ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΟΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

ΤΕΚΤΟΝΙΚΟΙ ΤΥΠΟΙ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΕΣ ΣΤΟΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ       

 

Στην Ελλάδα, η πρώτη κανονική Τεκτονική Στοά, ιδρύθηκε στη Βενετοκρατούμενη τότε Κέρκυρα, το έτος 1782, με όνομα "Beneficenza" (Αγαθοεργία), η οποία υπαγόταν στη Μεγάλη Στοά της Βερόνας, που έδρευε στην Παδούη της Ιταλίας. Εν τω μεταξύ την ίδια περίοδο, άρχισαν, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, από Έλληνες της διασποράς, να ιδρύονται Ελληνόφωνες Στοές, ενώ το 1780 μια παραπλήσια προς τον Τεκτονισμό Οργάνωση είχε ιδρυθεί στη Βιέννη, με το όνομα "Καλοί Εξάδελφοι". Αυτή ακολουθούσε τους τεκτονικούς τύπους και είχε σκοπό τη συνένωση όλων των Χριστιανών, που βρίσκονταν σε Βαλκανικές χώρες και αγωνίζονταν για την απελευθέρωσή τους απ' τον Τουρκικό ζυγό. Σ' αυτή την οργάνωση ανήκε και ο μεγάλος Έλληνας υμνητής της Ελευθερίας και κατόπιν Εθνομάρτυρας Ρήγας Φεραίος.

Αργότερα, το 1810, ο Διονύσιος Ρώμας ένωσε τις Στοές της Κέρκυρας "Αγαθοεργία" και "Φιλογένεια" σε μια κοινή Στοά, η οποία απ' το έτος 1811 αποτέλεσε την πρώτη Μεγάλη Στοά στον Ελληνικό χώρο με τίτλο "Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος, κατ' Ανατολήν Κερκύρας, 1811". Η πρώτη αυτή Ελληνική Μεγάλη Στοά, όχι μόνο καλλιέργησε το έδαφος για την απελευθέρωση του αλύτρωτου Ελληνισμού, αλλά με την υπευθυνότητα και πρωτοβουλία του Διονυσίου Ρώμα, έλαβε αποφάσεις, που είχαν ανυπολόγιστο ευνοϊκό αντίκτυπο στην επιτυχία του ιερού Αγώνα. Για την αρχαιότητα αυτή αναγνωρίζεται στη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, η αντίστοιχη ιεραρχική τάξη μεταξύ όλων των Κανονικών Μεγάλων Στοών.

Στα επόμενα χρόνια ανδρώθηκε γρήγορα ο Ελληνικός Τεκτονισμός στα Επτάνησα, πολυσχιδής δε και πολύτιμη υπήρξε η συμβολή του στην Ελληνική Εθνεγερσία. Ιστορική αποβαίνει η Στοά "Ένωσις" της Λευκάδας, γιατί εκεί μυήθηκε ο Εμμανουήλ Ξάνθος και εκεί οραματίστηκε την ιδέα για την ίδρυση της "Φιλικής Εταιρείας", πάνω σε καθαρά τεκτονικές βάσεις. Τέκτονες που πρωτοστάτησαν στην Επανάσταση του 1821 ήταν, μεταξύ άλλων, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός, ο Οικουμενικός Πατριάρχης και Εθνομάρτυρας Γρηγόριος Ε', ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης, ο Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος, ο Αλέξανδρος Υψηλάντης, ο Νικόλαος Υψηλάντης, ο Αλέξανδρος Μουρούζης ο Ιωάννης Καποδίστριας κ.ά.

Με πρωτοβουλία της "Μεγάλης Ανατολής" η οποία, με Μεγάλο Διδάσκαλο τον Διονύσιο Ρώμα, λειτουργούσε στην Κέρκυρα και η οποία πολλά πρόσφερε στον υπέρ της ανεξαρτησίας των Ελλήνων αγώνα, ιδρύθηκε το 1811, στη Μόσχα, η Τεκτονική Στοά "Φοίνιξ", με τη συνεργασία του Ιωάννη Καποδίστρια και του Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου. Επίσης ιδρύθηκαν η Στοά "Αθηνά" στο Παρίσι, στη συνέχεια δε η "Εταιρεία των Φιλομούσων" στη Βιέννη και στην Αθήνα, στις οποίες εργάστηκαν Τέκτονες πατριώτες, που αργότερα εντάχθηκαν και στη "Φιλική Εταιρεία".  

Το έτος 1813, με μέριμνα πάλι του Ιωάννη Καποδίστρια, ιδρύθηκε στο Παρίσι Τεκτονικό Κέντρο, με την ονομασία "Ελληνόγλωσσον Ξενοδοχείον", στο οποίο η τεκτονική εργασία συνδυαζόταν στενά με τη μυστική προετοιμασία για την απελευθέρωση της Ελλδος. Εκεί μυήθηκε ο Αθανάσιος Τσακάλωφ, ο οποίος μετά την επιστροφή του στη Μόσχα, εμύησε αργότερα και τον Νικόλαο Σκουφά. Τον ίδιο χρόνο, οι Αθ. Τσακάλωφ και Ν. Σκουφάς, μαζί με τον Εμμανουήλ Ξάνθο, έθεσαν στην Οδησσό της Ρωσίας, τις βάσεις για τη σύσταση "μυστικής εταιρείας", που έταξε ως σκοπό την απελευθέρωση της Ελλάδος απ' τους Τούρκους. Κατ' αυτόν τον τρόπο δημιουργήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 1814 η "Φιλική Εταιρεία", στην οποία μυήθηκαν πολυάριθμοι διακεκριμένοι Έλληνες πατριώτες - Τέκτονες και μη - και οι οποίοι συνέβαλαν ενεργά, με υλικά και ηθικά μέσα, στην επίτευξη της Παλιγγενεσίας του Έθνους, ενώ παράλληλα πολλές Ευρωπαϊκές Τεκτονικές Στοές, πρόσφεραν χρήματα για την επίτευξη του ιερού αυτού σκοπού.   

Στο ιστορικό δοκίμιο περί της Φιλικής Εταιρείας ο Ιωάννης Φιλήμων, αναφέρει μεταξύ άλλων: Οι αυτουργοί δανείσθηκαν κανόνας πολλούς από την Εταιρείαν των Μασόνων και τους εφήρμοσαν επιτηδείως εις το πνεύμα και τα πάθη του Eθνους."

Το 1843 έπαψε να λειτουργεί η Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή. Αλλά μετά είκοσι έτη, το 1863, ιδρύθηκε στην Αθήνα, κανονική Τεκτονική Στοά με το όνομα "Πανελλήνιον", με έγκριση και υπό την αιγίδα της Μεγάλης Ανατολής της Ιταλίας. Στη συνέχεια ιδρύθηκαν κι άλλες κανονικές Στοές: "Ποσειδωνία" στον Πειραιά, "Σκουφάς" στη Χαλκίδα, "Αρχιμήδης" στην Πάτρα, "Παίδες Λεωνίδου" στη Σύρο, "Ρήγας Φεραίος" στη Λαμία, "Πρόοδος" στο `Αργος κ.ά.

Οι επτά αυτές Στοές συνενώθηκαν το έτος 1864 και ζήτησαν απ' τη Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας, την άδεια ιδρύσεως ανεξάρτητης Μεγάλης Ανατολής της Ελλάδος, αλλά η Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας αρνήθηκε, επέτρεψε δε μόνο την ίδρυση Ανωτάτου Τεκτονικού Διευθυντηρίου στην Αθήνα, υπό την αιγίδα της, στο οποίο προϊσταντο οι Αδελφοί Δημήτριος Μαυροκορδάτος Υπουργός, Σπήλιος Αντωνόπουλος Υπουργός και Νικόλαος Δαμασκηνός Καθηγητής του Πανεπιστημίου.
Τέλος, στις 10 Απριλίου του 1867, μετά από νέο αίτημα των Ελλήνων Τεκτόνων, η Μεγάλη Ανατολή της Ιταλίας, κήρυξε αυτόνομο Ελληνικό Τεκτονικό Κέντρο, με την επωνυμία "Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος" και με έδρα την Αθήνα, η οποία, με την αναθεώρηση του Τεκτονικού Συντάγματος το έτος 1936, μετονομάστηκε σε "Μεγάλη Στοά της Ελλάδος".
Μετά τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο και με την αποκατάσταση της ειρήνης, ο Ελληνικός Τεκτονισμός ανασυντάχθηκε και ανάπτυξε βαθμιαία υψηλό πνευματικό έργο. Στο πλαίσιο αυτό συνεχίζει να εκδίδει το Τεκτονικό Δελτίο "Πυθαγόρας", που πρωτοκυκλοφόρησε το 1882. Το περιοδικό αυτό περιλαμβάνει άρθρα τεκτονικού και φιλοσοφικού περιεχομένου, νέα απ' τις Τεκτονικές Στοές και ενδιαφέρουσες ειδήσεις απ' τις ξένες Μεγάλες Στοές. Κυκλοφορεί δυο φορές το χρόνο και διανέμεται δωρεάν μόνο στα τακτικά μέλη της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος. Συνάμα, από το 1994, εκδίδεται ετησίως και στην αγγλική γλώσσα και αποστέλλεται σε όλες τις κανονικές Μεγάλες Στοές του κόσμου, με τις οποίες η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος διατηρεί φιλικές σχέσεις.
Επίσης διοργανώνονται, Ανοικτές Εκδηλώσεις, με τη μορφή "στρογγυλών τραπεζών", με επιλεγμένους ομιλητές, Τέκτονες και μη, οι οποίοι είναι ειδικοί σε θέματα γενικοτέρου πολιτιστικού, επιστημονικού και κοινωνικού ενδιαφέροντος. Αυτές οι εκδηλώσεις πραγματοποιούνται στο Τεκτονικό Μέγαρο Αθηνών και μπορούν να τις παρακολουθήσουν και μη Τέκτονες, κατόπιν προσκλήσεως.
Οι Έλληνες Τέκτονες, υπό την αιγίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, αναπτύσσουν από πολύ παλιά και αξιόλογη φιλανθρωπική δραστηριότητα, συντελώντας έτσι, αθόρυβα, στην ηθική και πολιτιστική εξύψωση της Κοινωνίας. Μεταξύ των πιο σημαντικών κοινωνικών προσφορών, εκ μέρους των Ελλήνων Τεκτόνων, κατά τη μεταπολεμική περίοδο, συγκαταλέγονται η ίδρυση και λειτουργία των νυκτερινών Σχολών μέσης Εκπαιδεύσεως "Μέλης" και "Φοίνιξ" και η ίδρυση της Παιδοπόλεως "η Θεομήτωρ". Επίσης, πρωταρχική και πολυσήμαντη θεωρείται η συμμετοχή ενεργών και δραστηρίων Τεκτόνων στην ίδρυση και λειτουργία της "Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας" το έτος 1958, με την έκτοτε λαμπρή και πανελλήνια γνωστή δραστηριότητά της, εναντίον της νόσου του καρκίνου, μεταγενέστερα δε και του "Συλλόγου S.O.S." για την προστασία και την περίθαλψη πασχόντων Αυτιστικών παιδιών. 

Μεγαλειώδες έργο των λαμπρών Τεκτόνων, Αλεξάνδρου Τζαζοπούλου και Γεωργίου Κατσαφάδου, υπήρξε και η δημιουργία και λειτουργία ειδικού Ξενώνα με την ονομασία "Οίκος Ξενίας και Περιθάλψεως Ασθενών" στην Κάτω Κηφισιά, για καρκινοπαθείς που προέρχονταν απ' την Ελληνική Επαρχία και εστερούντο των μέσων διαμονής στην Αθήνα, προκειμένου να υποβάλλονται σε ειδική θεραπευτική αγωγή στα δύο μεγάλα Αντικαρκινικά Νοσηλευτικά Ιδρύματα, ''`Αγιος Σάββας'' και ''Μεταξά''. Ο Ξενώνας αυτός επεκτάθηκε συν τω χρόνω σε νέο κτιριακό συγκρότημα, εξοπλίστηκε, επανδρώθηκε με ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό και λειτούργησε ως ενιαίο Αντικαρκινικό Νοσοκομείο με την ονομασία "`Αγιοι Ανάργυροι", μέχρι το 1986. Έκτοτε εντάχθηκε στο Εθνικό Σύστημα Υγείας και λειτούργησε ως Γενικό Νομαρχιακό Ογκολογικό Νοσοκομείο Κ. Κηφισιάς.
Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, δια του φιλανθρωπικού Τεκτονικού Ιδρύματος αυτής, το οποίο συντηρείται χάρη στην οικονομική αρωγή αποκλειστικά των μελών της, συνεχίζει σταθερά να επιτελεί σημαντικά έργα εποποιίας.

 

http://www.grandlodge.gr Μεγάλη Στοά της Ελλάδος

 

Ιστορία της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος

Η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος ιδρύθηκε στις 7 Ιουνίου 1986 από Αδελφούς οι οποίοι ανήκαν στην Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, την μοναδική μέχρι τότε τεκτονική δύναμη στην Ελλάδα.
Παρ’ όλο που την εποχή εκείνη η δημιουργία της νέας αυτής Μεγάλης Στοάς ήταν μια αναγκαιότητα, εν τούτοις ουδείς φανταζόταν το μέγεθος αυτής της δικαίωσης. Παράλληλα, πρέπει να σημειωθεί, πως οι προθέσεις των πρωτοπόρων – ιδρυτών της εποχής εκείνης διόλου δεν στόχευαν στην δημιουργία μιας νέας Μεγάλης Στοάς. Αντιθέτως εκείνοι οι Αδελφοί μας επίστευαν στην ελεύθερη άσκηση της Ελευθεροτεκτονικής, όπως άλλωστε συμβαίνει και σε όλες τις χώρες του κόσμου. Κάτι τέτοιο όμως δεν συνέβαινε στην Ελλάδα της εποχής εκείνης και υπό την αιγίδα της Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος. Έτσι, η δημιουργία ενός νέου Σώματος ήταν αναγκαία.
Ας περιγράψουμε όμως σε γενικές γραμμές τα γεγονότα, ώστε να κατανοήσουμε καλύτερα τα δρώμενα της εποχής εκείνης, αλλά και την αναγκαιότητα στην οποία ήδη αναφερθήκαμε.
Η απαρχή της σημερινής μορφής του Ελευθεροτεκτονισμού στην Ελλάδα είναι το 1940. Μέχρι τότε ο φορέας ήταν ένα τεκτονικό σώμα με την επωνυμία “Γαληνοτάτη Μεγάλη Ανατολή της Ελλάδος”, η οποία ελεγχόταν από το “Ύπατον Συμβούλιον του 33ο” (που εκπροσωπούσε τον Σκωτικό Τύπο (Scottish Rite)), αλλά σχετιζόταν μόνον όσον αφορά τους τρεις πρώτους βαθμούς. Το 1940 το Ύπατον Συμβούλιον θεωρητικώς απέσυρε τον έλεγχο στους τρεις πρώτους βαθμούς, οι οποίοι και έλαβαν την επωνυμία “Μεγάλη Στοά της Ελλάδος”. Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, ως η μόνη υπάρχουσα μορφή του Συμβολικού Τεκτονισμού, έλαβε την αναγνώριση από την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας το 1948 υπό ιδιαίτερους όμως όρους. Οι όροι αυτοί αφορούσαν στην από μέρους της Μεγάλης Στοάς υποχρέωση να λάβει όλα αυτά τα μέτρα τα οποία θα την απεμάκρυναν βαθμιαίως από τις πρακτικές της Μεγάλης Ανατολής (της Γαλλίας) και την αυστηρή υιοθέτηση των Αρχαίων Οροθεσίων του Τάγματος.
Η εφαρμογή τους όμως ήταν ανύπαρκτη, αφού το νέο σώμα εξακολουθούσε να εργάζεται κατά τον ίδιο τρόπο. Παρά την δημιουργία της αγγλόφωνης Στοάς “ΠΑΡΘΕΝΩΝ, υπ’ αρ. 112” το 1952, η οποία ιδρύθηκε και εργαζόταν αυστηρώς σε συμφωνία προς τα Αρχαία Οροθέσια, ουδεμία ουσιαστική μεταβολή επήλθε. Αντιθέτως, και κατ’ επανάληψη, στις αρχές της δεκαετίας του 1970 η ηγεσία της Μεγάλης Στοάς έδειξε τη μη διάθεσή της για συμμόρφωση στις ορθές πρακτικές.
Τον Μάρτιο 1976, ορισμένοι ενθουσιώδεις και ζηλωτές Αδελφοί, η πλειονότητα των οποίων προσπαθούσε σκληρά να φέρει τον Ελληνικό Ελευθεροτεκτονισμό σε πλήρη συμφωνία με τα Αρχαία Οροθέσια, εμυήθησαν στους πέραν του Συμβολικού Τεκτονισμού βαθμούς του Τύπου της Υόρκης (York Rite), από Μεγάλους Αξιωματικούς του Τάγματος της Υόρκης, οι οποίοι είχαν επικεφαλής τον τότε Μέγα Προκαθήμενο του Υπάτου Μεγάλου Περιστυλίου της Γερμανίας Εξχτ. Ετ. Ευμένη Καλούδη. Το όραμα της δημιουργίας στην Ελλάδα ενός Κανονικού Τεκτονικού Συστήματος, με παγκόσμια απήχηση και λειτουργία πέραν του Συμβολικού Τεκτονισμού που είχε συλληφθεί από τον Εξχτ. Ετ. Ευμένη Καλούδη και από τον Ετ. Πανταλέοντα Φραγκεδάκη έπαιρνε σάρκα και οστά. Τα σώματα των Βαθμών (Περιστύλια της Βασιλικής Αψίδος, Συμβούλια και Διοικητήρια) εσχημάτισαν το “Μέγα Περιστύλιον της Ελλάδος”, το οποίο πολύ σύντομα απέκτησε παγκόσμια αναγνώριση. Η προσπάθεια αυτή επεκτάθηκε και ταχύτατα πολλοί Αδελφοί συμμετείχαν στο νέο αυτό σώμα. Η βασική αιτία ήταν ότι πάρα πολλοί Αδελφοί επιθυμούσαν να ασκήσουν το δικαίωμα της προόδου και της συμπλήρωσης της τεκτονικής τους γνώσεως και εμπειρίας, ιδιαιτέρως ως μέλη της Βασιλικής Αψίδος. Ασφαλώς κάτι τέτοιo ήταν αδύνατο να πραγματοποιηθεί στην Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, αφού ο Γενικός Κανονισμός της δεν προέβλεπε την ύπαρξη της Βασιλικής Αψίδος και επηρεαζόταν ή/και ελεγχόταν από το Ύπατον Συμβούλιον του 33ο -όπως και πριν περιγράφηκε-, το οποίο, στην χώρα μας, θεωρεί πως ο Βαθμός της Βασιλικής Αψίδος του ανήκει σαν ο 13ος βαθμός του Σκωτικού Τύπου.
Λίγο καιρό αργότερα, η ηγεσία του νέου αυτού Τεκτονικού Σώματος έκανε πολλές προσπάθειες ώστε να συσφιγχθούν οι σχέσεις των τριών τεκτονικών σωμάτων στην Ελλάδα, που ήταν: η ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΟΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, το ΥΠΑΤΟΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΝ ΤΟΥ 33ο και το ΜΕΓΑ ΠΕΡΙΣΤΥΛΙΟΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, στη βάση κοινού και αμοιβαίου σεβασμού και συνεργασίας. Πραγματικά, τον Οκτώβριο του 1978 υπεγράφη μια επιστολή προθέσεως από τα αρμόδια όργανα και το αποτέλεσμα θεωρήθηκε ιδιαίτερα ελπιδοφόρο. Ακόμα όμως δεν υπήρχε σκέψη για δημιουργία Νέας Μεγάλης Στοάς. Οι αισιόδοξοι μάλιστα επίστευαν ότι ο υποδειγματικός τρόπος λειτουργίας του Μεγάλου Περιστυλίου θα έπειθε την Μεγάλη Στοά, ώστε να αλλάξει τον δικό της τρόπο λειτουργίας.
Όμως η συνέχεια δεν ήταν ανάλογη, ειδικώς μετά το 1981, οπότε νέος Μεγάλος Διδάσκαλος εξελέγη στην Μεγάλη Στοά της Ελλάδος. Ασκήθηκε μεγάλη πίεση σε Αδελφούς οι οποίοι συμμετείχαν στο Ύπατο Μέγα Περιστύλιο, ένα Τεκτονικό Σώμα κανονικώς εγκαθιδρυμένο και το σημαντικότερο πέραν του Συμβολικού Τεκτονισμού, με αποκορύφωμα την κυκλοφορία, τον Απρίλιο του 1985, από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος της περίφημης Εγκυκλίου υπ’ αρ. 07/85, με την οποία απειλούνταν με διαγραφή όσοι Αδελφοί θα εξακολουθούσαν να μετέχουν σε συνεδρίες του Υπάτου Μεγάλου Περιστυλίου.
Η Εγκύκλιος αυτή, αλλά και μια σειρά άλλων ενεργειών αντιτιθεμένων σε κάθε τεκτονική πρακτική, σε κάθε τεκτονική δεοντολογία, αλλά και ακόμα σε αυτή την βασική φιλοσοφία του Ελευθεροτεκτονισμού περί ελευθερίας της γνώμης και των απόψεων ενός εκάστου Ελευθεροτέκτονος, εδημιούργησαν μια πολύ άσχημη και θλιβερή κατάσταση. Αποτέλεσμα ήταν η μη επαρκώς δικαιολογημένη απομάκρυνση πολλών Αδελφών από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος.  
Φυσικά, πολλές και έντονες αντιδράσεις υπήρξαν στο εσωτερικό της Μεγάλης Στοάς με κατηγορίες κατά του Μεγάλου της Διδασκάλου για τις πρακτικές που προαναφέρθηκαν. Ο τρόπος με τον οποίο αποσείσθηκαν οι κατηγορίες, πυροδότησε έντονα αισθήματα απογοήτευσης και παραιτήσεις πολλών μελών της. Ασφαλώς κάθε προσπάθεια βελτίωσης της κατάστασης ήταν εκ προοιμίου αποτυχημένη, αφού η υπόθεση της συμμόρφωσης με τα Αρχαία Οροθέσια είχε πλέον υποχωρήσει, και το μείζον ζητούμενο ήταν άλλο: η εφαρμογή των συνήθων αδελφικών και δημοκρατικών διαδικασιών.  
Έτσι αναπόφευκτα προέκυψε η ιδέα δημιουργίας μιας Νέας Μεγάλης Στοάς.
Τον Μάιο του 1986, έξι Ελληνικές Στοές απεφάσισαν κατά πλειοψηφία και υπέγραψαν μια Διακήρυξη με την οποία αποκήρυσσαν την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος για λόγους που απαριθμούνταν και η οποία αποτελούσε μια γενική περίληψη των προηγουμένων. Αμέσως κατόπιν εξέλεξαν αντιπροσώπους και σχημάτισαν την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος. Οι Στοές αυτές αναφέρονται στη συνέχεια με τον αριθμό των μελών τους που υπέγραψαν την Διακήρυξη τασσόμενα υπέρ της αποχώρησης και ήταν ενεργά:  
ΠΑΛΑΙΩΝ ΠΑΤΡΩΝ ΓΕΡΜΑΝΟΣ, υπ’ αρ. 1, των Πατρών, 37 από τα 42 μέλη,
ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, υπ’ αρ. 2, των Αθηνών, 48 από τα 50 μέλη,
ΠΑΡΘΕΝΩΝ υπ’ αρ. 3, του Πειραιώς, 45 από τα 49 μέλη,
ΜΙΑΟΥΛΗΣ υπ’ αρ. 4, του Πειραιώς, 55 από τα 80 μέλη,
ΠΙΣΤΙΣ υπ’ αρ. 5, του Πειραιώς, 25 από τα 45 μέλη, και
ΟΜΟΝΟΙΑ υπ’ αρ. 6, της Χίου, 12 από τα 12 μέλη.
Σχεδόν αμέσως απεσχίσθη και συμμετέσχε και η Στ. “ΙΩΝΙΑ, υπ’ αρ. 7», των Αθηνών, η οποία ήταν και η πρώτη που από το 1985 είχε αντιδράσει στην Εγκύκλιο 07/85.
Οι Στοές αυτές, την 7η Ιουνίου 1986 ίδρυσαν την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος. Εγκαθιδρύων Αξιωματικός ήταν ο αείμνηστος Πσεβ. Αδ. William R. J. Eve, Πρώην ΑνΜΔ, μέλος της Στοάς “Molesey Lodge, No. 2473” της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας και παλαίμαχος αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης.
Η ηγεσία της Μεγάλης Στοάς θεώρησε ότι η προσπάθεια αυτή, θα ήταν βραχύβια και αποτυχημένη, ενώ προσπαθούσε παραλλήλως να αναβιώσει τις Στοές οι οποίες απεσχίσθησαν, και να συκοφαντήσει τους Αδ. που συμμετείχαν στην ΕΜΣτΕ.
Όμως, η Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος ήταν πλέον μια πραγματικότητα και για πρώτη φορά ένα Ελληνικό Τεκτονικό Σώμα του Συμβολικού Τεκτονισμού ιδρύθηκε συμφώνως προς τις αρχαίες και αποδεκτές πρακτικές της Συντεχνίας, τηρώντας τα Αρχαία Οροθέσια και έχοντας Κανονική καταγωγή.
Οι ιδρυτικές Στοές συμπληρώθηκαν με Αδελφούς - μέλη οι οποίοι μεμονωμένα απεχώρησαν από την Μεγάλη Στοά και βοήθησαν στην ίδρυση νέων Στοών υπό την σκέπην της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, ώστε μέσα σε 2 χρόνια (1988) να λειτουργούν ανά την Ελλάδα 28 Στοές υπό την ΕΜΣτΕ !

Η ΕΜΣτΕ επέλεξε να ακολουθεί κατά τις Εργασίες της το “Τυπικόν της Αμίλλης” (Emulation Ritual). Όσον αφορά δε τους Κανόνες για την διακυβέρνησή της στηρίχθηκε στην από αιώνων εμπειρία των Άγγλων Αδελφών με την μετάφραση των Γενικών Κανονισμών της Συντεχνίας της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Αγγλίας. Αναφορικά με την Τάξη της Βασιλικής Αψίδος, αυτή διοικείται από το Μέγα Περιστύλιο των Τεκτόνων της Βασιλικής Αψίδος της Ελλάδος, καθώς η Μεγάλη Συνέλευση του Υπάτου Μεγάλου Περιστυλίου του Τύπου της Υόρκης απέδωσε την Τάξη στην Συντεχνία, ενώ τα Πέραν της Συντεχνίας Σώματα λειτουργούν πλέον ως ανεξάρτητα Σώματα από την Εθνική Μεγάλη Στοά, έχοντας δικούς Κανόνες, ανεξάρτητη και διακεκριμένη διοίκηση, αλλά και δομή. Συγκεκριμένα είναι: η Μεγάλη Στοά των Διδασκάλων Τεκτόνων του Σήματος, το Μέγα Συμβούλιο των Βασιλικών και Εκλεκτών Διδασκάλων, το Μέγα Σκήνωμα των Ιπποτών του Ναού και το Μέγα Συγκάθεδρον του Τάγματος του Ερυθρού Σταυρού του Κωνσταντίνου.
Μια Μεγάλη Στοά θεωρείται Κανονική όταν εργάζεται σύμφωνα με τις αρχαίες και αποδεκτές πρακτικές και τηρεί τα Αρχαία Καθήκοντα και Οροθέσια. Και η ΕΜΣτΕ, όπως προαναφέρθηκε, τηρούσε ευθύς από την δημιουργία της τα στοιχεία της Κανονικότητος. Άλλωστε, ουδέποτε υπήρξε η παραμικρή αμφιβολία για την κανονικότητα της ΕΜΣτΕ από οιονδήποτε, με εξαίρεση την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος. Δεδομένου όμως ότι στον Τεκτονισμό δεν υπάρχει κάποιο διεθνές Διευθυντήριο το οποίο να επιβάλλη την αναγνώριση μιάς Κανονικής Μεγάλης Στοάς, είναι γνωστό πως οι διεθνείς σχέσεις ρυθμίζονται με διμερείς συμφωνίες.  
Καθώς λοιπόν η ΕΜΣτΕ ήταν η μοναδική τεκτονική δύναμη στην Ελλάδα, η οποία συνεμορφούτο αυστηρώς προς όλες τις απαιτήσεις Κανονικότητος, το 1993, η Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας απεφάσισε να αποσύρει την αναγνώρισή της από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος και να αναγνωρίσει την ΕΜΣτΕ. Ακολούθησαν σύντομα οι Μεγάλες Στοές της Σκωτίας, της Ιρλανδίας, της Νοτίου Αφρικής, της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Γαλλίας, της Κανονικής Μεγάλης Στοάς της Ιταλίας και πολλές άλλες.  
Το 1999, για εσωτερικούς λόγους που αφορούν αποκλειστικώς την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας, η ΗΜΣτΑ ανέστρεψε την προηγούμενη απόφασή της, παρ’ ότι δεχόταν και δέχεται ότι η ΕΜΣτΕ είναι μια Κανονική Μεγάλη Στοά. Είναι ένα γεγονός χωρίς προηγούμενο στην ιστορία του Τεκτονισμού, και ίσως γι’ αυτό άλλες τεκτονικές δυνάμεις όπως οι Μεγάλες Στοές της Σκωτίας και της Ιρλανδίας δεν ακολούθησαν την απόφαση της ΗΜΣτΑ.
Σε κάθε περίπτωση όμως, όλα αυτά ιστορικά γεγονότα ουδόλως επηρέασαν το πνευματικό, εσωτερικό, μυητικό, αλλά και φιλοσοφικό, έργο της ΕΜΣτΕ το οποίο έχει απόλυτη προτεραιότητα στους κόλπους της.
Ως ο πρώτος Μέγας Διδάσκαλος της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος εξελέγη, το 1986, ο Σεβτ. Αδ. Στέφανος Παϊπέτης, καθηγητής της Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών.
Τον διεδέχθησαν κατά σειρά:
ο Σεβτ. Αδ. Ευστάθιος Λιακόπουλος (1988 - 1991),  δικηγόρος,
ο αείμνηστος Σεβτ. Αδ. Γεώργιος Βασιλείου - (1991 - 1993), οφθαλμίατρος χειρουργός,
ο Σεβτ. Αδ. Δρ Λεωνίδας Λογοθέτης (1993 - 1995), πολιτικός μηχανικός,
ο Σεβτ. Αδ. Ορφεύς-Γεώργιος Μάνος (1995 - 1997), πολιτικός μηχανικός,
ο Σεβτ. Αδ. Παύλος Κυριακόγγονας (1997 - 1999), μηχανολόγος μηχανικός,
ο Σεβτ. Αδ. Γεώργιος Καμινάρης (1999 - 2004), μηχανολόγος μηχανικός, 
ο Σεβτ. Αδ. Ερμής Ιωαννίδης (2004 - 2006), μηχανολόγος μηχανικός,  
ο Σεβτ. Αδ. Δημήτριος Κοντέσης (2006-2010), οικονομολόγος, και 
ο Σεβτ. Αδ. Δημήτρης Μάμας, πολιτικός μηχανικός, εγκατεστάθη την 15η Μαίου 2010 
Η ιστορία της ΕΜΣτΕ είναι σύντομη βεβαίως και ασφαλώς όχι χωρίς αναταράξεις.

Και η αναγκαιότητα της δημιουργίας της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος έχει πλέον μετασχηματιστεί σε αναγκαιότητα για την διατήρηση της ευημερίας της !

http://www.nglgreece.org/ Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος Η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεκτού Σκωτικού Τύπου: Γέννηση και Εξέλιξη. Α. Γενικά Ο Αρχαίος και Αποδεκτός Σκωτικός Τύπος, αν και φαίνεται να ασκείται σαν ιδιαίτερο σύστημα έναντι του συστήματος της Αμίλλης (Emulation) των Αγγλικών Στοών από τα μέσα τουλάχιστον του 16ου αιώνα, εμφανίζεται σε γραπτά κείμενα από την δεκαετία του 1730- 1740. Ως τεκτονικό σύστημα καλλιεργείται από τους Σκώτους Τέκτονες και εκφράζει την αντίθεση των Σκώτων πατριωτών κατά της αγγλικής κυριαρχίας επί της Σκωτίας, οπότε κατά την περίοδο των διωγμών, με την καταφυγή πολλών Σκώτων στην Γαλλία, βρίσκει πρόσφορο έδαφος στις ιδέες του γαλλικού Διαφωτισμού και έτσι επιτυγχάνει την αποδοχή και μεγάλη εξάπλωση στις Τεκτονικές Στοές όλης της Γαλλικής Επικράτειας. Ο Αρχαίος και Αποδεκτός Σκωτικός Τύπος, ασκούμενος με ιδιαίτερη επιτυχία μέσα στις Γαλλικές Στοές, παίρνει ολοκληρωμένη μορφή από τον 1ο μέχρι και τον 28ο βαθμό με τους Κανονισμούς του Μπορντώ του 1762 και ολοκληρώνεται μέχρι και τον 33ο βαθμό με τους Κανονισμούς του Βερολίνου του 1786. Από την Γαλλία ο Α.&Α.Σ.Τ. εξαπλώνεται σε όλη την ηπειρωτική Ευρώπη μέχρι και την Ρωσία. Στην Ελλάδα ειδικότερα, ο Α.&Α.Σ.Τ. ασκείται αρχικά (από το 1740) στα Ιόνια Νησιά, ενώ σημειώνεται η ύπαρξη και μίας Τεκτονικής Στοάς του Α.&Α.Σ.Τ. στην Κωνσταντινούπολη από το 2ο ήμισυ του 17ου αιώνα και στη Σμύρνη από τον 18ο αιώνα, δηλαδή πριν από την κήρυξη της Επανάστασης του 1821. Από την Γαλλία, ο Α.&Α.Σ.Τ. μεταφέρεται και πέραν της Ευρώπης, αρχικά στα Νησιά της Καραϊβικής και το 1802 ιδρύεται στις Η.Π.Α. το πρώτο Ύπατο Συμβούλιο. Στη συνέχεια ο Α.&Α.Σ.Τ. εξ αιτίας της παρουσίας στις τάξεις του μεγάλων νοτιο-αμερικανών επαναστατών, όπως ο Σιμόν Μπολίβαρ, εξαπλώνεται στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, ταυτόχρονα δε εξ αιτίας της Γαλλικής παρουσίας στην Αφρική εξαπλώνεται και στις χώρες της Βόρειας και Κεντρικής Αφρικής, καθώς και στις χώρες της Μέσης Ανατολής. Β. Στην Ελλάδα Η υπόθεση του ελληνικού τεκτονισμού εκτείνεται πέρα από τα σύνορα του σύγχρονου Ελληνικού Κράτους, καθώς η τεκτονική κίνηση εκφράστηκε στην Βαλκανική χερσόνησο (πριν την Επανάσταση του 1821). Οι Τεκτονικές στοές εμφανίζονται στην Κέρκυρα και στην Κωνσταντινούπολη κατά τη διάρκεια του δεύτερου μισού του 18ου αιώνα, αν και ομολογείται Στοά στην Κωνσταντινούπολη από τον 17ο αιώνα (ευρέθησαν σπερματικά πρακτικά).  Είναι αποδεδειγμένο ότι το 1806 υπάρχουν τρεις στοές και εργάζονται στη Κέρκυρα, η ιταλόφωνη στοά "Beneficenza" και οι γαλλόφωνες στοές "Philogenie" και "Saint-Napoleon", υπό την αιγίδα της Grand Orient της Γαλλίας. Το 1791, δημιουργήθηκε στη στοά της Κέρκυρας η Γαληνοτάτη (Μεγάλη) Στοά της Ελλάδας, απαρτιζόμενη από τις παραπάνω Στοές. Κατά την ίδια περίοδο βεβαιώνεται η ίδρυση Στοών στη Λευκάδα και στη Ζάκυνθο, Περιστυλίου στην Κέρκυρα και μίας αγγλόφωνης στοάς με το όνομα "ΠΥΘΑΓΟΡΑΣ". Το 1843, η Μεγ. Στοά της Ελλάδας στην Κέρκυρα διαλύθηκε και όλες οι Στοές του Ιονίου λειτούργησαν υπό την αιγίδα αλλοδαπών Μεγ. Στοών όπως της Ιταλίας, της Γαλλίας, ή της Αγγλίας. Το 1864, με την ευκαιρία της ένωσης των νησιών του Ιονίου με την Ελλάδα, οι Στοές των ενταχθεισών νήσων δημοσιεύουν τα θεσμικά τους έγγραφα στα ελληνικά και δημιουργούνται τρεις Στοές στην Αθήνα και τέσσερις μεταξύ άλλων επαρχιακών πόλεων της Ελλάδας. Αυτές οι Στοές λειτουργούν υπό την αιγίδα της Μεγ. Στοάς της Ιταλίας, η οποία αρχικά αρνήθηκε την ανεξαρτησία τους, αν και αποδέχθηκε το αυτοδιοικούμενό τους ως περιφερειακή Μεγ. Στ. Τον Φεβρουάριο του 1867, η Μεγ. Στ. της Ιταλίας εκδίδει ένα Διάταγμα που αποδέχεται την ανεξαρτησία του Ελληνικού Τεκτονισμού και αναγνωρίζει ως κανονικές τις Ελληνικές Στ. και την υπό αυτών συσταθείσα Μεγ. Ανατολή. Έτσι, το 1868 εγκαθιδρύεται η Μεγ. Ανατ. της Ελλάδος, εκλέγεται ο πρώτος Μεγ. Διδ. και τίθεται σε ισχύ το καταστατικό της. Οκτώ Στοές συνολικά στην Ελληνική επικράτεια, προστίθενται υπό την αιγίδα της Μεγ. Ανατολής της Ελλάδος. Από το 1867, η Μεγ. Ανατολή στην Ελλάδα, η οποία μετά τον 2ο Παγκόσμιο Πόλεμο αλλάζει το όνομά της σε Μεγάλη Στοά της Ελλάδας, λειτουργεί υπό τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο. Κατά τη διάρκεια της μακροχρόνιας ιστορικής της πορείας πραγματοποίησε ένα ιδιαίτερα σημαντικό έργο, περισσότερο φιλανθρωπικό παρά κοινωνικό, ενισχύοντας πολιτιστικές οργανώσεις, εκπαιδευτικά ινστιτούτα, τον εθελοντισμό (κυρίως σε αιμοδοσία) και την Αντικαρκινική Κοινότητα, οι νοσοκομειακές μονάδες της οποίας και το έργο της συνθέτουν το μεγαλύτερο επίτευγμα του Ελληνικού Τεκτονισμού. Οι διάφοροι μετασχηματισμοί του πολιτεύματος και πάνω απ΄ όλα η επιβολή διάφορων δικτατοριών, καθώς και η κατοχή υπό ξένων δυνάμεων, οδήγησαν στην καταδίωξη του τεκτονισμού. Υπάρχουν χιλιάδες Έλληνες τέκτονες, μάρτυρες αγώνων για την ελευθερία και τις θεμελιώδεις αρχές του τεκτονισμού σε όλο τον κόσμο. Το 1986, η διοίκηση της Μ. Στ. επιχείρησε την τροποποίηση του τύπου του θεσμού, αφού είχε προηγηθεί η εισαγωγή του τύπου της Υόρκης στο φιλοσοφικό τεκτονισμό και συστήθηκαν εργαστήρια κατά αυτόν, παράλληλα με την λειτουργία του Υπάτου Συμβουλίου του 33ου του Α&Α.Σ.Τ. Οι ενέργειες αυτές οδήγησαν στην πρώτη ρήξη, κατά την οποία ομάδα Ελλήνων Τεκτόνων αποχωρεί και ιδρύει την Μεγ. Εθνική Στ. της Ελλάδος, η οποία λειτούργησε, όπως και συνεχίζει να λειτουργεί και σήμερα υπό τον τύπο της Αμίλλης. Μετά από αυτό, η διοίκηση της Μ. Στ. προέβη κατά τη διάρκεια της Γενικής Συνέλευσης του Ιανουαρίου του 1988 σε πλέον ριζική τροποποίηση του Καταστατικού, καταργώντας το μεγαλύτερο μέρος των βασικών διατάξεων και ευθέως πλέον επεμβαίνοντας στα τεκτονικά θέσμία, άλλα κατ' ουσίαν και άλλα κατά τύπον, καταστρατηγώντας πατροπαράδοτες αξίες και κανόνες του Ελληνικού Τεκτονισμού. Κατ' αυτό τον τρόπο, η Μεγ. Στ. εγκατέλειψε το σύστημα του Α&Α.Σ.Τ. και υιοθέτησε το τρίτο διεθνώς γνωστό σύστημα, του AFAM (Αρχαίοι Ελεύθεροι και Αποδεκτοί Τέκτονες). Τότε οι Έλληνες Τέκτονες που θέλησαν να παραμείνουν πιστοί στον Α&Α.Σ.Τ., απεχώρησαν και με την από 26 Φεβρουαρίου 1988 Διακήρυξη τους συνέχισαν να εργάζονται στο σύστημα του Α&Α.Σ.Τ., υπό την αιγίδα Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου. Πρέπει να αναφερθεί ότι από το 1990 ως το 1993, η Μεγάλη Εθνική Στοά της Ελλάδος της Άμιλλας υπέστη δύο ρήξεις που κατέληξαν στον σχηματισμό δύο μικρών Δυνάμεων: α) Την επονομαζόμενη "Τάγμα της Μεγάλης Ενωμένης Στοάς της Ελλάδος" και β) Την επονομαζόμενη "Μεγ. Τεκτονική Στοά της Ελλάδος", που τέθηκε σε λειτουργία υπό το Γαλλικό πρότυπο. Η Μεγάλη Εθνική Στοά της Ελλάδας που συνεχίζει να λειτουργεί υπό το Θεσμό της Αμίλλης, ενεργοποιήθηκε σε φιλοσοφικό επίπεδο με την Στοά των MARKMASTERS, αναγνωρισμένη από την Αγγλία. Ανεπηρέαστη από όλα αυτά, η Μεγάλη μας Στοά (του Α&Α.Σ.Τ.), ακολουθώντας σταθερά τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο, εκτιμώντας και αποδεχόμενη την αμοιβαιότητα και τη συλλειτουργία μεταξύ των Μεγάλων Τεκτονικών Δυνάμεων του ίδιου Θεσμού συνεχίζει να εργάζεται για την πρόοδο του Θεσμού του Τεκτονισμού. Στην κατεύθυνση αυτή, ανέπτυξε σχέσεις αμοιβαίας αναγνώρισης και αγάπης με Ευρωπαϊκές Μεγ. Στ., ιδιαίτερα της Γαλλίας και του Βελγίου, του Α&Α.Σ.Τ. Στο πλαίσιο αυτό, εγκαθίδρυσε στην Ελλάδα γαλλόφωνη Στοά, για να μπορούν να έρχονται οι γαλλόφωνοι αδελφοί μας και να παρακολουθούν τις εργασίες μας, καθώς αυτοί έρχονται στην Ελλάδα αδιάλλειπτα, κάθε έτος από το 1996 και συμμετέχουν σε εορτές και εκδηλώσεις του Τάγματός μας. Τον Ιούνιο του 2001, η Μεγάλη Στοά της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεκτού Σκωτικού Τύπου, δια αντιπροσωπείας της συμμετείχε στο Συνέδριο των Μεγ. Στ. του Α&Α.Σ.Τ. των Ευρωπαϊκών κρατών, που έγινε στο Βελιγράδι, όπου και συστήθηκε η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία (CONFEDERATION) των Μεγ. Στ. του Α&Α.Σ.Τ., με τη συμμετοχή μας ως από τα πρώτα ιδρυτικά μέλη της. Τέλος, τον Σεπτέμβριο του 2001, το Τάγμα μας ανέλαβε και διοργάνωσε με επιτυχία το παγκόσμιο συνέδριο (της REUNION) των Υπάτων Συμβουλίων 33ου του ΑΑΣΤ στη χώρα μας, με πορίσματα καθοριστικά για το μέλλον του Θεσμού γενικά και του Τύπου ειδικά. Επισημαίνεται ότι στην ένωση αυτή το Ύπατο Συμβούλιο της Ελλάδος συμμετέχει ως συνιδρυτικό μέλος, κατέχον την θέση της 3ης κατά τάξη Τεκτ. Δύναμης. http://www.aasr.gr/gr/ Μεγάλη Στοά της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεκτού Σκωτικού Τύπου Ιστορικό της Ιονικής Μεγάλης Στοάς Στη δεκαετία του ΄90 ιδρύθηκε στη Κέρκυρα η Στοά Αρήτη υπ΄αριθ. 48 κάτω από τη Στέγη της ΕΜΣτΕ (Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος). Ήταν η δεύτερη Στοά μετά από πάρα πολλά χρόνια που εμφανίζεται στη Κέρκυρα, μετά το Φοίνικα ο οποίος ήταν κάτω από τη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος. Την εξαετία που ακολούθησε την ίδρυση της προαναφερόμενης στοάς, ιδρύθηκαν άλλες τρεις, οι οποίες κατά χρονολογική σειρά είναι η Στοά Ναυσικά υπ’ αριθ. 61 (αγγλόφωνη τότε),  η Στοά Χρυσηίδα υπ’ αριθ. 66 (σημερινός Πυθαγόρας) και τέλος η Στοά Ι. Καποδίστριας υπ’ αριθ. 68. Όλες αυτές βρίσκονταν κάτω από την Εθνική Μεγάλη Στοά της Ελλάδος, η οποία (από το 1996) ήταν Αναγνωρισμένη από την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας. Στο τέλος του 1998 και αρχές του 1999, η ΕΜΣτΕ προειδοποιείται εκτός από εμάς  (τις 4 κερκυραικές στοές) και από μερικούς άλλους αδελφούς (κυρίως από Κύπρο) ότι κινδυνεύει να χάσει την Αναγνώριση από την ΗΜΣτΑ. Στη γενική συνέλευση της ΗΜΣτΑ(Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας) που πραγματοποιήθηκε το πρώτο τρίμηνο του 1999, προτείνεται και τελικά αποφασίζεται να εγγραφεί στην ημερήσια διάταξη της επόμενης γενικής συνελεύσης, θέμα σχετικό με την  άρση αναγνώρισης ή όχι, της ΕΜΣτΕ από την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Αγγλίας. Οι πληροφορίες που καταφθάνουν από την Αγγλία το καλοκαίρι, κάνουν λόγο για σχεδόν βέβαιη απόφαση άρσης της αναγνώρισης αυτής. Ένα μήνα πριν γίνει η άρση, σε μία συγκέντρωση όλων των μελών των τεσσάρων προαναφερομένων κερκυραικών στοών, αποφασίζεται η αποχώρηση των στοών αυτών από την ΕΜΣτΕ και η ανεξαρτητοποίηση τους ώστε να παραμείνουν τουλάχιστον κανονικώς εγκαθιδρυμένες, διεκδικώντας με τον τρόπο αυτό τη δυνατότητα τουλάχιστον διατήρησης κάποιου τεκτονικού μέλλοντος. Αυτές οι τέσσερις στοές δημιουργούν μία Αμφικτιονία που εκπροσωπείται από ένα μέλος εκάστης στοάς. Η Αμφικτιονία όμως δεν μπορεί να αποφασίζει για όλους και γι’ το λόγο αυτό ιδρύεται η Αμφικτιονία – Ένωσις. Η Αμφικτιονία - Ένωσις αποκτά επταμελές διοικητικό συμβούλιο με πρώτο Πρόεδρο τον Αδ Μαξιμιλιανό Λαβράνο, προερχόμενο από την Μεγάλη Στοά της Ελλάδος και συγκεκριμένα από τη Στοά «Φοίνιξ» (η αρχαιότερη Στοά της Ελλάδος) και αντιπροσώπους των τεσσάρων στοών. Οι εργασίες συνεχίζονται κανονικά. Οι Στοές συνεχίζουν το τυπικό της Αμίλλης,(χρησιμοποιούν το σύνταγμα της ΗΜΣτΑ μέχρι να φτιαχτεί το δικό τους). Επίσης και τα επιγενόμενα εργαστήρια συνεχίζουν ανεξάρτητα πλέον και αυτά να εργάζονται. Τα φιλοσοφικά αυτά εργαστήρια είναι η  «Σχερία» υπ’ αριθ. 19 της Στοάς των Διδασκάλων του Σήματος (Mark), το Περιστύλιο «Αρήτη» υπ’ αριθ. 48 (Αψίδα), το Συμβούλιο των Βασιλικών και Εκλεκτών Διδασκάλων «Κασσιώπεια» υπ’αριθ. 12 ( κρυπτικά) και το Διοικητήριο των Ιπποτών του Ναού «Σπυρίδων ο Τριμυθούντος» υπ’ αριθ. 14 (Ναίτες και ιππότες της Μάλτας), και τα οποία διατηρούν μέχρι σήμερα, καλές σχέσεις με την Ιονική Μεγάλη Στοά. Κατόπιν μιας σειράς συζητήσεων και δεδομένης της αύξησης των μελών η Αμφικτιονία – Ένωσις αποφασίζει ομόφωνα την Ανακήρυξή της σε Μεγάλη Στοά και το όνομα το οποίο αποφασίζεται να δοθεί σε αυτήν, είναι Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος (ΗΜΣτΕ). Στο μεταξύ ο Πρόεδρος της Αμφικτιονίας Μαξιμιλιανός Λαβράνος φεύγει από τη ζωή. Τότε δύο μέλη της Αμφικτιονίας – Ένωσις πλησιάζουν τον Πρώην Μεγάλο Διδάσκαλο της Εθνικής Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος Αδ. Ευστάθιο Λιακόπουλο, (ο οποίος είχε ήδη φύγει από την ΕΜΣτΕ, αρκετό καιρό πριν), και του προτείνουν να γίνει ο Πρώτος Μεγάλος Διδάσκαλος της νεοϊδρυόμενης Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος. Αυτός δέχεται και στις 2 Δεκεμβρίου του 2006 ιδρύεται η Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος από τις τέσσερις κανονικώς εγκαθιδρυμένες Στοές όπως ορίζουν και οι κοινά αποδεκτοί τεκτονικοί κανόνες περί ιδρύσεως Μεγάλων Στοών. Η  Αμφικτιονία –Ένωσις ιδρύει, τη Στοά Σεβασμίων «Μαξιμιλιανός Λαβράνος» υπ’αριθ.5, εις μνήμην του εκλειπόντος Πρώτου Προέδρου της και συνεχίζει το έργο της παραμένοντας ο θεματοφύλακας της ορθής και εύρυθμης λειτουργίας της ΗΜΣτΕ. Σύμφωνα με το καταστατικό Χάρτη της ΙΜΣ(ΗΜΣτΕ τότε), η θητεία του Μεγάλου Διδασκάλου είναι τριετής. Δεδομένου τούτου η θητεία του Μεγάλου Διδασκάλου Αδ. Ευσταθίου Λιακόπουλου είχε λήξει τις 2 Δεκεμβρίου 2009. Επειδή όμως την περίοδο εκείνη η ΗΜΣτΕ διένυε περίοδο πένθους εξαιτίας της απώλειας ενός μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου της (Αμφικτιονία), ουδεμία ενέργεια γίνεται για την ανανέωση της θητείας του Μ.Δ. ή εκλογή νέου. Το πρώτο τετράμηνο του 2010 η Αμφικτιονία ανακαλύπτει, ότι ο Μεγάλος Διδάσκαλος κάνει κατάχρηση του αξιώματός του, παραβαίνοντας πλήθος καταστατικών και συνταγματικών κανόνων του χώρου. Ακολουθεί μία προσπάθεια από τα μέλη της Αμφικτιονίας μήπως και γίνει εφικτό ο Μεγάλος Διδάσκαλος να επανέλθει στην τεκτονική τάξη. Αυτός είναι ανένδοτος και μάλιστα όχι δεν συνετίζεται αλλά επιπλέον απαιτεί την απομάκρυνση από την ΗΜΣτΕ των ατόμων που του πρόσφεραν τη θέση του Μεγάλου Διδασκάλου. Κατόπιν τούτων η Αμφικτιονία δεν προτείνει την ανανέωση της θητείας του και προχωρά στην εκλογή νέου Μεγάλου Διδασκάλου. Ο Πρώην Μ.Δ. βλέποντας τα γεγονότα αυτά αποχωρεί με ολίγους θερμόαιμους που τον ακολουθούν αποβλέποντας στην κατάληψη αξιωμάτων. Με την πράξη του αυτή διασπά την ΗΜΣτΕ και αν και έκπτωτος αυτοανακηρύσσεται εκ νέου μεγάλος διδάσκαλος μοιράζοντας αξιώματα στους πέριξ αυτού κατά το σύνηθες. Με απόφαση της Αμφικτιονίας: «ΑΠΟΦΑΣΗ αρ.3 Κέρκυρα 24 Ιουνίου 2010 Η Αμφικτιονία, το αρμόδιο διοικητικό όργανο που εκπροσωπεί την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος θα ήθελε να πληροφορήσει την Ελληνική Τεκτονική Κοινότητα ότι, Η Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος  η οποία ιδρύθηκε στην Κέρκυρα, από κερκυραίους τέκτονες τον Δεκέμβριο του 2006 από τέσσερις (4) κανονικώς εγκαθιδρυμένων Στοών, δεν είχε και δεν έχει καμία σχέση με την Ηνωμένη Μεγάλη Στοά του αδ. Λιακόπουλου, όπως διατείνονται, αυτός και οι ολίγοι πέριξ αυτού. Πρόκειται για ατυχή συνωνυμία και θλιβερή περίπτωση, γεγονός που καταστρατηγεί κάθε τεκτονική αρετή και ηθική. Σεβόμενοι την ιστορία και το έργο των αδελφών μας ως και την σοβαρότητα, η οποία πρέπει να διακρίνει κάθε Μεγάλη Στοά παγκοσμίως, από τούδε και εφεξής μετονομάζουμε την Μεγάλη μας Στοά σε, ΙΟΝΙΚΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΟΑ. http://www.ioniangl.gr/ Ιονική Μεγάλη Στοά Ευφρόσυνα αναγγέλλεται προς την Παγκόσμια Τεκτονική Οικογένεια η ίδρυση της Ηνωμένης Μεγάλης Στοάς της Ελλάδος, η οποία έλαβε χώρα σύμφωνα με το καθιερωμένο τελετουργικό στις 2 Δεκεμβρίου 2006. Για λόγους εθνικούς, πολιτιστικούς, τεκτονικούς και γεωγραφικούς, έδρα της Μεγάλης αυτής Στοάς των Ελευθέρων Τεκτόνων, ορίστηκε η πόλη της Κερκύρας και αφιερώθηκε στους Πάτρωνές της, Διονύσιο Ρώμα, Ιωάννη Καποδίστρια και Διονύσιο Σολωμό. Η Μεγάλη αυτή Στοά, αποτελεί συνέχεια, προέκταση και ανάπτυξη της Τεκτονικής Αμφικτιονίας των Τεκτονικών Στοών οι οποίες λειτούργησαν επιτυχώς κατά τα τελευταία έτη στο χώρο των Ιονίων Νήσων. Κατευθυντήριες αρχές του νέου τούτου Τεκτονικού Σώματος είναι οι ακόλουθες: 1. Με εύσχημο τρόπο αποστασιοποιείται από το πλέγμα του μη αντικειμενικού πλέον συστήματος της αυθεντικής αναγνωρίσεων από ορισμένες Τεκτονικές δυνάμεις, εις το οποίο τόσο εύκολα παραδόθηκε κατά την τελευταία περίοδο ο Ελληνικός Τεκτονισμός. Γιατί τόσο οι Τέκτονες, όσο και τα Τεκτονικά Σώματα, πρέπει να αναγνωρίζονται και να καταξιώνονται μόνο από την ποιότητα και τη συνέχεια των έργων τους. 2. Με άνεση χρόνου επομένως, θα εργαστεί για την ανάπτυξη αδελφικών δεσμών σε ισότιμη βάση με τις υφιστάμενες ανά τον κόσμο Τεκτονικές Δυνάμεις, υπενθυμίζοντας πάντως, ότι το σύστημα των τριών Συμβολικών βαθμών έχει Ελληνική καταγωγή και καθιερώθηκε στον αιώνα από τα Ελευσίνια Μυστήρια. 3. Η ύπαρξη της Ευρωπαϊκής Ενώσεως Κρατών, δημιουργεί νέα πρακτικά και καταστατικά δεδομένα δικαιοδοσιών και με την έννοια αυτή η χωρική δικαιοδοσία της Μεγάλης αυτής Στοάς, διακηρύσσεται ότι εκτείνεται σε ολόκληρο τον Ευρωπαϊκό αυτό χώρο. 4. Ένας από τους παράλληλους σκοπούς της ίδρυσης μας είναι η μέσα από ένα τρίτο πόλο αναφορών, δημιουργία της αναγκαίας αποφόρτισης στην υφισταμένη ένταση που προήλθε από το Τεκτονικό Σχίσμα. Ο νέος αυτός πόλος δεν έχει λόγους παρέμβασης, αλλά και ούτε μακάριας ουδετερότητας, δεδομένου ότι έχει άμεση και μακροχρόνια γνώση των συνθηκών και των προβλημάτων που δημιούργησαν αυτή την κρίση. Για το σκοπό αυτό διατηρεί το δικαίωμα της δημιουργίας αποκλιμάκωσης, για να αποβληθεί ο άγονος ανταγωνισμός τους που τα έχει καθηλώσει σε μια ισορροπία απλής επιβίωσης. 5. Η νέα Μεγάλη Στοά ρητά δηλώνει ότι δεν επιθυμεί να προσελκύσει μέλη ή Στοές από τις υφιστάμενες Τεκτονικές Δυνάμεις, ούτε έχει σα σκοπό να δημιουργήσει δογματικές αντιπαραθέσεις και κατοχύρωση πνευματικών δικαιωμάτων, δεδομένου ότι η εκατέρωθεν συλλογή όλων των βαθμών, των τύπων και των δογμάτων, έχει εξαντλήσει τα επιτρεπτά και πρακτικά όρια δομής και λειτουργικότητας. 6. Για το σκοπό αυτό προσδοκά και εύχεται την ποιοτική και αριθμητική ανάπτυξη των δύο αντιζήλων Δυνάμεων, ώστε με πνεύμα αδελφότητος και κοινής καταγωγής, ο Τεκτονικός θεσμός να απαλλαγεί από την περιθωριοποίηση και να καταστεί και πάλι ιστορικά, εθνικά και κοινωνικά καταξιωμένος και μυσταγωγικά θαρραλέος και υπερήφανος, ανοιχτός δε σε όλες τις προκλήσεις των καιρών. 7. Εκδηλώνει την εκτίμηση της προς όλα τα υφιστάμενα στη χώρα μας Τεκτονικά σχήματα, ανεξαρτήτως τύπου και αρχαιότητος, του αμιγούς Ανδρικού Τεκτονισμού, και εύχεται και αυτών τη συνεχή ποιοτική, χωρική και αριθμητική ανάπτυξη. 8. Προς απάλειψη των πικριών και των διαφορών του παρελθόντος, δηλώνεται οτι όσοι αδελφοί έλαβαν τους τρεις συμβολικούς βαθμούς από οποιαδήποτε κανονική δύναμη, θεωρούνται, ανεξάρτητα από διοικητικές ή άλλες τυχόν συνέπειες ή μακροχρόνια αποχή από την ενεργό τεκτονική δράση λόγω απογοήτευσης, ότι έχουν διατηρήσει πλήρη τα τεκτονικά τους δικαιώματα και τους τίτλους τους. Με την έννοια αυτή έχουν το δικαίωμα της επισκέψεως εις τα αντίστοιχα Τεκτονικά Εργαστήρια του Συστήματος μας, δια περιορισμένο και μόνο αριθμό παρακολούθησης εργασιών, ώστε να καταστούν στην ουσία και πάλι ενεργά και αποδοτικά μέλη της Τεκτονικής οικογένειας, και να ακολουθήσουν μετέπειτα με ανεξάρτητο τρόπο την ενεργό προσωπική τους πορεία. 9. Ο περιορισμένος χρόνος παραμονής στα Τεκτονικά αξιώματα και η αναλογική ελευθερία δράσης των Τεκτονικών μας Εργαστηρίων, αποτελούν θεμελιώδεις Καταστατικές μας αρχές. Εκδόθηκε στην Κέρκυρα κατά το χειμερινό Ηλιοστάσιο του έτους 2006 Ο Μέγας Διδάσκαλος Ευστάθιος Λιακόπουλος http://www.uglgreece.gr/ Ηνωμένη Μεγάλη Στοά της Ελλάδος

 

"Διεθνές Τεκτονικόν Τάγμα "ΔΕΛΦΟΙ"

Το Τάγμα ιδρύθηκε το 1926 και αναδομήθηκε το 1996 υπό την επωνυμία "Διεθνές Τεκτονικόν Τάγμα "ΔΕΛΦΟΙ".
Η πρώτη Μικτή Στοά ιδρύθηκε το 1926 υπό την αιγίδα του Διεθνούς Μικτού Τεκτονικού Τάγματος "Le Droit Humain", που εδρεύει στο Παρίσι. Το 1996, η Γενική Συνέλευση του Τάγματος υπερψήφισε την επανίδρυσή του υπό το διακριτικό όνομα "ΔΕΛΦΟΙ". Έως σήμερα υφίσταται και λειτουργεί νομίμως ως ανεξάρτητη και αυτεξούσια οντότητα, ακολουθεί δε τα Μεγάλα Συντάγματα του Τεκτονισμού του 1786, σύμφωνα με τον Αρχαίο και Αποδεδεγμένο Σκωτικό Τύπο.
Τα κυριότερα ιστορικά γεγονότα του έχουν ως εξής:

• 1926: Ίδρυση της πρώτης Στοάς στην Αθήνα με το διακριτικό όνομα  "ΑΘΗΝΑ"
• 1964: Ίδρυση της πρώτης Ελληνικής Ομοσπονδίας
• 1984: Ίδρυση της δεύτερης Ελληνικής Ομοσπονδίας
• 1994: Ίδρυση Μικτού Τεκτονισμού στην Βουλγαρία, στην Ρουμανία, και στην              Μολδαβία
• 1996: Ίδρυση του "Διεθνούς Τεκτονικού Τάγματος "ΔΕΛΦΟΙ", με έδρα την Αθήνα
• 1996: Ίδρυση της "Μεγάλης Μικτής Στοάς της Ελλάδος"
• 2000: Ίδρυση του "Μεγάλου Συμβουλίου Τελειοποιήσεως της Ελλάδος"
• 2001: Μέλος του "CLIPSAS"
• 2001: Ιδρυτικό μέλος της "Τεκτονικής Ένωσης  της Μεσογείου"
• 2003: Ίδρυση Μικτού Τεκτονισμού στις Η.Π.Α.

Στόχος του η απρόσκοπτη, αποτελεσματική και δημιουργική πνευματική δράση, στον εθνικό και διεθνή χώρο, με την ενεργοποίηση των μελών του, ώστε να μεταλαμπαδευθεί η Τεκτονική Ιδέα ανά την Υφήλιο.

 

http://www.delphiorder.org/gr/html/ethsio.htm Διεθνές Τεκτονικό Τάγμα Δελφοί

ΜΕΓΑΛΗ ΜΙΚΤΗ ΣΤΟΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου η οποία τελεί υπό την αιγίδα του Διεθνούς Τεκτονικού Τάγματος "ΔΕΛΦΟΙ"  και εργάζεται εις Δόξαν του Μεγάλου Αρχιτέκτονος του Σύμπαντος.           

Η Μεγάλη Μικτή Στοά της Ελλάδος αποτελεί τον αυτόνομο διοικητικό φορέα όλων των Μικτών Συμβολικών Στοών που συστάθηκαν από το 1926 και εργάζονται στις Ανατολές Αθηνών, Χαλκίδος, Θεσσαλονίκης, Χανίων, Ηρακλείου, Βόλου και Ρόδου. Λειτουργεί στα πλαίσια Γενικού Κανονισμού και έχει ανεξάρτητη νομική μορφή, ακολουθεί τα Μεγάλα Συντάγματα του Τεκτονισμού του 1786 και την παράδοση του Διεθνούς Μικτού Τεκτονισμού. Στεγάζεται σε ιδιόκτητο, τετραόροφο κτίριο από το έτος 1981 στην οδό Επιδάμνου και Σκιάθου, στην Αθήνα. Ο Εθνικός Μέγας Διδάσκαλος και τα Μέλη της Μεγάλης Στοάς εκλέγονται ανά τριετία βάσει του ισχύοντος καταστατικού.

 

http://www.delphiorder.org/gr/html/body_ellados.htm Μεγάλη Μικτή Στοά της Ελλάδος

 

ΔΙΕΘΝΕΣ ΜΙΚΤΟ ΤΕΚΤΟΝΙΚΟ ΤΑΓΜΑ "ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΟ"

Ιδρύθηκε την 4η Απριλίου 1893

 

Ελευθεροτέκτονες, όλου του κόσμου, μέλη του Διεθνούς Μικτού Τεκτονικού Τάγματος "ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΟ", εργάζονται υπό την έμπνευση των σεβαστών ιδρυτών του: Αδ:. Maria Deraismes και Ενδ:. και Κρατ:. Αδ:. George Martin Ακολουθώντας το παράδειγμα των ενδόξων προκατόχων τους, ανακηρύσσονται ενωμένοι εν αδελφότητι για την αγάπη στην Ανθρωπότητα. Επιβεβαιώνουν την ισότητα στον άνδρα και τη γυναίκα. Μέσα από τον τίτλο του "ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΟ", το Τάγμα διακηρύσσει ότι άνδρες και γυναίκες, σε όλο τον κόσμο, πρέπει να δικαιούνται, ίσότιμα, Κοινωνική Δικαιοσύνη μέσα σε μια Ανθρωπότητα οργανωμένη σε ελεύθερες και αδελφοποιημένες κοινωνίες, χωρίς διαφορές ρατσιστικές, φιλοσοφικές ή θρησκευτικές.

Ο ίδιος ο Ελευθεροτεκτονισμός εξ' αρχής τοποθετείται ως "θεσμός αφ' εαυτού προερχόμενος που ουδέν θέτει όριον εις την αναζήτησιν της Αληθείας" και δεν επιτρέπει την άσκησιν πολιτικής ή θρησκειών στα εργαστήριά του, ως μη δεχόμενος τον δογματισμό. Διδάσκει ότι "γνωρίζει την οδό", ή ίσως, λόγω του αδογμάτιστου, "γνωρίζει μίαν οδό προς την Αλήθεια", αλλά όχι και την ίδια την Αλήθεια, καθώς, επίσης ότι είναι θεσμός προοδευτικός.

Δέχεται ότι δύναται να φέρει την ένωση των ανθρώπων με το τρίπτυχο "Ελευθερία - Ισότης - Αδελφότης" και αποφεύγει ότι δεν αποτελεί ενωτικό αλλά διαχωριστικό ή και διασπαστικό παράγοντα.

Φαίνεται επίσης, πως αποτελεί Σχολή Φιλοσοφική, βασισμένη στον Ορθό Λόγο, όπου οι μετέχοντες, με συγκεκριμένο τρόπο και διδασκαλίες, διδάσκονται και διδάσκουν το πώς μπορούν με ένα τρόπο ζωής, μία βιοθεωρία, να γίνουν καλύτεροι εαυτών, προς όφελος των ιδίων αλλά και της κοινωνίας, ώστε κάποτε να δυνηθούν να προσεγγίσουν και να ψαύσουν τα κράσπεδα της Αληθείας και να αντικρίσουν μιάν ακτίδα Φωτός.

 

http://www.droit-humain.gr/ Διεθνές Μικτό Τεκτονικό Τάγμα "ΤΟ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΔΙΚΑΙΟ"

ΑΡΧΑΙΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΕΓΟΝΟΣ ΑΝΑΤΟΛΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ ΤΩΝ ΜΙΣΡΑΪΜ ΚΑΙ ΜΕΜΦΙΣ

 

O Αρχαίος και Αρχέγονος Ανατολικός Τύπος των Μισραΐμ και Μέμφις είναι αναμφισβήτητα το πλέον Ερμητικό Τεκτονικό Τάγμα στην διεθνή Τεκτονική σκηνή.

Eίναι το αποτέλεσμα της εσώτατης εκ νέου επεξεργασίας του Τύπου Μισραΐμ ή Αιγυπτιακού Τύπου, που εμφανίστηκε κανονικώς στην Βενετία το 1801, και του Τύπου Μέμφις ή Ανατολικού Τύπου, που εμφανίστηκε το 1839 στο Παρίσι, με βάση μια ονοματολογία που επεξεργάστηκε εκ νέου τους Βαθμούς του Μισραΐμ εισάγοντας σ’ αυτούς μυήσεις και Τυπικά του Ανατολικού Τύπου.

O Tύπος του Μισραΐμ ήλθε στην Βενετία το 1801 με τις προσπάθειες του Filalete Abraham και αμέσως διαδόθηκε στην Ιταλία και την Γαλλία.

Ο Ανατολικός Τύπος της Μέμφιδας ήρθε το 1839 στο Παρίσι από τον Etienne Marconis. Στο Αρχείο του Κυρίαρχου Μεγάλου Θυσιαστηρίου της Αδριατικής διατηρούνται μεταξύ άλλων ντοκουμέντων, τρείς περγαμηνές, οι οποίες αποκαθιστούν, κατά το δυνατόν, τις απαρχές και τις διακλαδώσεις των δύο Τύπων, των οποίων η συγχώνευση συνετελέσθη με πρωτοβουλία του Marco Egidio Allegri, ο οποίος το 1923 κατέστη Υπάτη Δύναμη του Τύπου Μισραΐμ της Βενετίας, καθώς και Μέγας Συντηρητής ad vitam του Τύπου Μέμφις του Παλέρμο, που ετέθη, κατόπιν, σε ύπνο, το 1925.

Οι πληροφορίες περί των δύο Τύπων είναι μάλλον αποσπασματικές, λόγω των Ιστορικών μεταπτώσεων που υπέστησαν και οι δύο Τύποι, κυρίως δε ο Τύπος Μισραΐμ, που στην πορεία του χρόνου ήρθαν αντιμέτωποι και με την πολιτική εξουσία και με άλλες Τεκτονικές δυνάμεις οι οποίες, έχοντας χάσει το πνεύμα της Αρχαίας μυήσεως, κατέστησαν είδος λεσχών και με δυσκολία ανέχθηκαν την ύπαρξη μίας ορθόδοξης ελίτ, και οι οποίες πάντοτε προσπαθούσαν να απορροφήσουν με κάθε τρόπο αυτούς τους Τύπους, προφανώς για να μπορέσουν να ανακτήσουν την χαμένη τους παραδοσιακή αυθεντικότητα.

Ειδικά στην Ιταλία, αρκετό δηλητήριο υπήρξε στην μάχη που διεξήχθη τον 19ο αιώνα από την Αυστριακή Κυβέρνηση στην περιοχή Λομβαρδίας - Βενετίας και από τις άλλες κυβερνήσεις στα διάφορα κρατίδια της Χερσονήσου. Κατά τον 20ο αιώνα δε, αρκετό δηλητήριο υπήρξε από το φασιστικό καθεστώς της Ιταλίας. Παρ όλα αυτά, τα πιο σημαντικά ντοκουμέντα διατηρήθηκαν και μεταδόθηκαν ως τις μέρες μας.

Τέτοιου είδους ντοκουμέντα είναι αυτά τα οποία μας επιτρέπουν να βεβαιώσουμε ότι ο Τύπος Μισραΐμ λειτουργούσε στην Νήσο Ζάκυνθο κατά το 1782 και στην Βενετία το 1796. Στην Βενετία ο Τύπος τέθηκε σε ύπνο μετά την κατάκτηση της Ενετικής Δημοκρατίας από την Αυστρία, και αφυπνίσθηκε το 1801 από τον Filalete Abraham, όνομα κάτω από το οποίο κρυβόταν ο Βαρώνος Tassoni di Modena.

Στις 16 Μαϊου 1945, αμέσως μετά το τέλος του Β Παγκοσμίου Πολέμου, ο M.E.Allegri ενεργοποίησε τις ισχείς του ως Υπάτη Δύναμη του 90° του Μισραΐμ και Μεγάλου Συντηρητή ad vitam του Τύπου Μέμφις και συνένωσε τους δύο Τύπους σε έναν, δημιουργώντας τον Αρχαίο και Αρχέγονο Ανατολικό Τύπο των Μισραΐμ και Μέμφις, ο οποίος αναπτύχθηκε σε 95 βαθμούς, ιδρύοντας το Κυρίαρχο Μεγάλο Θυσιαστήριο της Αδριατικής (Superum), τον Κυρίαρχο Μυστικιστικό Ναό, το Έξοχο Κονσιστόριο των βαθμών 30° 90°, και το Κυρίαρχο Περιστύλιο των Ορφικών.

Ο M.E.Allegri, ίδρυσε, επίσης, στο διηνεκές την Μητέρα και Αρχουσα Στοά «ΟΣΙΡΙΣ» και θεμελίωσε τα Κυρίαρχα Συμβούλια και την Μητέρα και Αρχουσα Στοά στο Ζενίθ της Βενετίας για να επιβεβαιώσει την προέλευση και για να εξασφαλίσει για το μέλλον το συνεχές του Σεβάσμιου Τύπου.

Στις 14 Οκτωβρίου 1949, ο M.E.Allegri πέρασε στην Αιώνια Μεγάλη Πυραμίδα, αφού έθεσε τον Τύπο σε ύπνο στα κατώτερα Δώματά του, αφήνοντας διαθήκη υπέρ του Ottavio Ulderisco Zasio, ο οποίος διηύθυνε την Μεγάλη Ιεροφαντεία έως τις 5-1-1966, ημερομηνία του περάσματός του στην Αιώνια Μεγάλη Πυραμίδα, αφήνοντας με την σειρά του διαθήκη υπέρ του Κόμητα Gastone Ventura, ο οποίος κατά το Χειμερινό Ηλιοστάσιο του 1971, αφύπνισε τον Τύπο σε όλα του τα Δώματα και διηύθυνε την Μεγάλη Ιεροφαντεία έως τις 28-7-1981 ημερομηνία του περάσματός του στην Αιώνια Μεγάλη Πυραμίδα, αφήνοντας με την σειρά του διαθήκη υπέρ του Sebastiano Caracciolo, σημερινό Κυρίαρχο Μεγάλο Γενικό Ιεροφάντη, Κυρίαρχο Μεγάλο Διδάσκαλο.

Ο Κυρίαρχος Μεγάλος Γενικός Ιεροφάντης εξασφαλίζει το συνεχές, έστω και εάν ο Τύπος τεθεί σε ύπνο στα κατώτερα δώματά του και, μερικές φορές, στα ανώτερα.

Η παραδοσιακή, αυθεντική και νόμιμη προέλευση του Αρχαίου και Αρχέγονου Ανατολικού Τύπου των Μισραΐμ και Μέμφις, ενόχλησε πολλά άτομα.

Ο Αρχαίος και Αρχέγονος Ανατολικός Τύπος των Μισραΐμ και Μέμφις, αναμφίβολα είναι ένας από τους ελάχιστους παραδοσιακούς και Κανονικούς Τύπους που εξακολουθούν να διατηρούν την ισχύ της μεταδώσεως.

Ο ΓΥΝΑΙΚΕΙΟΣ ΑΙΓΥΠΤΙΑΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

Ο Γυναικείος Αιγυπτιακός Τύπος της Υιοθεσίας λειτουργεί με την βοήθεια του Κυρίαρχου Μεγάλου Θυσιαστηρίου της Αδριατικής με τα δικά του εξειδικευμένα τυπικά. Ακολουθεί την πιο καθαρή μυστηριακή γυναικεία Παράδοση που κατά το παρελθόν δημιούργησε τις Εστιάδες, τις Σιβύλλες και τις Ιέρειες των Δρυϊδών.

Ο Αρχαίος και Αρχέγονος Ανατολικός Τύπος των Μισραΐμ και Μέμφις, (αντρικός και γυναικείος Τύπος) λειτουργεί στην Ελλάδα από το 1989.

ΣΥΝΟΠΤΙΚΟ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΟ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ.

1782 :  Σύμφωνα με ντοκουμέντα που διατηρούνται ως τις μέρες μας ο Τύπος Μισραΐμ λειτουργεί στην Ζάκυνθο  

1796 :  Σύμφωνα με ντοκουμέντα που διατηρούνται ως τις μέρες μας ο Τύπος Μισραΐμ λειτουργεί στην Βενετία    

1801 :  Ο Filalete Abraham φέρνει τον Τύπο Μισραΐμ στην Βενετία        .

1839 :  Ιδρυση του Τύπου της Μέμφιδας στο Παρίσι από τον Etienne Marconis.

1848 :  Αφύπνιση του Τύπου Μισραΐμ (που είχε στο μεταξύ τεθεί εν ύπνω), παράλληλα με την προκήρυξη της Ενετικής Δημοκρατίας. 

1856 :  Σύσταση στην Αλεξάνδρεια ενός Υπάτου Συμβουλίου του Τύπου Μέμφις με την ονομασία «Μεγάλη Ανατολή της Αιγύπτου». Η χάρτα εγκατάστασης από τον Marconis, δίδει όλες τις ισχείς για την σύσταση Κυρίαρχου Θυσιαστηρίου.  Μεγάλος Διδάσκαλος είναι ο Mαρκήσιος Joseph de Beauregard. 

1862 :    O Τύπος Μέμφις έχει απορροφηθεί από την Μεγάλη Ανατολή, o Marconis παραιτείται, ο  Joseph de Beauregard δεν δέχεται την παραίτηση, ούτε την συρρίκνωση των βαθμών που εφαρμόσθηκε στην Γαλλία. 

1865 :  Εκ νέου αφύπνιση του Τύπου Μισραΐμ (που είχε στο μεταξύ και πάλι τεθεί εν ύπνω).

1867 :  Ο Τύπος Μισραΐμ τίθεται και πάλι εν ύπνω. Δημιουργία, σε πλήρη νομιμότητα, και επί Μεγάλου Διδασκάλου του Πρίγκηπα Halim Pascia, ενός Κυρίαρχου Θυσιαστηρίου και Υπατης Αρχής του Τύπου της Μέμφιδας.  Το Κυρίαρχο Θυσιαστήριο της Γαλλίας διαλύεται.

1868 :  Θάνατος του Marconis.        

1869 :  O Tύπος Μέμφις τίθεται εν ύπνω μετά την εξορία του Μεγάλου Διδασκάλου.  

1870 :  Αφύπνιση της Μεγάλης Ανατολής της Αιγύπτου από τον S.A.Zola.         

1874 :  O S.A.Zola γίνεται Μεγάλος Ιεροφάντης στην θέση του Marconis.         

1876 :  Ιδρυση μίας Μεγάλης Συμβολικής Στοάς, της Μεγάλης Εθνικής Στοάς της Αιγύπτου. Στις 25 Οκτωβρίου ο S.A.Zola απονέμει τους βαθμούς 95ο και 96ο στον Giuseppe Garibaldi και τον ονομάζει Μεγάλο Διδάσκαλο d’onore ad vitam του Κυρίαρχου Θυσιαστηρίου της Αιγύπτου.  Στις 15 Νοεμβρίου η Μεγάλη Ανατολή της Αιγύπτου αφήνει στον Salvatore Sottile, Mεγάλο Διδάσκαλο στην Μεγάλη Ανατολή του Παλέρμο, μία χάρτα σύστασης ενός Κυρίαρχου Γενικού Συμβουλίου για την διοίκηση του Τύπου  Μέμφις για την Ιταλία και την κοιλάδα του Παλέρμο.         

1877 :  Η Μεγάλη Εθνική Στοά της Αιγύπτου καθίσταται ανεξάρτητη, αφήνοντας, όμως, στην Μεγάλη Ανατολή της Αιγύπτου την διοίκηση των συμβολικών βαθμών του Τύπου Μέμφις.

1880 :  Το Κυρίαρχο Θυσιαστήριο της Αιγύπτου τίθεται εν ύπνω. Οι εργασίες εξακολουθούν να λαμβάνουν χώρα στον Μεγάλο Μυστικό Ναό.

1881 :  Μετά την εκλογή του Giuseppe Garibaldi ως Παγκόσμιου Μεγάλου Ιεροφάντη για το Κυρίαρχο Θυσιαστήριο των Ηνωμένων Πολιτειών, της Αγγλίας και Ιρλανδίας, της Ιταλίας και της Ρουμανίας, η Αίγυπτος αναγνωρίζει αυτή τη νομιμότητα.    

1883 :  Ο S.A.Zola παραιτείται και ονομάζει διάδοχο τον Ferdinando Francesco delli Oddi.

1890 :  O Salvatore Sottile αφυπνίζει τον Τύπου Μέμφις στο Παλέρμο και καθίσταται Μεγάλος Διδάσκαλος του Κυρίαρχου Θυσιαστηρίου για την Ιταλία.

1900 :  Ο Salvatore Mortorana καθίσταται Μεγάλος Διδάσκαλος του Κυρίαρχου Θυσιαστηρίου για την Ιταλία. O Ferdinando Francesco degli Oddi αναγνωρίζεται ως Μεγάλος Ιεροφάντης από τα Μεγάλα Θυσιαστήρια των Ηνωμένων Πολιτειών, Αγγλίας και Ιρλανδίας, Ρουμανίας, Ιταλίας, Ισπανίας και Αιγύπτου.       

1901 :  Ο Paolo Figlia καθίσταται Μεγάλος Διδάσκαλος του Κυρίαρχου Θυσιαστηρίου για την Ιταλία.          

1903 :  O Benedetto Trigona καθίσταται Μεγάλος Διδάσκαλος του Κυρίαρχου Θυσιαστηρίου για την Ιταλία.          

1906 :  Ο Τύπος Μέμφις τίθεται εν ύπνω.  

1921 :  Αφύπνιση του Τύπου Μέμφις στο Παλέρμο μέσω των 3 Πατριαρχών  Giuseppe Sullirao, Giovanni Sottile και Reginald Gambier Mac Bean. O Reginald Gambier Mac Bean καθίσταται Μεγάλος Διδάσκαλος του Κυρίαρχου Θυσιαστηρίου για την Ιταλία και τις εξαρτώμενες περιοχές.         

1923 :  Ο Reginald Gambier Mac Bean Υπάτη αρχή του Τύπου Μέμφις, δίδει όλες τις ισχείς του μέσω διπλώματος στον Marco Egidio Allegri.

1925 :  Ο Τύπος  τίθεται εν ύπνω από τον Egidio Allegri εξ αιτίας των νόμων του Φασιστικού καθεστώτος της Ιταλίας που απαγορεύουν τον Τεκτονισμό, προκειμένου να αφυπνισθεί σε πλέον πρόσφορο χρόνο.   

1945 :    Ο Egidio Allegri συνενώνει τους δύο Τύπους δημιουργώντας τον Αρχαίο και Αρχέγονο Ανατολικό Τύπο των Μισραΐμ και Μέμφις, ιδρύοντας το  Κυρίαρχο Μεγάλο Θυσιαστήριο της Αδριατικής, (Superum), τον Κυρίαρχο Μυστικιστικό Ναό, το Έξοχο Κονσιστόριο των βαθμών 30° 90°, και το Κυρίαρχο Περιστύλιο των Ορφικών.       

1949 :    Ο Egidio Allegri θέτει τον Τύπο σε ύπνο και περνάει στην Αιώνια Μεγάλη Πυραμίδα, αφήνοντας διαθήκη υπέρ του Ottavio Ulderisco Zasio.           

1966 :    O Ottavio Ulderisco Zasio περνάει στην Αιώνια Μεγάλη Πυραμίδα, αφήνοντας διαθήκη υπέρ του Gastone Ventura.     

1971 :    O Gastone Ventura αφυπνίζει τον Τύπο σε όλα του τα Δώματα. 

1981 :    O Gastone Ventura περνάει στην Αιώνια Μεγάλη Πυραμίδα, αφήνοντας διαθήκη υπέρ του Sebastiano Caracciolo, σημερινού Κυρίαρχου Μεγάλου Γενικού Ιεροφάντη.     

1989 :    Εγκατάσταση του Αρχαίου και Αρχέγονου Ανατολικού Τύπου Μισραΐμ και Μέμφις και του Γυναικείου Αιγυπτιακού Τύπου στην Ελλάδα, από τον Κυρ. Μεγ. Γεν. Ιεροφάντη Sebastiano Caracciolo.

8-12-2007 :      Εγκατάσταση του Αρχαίου και Αρχέγονου Ανατολικού Τύπου Μισραΐμ και Μέμφις στην Ρουμανία, από Ελληνα Αξιωματούχο. 

16-12-2007 :    Ο Εθνικός Μεγάλος Διδάσκαλος - Εθνικός Μεγάλος Ταξιάρχης, Τριαντάφυλλος Κοτζαμάνης 33° 90° 96° περνάει στην Αιώνια Μεγάλη Πυραμίδα.

 

 www.misraimmemphis.gr Αρχαίος και Αρχέγονος Ανατολικός Τύπος Μισραϊμ-Μέμφις

 

ΥΠΑΤΗ ΜΙΚΤΗ ΣΤΟΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Η Υπάτη Μικτή Στοά της Ελλάδος ακολουθεί σήμερα τους εθιμικούς τύπους και τις διακηρύξεις του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου, σύμφωνα με το διεθνώς παραδεκτό τεκτονικό Σύνταγμα του 1786, όπως αυτό αναθεωρήθηκε από το Συνέδριο των Εννέα Υπάτων Συμβουλίων Σκωτικού Τύπου στις 22 Σεπτεμβρίου του 1875 στη Λωζάννη και εν τέλει προσαρμόστηκε για τις Εργασίες των Μικτών Στοών από το διεθνές Τεκτονικό Συνέδριο των Παρισίων την 15η Αυγούστου του 1920.

Η συμμετοχή των γυναικών σε Τεκτονικές Εργασίες δεν είναι μια καινοτομία του 1920. Αρκετές φορές στο παρελθόν του Ελευθεροτεκτονισμού υπήρξαν γυναίκες που κατάφεραν να διεισδύσουν στο αμιγές ανδρικό σύστημα των Στοών, όμως χωρίς να αποκτήσουν και ισότιμη αναγνώριση. Η πρώτη γυναίκα που κατάφερε να συνεχίσει την πορεία της μέχρι τα ύπατα αξιώματα της Τεκτονικής Ιεραρχίας ήταν η Μαρία Ντερέσμ. Γεννημένη στο Παρίσι το 1828 μυήθηκε στον Ελευθεροτεκτονισμό στις 14 Ιανουαρίου του 1882. Το 1893 ίδρυσε στο Παρίσι την πρώτη Μικτή Στοά από την οποία γεννήθηκε τον επόμενο χρόνο η πρώτη οργανωμένη μικτή Μεγάλη Στοά με το όνομα Grande Loge Symbolique Ecossaise «Le Droit Humain».

Έκτοτε, ο Μικτός Τεκτονισμός αναπτύχθηκε ταχύτατα με εκατοντάδες ανεξάρτητα Τεκτονικά Τάγματα και χιλιάδες μικτές Στοές σε όλη την υφήλιο. Το προαναφερθέν Συνέδριο της 15ης Αυγούστου του 1920 κατά ένα τρόπο τακτοποίησε το θεσμικό πλαίσιο του μικτού Τεκτονισμού χωρίς όμως να αλλοιώσει την ουσία του Ελευθεροτεκτονισμού. Πέντε είναι οι πιο σημαντικές αλλαγές που σημειώθηκαν στη δομή του Μικτού Τεκτονισμού:

1η. Οι γυναίκες και οι άνδρες συνεργάζονται ισότιμα σε όλες τις δραστηριότητες και σε όλη την ιεραρχία του Μικτού Τεκτονισμού.

2η. Προσαρμόζονται κατά συνέπεια όσες εθιμικές διαδικασίες θα μπορούσαν να υποτιμήσουν το ένα φύλο έναντι του άλλου.

3η. Ο Μικτός Τεκτονισμός δεν ακολουθεί πλέον «Οροθέσια», τα οποία αποκλείουν τη συμμετοχή των γυναικών αλλά «Συντάγματα» με διορθωμένες κανονιστικές διατάξεις.

4η. Η παραδοσιακή διαβάθμιση των 33 βαθμών θεωρείται ως ενιαία τεκτονική εξέλιξη  για όλες τις γυναίκες και όλους τους άνδρες του Μικτού Τεκτονισμού υπό την αιγίδα επίσης ενιαίας προϊσταμένης αρχής.

5η. Αποφεύγονται συνήθειες, διατυπώσεις και προσφωνήσεις που ανήκουν σε εθιμοτυπία παλαιοτέρων αιώνων και ενέχουν πλέον το ενδεχόμενο πολιτισμικών και κοινωνικών παρανοήσεων.

Η επιλογή του όρου «Υπάτη» στην επωνυμία της Υπάτης Μικτής Στοάς της Ελλάδος, υποδηλώνει την ίδρυσή της από ένα πρωτογενές Ύπατο Συμβούλιο το οποίο και παραμένει ενσωματωμένο στην τελική δομή της καθορίζοντας ενεργά τους εθιμικούς τύπους και τους κανόνες λειτουργίας της.

Με τον όρο «Μικτή Στοά» διατυπώνεται αναμφισβήτητα η ισότιμη και σύγχρονη συμμετοχή ανδρών και γυναικών στις δραστηριότητες των Τεκτονικών Στοών της.

Οι εθιμικοί τύποι που ακολουθούνται είναι κατ’ ουσίαν οι εθιμικοί τύποι του Κυανού Τεκτονισμού του 1ου 2ου και 3ου Βαθμού και εκείνοι του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου του 4ου μέχρι και 33ου Βαθμού…

Βασικές Αρχές

Είναι γενικά γνωστό, ότι η δημιουργία ελευθεροτεκτονικών Στοών ανάγεται ιστορικά στις συντεχνίες του μεσαίωνα. Η ιστορική αυτή αναγκαιότητα προέκυψε από τις κοινωνικές αδικίες του φεουδαρχικού και τιμαριωτικού καθεστώτος της εποχής εκείνης. Μετά την επικράτηση του διαφωτισμού και του ανθρωπισμού, ο Ελευθεροτεκτονισμός, ή απλά Τεκτονισμός, έπαψε να είναι «επαγγελματικός» και έγινε «θεωρητικός». Διατήρησε ωστόσο τον ενεργητικό του χαρακτήρα, προασπίζοντας τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα των πολιτών, έργω και λόγω, μαχόμενος εναντίον κάθε λαϊκής ή πνευματικής δεσποτείας, όποτε και όπου αυτή εμφανιζόταν.

Σήμερα, εξακολουθεί να δρα παγκοσμίως σαν σύστημα σκέψης και διαφωτισμού, επιδιώκοντας τη μέγιστη δυνατή επιρροή υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Η δημιουργία λοιπόν μιας οποιασδήποτε Στοάς, οφείλει να αποσκοπεί σε εργασίες υπέρ των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων του πολίτου, στη διαφύλαξη των αρχών της αρετής, της ελευθερίας και της αλήθειας και τέλος στην ευτυχία του ανθρώπου…

Ιεραρχία

Η εσωτερική δομή της Υπάτης Μικτής Στοάς της Ελλάδος διαθέτει τρεις Προϊστάμενες Αρχές, οι οποίες συμπράττουν στη λειτουργική αλληλουχία όλων των Βαθμών και όλων των Στοών. Το Ύπατο Συμβούλιο με την υψηλότερη κανονιστική δικαιοδοσία υπό την Αιγίδα του οποίου εργάζονται όλες οι υπόλοιπες Αρχές. Το Ύπατο συμβούλιο επιπροσθέτως διοικεί άμεσα και όλες τις Στοές του 33ου, 32ου και 31ου Βαθμού. Ακολουθούν η Μεγάλη Σύνοδος, η οποία είναι αρμόδια για θέματα Στοών του 4ου μέχρι και 30ου Βαθμού και η Μεγάλη Στοά για τα θέματα των Στοών 1ου, 2ου και 3ου Βαθμού.

Σύμφωνα με την ιδρυτική διακήρυξη της Υπάτης Μικτής Στοάς της Ελλάδος…

www.ymste.gr Υπάτη Μικτή Στοά της Ελλάδος