ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ-ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ 1940

 

 

ΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ-ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ 1940

 Μια εξαίρετη νέα  μου ζήτησε κάποια στοιχεία για μια ομιλία της για το ΟΧΙ -1940 και πριν λίγο, ψάχνοντας στα αρχεία μου βρήκα μερικές από τις σημειώσεις μου από ομιλίες που έκανα σε διάφορες στοές και διάλεξα μία για την διαδικτυακή συντροφιά μας.
 
ΦΙΛΩΤΑΣ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ  
Ο Φιλώτας Παπαγεωργίου ήταν ανώτατος δικαστικός, αντιπρόεδρος του συμβουλίου της επικρατείας.
Μέχρι εκείνα τα χρόνια πολλοί δικαστικοί ανήκαν στο τάγμα μας και μάλιστα υπήρχε μια στοά από τις πρώτες ομοιοεπαγγελματικές στοές νομικών, με το όνομα «Θέμις».
Ο Παπαγεωργίου ήταν ο Μεγάλος Διδάσκαλος της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος την εποχή που έγινε ο δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος.
Ήταν διακεκριμένος Ελευθεροτέκτονας, με μεγάλη προσφορά στην αδελφότητα και στον αγώνα του Τάγματος για την Μακεδονία.
 Από τις πρώτες ενεργείας των γερμανικών στρατευμάτων κατοχής στην Ελλάδα ήταν η σύλληψη του Μεγάλου Δασκάλου του Ελευθεροτεκτονισμού για τον οποίον οι ναζί πίστευαν ότι ήταν όργανο σιωνιστικών συμφερόντων.
 Σημειώνοντας σας αναφέρω ότι μέρος του αρχείου της μεγάλης στοάς της Ελλάδος, που κατασχέθηκε από τις Γερμανικές δυνάμεις κατοχής βρέθηκε μετά από την απελευθέρωση, στη Γερμανία μαζί με τα αρχεία της εβραϊκής κοινότητας .
Μετά τη σύλληψη του ο Παπαγεωργίου επρόκειτο να μεταφερθεί με τρένο στη Γερμανία, σε στρατόπεδο συγκέντρωσης.
Στο έγγραφο της σύλληψης του αναφερόταν ως ο υπ' αριθμόν 1 εχθρός των δυνάμεων κατοχής στην Ελλάδα, χαρακτηρισμός για τον οποίον πρέπει να αισθάνονται περήφανοι όλοι οι Έλληνες Ελευθεροτέκτονες.
Η μεταφορά του στη Γερμανία ματαιώθηκε εξαιτίας της έντονης αντίδρασης πολλών και σημαντικών παραγόντων της ελληνικής κοινωνίας, όμως ο δάσκαλος μας έμεινε έγκλειστος στις φυλακές Αβέρωφ για αρκετό χρονικό διάστημα και πέθανε λίγο μετά την απελευθέρωση από τις ταλαιπωρίες της φυλάκισης.  
 
ΜΙΛΤΙΑΔΗΣ ΠΟΥΡΗΣ  
Ήταν βιομήχανος και είχε την ομώνυμη ποτοποιία.
Είχε μεγάλη κοινωνική και εθνική δράση και προσφορά. Διέθεσε πολλά χρήματα για φιλανθρωπικές δραστηριότητες και μέχρι σήμερα παραμένει ζωντανή μνήμη του και η συμβολή του στην ανέγερση του  μητροπολιτικού ναού του Πειραιά της Αγίας Τριάδας.  
 Ήταν ο αναπληρωτής Μεγάλος Διδάσκαλος Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος.  
Ο Διπλωμάτης και ακαδημαϊκός Βλάχος στο τρίτομο έργο του «μια φορά κι έναν καιρό ένας διπλωμάτης» περιγράφει τις συνθήκες συλλήψεώς του αμέσως μετά τη  είσοδο των Γερμανικών δυνάμεων κατοχής στην Αθήνα λόγω της ιδιότητάς του ως υπαλλήλου της  κρυπτογραφικής υπηρεσίας του υπουργείου Εξωτερικών.
Κατοικούσε  σε μια πολυκατοικία  στην οδό Κουμπάρη στο Κολωνάκι.
Οι Γερμανοί τον αναζήτησαν αμέσως προκειμένου να του αποσπάσουν πληροφορίες για τα τελευταία σήματα της Κυβέρνησης που είχε στείλει ο Βλάχος μέσω της κρυπτογραφικής υπηρεσίας.
Ανέβηκαν στο σπίτι του νύχτα και τον συνέλαβαν.
Τους παρακάλεσε να περιμένουν λίγη ώρα προκειμένου  να αλλάξει  και να πάρει ρούχα μαζί του. Όπως και έγινε. Τον κατέβασαν σε ένα φορτηγό αυτοκίνητο μέσα στο οποίο υπήρχαν και άλλοι κρατούμενοι.
Εκεί είδε τον γέροντα Μιλτιάδη Πουρή να τρέμει από το κρύο αφού τον είχαν  συλλάβει με  τις πυτζάμες και δεν του είχαν επιτρέψει να πάρει ρούχα μαζί του.
Αυτή τη σκληρή σύλληψη του σεβασμίου γέροντα είχε γίνει όπως γράφει ο  Βλάχος γιατί  ο Πουρής ήταν ηγετικό στέλεχος του τάγματος των Ελευθεροτεκτόνων.  
 
Η ΣΤΟΑ ΗΣΙΟΔΟΣ
 Κατά το μεσοπόλεμο ο Ελληνικός Ελευθεροτεκτονισμός είχε γνωρίσει μεγάλη ακμή.
Στις τάξεις του ανήκαν οι σπουδαιότεροι πολιτικοί, επιστήμονες, στρατιωτικοί, δικαστικοί, επιχειρηματίες και τόσοι άλλοι.
Παρά το γεγονός ότι στην πολιτική ζωή της χώρας υπήρξαν μεγάλες εντάσεις και πολλά προβλήματα, στις στοές μας συμβίωναν κάτω από το περίσσευμα της αδελφικής ανοχής άνθρωποι από όλες τις πολιτικές  παρατάξεις και ήταν πολύ έντονη η παρουσία των σοσιαλιστών όπως ήταν ο Σπύρος Νάγος, ο Παπαναστασίου με την ομάδα του, αλλά και πολλοί που είχαν ενταχθεί ως στο Κομμουνιστικό κόμμα ο, Ελλάδας.
Ένας από αυτούς ήταν ο επιφανής δημοσιογράφος και λογοτέχνης Νίκος Καρβούνης.
Ο Νίκος Καρβούνης δημοσιογραφούσε σε σοσιαλιστικές και κομμουνιστικές εφημερίδες.
 Ήταν από τα βασικά και νομίζω ιδρυτικά μέλη της Θεοσοφικής Εταιρίας στην Ελλάδα που είχε εντυπωσιαστεί από τις διδασκαλίες της Θεοσοφίας και την προσωπικότητα του Κρισναμούρτι που είχε επισκεφθεί την Ελλάδα στις αρχές της δεκαετίας του 1930.
Ήταν αφιερωμένος  Ελευθεροτέκτονας μας  και συνέγραψε πολλά τεκτονικά τεμάχια που δυστυχώς έχουν χαθεί. Όμως διασώθηκαν οι λογοτεχνικές μεταφράσεις του στα περίφημα ελευθεροτεκτονικά βιβλία που είχε γράψει ο Άγγλος θεόσοφος συγγραφέας Λεντμπήτερ.

Αυτά ήσαν «τα αρχαία μυστήρια και ο Ελευθεροτεκτονισμός»  και «η κεκρυμμένη ζωή εν τω ελευθεροτεκτονισμώ»,  βιβλία που εκδόθηκαν  από τις Θεοσοφικές εκδόσεις και με που τόση αγάπη και μεράκι αναπαρήγε για δεκαετίες ο αείμνηστος μεγάλος Δάσκαλος του Μικτού Τεκτονισμού Νίκος Παναγόπουλος, που συνάντησα στα 1980, όταν πήγα από το μαγαζί του στην Ομόνοια, σταλμένος από τον αείμνηστο Ανθύπατο Μεγάλο Ταξιάρχη του 33 και επί πολλά χρόνια Πρόεδρο της Θεοσοφικής εταιρείας στην Ελλάδα Κωστή Μελισσαρόπουλο, πρώην Σεβάσμιο της Στοάς μου ΟΡΦΕΥΣ 69., για να προμηθευθώ εκείνα τα δύο μοναδικά βιβλία.
Ο Καρβούνης αγαπούσε ιδιαίτερα το έργο ενός άλλου Μεγάλου Ελευθεροτέκτονα και λογοτέχνη, του Κίπλιγκ, και είχε μεταφράσει με λογοτεχνική επιδεξιότητα αρκετά απ’ τα έργα του, όπως το πασίγνωστο ποίημά του «ΕΑΝ». 

Είχα τη μεγάλη τύχη να ακούσω πολλά γι΄ αυτόν από ένα σύντροφό του, το μακαρίτη Λευτέρη Βουτσά, επι πολλά χρόνια διευθυντή της «ΑΥΓΗΣ» που μου χάρισε και το μεταφρασμένο απ τον Καρβούνη, ποίημα του Κίπλινγκ, για το «Γύφτικο Καραβάνι» γραμμένο με το χέρι του.
Ο Καρβούνης στην διάρκεια της κατοχής εντάχθηκε στο ΕΑΜ και έγινε υπουργός στην κυβέρνηση του βουνού.
Πολλά χρόνια πριν αγωνιζόταν για την υποστήριξη και διάδοση των πολιτικών ιδεών του.
Είναι ο συγγραφέας του ύμνου του ΕΛΑΣ « Στ’άρματα…στ’ άρματα…»
Από πολλούς παλιούς αδελφούς μας, όπως ο πρώην Μ.Δ. Ορφέας Μάνος, ο ένδ. αδ. Θεοδόσης Τάσιος 33 και ο κραταιός αδ. Κωστής Μπάλλας 33, άκουσα την παρακάτω  ιστορία.
Προ του πολέμου και επί Μεταξά ο Καρβούνης περιόδευε την Βόρειο Ελλάδα διεξάγοντας, κατά τον πανίσχυρο υφυπουργό ασφαλείας Κ. Μανιαδάκη, «έντονον Κομμουνιστικήν προπαγάνδαν».
Ο Μανιαδάκης τηλεφώνησε στον αστυνομικό διευθυντή Ιωαννίνων που ήταν αδελφός  και του έδωσε την εντολή να συλλάβει τον Καρβούνη. Ο Αστυνόμος δεν ήθελε να συλλάβει τον Καρβούνη και μετέθεσε το βάρος στο Στρατιωτικό Διοικητή της περιοχής .
Ο στρατιωτικός διοικητής, συγγενής του Μπάλλα και Ελευθεροτέκτονας που γνώριζε την αδελφική ιδιότητα του Καρβούνη , θορυβήθηκε και απευθύνθηκε στο στρατιωτικό προιστάμενό του και μέραρχο της 8ης μεραρχίας Ηπείρου, μετέπειτα ήρωα του Αλβανικού Χαράλαμπο Κατσιμήτρο που ήταν επίσης Ελευθεροτέκτονας, ανάφέροντάς του το πρόβλημα.
Ο Κατσιμήτρος τηλεφώνησε αμέσως στο Μεταξά, που ακύρωσε την εντολή του Μανιαδάκη, πράγμα που λέγεται ότι έγινε και άλλες φορές που ο Καρβούνης είχε παρόμοια προβλήματα.
Θρυλείται μάλιστα ότι ο Μανιαδάκης προσπάθησε να συλλάβει τον Καρβούνη και μετά το θάνατο του Μεταξά, πλήν όμως δέχθηκε αμέσως τηλεφώνημα από τον Βασιλιά Γεώργιο τον Β΄ και απελευθέρωσε τον Καρβούνη.
Η στοά Ησίοδος είχε εξαιρετική εθνική και φιλανθρωπική δράση, αλλά και εκλεκτά μέλη.
Ακούστε μερικά ονόματα Τσόντος Βάρδας Γεώργιος Στρατηγός, Αρχηγός του Μακεδονικού Αγώνα, Λουκάς Ρούφος Κανακάρης Υπουργός, Λογοθετόπουλος Κων. Ιατρός, Καθηγητής Πανεπιστημίου, Πρωθυπουργός, Κυρίμης Γεώργιος Υπουργός,  
Κοτζιάς Κων. Δήμαρχος Αθηναίων, Υπουργός, Θεοτόκης Ιωάννης (Τζων) Πολιτικός, Πρωθυπουργός Ζαβιτσιάνος Κων. Διοικ. Εθν. Τραπ. Ελλ., Υπουργός, Πρόεδρος της Βουλής, Γενησαρλής Νικόλαος Στρατηγός, Βέρροιος Μιχαήλ Καθηγητής Πολυτεχνείου
Αξελός Ηρακλής Υποστράτηγος , Ανδρέας Πρίγκιψ Ελλάδος Γεώργιος Β' Βασιλεύς των Ελλήνων Μεταξάς Ιωάννης Στρατιωτικός, Πρωθυπουργός Χριστόφορος Πρίγκιψ Ελλάδος Χρύσανθος (Φιλιππίδης Χαρίλαος) Μητροπολίτης Τραπεζούντος, Αρχιεπ/πος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος
 
Πολλοί από τους διοικητές των μεγάλων σχηματισμών στο Έπος του 40 ήσαν Έλευθεροτέκτονες.
Έχουμε ήδη αναφέρει τον θρυλικό Χαράλαμπο Κατσιμήτρο και συνεχίζω στρατηγός Κοσμάς Γεώργιος,  μετέπειτα υπουργός και εμπνευστής και οργανωτής της ΕΟΚΑ και ο  στρατηγός Μπακόπουλος Κων/νος.
Ένας μεγάλος του Β παγκοσμίου πολέμου ήταν  υποστράτηγος  Ζήσιμος Παρτίδος, που νέος τότε διακρίθηκε σαν πράκτωρ των συμμαχικών δυνάμεων και συνεργάτης της Λέλας Καραγιάννη.
Για την εντυπωσιακή δράση του αδ. Ζ. Παρτίδου, έγραψαν πολλοί, μεταξύ των οποίων και ο αδ. Χρήστος Ζαλοκώστας στο βιβλίο του για τα χρόνια της κατοχής.
Μεταξύ των μεγάλων επιτυχιών του ήταν ο εντοπισμός του τόπου κατασκευής των πυραύλων V 1 & V2 που έδιναν μεγάλο οπλικό προβάδισμα στη Γερμανία.
Ελευθεροτέκτονας άνευ περιζώματος, μυήθηκε στη Στοά Αναγέννηση 17 της ΕΜΣΤΕ,  στα 1987 .

Αθήνα Οκτώβρης 2005

Σουφισμός

 

                               ΟΙ ΚΗΠΟΙ ΤΟΥ ΠΑΣΑ Ή ΣΟΥΦΙΚΑ ΣΤΗΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Σουφισμός

 

“…Κάποιος πήγε στην πόρτα του Αγαπημένου και χτύπησε.

Μια φωνή ρώτησε.

«Ποιός είναι;» Αυτός απάντησε «Εγώ είμαι.» Η φωνή είπε

«Δεν υπάρχει χώρος για Μένα και Σένα.» Η πόρτα ασφαλίστηκε.

Μετά από ένα χρονικό διάστημα μόνωσης και στερήσεων, επέστρεψε και ξαναχτύπησε. Μια φωνή από μέσα ρώτησε «Ποιός είναι;»

Ο άνθρωπος αποκρίθηκε «Είμαι Εσύ.» Τότε η πόρτα άνοιξε γι’ αυτόν…”

Του Σούφι Δασκάλου Jalaladdin Rumi.

 Ο όρος «Σουφισμός» προέρχεται από το «σουφ» που σημαίνει «μάλλινο» και αυτός που το φορά λέγεται "σούφι". Κατά μία άλλη εκδοχή, προέρχεται από την Ελληνική Λέξη «ΣΟΦΙΑ».

Πολλοί Σούφι Δάσκαλοι χρησιμοποίησαν ως εξωτερικό όχημα το θρήσκευμα του Ισλάμ. Αλλά αυτό δεν είναι πια μονοσήμαντο και αποκλειστικό, όπως και ο Καμπαλισμός δεν προϋποθέτει αναγκαίως τον Ιουδαϊσμό, ενώ αναπτύχτηκε ίσως περισσότερο από τους Χριστιανούς. Για κάποιους άλλους, μέσα από τη Σουφική παράδοση εκφράσθηκε ο ισλαμικός μυστικισμός, ενώ για άλλους ο Σουφισμός προϋπήρχε του Ισλάμ.

Αν ο ισλαμικός νόμος καθορίζει την συμπεριφορά του μουσουλμάνου και τα καθήκοντα και τις υποχρεώσεις του απέναντι στον Θεό και στην Κοινότητα των πιστών, ο Σουφισμός αναφέρεται σε εκείνες τις θεωρητικές-θεοσοφικές παραμέτρους και αντίστοιχες πρακτικές, που σχετίζονται με μια πιο άμεση, προσωπική σχέση με το Θεό.

Ο Σουφισμός έχει ένα διαφορετικό τρόπο σκέψης και δράσης, από το καθολικό και ορθόδοξο Ισλάμ, ο οποίος στηρίζεται στον Μυστικισμό σαν μέσο επίτευξης της ένωσης με τον Θεό, υιοθετώντας συγκεκριμένο τρόπο ενδυμασίας "σούφ" και ασκώντας ιδιαίτερες πρακτικές, όπως ο χορός, η μουσική, οι μαντικές τέχνες, η ποίηση, η πνευματική ακρόαση, ο διαλογισμός, το ντικρ ή ζικρ, το χιούμορ, οι παραβολές, τα γνωμικά, κλπ.

Ο Σουφισμός επηρεάστηκε από τις αρχαιότερες παραδόσεις και φιλοσοφίες της Ανατολής και της λεκάνης της Μεσογείου, όπως ο Νεοπλατωνισμός, ο Ιουδαϊσμός, ο Γνωστικισμός, ο Βουδισμός, ο Χριστιανισμός και ο Ισλαμισμός. Όλες αυτές οι διδασκαλίες επηρέασαν την διαμόρφωση της Σουφικής διδασκαλίας, αφού σύμφωνα με τους Σούφι «όλες οι Παραδόσεις οδηγούν στην μια και μόνη αλήθεια».

Ο Σουφισμός απαιτεί αυστηρή πειθαρχία και ο στόχος του μπορεί να επιτευχθεί μόνο αν ο Μυημένος του ριχτεί στο Πυρ της Θεϊκής Αγάπης.

Μεταξύ των Σούφικων Ταγμάτων, ορισμένα των οποίων αναπτύχθηκαν και στην Ευρώπη και στην Αμερική ανεξαρτήτως θρησκεύματος, αναφέρονται:

1.       Οι Μελαμήδες (Τάγμα των Μελαμί).

2.       Οι Καλεντερήδες (Τάγμα των Καλεντέρ).

3.       Οι Μπεκτασήδες (Τάγμα των Μπεκτασί).

4.       Οι Χαλβετήδες (Τάγμα των Χαλβετί).

5.       Το Τάγμα των Καδιρήδων.

6.       Το Τάγμα των Ριφαΐ (Ρουφαΐ).

7.       Το Τάγμα των Μπενί Αδάμ.

8.       Τάγμα των Νακσμπεντήδων.

9.       Τάγμα των Χαληντιέ.

10.     Οι Μεβλεβήδες (Τάγμα των Μεβλεβί), ή τάγμα των Στροβολιζόμενων Δερβίσηδων, όπως είναι ευρύτερα γνωστό.

 ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ του Jalaladdin Rumi:

“Πόσους ανθρώπους είδα χωρίς να έχουν πάνω τους ένα κομμάτι ρούχο. Πόσα ρούχα είδα χωρίς να υπάρχουν μέσα τους άνθρωποι!”,

“Το ότι το τριαντάφυλλο έχει αγκάθια, είναι που το έχει κάνει να μυρίζει όμορφα!”,

“Αν δεν θέλεις να ζημιωθείς απ’ τους ανθρώπους, τότε να μη μιλάς άσχημα, να μη διδάσκεις πράγματα άσχημα και να μη φέρεσαι άσχημα.”,

“Μη πουλάς καθρέφτες στην αγορά των τυφλών, μην απαγγέλλεις ποιήματα στην αγορά των κουφών.”,

“Μόνο δάκρια μπορούν να καθαρίσουν την εσωτερική μας βρομιά, όχι το νερό.”,

“Θες να πηδήξεις πάνω στα κοφτερά σπαθιά. Μη φεύγεις ποτέ χωρίς να πάρεις μαζί σου την πανοπλία της μετάνοιας.”,

“Αν δεν κλάψουν τα σύννεφα, πώς θα γελάσουν τα λιβάδια;”,

“Αυτός που από ένα αγκάθι καλλιεργεί ένα τριαντάφυλλο, μετατρέπει τον χειμώνα σε άνοιξη!”,

“Τι είναι το χρυσάφι; Τι είναι η ψυχή; Τι είναι τα μαργαριτάρια αν δεν θυσιάζονται για το χατίρι μιας αγάπης και για μια γλυκιά καρδιά;”,

“Ότι είναι μέσα στη στάμνα, το ίδιο ρίχνει απ’ έξω!”,

“Όποιος έχει μια ομορφιά, να ξέρει ότι είναι δανεική!”,

“Μπορεί να φτάσεις στο πιο υψηλό σημείο, αλλά ο φόβος να μη το χάσεις, θα σε σκοτώσει!”,

“Η μετάνοια είναι ένα άλογο το οποίο πηδάει απ’ το χαμηλότερο μέρος της γης στον ουρανό, μέσα σε μία στιγμή!”,

“Τι είναι η δικαιοσύνη; Να βάζεις κάτι στο σωστό μέρος! Τι είναι η αδικία; Να παίρνεις κάτι από εκεί που πρέπει και να το βάζεις κάπου αλλού!”,

“Το να επισκέπτεσαι τους φίλους χωρίς ένα δώρο, είναι σαν να πηγαίνεις στον μύλο χωρίς σιτάρι!”,

“Αν έχεις μυαλό και καρδιά, κάνε φίλους και λύσε τις υποθέσεις σου με διάλογο!”,

“Αυτός που ψάχνει να βρει έναν φίλο χωρίς ελαττώματα, τότε θα μείνει χωρίς φίλους!”,

“Αν κάποιος λέει έναν όμορφο λόγο, είναι επειδή κάποιος τον ακούει και τον καταλαβαίνει!”,

“Αν θέλεις να καταλάβεις ποιος είναι κάποιος, δες τους φίλους του!”,

“Κάποιος που η καρδιά του και ο λόγος του δεν είναι ένα, τότε ακόμα και αν γνωρίζει και μιλάει εκατό γλώσσες, θεωρείται ότι δεν έχει γλώσσα!”,

“Χωρίς ενδοιασμό ο λύκος θέλει να φάει το πρόβατο. Το ανόητο είναι ότι μερικές φορές το πρόβατο ερωτεύεται τον λύκο!”,

“Η ντουά (επίκληση) και η ιμπάντα (λατρεία) είναι για να είσαι με τον Θεό. Όποιος είναι με τον Θεό, και αυτή η ζωή και ο θάνατος του είναι ευχάριστα!”,

“Όλο τον κόσμο έψαξα αλλά απέτυχα να βρω κάτι καλύτερο από τον καλό χαρακτήρα!”.

 

ΤΥΠΙΚΟΝ ΤΟΥ 14ου ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΥ ΒΑΘΜΟΥ

 

 

 

 

ΤΥΠΙΚΟΝ ΤΟΥ ΔΕΚΑΤΟΥ ΤΕΤΑΡΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ

"ΜΕΓΑΣ ΕΚΛΕΚΤΟΣ, ΤΕΛΕΙΟΣ ΚΑΙ ΥΠΕΡΤΑΤΟΣ ΤΕΚΤΩΝ"

 

ΕΝΑΡΞΙΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ                    

(Ευθύς μετά το κλείσιμο των εργασιών του 13ου βαθμού, ο Μεγ.: Διδ.: κρούει άπαξ και λέγει)

Μεγ.'. Διδ.'.

Αδ.'. Α' Επιθεωρητά οφείλατε εις τους αδ.:. των Κοιλ: ότι μέλλω ν' ανοίξω τας εργασίας της Στ.'. Τελ.' ΚΑΡΑΝΟΣ υπ' αριθ 01 εις 14ον βαθμό, του Μεγάλου Εκλεκτού, Τελείου και Υπέρτατου Τέκτονος.

 (Ο A' Eniθ.', επαναλαμβάνει την αγγελία)        

Μεγ.'. Διδ.

Αδ.'. Α' Επιθ.'., προκειμένου ν' ανοίξω τας ερχασίας εις τον βαθμόν Τελείου και Εκλεκτού Τέκτονος, εις τι δέον να επιστήσατε κατά πρώτον την προσοχήν σας;

Α' Επιθ.·.

Να βεβαιωθώμεν ότι δεν υπάρχουσι κατάσκοποι.

Μεχ.'. Διδ.'.

Βεβαιωθείτε αδ.'. μου.

Α' Επιθ.'.

Εξ.'. αδ.'. Β' Επιθ.'. διατάξατε να στεγασθεί η Αψίς.

B' Eπιθ.'.

Αδ.'. Αρχηγέ ίων Φρουρών, βεβαιωθήτε εάν είμεθα εστεγασμένοι.

Αρχηγ.: Φρουρ.'.

Η αψίς είναι εστεγασμένη αδ.'. Β΄ Επιθ.'.

B' Eπιθ.'.

Εξ.'. αδ.'. Α Επιθ.'. είμεθα εστεγασμένοι.

 B' Eπιθ.'.

Tρις Κρατ.'. Μεγ.:. Διδ.'. είμεθα εστεγασμένοι και ουδείς δύναται να μας ενόχληση.

Μεγ.'. Διδ.'.

Εφ'όσον είμεθα εξωτερικώς εστεγασμένοι, τι απομένει ημίν να πράξωμεν, Εξ.’. αδ.'. Β' Επιθ.;

B' Eπιθ.'.

Να βεβαιωθώμεν, εάν και εσωτερικώς είναι εστεγασμένη η Μυστική Αψίς.

Μεχ.'. Διδ.'.

Eξ.', αδδ.'. Α' και Β' Επιθεωρηταί, διατρέξατε τας Κοιλ.:. και ζητήσατε παρά των παρόντων την εισιτήριον λέξιν. Αδδ.'. μου, όρθιοι και εν τάξει!

( Οι δύο Επιθ.'. εκτελούσι την διαταχήν του Μεγ.'. Διδ.'.)

(Εζήτησα τον δολοφόνο εις το Άνδρον)

Β' Επιθ.                           

( Κρούων άπαξ την σφύραν)

Εξ.', αδ.'. Α' Επιθ.'., οι αδδ.'. της Κοιλ.'. μου, εισίν πάντες Μεγάλοι Εκλεκτοί Τέλειοι και Υπέρτατοι Τέκτ.'. 14^ου βαθμού.

A' Eπιθ.'.

(Κρούωv άπαξ την σφύραν)

Tρις Κρατ.'. Mεγ,', Διδ.'., οι αδδ.'. αμφοτέρων των Κοιλάδων εισίν πάντες Μεγάλοι, Εκλεκτοί, Τέλειοι και Υπέρτατοι Τεκτ.'.

Μεγ.: Διδ.:

Κατά ποιαν ώραν άρχονται αι ερασίαι  ημών, αδ.'. Α' Επιθ..;

Α' Επιθ.'.

Όταν ο ήλιος ευρίσκεται εις το Ζενίθ.

Μεγ.'. Διδ.'.

Τις η ώρα;

Α' Επιθ.

Μεσημβρία ακριβώς.

Mεγ. Διδ.'.

Αφ'ού αυτή είναι η ώρα καθ' ήν οι Μεγάλοι Εκλεκτοί, Τέλειοι και Υπέρτατοι Τέκτονες άρχονται των εργασιών αυτών, αδδ.'. Επιθεωρηταί αγγείλατε ότι άρχονται αι εργασίαι εις τον 14ον βαθμόν.

(Οι Επιθ.¹. επαναλαμβάνουσι την αγγελίαν)

Μεγ·'. Διδ.'.

(Κρούει)

000 00000 0000000 000000000

(Οι δύο Επιθ.'. επαναλαμβάνουσιν την κρούσιν)

 

Μεγ.'. Διδ.

Αδδ.'. μου, όρθιοι και εν τάξει!

Εις Δ.'. Τ. Μ.: A.: Τ:. Σ.:  εν ονόματι και υπό την αιγίδα τού Υπ.'. Συμβ.'. του Τεκτ. Τάγμ.', και της Μεγάλης Συνόδου της Μεγ.'. Στ.' της Ελλάδος και δυνάμει των εξουσιών δι' ων  περιβέβλημαι, ανοίγω τας ερχασίας της Στ.'. Τελ.' ΚΑΡΑΝΟΣ υπ' αρ.' 01 εν Κοιλ.: ΠΕΛΛΑΣ και Αν: ΕΔΕΣΣΗΣ   εις 14ον βαθμό του Μεγάλου Εκλεκτού, Τελείου και Υπερτάτου Τέκτονος.

Μετ' εμού αδδ.'. μου δια του σημείου και της χειροκρουσίας.

000 00000 0000000 000000000

Η αρετή ενώνει ότι ο θάνατος δεν δύναται να χωρίσει!

Μεγ.'. Διδ.'.

Αδ.. Τελ.'. προπαρακευάσατε τους υποψηφίους  δια τον 14ον βαθμό.

(εν τω μεταξύ)

Mεγ.. Διδ.

Αδδ.'. μου, σκοπός των εργασιών μας είναι η επίσημος απονομή εις τον αδ.'. Χ. X.'., νεωστί μυηθέντα εις τον 13ον βαθμό, του βαθμού του Μεγάλου εκλεκτού, Τελείου και Υπέρτατου Τέκτονος, η Μεγάλου Εκλεκτού της Ιεράς Αψίδος, 14ου βαθμού του Αρχ.'. και Αποδ.'. Σκωτ.'. Τύπου.

( 0 αδ.'. Τελ.'. υποδεικνύει εις τον υποψήφιο να κρούσει την θύραν του Ναού εις βαθμόν του Ιππότου της Βασιλικής Αψίδος). 00 000

Μεγ.'. Διδ.

Τις ο κρούων;

Α' Επιθ.'.

Εξ. αδ.'. Αρχηγέ των Φρουρών ελέγξατε τις ο κρούων.
Αρχ.'. Φρουρών

Ο Εξ. αδ.'. Τελ. συνοδεύει Ιππότη της Βασιλικής Αψίδος όστις  επιθυμεί να ανέλθει εις τόν 14ον βαθμό.

Α' Επιθ.

Ο Εξ. αδ.'. Τελ. συνοδεύει Ιππότη της Βασιλικής Αψίδος όστις επιθυμεί να αυξηθεί εις τον 14ον βαθμό.

Μεγ·'. Διδ.

Επιτρέψατε εις αυτούς την είσοδο.

(Ο Τελ.'. οδηχεί τον υποψήφιο μεταξύ των δύο Στηλών).

Μεγ.. Διδ.

Εξ. αδ.'. Τελ.'., ας καθίσει ο Ιππότης της Βασιλικής Αψίδος.

Μεχ,. Διδ.'.

Ο βαθμός ούτος, ως και ο 9os, 10os, 11os και 12os καθώς και οι λοιποί έωs και του 17ου συμπεριλαμβανομένου αποτελούν μίαν ενότηταν και συμπληρούν τον 13ον βαθμόν.
Η ίδρυσις αυτού ανάγεται εις ιστορικά γεγονότα και θεωρείται Σκωτικής καταγωγής καθ' όσον ιδρύθηκε υπό του Ιακώβου VI βασίλεως της Σκωτίας.

Συμφώνως της παραδόσεως, ευθύς ως επερατώθησαν αι εργασίαι του Ναού του Μεγ.'. Αρχ.'. του Σύμπ., οι Τέκτονες, οίτινες είχον εργασθή, διεσπάρησαν εις τας πλησίον χώρας  διακηρύττοντες τας διδασκαλίας του Τάγματος υπό την διεύθυνσιν των Μεγάλων Εκλεκτών
Ιπποτών. Έκαστος αδ.'. Ιππότης έφερε δακτύλιον πέριξ του οποίου ήσαν κεχαραγμέναι αι λέξεις:

Η αρετή ήνωσεν ό,τι ο θάνατος δεν δύναται να χωρίση.

Ο 14ος βαθμός συμβολίζει το αναπαλλοτρίωτον δικαίωμα της απολύτου ελευθερίας.

Το δώρον τούτο κτάται ο άνθρωπος, όταν κατορθώσει να εύρη την κλείδα, ήτις θ' ανοίξει αυτώ την θύρα της γνώσεως.

Συναινείς αδ.. μου να ομώσης τον όρκο του βαθμού τούτου;

Υποψήφιος

Μάλιστα.

Μεγ:. Διδ.'.

Αδδ.'. Τελ.'. και Δοκ..: οδηγήσατε τον υποψήφιον όπως ομόση τον επίσημον όρκον του βαθμού.

(Ο Τελ.'. και ο Δοκ.'. οδηγούσι τον υποψήφιον εις το μέσον του Ναού. Ο Δοκ.'. εχχειρίζει αυτώ ποτήριον πλήρες οίνου εις την αριστεράν χείραν).

Μεγ.'. Διδ.¹.

Αδδ.: μου, όρθιοι και εν τάξει!

 

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΙΣ

Μεγ.'. Διδ.'.

Εντός της Ιεράς ταύτης Αψίδος, μάρτυρος των πρώτων προσπαθειών των Τεκτόνων όπως γνωρίσωσι το αληθές όνομα του Αρχικού Αιτίου, ηνωμένοι δια της αρετής, ορκιζόμεθα πάντες, από του πρώτου μέχρι του τελευταίου επί του ιερού τούτου ποτηριού, όπως ώμεν αείποτε ηνωμένοι δια του δεσμού της Αδελφότητος, και όπως υπερασπίζωμεν και υποστηρίζωμεν αλλήλους εναντίον πάντων των ανθισταμένων εις την αναγνώρισιν των δικαιωμάτων και καθηκόντων του ανθρώπου.

Υπόσχομαι να επισκέπτωμαι τους αδδ.'. μου εν ταις ασθενείαις αυτών, να βοηθώ αυτούς εις τας ανάγκας των και να ανακουφίζω αυτούς δι' όλων των μέσων εις τας ατυχίας αυτών.

Υπόσχομαι να μη επιτρέψω ουδέποτε την εισδοχήν αδ.:, όστις εκ των αρετών του, εκ των ηθών του και εκ της αναπτύξεως του, δεν ήθελε φανεί άξιος να εισέλθει εις Στοά Τελειοποιήσεως.

Υπισχνούμαι τέλος να τηρώ τα μυστικά του βαθμού τούτου, να μη επιχειρήσω ποτέ την ίδρυσιν ατάκτων εργ.'. και ν'ακολουθώ τας διατάξεις του Υπ.'. Συμβ.: του 33ου και
τελευταίου Βαθμού, του Τεκτ.:. Τάγμ.'. και της Μεγάλης Συνόδου της  Μεγ.'.Στ.;, της
Ελλάδος, μόνων νομοθετών και διευθετών των ανωτέρω βαθμών από του 4ου έως του 33ου, εν Ελλάδι, ως και του ειδικού Κανονισμού του Εργαστηρίου τούτου.

Έστωσαν μάρτυρες των όρκων μου και της ειλικρινείας μου πάντες οι παρόντες εν τω Ναώ τούτω Μεγάλοι Εκλεκτοί, Τέλειοι και Υπέρτατοι Τέκτονες.

(πίνει ο υποψήφιος )

Εξ.'. αδ.:. Γραμ.:. λάβετε σημείωσιν της υποσχέσεως ταύτης.

ΚΑΘΙΕΡΩΣΙΣ

 Μεγ.'. Διδ.

Eις Δ.'. Τ.'.Μ.'.Α.'.Τ.'. Σ:. εν ονόματι και υπό την αιγίδα ίου Υπάτου Συμβ.. του Τεκτ.'. Τάγμ.:
και της Μεγάλης Συνόδου της Μεγ.'.Στ.', της Ελλάδος, δυνάμει των εξουσιών δι'ών περιβέβλημαι, σε καθιερώ, σε ονομάζω και σε ανακηρύττω Μέγαν Εκλεκτόν, Υπέρτατον και Τέλειον Τέκτονα και προσκαλώ πάντας, όπως σε αναγνωρίζωσι του λοιπού ως Μέγαν Εκλεκτόν της Ιεράς Αψίδος, 14ου βαθμού του Αρχ.:. και Αποδεδεγμένου Σκωτ.'. Τύπου.

Καλώ δε πάντας τους αδδ.:. να φέρωσι την χαρμόσυνον χειροκρουσίαν του βαθμού επί τη προαγωγή σου ταύτη.

Μετ' εμού αδδ.'. μου δια του σημείου και της χειροκρουσίας.

Πρόσελθε αδ.: μου να σου δώσω τόν αδ.: ασπασμόν.

Αδδ.: αναλάβατε τας θέσεις σας.

Νύν θα σοι ανακοινώσω τον επίσημον Κεραμιστήν του βαθμού σου, όπως δύνησαι να αναχνωρίζησαι υπό των αδδ.'. σου.

Μεγ.'. Διδ.'. 

Εξ.', αδ.'. Τελ.'. ας καθίσει ο νεόφυτος.

Μεγ.'. Διδ.:

Εξ.', αδ.'. Ρητ.'. έχετε τον λόγον.

Μεγ.'. Διδ.:

(Κρούων άπαξ)

Αδδ.'. μου η ημερησία διάταξις έλαβε τέλος.

Εξ.: αδ.'. Α΄ Επιθ.'. ερωτήσατε τους κοσμούντας τας Κοιλ.: εάν έχουν να προτείνουν τι υπέρ του Ταγμ.:. εν γένει ή ταύτης της Στ.:. Τελ.: ιδιαιτέρως .

( Οι Επιθ.'. επαναλαμβάνουν την ερώτησιν του Μεγ.'. Διδ.'.)

Μεγ·'. Διδ.:

Aς περιαχθή ο Σάκκος των Προτάσεων και ο Κορμός της Αγαθοεργίας. 

(Περιέρχονται ο Σάκκος των Προτάσεων και ο Κορμόs της Αγαθοεργίας κατά τα γνωστά).

ΚΛΕΙΣΙΜΟΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

Μεχ.'· Διδ.:.

Αδ.: A' Επιθ.:., είσθε Μέγας Εκλεκτός Υπέρτατος και Τέλειος Τέκτων;

Α. Επιθ.'.

Γινώσκω την τέχνην του διορθώνειν το επιλήψιμoν.

Μεγ.'. Διδ.'.

Τι χρειάζεται πρός τούτο;

Α' Επιθ.'.

Σταθερότης χαρακτήρος  και διαύγεια πνεύματος.

Μεγ.'. Διδ.'.

Κατά ποιαν ώραν καταπαύουσιν αι εργασίαι ημών;

Α' Επιθ.'.

Το μεσονύκτιον.

Μεγ.'. Διδ.¹.

Διατί το μεσονύκτιον;

Α' Επιθ.'.

Διότι μετά την εργασίαν δέον να αναπαυώμεθα.

Μεγ·'. Διδ.:.

Ποιον αίτιον έφερε ημάς ενταύθα αδ.'. Β' Επιθ.'.;

Β' Επιθ.:

Η επιθυμία του εξασκείν έργα δικαιοσύνης και αρετής.

Μεγ.: Διδ.:

Τις η ώρα αδ.'. Β' Επιθ.'.;

Β' Επιθ.:

Μεσονύκτιον ακριβώς.

Μεχ.'. Διδ.'.

Αφού η ώρα της αναπαύσεως εσήμανε, αδδ.¹. Α' και Β' Επιθ.'., προσκαλέσατε τους παρόντας αδδ.'., όπως με βοηθήσωσι να κλείσω τας εργασίας της Στ.¹. Τελ.'. εις 14^ον βαθμόν.

(Οι Επιθ.'. επαναλαμβάνουν την πρόσκληση του Mεγ.'. Διδ.'.)

Μεγ.'. Διδ.

Αδδ.: μου, όρθιοι και εν τάξει!

(Κρούει την κρούσιν του βαθμού και οι Επιθ.¹. επαναλαμβάνουν)

Eις Δ.¹. Τ.Μ.Α.Τ.Σ. εν ονόματι του Υπ.: Συμβ.: του Τεκτ.: Τάγμ.: και της Mεγάλης
Συνόδου της Μεγ.:Στ.; της Ελλάδος, δυνάμει των εξουσιών δ' ών περιβέβλημαι, κλείω τας ερχασίας της Στ.: Τελ.' ΚΑΡΑΝΟΣ    υπ' αριθ 01      εν Κοιλ ΠΕΛΛΑΣ και Αν ΕΔΕΣΣΗΣ εις 14ον βαθμόν του Μεγάλου Εκλεκτού, Τελείου και Υπέρτατου Τέκτονος.

Μετ' εμού αδδ. μου δια του σημείου και της χειροκρουσίας!

Υπόσχεσθε να τηρήσετε απόλυτον σιωπήν επί των μυστηρίων και εργασιών της Ιεράς Αψίδος;

 Πάντες

Υποσχόμεθα.

Mεγ.'. Διδ.'.

Απέλθωμεν εν ειρήνη και εχεμύθεια.

 

 

To κίνημα των Ροδοσταύρων

 

To κίνημα των Ροδοσταύρων

 

«Άνθος του Σταυρού, αγνή μήτρα που ανθίζει και καλύπτει κάθε άλλη επάνθιση.
Ιερό Ρόδο, Μαρία»
Από τη λιτανεία του Loreto

 

    Ο Ροδοσταυρισμός είναι ιδιότητα και κατάκτηση. Η Ροδοσταυρική φιλοσοφία αναφέρεται στον Ανώτερο εαυτό. Η συνειδητότητα του Ανθρώπου στην οποία εστιάζεται, ζει στον Θείο κόσμο. Ροδόσταυρος είναι ο Άνθρωπος εκείνος στου οποίου την καρδιά ανατέλλει ο Λόγος!

Ο Λόγος του Θεού είναι η έκφρασή Του, όπως ο Λόγος μας είναι η έκφρασή μας.

Ο Λόγος του ανθρώπου είναι η ιδιότητα που τον κάνει να ξεχωρίζει από τα ζώα, και η σημαντικότερη απόδειξη ότι είναι ον πνευματικό. Ορθός Λόγος είναι ο Λόγος που συντονίζεται με τον Θείο Λόγο, δηλαδή την έκφραση του Θεού.

Από την δεκαετία του 1920 ήδη, η επίσημη επιστήμη είχε υποψιασθεί ότι υπάρχουν πολύ περισσότερα πράγματα από όσα βλέπει το ανθρώπινο μάτι, αντιλαμβάνονται οι 5 αισθήσεις μας και από όσα μετρώνται στο εργαστήριο του επιστήμονα. Η επιθυμία για “λειτουργική” Γνώση της φυσικής δημιουργίας οδήγησε στην δημιουργία ενός κινήματος που είχε ξεκινήσει μεν κατά την Αρχαιότητα, έλαβε όμως πιο διακριτή μορφή με την μελέτη ενός κόσμου που συνδυάζει το πνεύμα με την ύλη. Ο Γιόχαν Βαλεντίν Αντρέ (1568-1614) ο Τομπίας Χες κι ο Κρίστοφ Μπεσόλντ (1577-1649) πιστεύοντας ότι είχε χαθεί η λίθος του ιδανικού πολιτισμού ξεκίνησαν για να την βρούν….

Με την «πτώση» του ανθρώπου, η Σοφία, μέσω του Νώε και των Πατριαρχών, πέρασε στον Ζωροάστρη, τους Χαλδαίους, τους Πέρσες και τους Αιγυπτίους και έφτασε μέχρι την Εβραϊκή Καμπαλά. Ο Χριστός με την έλευση της νέας εποχής Του, την εποχή της Αγάπης, πέρασε αυτή τη Γνώση στους Αποστόλους και στη σύγχρονη εποχή σε λίγους μεταξύ των οποίων ο Κορνήλιος Αγρίππας, ο Ιωάννης Ρώυχλιν, ο Μαρτσίλιο Φιτσίνο, ο Πίκο ντε λα Μιράντολα, ο Αιγίδιος Γκούντμαν κ.α., ενώ αργότερα οι Ροδόσταυροι έγιναν θεματοφύλακες αυτής της Παράδοσης.

Η Αρχαία Γνώση, τα Αρχαία Μυστήρια της Αιγύπτου, της Ελλάδας, τα Χαλδαϊκά και όλα τα Μυστήρια της Αρχαιότητας, ο Ερμητισμός, τα Ιερατικά Κολέγια των Αιγυπτίων, το Τάγμα των Αδελφών της Ανατολής, η Αλεξανδρινή Γνώση, οι γιοί της Χήρας (3^ος αιώνας μ.Χ.). των οποίων εξέλιξη υπήρξαν αργότερα οι «Καθαροί» ή «Γνωστικοί», οι Αλβηγινοί, οι Συντεχνίες χάρτου, οι Ιππότες Ναΐτες, τα Βυζαντινά Σώματεία (4^ος αιώνας μ.Χ.), οι Οπαδοί του Κάρολου του Μεγάλου, το Τάγμα του Σκολύμου της Σκωτίας (Εδιμβρούργο 1314), οι Τροβαδούροι ή Βάρδοι (11^ος, 14^ος αιώνας μ.Χ., Νότια Γαλλία, Ιταλία, Βόρεια Ισπανία) οι Οπαδοί του Ταλιέζιν (Ουαλία, 16^ος αιώνας μ.Χ.), ο Κύκλος του Αρθούρου και των Ιπποτών της Στρογγυλής τραπέζης, οι Παυλικανοί, οι οπαδοί των έργων του Dante Allighieri, οι θιασώτες του θρύλου του Αγίου Δισκοπότηρου, το Τάγμα της Περικνημίδας, ο Ιλλουμινισμός (ο Εσωτερικός και Πνευματικός και όχι η κοινωνική οργάνωση), οι Αλχημιστές, ήσαν με τον έναν ή άλλο τρόπο Ροδοσταυρικές εκφράσεις που αργότερα βρήκαν την σύγχρονη έκφρασή τους στον Παραδοσιακό Τεκτονισμό και τον Μαρτινισμό.

Η ανθρωπότητα ήδη είχε μπεί στη διαδικασία αναζήτησης της πνευματικής της πορείας από τα πανάρχαια χρόνια, μέσα από τις κινήσεις που προαναφέρθηκαν.

Ροδόσταυροι εμφανίζονται, ήδη, από την εποχή των Αποστόλων του Χριστού.

Αποστολή τους ήταν να ενώσουν την Αρχαία Αιγυπτιακή-Ιουδαϊκή Μύηση του Ρόδου, διατηρημένη ήδη από τους Εσσαίους, με την Μύηση του Σταυρού, που ενσωμάτωσε την Διδασκαλία του Ιησού. Η Μυητική Παράδοση αναβαπτίσθηκε έτσι, μεταδιδόμενη στους πανάρχαιους πολιτισμούς των παραλίων της Μεσογείου.  Οι Μυήσεις των Ορφικών, Πυθαγορείων, των Δρυίδων, Ζωροαστρών, έως και την Ινδία βρήκαν την έκφρασή τους στο σύγχρονο κίνημα των Ροδοσταύρων. Ήδη από τον 10^ο αιώνα είχαν παρουσιασθεί Τάγματα με Ροδοσταυρικό τίτλο. Το 1577 ιδρύθηκε η “Εταιρία των Αχωρίστων” (Orden der Unzertrennlichen) η οποία ενδεχομένως να υπήρξε ένα υπόδειγμα για την Ροδοσταυρική Αδελφότητα.

Ο Γνωστικισμός βρήκε την καταλληλότερη έκφρασή του μέσα από τον Ροδοσταυρισμό.

Όλα σχεδόν τα σύγχρονα Γνωστικά κινήματα εμπεριέχουν την Ροδοσταυρική θεωρία και πράξη στις πρακτικές τους ενσωματώνοντας στον τίτλο τους την ένδειξη R+C.

Ο Ροδοσταυρισμός έγινε ένα κίνημα που εξακολούθησε την προϋπάρχουσα τάση για γενική μεταρρύθμιση του κόσμου και έδωσε νέα πνευματική ώθηση στη σκέψη της ανθρωπότητας. Ειδικά μάλιστα τον κόσμο της εποχής εκείνης, όπου οι θρησκευτικές διαμάχες διαδεχόντουσαν η μία την άλλη, η Εκκλησία είχε διεκδικήσει και κερδίσει πολιτική εξουσία, η φεουδαρχική αντίληψη καταπίεζε και ο άνθρωπος βρισκόταν στο επίκεντρο δύσκολων καταστάσεων από τη μία, αλλά με την εσώτερη ελπίδα ότι κάτι θα αλλάξει.

Οι φωτισμένοι της εποχής εκείνης μιλούσαν ήδη για την έλευση μίας Νέας Εποχής.

Ουσιαστικά, μιλάμε για μία καθαρή και αγνή μορφή Ιλλουμινισμού, με την ετυμολογική έννοια του όρου που σημαίνει «Φώτιση».

Η «Fama Fraternitatis» το 1^ο Ροδοσταυρικό κείμενο, ανέφερε επί λέξει: «ο κόσμος θα αφυπνισθεί από τον βαθύ του ύπνο και με ανοικτή καρδιά, ασκεπής και ανυπόδητος, θα προϋπαντήσει με χαρά τον ανατέλλοντα Ήλιο»

Στο Βυζάντιο έχουμε αναφορές για Ροδοσταυρική παρουσία και μυητική δραστηριότητα, κατά την εποχή του Μεγάλου Κωνσταντίνου και νωρίτερα.

Το Τάγμα των «Αδελφών της Ανατολής» υπήρξε μυητικό Τάγμα που συστάθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1090 υπό την αιγίδα του Αυτοκράτορα Αλεξίου Κομνηνού.

Από το Τάγμα αυτό προήλθε μία μυστική και μυστικιστική Αδελφότητα, το Τάγμα των «Αγνώστων Φιλοσόφων». Στο Τάγμα αυτό είχαν προηγηθεί ο Ερρίκος Κούνρατ, ο Ερρίκος Σήθων ο κοσμοπολίτης, ο Σεντιβόγκιους, ο δούκας Σαξώνιος Κομνηνός και ο Ιάκωβος Μπαίμε.

Σε αυτήν την Αδελφότητα, μυήθηκε ο Louis Claude de Saint Martin.  

Τάγματα που έφεραν τον τίτλο του Rose+Croix, εμφανίσθηκαν κατά τον 14ο αιώνα, ως κληρονόμοι Κολεγίων Πυθαγορείων, Αιγυπτίων, Ινδουϊστών, Ευμολπιδών της Ελευσίνας, Βραχμάνων, Μάγων της Περσίας, Γυμνοσοφιστών της Αιθιοπίας και Αράβων.

Στην Φλωρεντία κατά τον 17ο αιώνα υπήρξε ένα «Τάγμα των Μάγων», αποσχισμένο τους Αδελφούς R+C κατά τον 15ο αιώνα.

Σύμφωνα με τον Jean-Pierre Giudicelli de Cressac Bachelerie, Γάλλοι Ναΐτες που κατέφυγαν διωκόμενοι στην Αγγλία, όταν επέστρεψαν μέσω της νήσου Mull, ίδρυσαν στις 3 Δεκεμβρίου 1316 το Τάγμα των «Πρεσβυτέρων Αδελφών του Rose+Croix» ή «FAR+C».

Το μυστικό κίνημα των Ροδοσταύρων έκανε σιγά σιγά την εμφάνισή του με 3 μανιφέστα, ενώ το έπος «Parsifal» (13ος αιών) έδωσε μία πρώτη εικόνα των Ροδοσταυρικών μανιφέστων που θα κυκλοφορούσαν 4 αιώνες αργότερα.

Το 1614 περίπου κυκλοφόρησε το μανιφέστο «Fama Fraternitatis», μιας άγνωστης μέχρι τότε Αδελφότητας του Ρόδου και του Σταυρού. Λίγο αργότερα ακολούθησε το «Confessio Fraternitatis R+C» ή «Ομολογία της Αδελφότητας των Ροδοσταύρων».

Το 1616 έκανε την εμφάνισή του άλλο ένα βιβλίο ανώνυμου συγγραφέα με τίτλο «Οι Χυμικοί Γάμοι του Κρίστιαν Ροζενκρόϋτς».

Θεωρήθηκε ότι ανήκε στον Βαλεντίν Αντρέα ο οποίος βάσισε το έργο του στον γάμο του Φρειδερίκου του Ε’ Πρίγκηπα τη Ρηνανίας με την Ελισάβετ Στιούαρτ κόρη του Ιάκωβου του Α’ της Αγγλίας.

Η «Fama Fraternitatis» είχε την αξίωση να αποκαλύψει την ύπαρξη μιας Αδελφότητας η οποία είχε ιδρυθεί από τον Κρίστιαν Ροζενκρόϋτς ο οποίος είχε ζήσει τον 14^ο και 15^ο αιώνα και είχε αποκτήσει σοφία από τα ταξίδια του στην Ανατολή. Η πολύχρονη μυθική του παρουσία στο υλικό πεδίο ήταν σαφής υπαινιγμός στην Αλχημική διδασκαλία με τη θεωρία του ελιξηρίου της ζωής, καθώς και στην ικανότητα θεραπείας. Η «Confessio Fraternitatis R+C» ή «Ομολογία της Αδελφότητας των Ροδοσταύρων» επανέλαβε το μήνυμα της Fama με μεγαλύτερη επιμονή, τονίζοντας την υπόσχεση μεταρρύθμισης του κόσμου, καυχώμενη για τη γνώση που κατείχε. Στο έργο «Ο Χυμικός Γάμος του Κρίστιαν Ροζενκρόϋτς» ο ίδιος ο Ροζενκρόϋτς περιγράφει τις εμπειρίες του από ένα γάμο ενός Βασιλιά και μιας Βασίλισσας. Ο γάμος εξελίσσεται σε σημαντική αλληγορική και συμβολική ιστορία αφού οι προσκεκλημένοι εξετάζονται για την αξία τους, μερικοί δε σκοτώνονται και ανασταίνονται με την βοήθεια μιας Αλχημικής διαδικασίας.

Το 1660 έχουμε την ίδρυση μιας εταιρίας με τίτλο «Αόρατο Κολέγιο των Ροδοσταύρων», το οποίο πήρε επίσημη μορφή και αποτέλεσε τον πρόδρομο της σημερινής Βασιλικής Εταιρίας του Λονδίνου.

Ο άνθρωπος ο οποίος έβαλε την Αλχημική σφραγίδα στον Ροδοσταυρισμό είναι ο Μιχαήλ Μάγιερ, Αλχημιστής και ιατρός από την εποχή του Παράκελσου.

Υπήρχε η φήμη ότι οι Ροδόσταυροι κατείχαν το Αλχημικό μυστικό της παρασκευής χρυσού. Πιθανόν ναι, όμως ο μετασχηματισμός σε χρυσό, στον Εσωτερισμό δεν αφορούσε ποτέ απλά την ύλη αλλά αναλογικά τον πνευματικό μετασχηματισμό του ανθρώπου, και όλες οι «υλικές» προσπάθειες λειτουργούσαν με βάση τον «νόμο της αναλογίας».

Ο Ροδοσταυρισμός, ως σχετικά σύγχρονος Εσωτεριστικός θεσμός άντλησε το έργο του και τις διδασκαλίες του από:

• τον Γνωστικισμό
• τον Ερμητισμό και
• την Δυτική εσωτερική ανεξάντλητη παράδοση, τις αξίες, τις γνώσεις και τα ιδανικά, με τα οποία προσδοκά, να ανοίξει τον δρόμο για την Μυητική πραγμάτωση.

Ο Ροδοσταυρισμός αποτελεί γενικότερο τρόπο σκέψης της οποίας οι ρίζες του μας πηγαίνουν στην Αρχαιότητα.

Αναπτύχθηκε σε ένα περιβάλλον εσωτερικής αναζήτησης της ανθρωπότητας που ξεκίνησε με τον Γνωστικισμό και τον Ερμητισμό. Μαζί με την Καμπαλά, την Αλχημεία, την Αστρολογία και άλλες εσωτερικές επιστήμες αποτέλεσε την ραχοκοκαλιά της αναζήτησης του Θεού μέσα στον άνθρωπο.

Δεν είναι θρησκευτική ούτε πολιτική οργάνωση, αλλά ο θεματοφύλακας της Μυσταγωγικής Παράδοσης. Ως θεσμός εισήγαγε τις βασικές του αρχές στους πρόδρομους του Ελευθεροτεκτονισμού, ασχέτως του εάν ο τελευταίος δεν διατήρησε όσο θα έπρεπε και σε όλες του τις μορφές στα περισσότερα Τάγματα τον Μυσταγωγικό του χαρακτήρα.

Σήμερα υπάρχουν λίγοι δυστυχώς Τεκτονικοί Οργανισμοί οι οποίοι διατηρούν τις βασικές αρχές της Μυσταγωγικής Παράδοσης. Επηρέασε δε τους βασικούς εμπνευστές του Μαρτινισμού.

Κάποια στιγμή ιστορικά εμφανίσθηκε ένα κίνημα «Χρυσού Ρόδου και Σταυρού» ως παρακλάδι ή εξέλιξη του Ροδοσταυρισμού, αλλά οι πληροφορίες που έχουν απομείνει είναι ελάχιστες. Πιθανόν να υπήρξε διαβάθμιση του «Τάγματος των Αχωρίστων». Πάντως ο Φρειδερίκος Γουλιέλμος Β’ της Αυστρίας είχε γίνει δεκτός την Αδελφότητα του Χρυσού Ροδόσταυρου το 1781. Η κίνηση αυτή υιοθέτησε συντηρητικές γενικά απόψεις και κάποιο διάστημα έδειξε ιδιαίτερη κλίση στην Αλχημεία, ενώ είχε Τεκτονικές επιρροές. Βασικό βιβλίο διδασκαλίας τους υπήρξε το «Μαγικό-Καμπαλιστικό Θεολογικό έργο» του Γεωργίου Φον Βέλλινγκ. Κατά τα τελευταία έτη της ύπαρξής του, συμπεριέλαβε στα μέλη του τον Φρειδερίκο Γουλιέλμο της Πρωσσίας, ο οποίος θεραπεύθηκε στην ασθένειά του από τον Ροδόσταυρο Μπισοφσβέρντερ. Η απαγόρευση της Αλχημείας το 1785, έδωσε την χαριστική βολή στο Τάγμα του Χρυσού Ροδόσταυρου. Αργότερα η Ροδοσταυρική κίνηση αναβίωσε. Μία τέτοια αναβίωση έλαβε χώρα με την ίδρυση της «Ροδοσταυρικής Εταιρίας» (SRIA) στην Αγγλία το 1860 αλλά και ενός Τάγματος από τους Στανισλάς ντε Γκουαϊτά και Ιωσήφ Πελαντάν.

Αργότερα ο Ιωσήφ Πελαντάν δημιούργησε το «Τάγμα του Καθολικού Ροδόσταυρου».

Έγινε δε γνωστός με τα «Σαλόνια του Ρόδου και του Σταυρού» όπου οι καλλιτεχνικές δραστηριότητες συνδεόντουσαν με τον Εσωτερισμό. Την ίδια εποχή έχουμε την εμφάνιση του Τάγματος της «Χρυσής Αυγής» από τους Μάδερς και Γουέστκοττ, όπου μετά τον 4^ο βαθμό τα μέλη εισέρχονται στον εσώτερο κύκλο του «Τάγματος του Ρουμπινένιου Ρόδου και Σταυρού».

Η Εταιρία των «Αγνώστων Φιλοσόφων» ή αλλιώς «Εταιρία των Κοσμοπολιτών» και οι «Εκλεκτοί Κοέν» (Ιππότες Εκλεκτοί Ιερείς του Σύμπαντος) του Μαρτίνες ντε Πασκουαλλύ διατήρησαν τις Ροδοσταυρικές δοξασίες και από αυτές τις οργανώσεις προήλθε αργότερα ο «Μαρτινισμός». Έτσι συνοπτικά, ο Παραδοσιακός Τεκτονισμός και ο Μαρτινισμός διατηρούν τις Ροδοσταυρικές Δοξασίες.

Ο διορισμός του Marco Egidio Allegri (Flamelicus) ως Κυρίαρχου Μεγάλου Διδασκάλου του Μαρτινιστικού Τάγματος του προερχομένου από την απευθείας διαδοχή του Gerard Encausse (Papus), έγινε (στις 27 Δεκεμβρίου του 1945) από το Ύπατο Συμβούλιό του μαζί με εννέα Αδελφούς του «Αληθούς Χρυσού Ρόδου+Σταυρού».

Στόχος του Ροδοσταυρισμού είναι η πνευματική εξέλιξη της ανθρωπότητας μέσα από την ανάπτυξη όλων των δυνατοτήτων του κάθε ατόμου ξεχωριστά. Έχει ως σκοπό του να δώσει τη δυνατότητα σε κάθε άνθρωπο να ζήσει σε αρμονία με τις δημιουργικές, κοσμικές δυνάμεις επιτυγχάνοντας υγεία, ευτυχία και γαλήνη.

Όπως αναφέρει ο Gastone Ventura στο βιβλίο του “Όλοι οι άνθρωποι του Μαρτινισμού” : «Εάν Ροδόσταυροι είναι οι επιτυχόντες την “μυητική πραγμάτωση” και την “μυητική επανενσωμάτωση”, αυτοί δεν έχουν ανάγκη να συνταχθούν σε ανθρώπινα Τάγματα ή Αδελφότητες.»

Στα Ροδοσταυρικά Μανιφέστα τού 1611 αναφέρεται ρητώς ότι «έργο μας είναι η θεραπεία ασθενών, και μάλιστα δωρεάν». Η ρητή αυτή δήλωση δίνει ένα στίγμα και μία συνθήκη, που κανένα από τα νεότερα, αυτοαποκαλούμενα «Ροδοσταυρικά» τάγματα δεν πληροί.

Στο επίπεδο στο οποίο νοείται ο αληθής Ροδοσταυρισμός, δεν υφίσταται δομημένος οργανισμός – κάποιο τάγμα, δηλαδή – το οποίο να λειτουργεί κατά τον γνωστό, «ταγματικό» τρόπο, με κανονισμούς, τυπικά συνεδριάσεων, διδασκαλίες κλπ.

Στον αληθινό Ροδοσταυρισμό ο κάθε Μύστης εργάζεται μόνος, τελώντας θεραπείες «μέσα σ’ αυτό το απέραντο νοσοκομείο τού κόσμου» (η έκφραση αυτή είναι του Ερρίκου Κούνρατ).

Εφόσον «Ροδόσταυρος» σημαίνει τον Μεμυημένο ο οποίος έχει επιτύχει επαρκώς την πνευματική του πραγμάτωση, για να μπορεί να θεωρείται Μύστης, αυτή η ιδιότητα προϋποθέτει την ύπαρξη μίας οδού πνευματικής μεν, αλλά πρακτικής, η οποία οδηγεί ασφαλώς τον άνθρωπο στον πνευματικό του στόχο, και μάλιστα άμεσα.

Δεν έχει κανένα νόημα να δαπανήσει κάποιος μίαν ολόκληρη ζωή για να φθάσει κάπου, και μετά να μην έχει ούτε τον χρόνο ούτε τις δυνάμεις να αναλάβει το πνευματικό του λειτούργημα…

Το Ροδοσταυρικό έμβλημα αποτελείται από έναν σταυρό και ένα κόκκινο ρόδο. Η οριζόντια γραμμή είναι η ζωή μας, η κάθετη είναι η μύησή μας που έρχεται εκ των άνω.

Εκεί που αυτά συναντώνται, εκεί ανθίζει το κόκκινο ρόδο. Κόκκινο διότι είναι το χρώμα του πυρός, του μόνου αυτόφωτου εκ των 4 στοιχείων. Ρόδο διότι είναι το άνθος που συμβολικά με τα πέταλά του καλύπτει όλη την ανθρωπότητα.

Συμβολικά είναι και ο Επανορθωτής Ι.Χ. στον σταυρό της Θυσίας. Συμβολικά επίσης θεωρείται ότι είναι η Μαρία (ρόδο) και ο Χριστός (σταυρός).