρκεια του τριμήνου που ακολουθεί την φθινοπωρινή ισημερία. Οι τρεις δε αυτοί μήνες είναι οι συνωμότες, οι οποίοι εκτελούν την στυγερή δολοφονία κατά την χειμερινή τροπή του Ήλιου.

ΕΡ 18 Από ποια περιστατικά αναγνωρίζεις κάτι τέτοιο;

ΑΠ : Ο Ήλιος κατά την εποχή αυτή του πένθους, φαίνεται να εγκαταλείπει για πάντα το ημισφαίριό μας, κινούμενος προς τον ισημερινό και κάτω από αυτόν, για να ανατείλει και πάλι σε όλη του την λάμψη. Έτσι βλέπουμε και τον Σεβάσμιό μας Διδάσκαλο Χιράμ να πεθαίνει και να ανασταίνεται από τον θάνατο και να επανέρχεται στην ζωή σε όλη του την δόξα.

ΕΡ 19 Η αλληγορία αυτή δεν έχει άλλη σημασία;

ΑΠ : Από ηθική έννοια αναπαριστά για μας την καταδίωξη της Δικαιοσύνης από την αδικία και την αιώνια πάλη της Αλήθειας, της Επιστήμης και της Αρετής, ενάντια στην αμάθεια, τον φανατισμό και την πρόληψη Για όλα αυτά και το όνομα του Διδασκάλου Χιράμ εμφανίζει αυτή την ίδια την ζωή, όπως εμφανίζεται σε εμάς με την ευγενέστερή της έκφραση.

ΕΡ 20: Για ποιον σκοπό θεσπίστηκε ο Βαθμός του Διδασκάλου;

ΑΠ : Για την καταπολέμηση της πλάνης και των προλήψεων, οι οποίες παρακωλύουν την ανάπτυξη των ανθρώπινων γνώσεων, για την περιστολή του ψεύδους και για την επικράτηση της Αλήθειας.

ΕΡ 21: Οι προηγούμενοι Βαθμοί του Εταίρου και του Μαθητού δεν έχουν τον ίδιο σκοπό;

ΑΠ ; Αναμφίβολα, αλλά προορίζονται ιδιαίτερα για την εκπαίδευση και προπαρασκευή του Μυημένου, ώστε να καταστεί ικανός για την εκπλήρωση των  καθηκόντων, που η Τεκτονική ιδιότητα του επιβάλλει.

ΕΡ 22: Πώς αναπαριστάται τελετουργικά από εμάς η Ανάσταση του Σεβαστού Διδασκάλου Χιράμ;

ΑΠ : Με την σύμπραξη τριών φωτισμένων Τεκτόνων.

 ΕΡ 23;  Πώς συμπράττουν αυτοί;

ΑΠ : Ο Σεβασμιότατος και οι δύο Επόπτες ακολουθούμενοι από έξι ακόμη

Διδασκάλους μεταβαίνουν για να ανασύρουν τον Χιράμ από τον τάφο και για να τον αναγείρουν. Ένας από αυτούς λαμβάνει το χέρι του Διδασκάλου και το ψηλαφεί με τον τρόπο του Μαθητού, το αισθάνεται, όμως να του ξεφεύγει διότι η σάρκα εγκαταλείπει τα οστά. Ένας άλλος ψηλαφεί το χέρι ίου Διδασκάλου με τον τρόπο του Εταίρου χωρίς, όμως, να πετύχει τίποτε καλύτερο από τον πρώτο. Κατόπιν, όμως, ενώνοντας και οι τρεις τις προσπάθειες τους κατορθώνουν να εγείρουν τον Διδάσκαλο όρθιο και χαιρετούν με χαρά την επιστροφή του στην ζωή.

ΕΡ 24: Τι σημαίνει αυτό,

ΑΠ : Είναι η αναπαράσταση των τριών πρώτων ημερών μετά την χειμερινή

τροπή, κατά τις οποίες οι πρωτόγονοι άνθρωποι ίσως να αμφέβαλλαν για την τροχιά την οποία θα ακολουθούσε ο Αστέρας της ημέρας μετά την τροπή αυτή Και πράγματι μόλις την τρίτη ημέρα βλέπει κανείς καθαρά την φαινομενική ανάβαση του Ηλίου προς το ανώτερο ημισφαίριο.

ΕΡ 25: Πώς έγινες δεκτός ως Διδάσκαλος;

ΑΠ :  Με τα πέντε τέλεια σημεία του Διδασκαλικού Βαθμού και με μια λέξη, την οποία μου έδωσε ο Σεβασμιότατος Διδάσκαλος.

ΕΡ 26: Εκτελέστε τα σημεία αυτά και δώστε μου την λέξη.

ΑΠ :  (δίνονται τα πέντε Σημεία ταυ Διδασκάλου και η Ιερή Λέξη.)

ΕΡ 27:  Τι σημαίνει η Ιερή Λέξη;

ΑΠ : Σημαίνει την νέα ζωή, με την υπονοούμενη επιστροφή του

 Φωτοβόλου Αστέρα, του τόσο ευεργετικού για την Φύση.

ΕΡ 28: Οι Διδάσκαλοι έχουν άλλα Σημεία αναγνωρίσεως,

ΑΠ :  Μάλιστα. Έχουν ακόμα ένα Σημείο Εκπλήξεως ή Φρίκης, μια Λέξη Εισόδου και ένα Σημείο Τάξεως ή Χαιρετισμού.

ΕΡ 29: Εκτελέστε το Σημείο της Φρίκης,

ΑΠ : (Εκτελείται το Σημείο της Φρίκης).

ΕΡ 30: Δώστε μου την Λέξη Εισόδου.

ΑΠ : (Δίνεται η Λέξη Εισόδου).

ΕΡ 31:  Τι σημαίνει αυτή η λέξη;

ΑΠ : Αυτό είναι το όνομα κάποιου απογόνου του Κάϊν. ο οποίος εφεύρε την κατεργασία των μετάλλων, σημαίνει δε «δεσποτεία του κόσμου». Πράγματι η ανακάλυψη και χρήση των ωφελίμων μετάλλων, όπως ο σίδηρος, ο χαλκός κ.ά. κάνουν τον άνθρωπο κύριο όλων των αγαθών της Γης.

ΕΡ 32: Ποιο είναι το Σημείο Τάξεως ή Χαιρετισμού;

ΑΠ : (Δίνεται το Σημείο Τάξεως).

ΕΡ33: Τι σημαίνει,

ΑΠ : Το δεξί χέρι τεντωμένο και τοποθετημένο οριζόντια και στηριγμένο με το μεγάλο δάκτυλο επάνω στο αριστερό πλευρό, εικονίζει το ισοπεδωτικό εργαλείο, δηλαδή την ισότητα όλων των ανθρώπων Ο Γνώμονας που σχηματίζεται με την κίνηση του Σημείου, σημαίνει ότι όλες οι πράξεις του Διδασκάλου πρέπει να ρυθμίζονται από τον ορθό λόγο και την Δικαιοσύνη.

ΕΡ 34: Ποιος είναι ο Μυστηριώδης Βηματισμός των Διδασκάλων;

ΑΠ : (Εκτελείται ο Βηματισμός ταυ Διδασκάλου).

Ερ 35 : Τι σημαίνουν τα τρία τελευταία βήματα;

ΑΠ : Τα τρία αυτά βήματα, τα οποία χαρακτηρίζουν τον Βαθμό του Διδασκάλου, εικονίζουν την πορεία του Ήλιου από την φθινοπωρινή ισημερία, όταν το Άστρο αυτό φαίνεται να σπεύδει προς το τέρμα του φαινομενικού του δρόμου. Σημαίνει έτσι την σύνεση και την περίσκεψη τις οποίες πρέπει να έχει κάποιος, ως εφόδια, για την διάδοση της Αλήθειας.

ΕΡ36 : Γιατί οι Τέκτονες αποκαλούνται Τέκνα της Xήρας.

ΑΠ : Διότι είναι τέκνα της Γης, της Ίσιδας, η οποία αναμένει την επάνοδο στην ζωή του συζύγου της Οσίριδος, για να μπορέσει να γονιμοποιηθεί.

ΕΡ 37: Γιατί, όταν σε ρωτούν, εάν είσαι Διδάσκαλος απαντάς ότι η Ακακία σου είναι γνωστή,

ΑΠ : Διότι η Ακακία υπήρξε πάντοτε για τους ανατολικούς λαούς, σύμβολο της αθανασίας και της αναγεννήσεως.  Το ξύλο της είναι άσηπτο και παρουσιάζει κατά την άνοιξη την μεγαλύτερη δύναμη βλαστήσεως. Την Ακακία βρίσκουμε, — επίσης, σε ιερογλυφικούς πίνακες να βλασταίνει μέσα από την σαρκοφάγο του Οσίριδος. Η δε κιβωτός της Διαθήκης των Εβραίων ήταν κατασκευασμένη από ξύλο Ακακίας (ξύλο σιττείμ).

ΕΡ 38: Μπορείς να μου πεις ποιο είναι το Μυστικό του Ελευθεροτεκτονισμού;

ΑΠ ; Το Μυστικό αυτό από την φύση του δεν μπορεί να περιγράφει με λόγια. Δεν μπορεί κανείς να το γνωρίσει παρά μόνο εάν φοιτά στα Τεκτονικά Εργαστήρια, παρατηρώντας, συγκρίνοντας και συμπεραίνοντας. Εκείνος ο οποίος δεν μπορεί να το ανακαλύψει μόνος του. είναι, επίσης, ανίκανος και να το καταλάβει, να το σεβαστεί και να το διατηρήσει ως Μυστικό.

ΕΡ 39: Τι ηλικία έχεις;

ΑΠ :  Επτά ετών και επέκεινα.

ΕΡ 40: Τι σημαίνει τούτο;

ΑΠ : Μπορεί η έκφραση επτά ετών και επέκεινα να μην προσδιορίζει έναν συγκεκριμένο χρόνο και να είναι ένας αόριστος αριθμός, αλλά συμβολίζει την ηλικία της φρονήσεως και υποδεικνύει την ωριμότητα του Διδασκάλου Τέκτονα.

ΕΡ4Ι:  Ποιο είναι το Σημείο Προσκλήσεως των Αδελφών σε βοήθεια;

ΑΠ : (Δίνεται το Σημείο της Βοηθείας και  τού κινδύνου και συγχρόνως

αναφωνούμε Π .·. Μ.·. Τ.·. Τ ·. Τ.·..Χ .·.).

ΣΕΒ .·.  Και να είστε βέβαιος πως οι Αδδ.·.  σας θα σπεύσουν στην πρόσκληση αυτή.