Η ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΣΟΥΡΗ

 

                                                  Η ΣΤΟΑ ΤΟΥ ΣΟΥΡΗ

Κάποτε εις το παρελθόν
μες σε Στοά Τεκτόνων
Ανθρώπων τις του πνεύματος
κι ουχί μεγάλων όνων.
Υπήρξεν ένα πρόβλημα
με κάποιον εκ των έσω
που μάλιστα εδήλωνε
πως είχε μέγα μέσο.

Πως όποιος δεν συνέπραττε
με τις δικές του σκέψεις.
Με προσδοκίες υψηλές
ως και αυτήν της στέψης.
Θα τον επήγαινε ευθύς
συν τον αυτό οικείων
Ποινή να του επιβληθεί
εις Ειρηνοδικείων.

Κι έτσι εις δικαστήριον
τριακόσιοι υποδίκοι
Ανέμεναν ολημερίς
δια την Μέγα Δίκην.
Διότι εις ετόλμησε
δίπλα από εμένα
Να πει πως ούτος έτρωγεν
κι σ’ αλλουνού ταβέρνα.

Και κάτι τέτοιο ως γνωστόν
είναι μεγάλο λάθος.
Να κορεστεί εις τα ψητά
του αλλουνού το πάθος.
Του κατεστράφη η τιμή
δεν θέλει πια να ζήσει.
Ή ευκαιρία να ζητά
για να τα κονομήσει.

Διότι είναι πια γνωστό
ότι στο μέσο δώμα
Άλλο η αδελφότητα
και άλλο η κονόμα.
Και αν μπορείς απ ‘ αδελφό
να βγάλεις λίγο χρήμα.
Χτύπαν τον δια γνώμονος
ΌΧΙ δεν είναι κρίμα.

Τριάντα είναι οι βαθμοί
για άλλους τρεις θα ψάξω.
Για να τους πάρω δύναμαι
Σεβάσμιο να σφάξω.
Τριάντα τρία να σε λεν
είναι μεγάλο πράγμα
Γίνεσαι κάποιος άμεσα
και όλους τους άλλους γάμα. 

Αυτά ήθελα να μοιραστώ
μ’ εσάς και τα παιδιά σας
Όχι για την συμπόνια σας
αλλά για τα λεφτά σας.
Όταν τα διασίματα
θα βάλω στο κεφάλι
Θα σ’ αγαπήσω αδελφέ
Μα μ’ όρια και πάλι.