ΤΥΠΙΚΟΝ ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ "ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΕΑ,,

 

ΑΡΧΑΙΟΣ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΣ ΣΚΩΤΙΚΟΣ ΤΥΠΟΣ

ΤΥΠΙΚΟΝ

ΤΟΥ ΕΝΑΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ

"ΕΚΛΕΚΤΟΣ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΣ ΤΩΝ ΕΝΝΕΑ,,

ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ

Ό Βαθμός ούτος ληφθείς εκ τού Γερμανικού Θεοφωτιστικού «illuminisme» συστήματος του Δος Weishaupt, καθηγητού εν τω Πανεπιστημίω τής Ιγκολστάττης, αναπαριστά την συμβολικήν εκδίκησιν τού θανάτου του Χιράμ άτε του ενός έκ των τριών δολοφόνων αυτού φονευομένου διά τής χειρός ενός έκ των Εννέα Εκλεκτών Διδασκάλων.

Οι δυσφημήσαντες τον Τεκτονισμόν επεχείρησαν να καταστήσωσι πιστευτόν, ότι έν τω βαθμώ τούτω απαιτείται παρά του μυουμένου, όπως ορκισθή, ότι θά εκτελέση τάς αποφάσεις των μυστικών τεκτονικών Δικαστηρίων, ότι αυτός ούτος θ’ αποδεχθή την υπό των άλλων αδελφών επιβληθησομένην τιμωρίαν, έν η περιπτώσει παραβή τούς όρκους του, ότι ο βαθμός έχει ως εμβλήματα κεφαλήν αιμοσταγή, εγχειρίδιον, δάκρυα και άλλα πένθιμα σύμβολα καί ότι έν τώ Τυπική του βαθμού τούτου απαντά η λέξις εκδίκησις και τό λόγιον «Νικάν ή Θνήσκειν» (Vincere aut Mori).

Κατά την γνώμην ετέρων Τεκτόνων η αρχή τού Ενά­του Βαθμού ανάγεται εις τόν Μεσαίωνα, καθ’ ήν εποχήν οι μεταβάντες είς την Αγίαν Γήν προσκυνηταί, ίνα αποτίσωσι φόρον σεβασμού καί αναμνησθώσι τού θανάτου εκείνου, όστις κατ’ εξοχήν ωνομάσθη ο Διδάσκαλος, απεδέχθησαν διά τάς συναθροίσεις αυτών τελετάς αναφερομένας εις τήν Σολομωνικήν παράδοσιν, ήτις εκτίθεται έν τώ παρόντι Τυπικώ.

Οιαδήποτε όμως καί άν υπήρξεν η αρχή τού βαθμού τούτου, δέον νά μή λησμονηθή ότι ό Αρχαίος καί Αποδεδεγμένος Σκωτικός Τύπος συμπεριλαβών καί τινάς βαθμούς διαφόρων τεκτονικών συστημάτων εφρόντισεν, όπως δι' αυ­τών τελειοποιήση την τεκτονικήν διδασκαλίαν. Ούτω, πα­ραδείγματος χάριν, έν τώ Ενάτω Βαθμώ ο είς τών τριών δολοφόνων τού Διδασκάλου Χιράμ, συμβολίζων την φιλο­δοξίαν, φονεύεται διά τού εγχειριδίου τής αληθείας, η αποκεφάλισις δ’ αυτού συμβολίζει τον θάνατον τής φιλοδοξίας ήτις είναι αρχή παντός κακού έν ταίς κοινωνίαις.

Έν τέλει δύναται τις ειπείν γενικώτερον ότι, ώς ηθικά συμπεράσματα, συναγόμενα έκ τής συμβολικής διδασκαλίας τού βαθμού τούτου, και ώς καθήκοντα επιβαλλόμενα είς τούς μυουμένους, ενδείκνυνται : η προστασία τών καταδυναστευομένων, η υπεράσπισις τών συμφερόντων τής πατρίδος, η βελτίωσις τής κοινωνίας καί η μόρφωσις ατομικού χα­ρακτήρος.

Ο Ένατος Βαθμός απονέμεται έν ταίς Στοαίς Τελειοποιήσεως διά μυήσεως, ο υποψήφιος δ’ οφείλει από έξ τουλάχιστον μηνών συμπεπληρωμένων νά είναι Μυστ.·. Διδ.·.  καί να έχη τήν αναγκαίαν τεκτονικήν καί βέβηλον μόρφωσιν.

Οι βαθμοί 5ος «Τέλειος Διδάσκαλος», 6ος «Γραμματεύς έξ απορρήτων», 7ος «Έφορος και Δικαστής» και 8ος «Ε­πόπτης των οικοδόμων» απονέμονται υπό τού Προέδρου δι’ ανακοινώσεως προ τής εις τον 9ον.·. Βαθμόν μυήσεως.

 ΔΙΑΚΟΣΜΟΣ ΤΟΥ ΝΑΟΥ

Η Στοά παριστά την αίθουσαν των ακροάσεων του Σολομώντος και φωτίζεται υπό εννέα φώτων, ών οκτώ μέν σχηματίζουσιν οκτάγωνον πέριξ τού Βωμού, τό δ’ έ­νατον τίθεται έν τη ’Ανατολή. Εις το μέσον τού Ναού τοποθετείται ο Βωμός τού Όρκου, έχων έπ’ αυτού εν τρίγω­νον ισοσκελές, το Βιβλίον τού Νόμου, δύο ξίφη χιαστί τε­θειμένα καί έν εγχειρίδιον.

Αι στήλαι τού ναού εισίν εναλλάξ λευκαί ή έρυθραί, τα δέ παραπετάσματα είναι μέλανα μετά φλογών ερυθρών.

Άνωθεν τού θρόνου τού Προέδρου υπάρχει εζωγραφισμένον τό Σύμβολον τού Βαθμού, ήτοι βραχίων κρατών έκ τής κόμης αιμοσταγή κεφαλήν ανθρώπου καί έτερος βραχίων ωπλισμένος δι’ αιμοβαφούς εγχειριδίου, κάτωθι δέ το λόγιον : «Νικάν ή Θνήσκειν».

Είς τόν Πρόναον ανήρτηται εικών παριστώσα άντρον, ού η είσοδος φαίνεται απροσπέλαστος, ένεκα εμποδίων καταυγαζομένων έκ τής ακτινοβολίας τού αστέρος Αλδεβαράν, όστις λάμπει έν τώ Ουρανώ μεταξύ των Υάδων καί των Πλειάδων.

Η είσοδος τού άντρου φυλάσσεται υπό Άρκτου, Τίγρεως και Λέοντος, το δέ εσωτερικόν αυτού φωτίζε­ται υπό καιομένης βάτου.

 

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚ0Ι, ΚΑΙ ΤΙΤΛΟΙ ΑΥΤΩΝ

Ο Πρόεδρος παριστά τον Σολομώντα, και ονομάζε­ται «Ύπατος Διδάσκαλος».

Οι Δύο μεγάλοι Επιθεωρηταί (Έπόπται) παριστώσι τον Στολκίν και τον Αδωνιράμ.

Ο Διδάσκαλος τής ΑληΘείας (Ρήτωρ) παριστά τον Ζεβούδ.

Ο Γραμματεύς παριστά τον Ισαδώκ.

Ο Αρχηγός των φρουρών (Στεγαστής) παριστά τον Βαναϊάς.

Ο Δοκιμαστής.

Ο Τελετάρχης.

Ο Σημαιοφόρος.

Ο Θησαυροφύλαξ παριστά τον Ιωσαφάτ.

Ο Ελεονόμος παριστά τον Αχισάρ.

Η παρουσία εννέα άδελ .·. είναι αναγκαία προς έναρξιν τών Εργασιών.

Εν τούτοις κατά τάς μυήσεις η παρουσία οκτώ άδ.·. εξαρκεί, διότι ό υποψήφιος καταλαμβάνει την ενάτην θέσιν.

 

ΚΕΡΑΜΙΣΤΗΣ

ΤΟΥ ΕΚΛΕΚΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΤΩΝ ΕΝΝΕΑ

ΕΝΑΤΟΥ ΒΑΘΜΟΥ

ΤΟΥ ΑΡΧΑΙΟΥ ΚΑΙ ΑΠΟΔΕΔΕΓΜΕΝΟΥ ΣΚΩΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ

Τ A Ξ I Σ

Η δεξιά χειρ φέρεται εις το ύψος τού μετώπου συνεσφιγμένη εις πυγμήν, ως εάν εκράτει εγχειρίδιον.

ΣΗΜΕΙΟΝ Α'

Εκτελείται εν στάσει τάξεως κίνησις σκοπούσα να πλήξη δι’ εγχειριδίου το μέτωπον τού αδελφού, υπό τού οποίου μέλλει να αναγνωρισθή. Ούτος δ’ αποκρίνεται φέρων την χείρα εις το μέτωπον, ίνα βεβαιωθή, εάν επλήγη.

ΣΗΜΕΙΟΝ Β.'

Ό πρώτος υψοί τον δεξιόν βραχίονα, προσποιούμενος ότι πλήττει τον άλλον εις την καρδίαν καί λέγει «Νεκάμ».(=τιμωρία)

Ό δεύτερος φέρει την δεξιάν επί τής καρδίας και λέγει «Νεκάρ».(=επεβλήθη)

ΧΕΙΡΑΨΙΑ

Παρουσιάζειν τήν δεξιάν χείρα συνεσφιγμένην εις πυγμήν μέ τον αντίχειρα υψωμένον ο άλλος δράττει τον αντίχειρα διά τής δεξιάς χειρός και υψοί ωσαύτως τον ιδικόν του.

 

ΚΡΟΥΣΕΙΣ

8+1 = 9

ΒΗΜΑΤΙΣΜΟΣ

Ταχέα βήματα με την πυγμήν πρός τα άνω

ΗΛΙΚΙΑ

Τετράκις δύο, ήτοι οκτώ, και εν έτος συμπεπληρωμένον.

ΙΕΡΑ ΛΕΞΙΣ

ΡΑΚΕΝ—ΜΑΚΕΝ

ΕΙΣΙΤΗΡΙΟΙ ΛΕΞΕΙΣ

ΜΑΡΙΒΑ—ΝΕΒΑΧΩΙ

ΔΙΑΣΗΜΑ

Περίζωμα λευκόν μέ ερυθρά στίγματα καί μελαίνας παρυφάς. Επί του επιστήθιου ευρίκεται εζωγραφισμένος βραχίων κρατών εγχειρίδιον. Επί τού περιζώματος εικονίζεται βραχίων κρατών κεφαλήν αιμοσταγή.

ΤΑΙΝΙΑ

Πλατεία μέλαινα, φερομένη έξ αριστερών προς τά δεξιά, φέρουσα εις το κάτω μέρος αυτής εννέα κορύμβους (rosettes), ών τέσσαρας έμπροσθεν και τέσσαρας όπισθεν, τον δ’ ένατον πρός τα κάτω, χρησιμεύοντα διά την ανάρτησιν τού κοσμήματος.

ΚΟΣΜΗΜΑ

Χρυσούν εγχειρίδιον με αργυράν λεπίδα.

ΕΝΑΡΞΙΣ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

Ευθύς ώς πάντες οι αδελφοί καταλάβωσι τας θέσεις των, ο Ύπατος Διδάσκαλος κρούει  την σφύραν 00000000 – 0

Πρώτος Επιθ.: κρούει δια της σφύρας 00000000-0

Ύπατος Διδ .·.Αδ.: Α’ Επιθ.:, είμεθα εστεγασμένοι;

Πρώτος Επιθ.: Αδ.: Αρχηγέ των Φρ.:, είμεθα εστεγασμένοι;

Ο αδ.: Αρχ.: των Φρ.: εξέρχεται του εργαστηρίου και μετά βραχύ εισέρχεται και πάλιν, κλείει την θύραν του Εργαστηρίου, πλησιάζει προς τον αδ.: Α΄Επιθ.: και αναφέρει: Το Εργαστήριον είναι εστεγασμένον και ασφαλές.

Πρώτος Επιθ.: Ύπατε Διδ.: είμεθα εστεγασμένοι και δυνάμεθα ασφαλώς να εργασθώμεν.

Ύπατος Διδ .·.Ευχαριστώ αδ.: Επιθ.: Πάντες οι αδ.: εις τας κοιλάδας είναι Εκλεκτοί διδ.: των εννέα;

Πρώτος Επιθ.; Αδ.; των κοιλάδων, όρθιοι εστραμένοι προς την Αν.:

Ο Α΄Επιθ.: κατέρχεται από της έδρας του, επιθεωρεί τους αδ.: των κοιλάδων, αρχόμενος από της κοιλάδος του Βορρά, και επανέρχεται εις την έδραν του.

Πρώτος Επιθ.: Ύπατε Διδ.: πάντες οι αδ.: των κοιλάδων είναι Εκλεκτοί διδ.: των εννέα.

Ύπατος Διδ .·.Ομοίως και οι εν τη Αν.: ( Οι παρακαθήμενοι εν τη Αν.; εγείρονται)

Ύπατος Διδ .·.Αδ.: αναλάβετε τας θέσεις σας (Πάντες οι αδ.: κάθηνται)    

Ύπατος Διδ .·.Αδ.; Α΄επιθ.; είσθε εκλεκτός διδ.; των εννέα;

Πρώτος Επιθ.:Εν άντρον με εδέχθη, μία λυχνία με εφώτισε, μία πηγή κατέσβεσε την δίψαν μου.

Ύπατος Διδ .·.Τι παριστά το άντρον;

Πρώτος Επιθ.:Το ανθρώπινον πνεύμα.

Ύπατος Διδ .·.Τι είναι η λυχνία;

Πρώτος Επιθ.:Το πτωχόν και αμυδρόν φώς, το οποίον αδυνατεί να φωτίσει το ανθρώπινον πνεύμα, οσάκις τούτο υφίσταται την επιβολήν πνευματικής δεσποτείας.

Ύπατος Διδ .·.Τι συμβολίζει η πηγή;

Πρώτος Επιθ.:Την αλήθειαν, την ζωογόνων δύναμιν του ανθρωπίνου πνεύματος.

Ύπατος Διδ .·.Τι ανεύρετε εις το άντρον;

Πρώτος Επιθ.:Τον Αβιράμ, τον δολοφόνο του διδ.: Χιράμ.

Ύπατος Διδ .·.Τι παριστά ο διδ.: Χιράμ;

Πρώτος Επιθ.:Το ανθρώπινον πνεύμα, το τείνον αδιακόπως προς την αλήθειαν.

Ύπατος Διδ .·.Τι παριστά ο Αβιράμ;

Πρώτος Επιθ.:Την άγνοιαν και την φιλαρχίαν.

Ύπατος Διδ .·.Ποίον το πρώτιστο καθήκον σας;

Πρώτος Επιθ.:Η αναζήτησις, η ανεύρεσις και η τιμωρία του δολοφόνου.

Ύπατος Διδ .·.Που ακριβώς κρύπτεται ούτος;

Πρώτος Επιθ.:Εις τους πρόποδας όρους, παρά την θάλασσαν, πλησίον της Ιόππης, εντός άντρου, του οποίου η είσοδος αποκρύπτεται υπό βάτων.

Ύπατος Διδ .·.Τι συμβολίζουν αι βάτοι;

Πρώτος Επιθ.:Την άγνοιαν και τας προλήψεις, αι οποίαι εμποδίζουν το φως να φωτίσει το ανθρώπινον πνεύμα.

Ύπατος Διδ .·.Ποιος θα μας οδηγήση προς εκεί;

Πρώτος Επιθ.: Είς ξένος.

Ύπατος Διδ .·.Τι συμβολίζει ο ξένος ούτος;

Πρώτος Επιθ.:Την ενόρασιν της αλήθειας.

Ύπατος Διδ .·.Δια ποίας οδού θα φθάσομεν εκεί;

Πρώτος Επιθ.:Δια δυσβάτου και επικινδύνου ατραπού.

Ύπατος Διδ .·.Ποία η ατραπός αύτη;

Πρώτος Επιθ.:Η μεθ’ υπομονής επίμονος εργασία.

Ύπατος Διδ .·.Εν το άντρω εφονεύσατε τον δολοφόνον του διδ.; Χιράμ;

Πρώτος Επιθ.:Μάλιστα Ύπατε Διδ.;

Ύπατος Διδ .·.Τι παριστά η ωπλισμένη δι’ εγχειριδίου χείρ;

Πρώτος Επιθ.:Την τιμωρόν χείρα, η οποία απελευθερώνει το ανθρώπινον πνεύμα.

Ύπατος Διδ .·.Απέθανεν ο δολοφόνος;

Πρώτος Επιθ.:Ο Αβιράμ απέθανεν, αλλά αδιακόπως γεννάται και πάλιν.

Ύπατος Διδ .·.Απέθανεν ο διδ.: Χιράμ;

Πρώτος Επιθ.:Χιλιάκις πίπτει υπό πλήγματα. Εκάστην ημέραν προ των οφθαλμών  μας διαπράττεται το έγκλημα. Οι αδ.: Εκλεκτοί διδ.: όμως αγρυπνούν. Ο διδ.: Χιράμ είναι αθάνατος.

Ύπατος Διδ .·.Αδ.: Α΄ Επιθ.: κατά ποίαν ώραν άρχονται των εργασιών των οι αδ.: Εκλεκτοί διδ.: των εννέα;

Πρώτος Επιθ.:Την χαραυγήν.

Ύπατος Διδ .·.Διατί την χαραυγήν;

Πρώτος Επιθ.:Διότι την ώρα εκείνης ενεφανίσθη εις τον άνθρωπον ο Νούς και ήρχισεν ο αγών κατά της αγνοίας.

Ύπατος Διδ .·.Τις η ώρα αδ.: Β΄Επιθ.:;

Β΄Επιθ:. Ο εωθινός αστήρ αγγέλλει την νέαν ημέραν και ο ήλιος αναφαίνεται εις την Αν.:

Ύπατος Διδ .·.: Αδ.: Β΄Επιθ.: τίνα ηλικίαν έχετε;

Β΄Επιθ.: Οκτώ και εν έτος συμπεπληρωμένα.       

Ύπατος Διδ .·.Δύνανται λοιπόν οι αδ.: Εκλεκτοί διδ.: των εννέα να αρχίσουν τας εργασίας των. Αδ.: Επιθεωρηταί, αγγείλατε εις τας κοιλάδας ότι άρχονται αι εργασίαι της Στ.: Τελ.: είς 9^ο .

Πρώτος Επιθ.: Αδ.: Εκλεκτοί διδ.: των εννέα της κοιλάδος της Μεσημβρίας, ο Ύπ.: διδ.: ανήγγειλεν ότι αι εργασίαι της Στ.; Τελ.: εις 9^ο άρχονται.

Β΄Επιθ:. Αδ.: Εκλεκτοί διδ.: των εννέα της κοιλάδος του Βορρά, ο Ύπ.: διδ.: ανήγγειλεν ότι αι εργασίαι της Στ.; Τελ.: εις 9^ο άρχονται.

Α΄Επιθ.: Η αναγγελία εγένετο.

Ύπατος Διδ .·. κρούει δια της σφύρας 00000000-0.

Οι δύο αδ.: Επιθεωρηταί επαναλαμβάνουν διαδοχικώς την κρούσιν.

Ύπατος Διδ .·. Αδ.: όρθιοι και εν τάξει (πάντες οι αδ.: των κοιλάδων και της Ανατολής εγείρονται και τίθενται εν τάξει)

Εις δόξαν του Μ.: Α.: τ.: Σ.; εν ονόματι και υπό την αιγίδα του Υπάτου Συμβουλίου του 33^ου και τελευταίου βαθμού της Ελλάδος του Αρχαίου και Αποδεδεγμένου Σκωτικού Τύπου και δυνάμει ων εξουσιών, δια των οποίων είμαι περιβεβλημένος, ανοίγω τας εργασίας της Στ.: Τελ.: ….. υπ΄αριθ…… εν κοιλάδα ……… και Αν.: εις 9^ον βαθμόν.

Μετ’ εμού αδελφοί μου, δια του σημείου και της χειροκρουσίας.

     

ΑΝΑΓΝΩΣΙΣ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ

Ύπατος Διδ·^-. Ο άδ.·. Γραμματευς έχει τόν λόγον.

(Μετά τήν ανάγνωσιν των πρακτικών).

 Ύπατος Διδ .·. Σεβ.: άδ.·. Έπιθ.·. Θά δώσω προθύμως τόν λόγον είς τους άδ.’. τους έχοντας νά φέρωσι παρατηρή­σεις επί των αναγνωσθέντων πρακτικών.

(Έάν ουδείς ζητή τον λόγον τότε λέγει).

Πρώτος Επιθ.·. Σιγή βασιλεύει κατ’ αμφοτέρας τάς Κοιλ.·.

Ύπατος Διδ .·. Ο Διδ.·. τής άληθείας έχει άντιρρήσεις, τινάς έν όνόματι τού Νόμου;

Διδ.: Της Αληθείας. Νά κυρωθώσιν ώς έχαράχθησαν (ή έάν υπάρχωσι παρατηρήσεις). Νά κυρωθώσιν ώς συνεπληρώθησαν,

Ύπατος Διδ .·. Οι παρεδεχόμενοι τα συμπεράσματα τού Διδ.·. τής Αληθείας να υψώσωσι τήν χείρα.

Ύπατος Διδ .·.Κρούει άπαξ : Τα πρακτικά επεκυρώθησαν,

(Είσοδος Επισκεπτών).

 

ΕΙΣΔΟΧΗ

Ύπατος Διδ .·. Κρούει άπαξ καί λέγει :

Ήδη μέλλομεν νά προβώμευ εις την εισδοχήν του υποψηφίου (υποψηφίων), όν (ούς) η μέν Στοά έκρινεν ά­ξιου (άξιους) του 9ου βαθμού, τό δέ "Υπατον Συμβούλιον τού 33ου επεκύρωσε τήν απόφασιν διά του υπ’ άριθ. . . .       δρυφ.         τής              

Ύπατος Διδ .·. Οι Σεβ.: άδ.·. Μέγας Δοκιμαστής καί Τελετάρχης παρακαλούνται νά προετοιμάσωσι τον υπο­ψήφιον.( τους υποψηφίους)

(Ο Τελετάρχης σβήνει τα εννέα συμβολικά φώτα, ο δέ Ναός φωτίζεται μόνον διά τών τριών φώτων εν τη Αν.:

(Ο αδ.: Δοκιμαστής μεταβαίνει εις το διασκεπτήριον ένθα ευρίσκεται ο υποψήφιος, οδηγεί αυτόν είς τον Πρόναον προ τής συμβολικής είκόνος τον βαθμού και λέγει).

Δοκιμαστής. Ανάβλεψον είς τό υπό του αστέρος Άλδεβαράν φωτιζόμενου άντρου τούτου, τού οποίου τήν είσοδον φυλάττουσι μία ΄Αρκτος, μία Τίγρις καί είς Λέων. Ίδέ τήν έκ τών βράχων αναβρύουσαν πηγήν, εν τη οποία δροσίζει την γλώσ­σαν του εις κύων. Παρατήρησον τήν φλεγομένην και μη κατακαιομένην  βάτον, η οποία ς φωτίζει τό εσωτερικόν τού, έν ερήμω τόπω παρά την δυτι­κήν θάλασσαν, κεκρυμμένου άντρου καί μάθε, ότι έκεί εκρύβησαν οί φονείς τού Σεπτού ημών Διδασκάλου Χιράμ.

Επιθυμείς νά γίνης τιμωρός αυτών;

Υποψήφιος. Ναί.

Δοκιμαστής. Ουδείς σού επιβάλλει τούτο. ’Εάν όμως η υποκρισία δεν εμφωλεύη είς τήν καρδίαν σου καί εάν είσαι προδιατεθειμένος να αποκόψης την κεφαλήν τής ύδρας τής φιλαρχίας, τού φανατισμού καί τής αμαθείας, αίτινες κατατρύχουσι τον κόσμον, θέλεις γίνει εις των ’Εκλεκτών. Εν εναντία περιπτώσει, τρέμε τήν δικαιοσύνην ημών! Σκέφθητι άδ.·.

(Μετά ταύτα κατευθύνονται προς τήν θύραν τού Εργαστηρίου, και ο υποψήφιος κρούει ως Μυστικός Διδάσκαλος).

Αρχηγός Φρουρών. Θόρυβος ακούεται είς τήν είσο­δον τού Ναού.

 Ύπατος Διδ .· Τις ο ποιών τήν ταραχήν ταύτην; Ερωτήσατε ποιος ο κρούων και πληροφορήσατε με.

Αρχηγός Φρουρών (Ανοίγων ολίγον την θύραν και αποτεινόμενος προς τον αδ.: Δοκ.:) Ποιοι είσθε και τι θέλετε;

Δοκ:. Αδ.: Α΄ Επιθεωρητά, αδ.; Μυστ.; διδ.: ζητούν να λάβουν τον ανώτερον βαθμόν του εκλεκτού διδ.: των εννέα.

Α΄Επιθ.: Ύπατε Διδ:. Αδ.: Μυστ.: διδ.: ζητούν να λάβουν τον ανώτερον βαθμόν του Εκλ.: διδ.: των εννέα.  Ο Μέγας Δοκιμαστής, οδηγών αδελφόν επιθυμούντα νά παρουσιασθή όπως πιροσφέρη σπουδαίαν υπηρεσίαν.

Ύπατος Διδ .·.. Επιτρέψατε αυτώ τήν είσοδον.

(Ο Αρχηγός τών Φρουρών διαβιβάζει τήν διαταγήν τον Προέδρου είς τόν Δοκιμαστήν, όστις λαμβάνει τόν δόκιμον έκ τής άριστεράς χειρός καί εισάγει αυτόν είς τόν Ναόν. Άμφότεροι δέ σταματώσιν είς τήν Δύσιν και λαμβάνουν θέσιν μεταξύ του βωμού και της Αν.:).

Δοκιμαστής. Πιστός είς τήν υπόσχεσίν μου, σας πα­ρουσιάζω τόν Ιωχαβέν, όστις άνεκάλυψε τό μέρος, ένθα κρύ­πτονται οι φονείς τού Χιράμ, ούς είς μάτην από καιρού ανεζητούμεν.

Ύπατος Διδ .·. Αδ.: μυστ.: διδ.: προσήλθατε ενταύθα με τελείως ελευθέραν θέλησιν;

Υποψήφιος: Μάλιστα.

Ύπατος Διδ .·. (Προς τον Α΄Επιθ.:) Ποίον σκοπόν επιδιώκομεν εν τω εργ:.

Α΄Επιθ:. Ο Διδ.: έπεσε υπό τα πλήγματα των τριών δολοφόνων.

Ύπατος Διδ .·. Τι σημαίνει ο λόγος ούτος;

Α΄Επιθ.: Ο λανθρωπος εξήρχετο εκ του σκότους της νυκτός. Εβάδιζε προς το Φως, αλλά έπληξαν το πνεύμα του ανθρώπου.

Ύπατος Διδ .·. Ηκούσατε, ο Διδ.:  ήτο το πνεύμα. Αι εργασίαι του οικοδομήματος του Ναού εγκαταλήφθησαν. Διατί αδ.: Α΄επιθ.:;

Α΄ Επιθ.: Οι δολοφόνοι του Διδ.: ευρίσκονται εν ζωή. Το Εργ.: έχει ανάγκην αδελφών θαρραλέων και αποφασιστικών.

Ύπατος Διδ .·. Διατί;

Α΄Επιθ.: Διότι οι ένοχοι πρέπει να τιμωρηθούν.

Ύπατος Διδ .·. Αδελφοί μου, το γνωρίζετε, ο άνθρωπος υπεδουλώθη. Ο Τεκ.: αγωνίζετ αι κατά της υποδουλώσεως. Επιθυμείται να αγωνισθήτε και σεις δια τον αυτόν σκοπόν;

Υποψήφιος: Μάλιστα.

Ύπατος Διδ .·. Ζητείται να συμπεριληφθήτε μεταξύ των Εκλ.: Διδ.: των εννέα; Η προαγωγή αύτη θα σας υποχρεώση βα αναλάβητε λίαν επικίνδυνον αποστολήν. Επιμένετε;

Υποψήφιος: Μάλιστα.

Ύπατος Διδ .·. Η θεμιτή επιθυμία μας να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του Διδ.: δεν κατέστη δυνατόν να πραγματοποιηθή μέχρι σήμερον. Θα απαιτηθούν βεβαίως πολύμοχθοι προσπάθειαι, δια να εξαφανισθούν εκ των ψυχών μας αι κακίαι, ώστε να αναλάμψη η αλήθεια και ούτω να λυτρώση τον άνθρωπον ο Θείος φωτισμός.

Ο αδ.: Δοκ.: κρούει την θύραν του Εργ.: ατάκτως.

Αρχ.: των Φρ.: : Θόρυβος ακούεται εις την είσοδον του Εργ.:       

Ύπατος Διδ .·. Ποιος προκαλεί την ταραχήν ταύτην;

Αρχ.: Φρ.: : Ο αδ.: δοκ.: οδηγεί ξένον επιθυμούντα να παρουσιασθεί όπως προσφέρει σπουδαίαν υπηρεσίαν.

Ύπατος Διδ .·. Οδηγήσατε προ εμού τον ξένον.

Ο αρχ.: των Φρ.: διαβιβάζει την διαταγήν του Υπάτου Διδ.: εις τον αδ.: Δοκ.:. Ούτος λαμβάνει τον ξένον εκ της αριστεράς χειρός και εισγάγει αυτόν εις το εργαστήριον.Εκείθεν αμφότεροι συνοδευόμενοι και υπό του αδ.: Αρχ.: των Φρ.: σταματούν εις την Δύσιν με μέτωπον εστραμένον εις την Αν.; και τον Ύπ.: Διδ.:.

Ύπατος Διδ .·. Ποίος είσαι, ξένε και πόθεν έρχεσαι;

Ξένος: Πτωχός βοσκός εκ της ορεινής περιοχής.

 Ύπατος Διδ .·. Ποία η σπουδαία υπηρεσία, την οποίαν θέλεις να προσφέρεις εις ημάς;

Ξένος: Ηγεμών, έβοσκα το ποίμνιον μου και αναζητών πρόβατον απολεσθέν από ημερών ανεύρον το δέρμα και τα οστά του πλησίον άντρου με στενήν είσοδον. Περιεργαζόμενος την τοποθεσίαν παρατήρησα τρείς άνδρας να συνομιλούν και να κατευθύνονται προς το άντρον. Όπισθεν θάμνου παρακολούθησα την συνομιλίαν των. Είναι οι δολοφόνοι του αρχιτέκτονος του ναού.Έφυγα κρυφίως δια να σας αναγγείλω την είδησιν.

  Ύπατος Διδ .·. Δύνασαι να οδηγήσης τους ανθρώπους μου εις το άντρον;

Ξένος: Μάλιστα. Ενθυμούμαι επακριβώς τον δρόμον.

Ύπατος Διδ .·. Δέξου τας ευχαριστίας μου δια τας πληροφορίας. Την χαραυγήν θα οδηγήσεις τους ανθρώπους μου προς το άντρον.

 Ο ξένος συνοδευόμενος υπό του αδ.: Αρχ. των Φρ.: καλύπτει το Εργ.:

Ύπατος Διδ .·. Ηκούσατε αδ.: μου. Ποιοι εθελουσίως ζητούν να συμπεριληφθούν εις την αποστολήν ταύτην;

Οι αδ.: των κοιλ.: εγείρονται και κραυγάζουν όλοι εμού: Εγώ!!!!

Ύπατος Διδ .·. Θα αποστείλομεν μόνον εννέα. Επειδή όμως όλοι επιθυμούν να συμμετάσχουν, θα υποδείξω εγώ τους αδ.: τούτους. Συμφώνως τοίς συμπεφωνημένοις, ορί­ζω, ίνα ούτος, μετά 8 ετέρων αδελφών, δράμωσι πρός καταδίωξιν τών προδοτών, συλλάβωσιν αύτούς καί τούς φέρωσιν ενταύθα, όπως δικασθώσι καί τιμωρηθώσιν ώς προσήκει αύτοίς.

(Πρός τόν υποψήφιον. Αποτεινόμενος, έρωτα).

Ύπατος Διδ .·. ΄Εχεις τό αναγκαίον πρός τούτο θάρρος;

Υποψήφιος. Μάλιστα.

Ύπατος Διδ .·.Έάν κατορθώσης τούτο, θέλεις λάβει δείγματα τής αγάπης ημών καί τό όνομά σου ώς νέου Εκ­λεκτού θέλει εγκωμιάζεσθαι είς τό μέλλον

Ύπατος Διδ .·.Οι υποδειχθέντες  αδ.:παρακαλώ όπως προσέλθουν εις την Ανατολήν. 

 Οι αδ.: ούτοι προσέρχονται και ίστανται μετά του υποψηφίου προ του Ύπατου Διδ.:

Ύπατος Διδ .·. Αδ.: μου θα μεταβήτε υπό την οδηγίαν του ξένου εις το άντρον. Πρέπει να φέρητε δώ ζώντας τους δολοφόνους του Διδ.: Χιράμ δια να δικασθούν ορθώς και δικαίως. Δεν πρέπει να υπάρξει καταδίκη χωρίς δικαστικήν απόφασιν. Άς έχητε υπ΄όψιν ότι βαδίζεταε προς εκπλήτωσιν σοβαράς και επικινδύνου αποστολής. Το ανθρώπινον πνεύμα και η ελευθερία επλήγησαν πολλάκις από την άγνοιαν, η οποία εμφωλεύει εις το τυφλόν, φανατικόν και άγριον εν τη οργή του πλήθους. Ο Ελευθεροτεκτονισμός ηγωνίσθη πάντοτε εναντίον της δεσποτείας και της υποδουλώσεως πάσης μορφής. Θα αντιμετωπίσετε ενδεχομένως την οργή του όχλου, την περιφρόνησιν των ισχυρών. Θα διακινδυνεύσετε πιθανόν την περιουσίαν σας, ίσως και αυτήν ταύτην την ζωήν σας. Το γνωρίζετε;

Οι εννέα αδελφοί: Το γνωρίζομεν.

Ύπατος Διδ .·. Υπάγετε λοιπόν, αδ.: μου, εκεί όπου το καθήκον σας καλεί. Εάν επιτύχητε, θα έχητε την αγάπην μας και το όνομα σας ως Εκλ: Διδ.: θα εγκωμιάζεται εις το μέλλον.

O Τελετάρχης λαμβάνει τό ευρισκόμενον έπί τόν Βωμόν εγχειρίδιον καί τό εγχειρίζει είς τον υποψήφιον, ούτος δε συνοδευόμενος υπό του Δοκιμαστού εξέρχεται τού Ναού πάλλων τό εγχειρίδιον).

Πάντες αναφωνούν. Τιμωρία!

(΄Αμα ώς κλείση η θύρα τού Ναού, ο Δοκιμαστής οδηγεί τον υποψήφιον είς εννέα εντός τον προνάου περιοδείας, καθ’ ας τού αποτείνει ερωτήσεις σχετικάς πρός τον βαθμόν τον Μυ­στικόν διδασκάλου, τέλος δε όδηγεί αυτόν προ τής θύρας τον ναού, όπου κρούει ώς Μυστικός Διδ.'.)

Αρχηγός φρουρών θόρυβος εις τήν θύραν τού Ναού!

Αρ.: Φρ.: Ποιος ζητεί να εισέλθει;

Δοκ.: Οι σταλέντες αδ.: προς σύλληψιν των δολοφόνων.

Η θύρα μένει ανοικτή, οδ.: Αρχ.: των Φρ.: λέγει.

Αρχ.: Φρ.: Ύπατε Διδ.: οι αδ.; τους οποίους απεστείλατε  προς σύλληψιν των δολοφόνων του διδ.: Χιράμ επιθυμούν να εκθέσουν τα διατρέξαντα.

Ύπατος Διδ .·. Ίδέ ποιος είναι, άδ.·. πρώτε Έπιθ.·. Άς εισέλθουν.

(Μετά τήν εξέτασιν τον πρώτου Επιθ.'., γενομένην διά του Άρχ.·. τών Φρουρ.'., ούτος λέγει:)

Ο αδ.: Δοκ.: οδηγεί τον αδ.: πρό της Αν.:. Τα βήματα του είναι αργά και το βλέμμα του εστραμένον προς το έδαφος.

Ύπατος Διδ .·. Τι συμβαίνει; Μήπως η επιχείρησις απέτυχε;

Πρώτος Επιθ.·. Ύπ.·. Διδ.·., είναι ο Ιωχαβέυ. Ούτος αποκεφαλίσας ένα των δολοφόνων, συνοδεύεται υπό τού Σεβ.·. άδ.·. Δοκιμαστού, καί προπορεύεται των συντρόφων αυτού.

Είτα ο υποψήφιος εισέρχεται εις τον Ναόν, κρατών το εγχειρίδιον διά τής δεξιάς και ακολουθούμενος υπό τον Δοκιμαστού όστις λέγει).

Δοκιμαστής. Ιδού ο εκδικητής!

(0 Τελετ.·. λαμβάνει το εγχειρίδιου καί θέτει αυτό επί τού Βωμού τού όρκου).

Ύπατος Διδ .·. Ίωχαβέν, παρήκουσας τήν διαταγήν μου. Εγώ είπον, όπως φέρης προ ημών ζώντα τον δολοφό­νον, συ δέ διά τού φόνου αυτού ανέλαβες εξουσίας ανηκούσας είς τόν Νόμον καί μόνου είς αυτόν.

Δοκιμαστής. Αι εξαιρετικαί υπηρεσίαι άς παρέσχεν ο Ιωχαβέν, και ή άσπιλος αυού διαγωγή μέ παρεκίνησαν όπως επέμβω καί επ’ ονόματι τών συντρόφων μου. Ο δολο­φόνος Αβιράμ, όστις ευρίσκετο εντός του άντρου, αντέταξε τοιαύτην αντίστασιν, ώστε ο Ιωχαβέν ευρέθη είς τήν ανάγκην νά φονεύση αυτόν, εις τούτο δέ ώθησαν αυτόν ο ζήλος καί η επιθυμία όπως εκδικηθεί τον θάνατον τού Δι­δασκάλου. Εννοείται οίκοθεν, ότι η μόνη η ελευθέρα εκλο­γή τών άδ.·. του δύναται νά παράσχη είς αυτόν τό δικαίω­μα, όπως ενεργή καί έν ονόματι αυτών, ούτος δέ παρουσιά­ζεται μόνος ώς υποψήφιος.

Υποψήφιος: Ύπατε Διδ.:, δυστυχώς δύο εκ των δολοφόνων διέφυγον. Ο τρίτος δεν κατώρθωσε να διαφύγη, αλλά είναι νεκρός.

Ύπατος Διδ .·. Πως ετολμήσατε να παραβήτε την διαταγήν, όπως φέρητε προ εμού τους δολοφόνους ζώντας; Σας αναμένουν βαρύταται ποιναί.

Υποψήφιος: Ύπατε διδ.: παρακαλώ μη μας καταδικάσητε αναπολογήτους.

Ύπατος Διδ .·. πως λοιπόν δικαιολγείτε τας πράξεις σας;

Υποψήφιος: Ηκολουθήσαμεν όλοι τον ξένον, τον βοσκόν, λόγω όμως του σκότους και του δυσβάτου δρόμου διεσκορπίσθημεν και μόνο τρεί εφθάσαμεν προ της εισόδου του άντρου. Εκεί επιστοποιήσαμεν ότι δύο εκ των δολοφόνων είχον διαφύγει. Επειδή το σκότος ήτο πυκνόν και δεν εγνωρίζομεν την περιοχήν, δεν κατέστη δυνατόν ούτε εις ημάς, ούτε και εις τον βοσκόν να τους καταδιώξωμεν. Τ’οτε εις εξ ημών, ο Ιωχαβέν,εσύρθη δια της χαμηλής, στενής και ελικοεοδούς εισόδου εντός του άντρου. Εκεί με το φως μιάς λυχνίας είδεν ένα τελείως παρημελημένον άνθρωπον, ο οποίος ως αντελήφθη ότι ανεκαλύφθεη, ώρμισενεναντίον του αδ.: μας. Δεύτερος αδ.: μας εισελθών μετά κόπου εις το σπήλαιον διέκρινε την πάλην τουαδ.: μας με τον δολοφόνον, συγχρόνως δε να αναλάμπουν, υπό τι φως της λυχνίας, λεπίδες εγχειριδίων. Ενώ έσπευδε προς βοήθειαν του παλαίοντος αδ.: μας ο τελαυταίος ούτος, δια να σώση  την κινδυνεύουσαν ζωήν του, κατάφερε κατά του αντιπάλου δια του εγχειριδίου ισχυρόν πλήγμα μεταξύ των οφθαλμών και τον εφόνευσεν. Ο αδ.: μας κατάκοπος από την πάλην με τον δολοφόνον εδροσίσθη από την εντός του σπηλαίου πηγήν και έπλυνα τας πληγάς του. Οι φρουροί του ανακτόρου σας ανεγνώρισαν ότι ο φονευθείς ήτο ο Αβιράμ, ο πρωταίτιος και υποκινητής της συνομοσίας εναντίον του διδ.: χιράμ. Ηκούσατε εν λεπτομερεία τα γεγονότα. Παρακαλούμεν δια μίαν δικαίαν απόφασιν.

Ύπατος Διδ .·. (Κρούει άπαξ διά τής σφύρας και λέγει).Σεβ.^-. άδ.·. Μεγάλε Δοκιμαστά, οδήγησον τόν υπο­ψήφιον είς τόν Πρόναον.

(’Απέρχονται)

Ύπατος Διδ .·. Φιλτ.·. Άδ.·., αφού ηκούσατε τόν Ίω­χαβέν, δύνασθε νά κρίνητε περί τής αξίας του. Θεωρείτε αυ­τόν αξιον νά παρακαθήση μεταξύ τών Εκλεκτών;

(Έάν ούδεις των παρόντων ζητή τόν λόγον, εξακολουθεί).

Ύπατος Διδ.: αληθώς παρ΄ ολίγον εξ υπερβολικής σπουδής να κατεδίκαζα αθώους. Αδ.: Α΄Επιθ.: πως πρέπει να αμείψωμεν εκείνους οι οποίοι εξέθεσαν τους εαυτούς των εις μεγάλους κινύνους και ετιμώρησαν ένα των δολοφόνων;

Α΄Επιθ.: Φρονώ ότι  πρέπει να περιλάβωμεν τούτους μεταξύ των Εκλ.: διδ.: των εννέα και κατ΄αυτόν τον τρόπον να τιμήσω,εν εκείνους οι οποίοι ανέλαβον την επικίνδυνον ταύτην αποστολήν.

Ύπατος Διδ.: Συμφωνώ. Εάν ούτοι είναι πρόθυμοι να υπηρετήσουν το φως της αληθείας, να καταπολεμήσουν το σκότος της αγνοίας, των προλήψεων, της δεισιδαιμονίας και την χαμερπή δουλοπρέπειαν του ανθρώπου, τότε ας συγκεντρωθούν πέριξ του Βωμού και ας υποσχεθούν ότι θα εκπληρώσουν τα καθήκοντα του βαθμού τούτου.

Φροντίσατε, όπως η κεφαλή αύτη αναρτηθή εκ τού Πύργου του Έζέρ, (τής Βοήθειας), ίνα πάντες ίδωσιν οποία τιμωρία αναμένει τούς ενόχους.

(0 πρώτος Επιθεωρητής μεταδίδει τώ Άρχ. . τών Φρουρών τήν εντολήν ταύτην, ούτος δ’ ανοίγων τήν θύραν με­ταβιβάζει ταύτην είς τούς έν τω Προνάω ευρισκομένους.

Ύπατος Διδ .·. Σεβ.·. Άδ.·. Πρώτε Επιθεωρητά, μετεβίβασον τάς αναγκαίας διαταγάς, όπως είσαχθή έκ νέου εντός τού Ναού.

(Ό Επιθεωρητής ανακοινοί τήν διαταγήν του Προέδρου είς τόν ’Αρχηγόν τών Φρουρών, ούτος δέ είς τόν Εξωτερικόν Στεγαστήν (εάν υπάρχη), άλλως είς τόν Δοκιμαστήν, όστις οδη­γεί τόν υποψήφιον είς τό μέσον του Ναού).

(Πρός τόν υποψήφιον)

Ύπατος Διδ .·. Ευχαρίστως σοί αγγέλω, ότι η σε­πτή αύτη ομήγυρις σέ έκρινεν άξιον νά παρακαθήσης με­ταξύ υμών. Επιμένεις νά γίνης δεκτός;

Υποψήφιος. Μάλιστα.

Ύπατος Διδ .·.Και τώρα θα ανάψωμεν τα εννέα φώτα του εργαστηρίου,τα συμβολίζοντα τας εννέα αρετάς, τας οποίας πρέπει να κατέχουν οι Εκλ.: Διδ.: των εννέα.

( ο αδ.: Τελ.: ανάπτει με μίαν λαμπάδα ένα εκ των 8 κηρίων τα οποία είναι διατεταγμένα εις οκτάγωνος και λέγει):

Τελ.: Δικαιοσύνη.

( Ο αδ.: Ταμ.: παραλαμβάνει από τον αδ.: Τελ.: την λαμπάδα και ανάπτει το επόμενος κηρίον λέγων)

Ταμ.: Αυτοθυσία.

( Ο αδ.: Ελεον.: ανάπτει κατά τον ως άνω τρόπν το επόμενον κηρίον και λέγει)

Ελεον.: Σταθερότης.

( Ο αδ.: Αρχ.: των Φρ.: συνεχίζει λέγων)

Αρχ.: Φρ.: Ειλικρίνεια.

(Συνεχίζει ο αδ.: Ρητ.: λέγων)

Ρητ.: Μεγαλοψυχία.

( Ο αδ.: Γραμ.: συνεχίζει λέγων)

Γραμμ.: Χρηστοήθεια.

(Συνεχίζει ο αδ.: Δοκ.: λέγων)

Δοκ.: Αυταπάρνησις.

( Ο Ύπ.: Διδ.: ανάπτει το ένατον κηρίον και λέγει)

Ύπ.Διδ.: Φιλοπατρία.

Μικρά παύσις

Ύπατος Διδάσκαλος: Αι εννέα αύται ιπποτικαί αρεταί θα καταστήσουν ημάς ικανούς να εκπληρώμεν πάντοτε τα αναλαμβανόμενα καθήκοντα προς το Τεκτονικό Τάγμα, την Ανθρωπότητα και την Πατρίδα.

 

Ύπατος Διδ .·. Πρόσελθε είς τόν Βωμόν, όπως δώσης τήν επίσημον διαβεβαίωσιν.

(Ό Πρόεδρος κατέρχεται τής Ανατολής και πλησιάζει εις τον Βωμόν, ένθεν και ένθεν τον όποιον ίστανται ο Δοκιμαστής και ο Τελετάρχης, οίτινες διασταυρούσι τά ξίφη αυτών εις τρόπον ώστε νά σχηματίζηται τρίγωνον άνωθεν του Βωμού. Επί τού άκρου τού τριγώνου τούτον ο υποψήφιος θέτει τήν δεξιάν, συγχρόνως δε οι λοιποί άδ.'. σχηματίζουσι τήν χαλυβδίνην Αψίδα. Εάν υπάρχωσι πολλοί υποψήφιοι, πάντες κατά σειράν θέτουσι τήν δεξιάν έπί του δεξιού όμου τού πρώτου. Ό Γραμματεύς Αναγιγνώσκει κατόπιν μεγαλοφώνος τήν εξής επίσημο διαβεβαίωσιν, την οποίαν επαναλαμβάνει (επαναλαμβάνουν)  ο μυούμενος (οι μυούμενοι)).

 

                                                   

ΕΠΙΣΗΜΟΣ ΔΙΑΒΕΒΑΙΩΣΙΣ ΚΑΙ ΚΑΘΙΕΡΩΣΙΣ

«’Εγώ, X.·. X.·. παρουσία του Μ.·. Α :. Τ.·. Σ.: καί υπό τήν χαλυβδίνην ταύτην αψίδα, προωρισμένην όπως προστατεύη καί τιμωρή, ομνύω καί υπισχνούμαι νά μή ανακοι­νώσω ποτέ εις ουδένα τα μυστικά των Εκλεκτών Διδασκά­λων των Εννέα, εάν μή λάβω ειδικήν εξουσίαν πρός τούτο.

Ομνύω καί υπισχνούμαι, όπως προσπαθήσω, έφ’ ό­σον μοί είναι δυνατόν, να διδάσκω και φωτίζω τον λαόν.

Ομνύω καί υπισχνούμαι νά εντείνω όλας τάς δυνάμεις μου, όπως εκριζώ τήν πλάνην, όπως υπερασπίζω την αλή­θειαν, καί όπως διαδίδω και προασπίζω τήν Ελευθερίαν, τήν Ισότητα και Αδελφότητα τών ανθρώπων, διακινδυνεύων καί αυτήν τήν ζωήν μου, καί τέλος υπόσχομαι νά εκτελώ μετ’ ακρίβειας τά υπό τών αδελφών μου ή των συμπολιτών μου ανατιθέμενα καθήκοντα, αποδέχομαι δέ, εάν ποτέ παραβώ τον όρκον μου, ον  έλευθέρως καί αβιάστως δίδω, ή εάν φανώ προδότης πρός τό Τάγμα, όπως τό ξίφος τής δικαιοσύνης καταπέση επί τής κεφαλής μου».

(Πάντες καταβιβάζονσι τά ξίφη, ο δέ Πρόεδρος προσψαύει διά του δικού του την κεφαλήν τού  Υποψηφίου λέγων :)

Ύπατος Διδ .·. Εις Δ.·. Τ.'. Μ.·. Α.·. Τ.·.Σ.·. έν ονόματι καί υπό τήν Αιγίδα του Ύπ.·. Συμβ.·. του 33° τής Ελ­λάδος καί δυνάμει τών δι’ ών περιβέβλημαι εξουσιών, σέ καθιερώ, σέ ονομάζω καί σέ ανακηρύττω Εκλεκτόν Διδάσκαλον τών ’Εννέα, καί ενεργόν μέλος τής Στοάς τελειοποιήσεως. . . . . . ύπ’ άρ.·          Έν   Κοιλ.·.         .          καί Άν.·.     

Σοί δίδω προσέτι τά σήματα του βαθμού τούτου, όπως έχης πάντοτε πρό οφθαλμών τό λόγιον «Νικάν ή θνήσκειν» υπέρ τής Επιστήμης, υπέρ τής Αληθείας υπέρ τής Αρετής.

(Δίδει είς τον νεόφυτον τον τριπλούν ασπασμόν καί κατα­λαμβάνει την θέσιν τον έν τη Ανατολή).

Ύπατος Διδ.·. Άδ.·. Τελετάρχα, άνεκήρυξον τον Άδ.·, X.·. X.·., όπως αναγνωρισθή παρ’ όλων ώς εκλεκτός Διδά­σκαλος τών ’Εννέα.

Τελετάρχης.'. Ώς Τελετάρχης τής Στοάς Τελειοποιήσεως ταύτης, ανακηρύττω εις τέσσαρα σημεία τού ορίζοντος ώς ’Εκλεκτόν Διδάσκαλον τών Εννέα  καί ενεργόν μέλος τής Στοάς Τελειοποιήσεως, τον Σεβάσμιον Άδ.·. X.·. X.·. ευρισκόμενον μεταξύ ήμών.

‘Η ά νακήρυξις έγένετο, ΄Υπατε Διδάσκαλε.

΄Υπατος Διδ.^-. Άδ.·. μου φέρωμεν είς τιμήν τού νέου Εκλεκτού Διδασκάλου τών Εννέα τήν χαρμόσυνον χειροκρουσίαν τού βαθμού.

Άναλάβατε τάς θέσεις Άδ.·. μου.

('Ο νεόφυτος καταλαμβάνει τήν κενήν θέσιν, εις τήν κοιλάδα του βορρά.. Έάν είναι πολλοί υποψήφιοι, ούτοι διανέμονται κατ’ αμφοτέρας τάς στήλας).

Ύπατος Διδ .·. Σεβάσμιε Διδάσκαλε Εκλεκτέ τών Εννέα, ο βαθμός, όν σοί απενείμαμεν, χρήζει βαθείας μελέτης, όχι μό­νον διά τα φιλοσοφικά αυτού διδάγματα, αλλά και διά τήν σημαντικήν θέσιν, ήν ούτος κατέχει μεταξύ τών βαθμών του Άρχ.·. και Άποδ.·. Σκωτ.·. Τύπου.

Μελέτησον τόν βαθύν συμβολισμόν αυτού. Ενθυμήθητι ότι τρεις υπήρξαν οι δολοφόνοι τού Σεβασμίου Διδασκάλου Χιράμ καί ότι, έκ τών τριών τούτων, μόνον ο εις ετιμωρήθη όστις συμβολίζει τήν φιλοδοξίαν. Ως πρός τούς ετέρους δύο καί ούτοι θά τιμωρηθώσι, διότι ό Τεκτονισμός αναλαμβάνει νά πράξη ό,τι σύ δέν ηδυνήθης νά εκτελέσης, καθόσον ού­τος γινώσκει τάς δυνάμεις εκάστου τών υπό τήν αιγίδα αυτού ύπαγομένων σωμάτων καί δέν απαιτεί παρ’ αυτών περισσοτέραν εργασίαν τής ύπ’ αυτών δυναμένης νά εκτελεσθή.

΄Οσον τό έφ’ ημίν, άς τελειοποιήσωμεν τούς ’Εκλεκτούς τών ’Εννέα, τούς έν τή σοφή ταύτη ομηγύρει, ίνα τά αποτελέσματα τών έργων αυτών ανταποκρίνωνται, πρός όσα παρ’ ημών ελπίζει ο Τεκτ.'. Διότι, άν ο ημέτερος ζήλος υπερβή τάς έν τοίς αρχιτεκτονικοίς σχεδίοις απαιτουμένας διαστάσεις, οι λίθοι ους ημείς κατεργαζόμεθα, δέν θά προσαρμόζωνται πρός όσους οι λοιποί Άδ.·. έν τοίς ανωτέροις βαθμοίς επεξεργάζονται, πρός τόν σκοπόν όπως έναρμονισθώσιν ούτοι πρός τούς ημετέρους έν τή ανεγέρσει τού ήθικοΰ οικοδομήματος, όπερ ώς σκοπόν αυτού προέθετο ο Τεκτ.·.

΄Έχε όμως ύπ’ όψιν ότι είμεθα οι απόστολοι τού πολι­τισμού καί ότι έχομεν καθήκον νά διαδώσωμεν τάς θεμελιώδεις αρχάς τού Τάγματος έν  παντί καιρώ καί τόπω έστω καί μέ κίνδυνον τής ιδίας μας υπάρξεως.

Νύν Άδ.^-. μου, θά σοί ανακοινώσω τά σημεία, τάς λέξεις, κτλπ. του Βαθμού τών Εκλεκτών Διδασκάλων τών Εννέα.

("Ορα Κεραμωτήν τον βαθμού )

 Ο Ύπατος Αιδ.'. δίδει κατόπιν τον λόγον είς τον Ρήτορα).

Ερωτώνται ακολούθως οι Άδ,'., εάν έχωσι νά προτείνωσι τι υπέρ τής ευημερίας τής Στοάς Τελειοποιήσεως ή τού Τάγ­ματος έν γένει, κυκλοφορεί δέ ό Σάκκος των προτάσεων καί ό Κορμός τής αγαθοεργίας, ώς καί έν τω Τετάρτω  Βαθμό).

ΚΛΕΙΣΙΜΟΝ ΕΡΓΑΣΙΩΝ

Ύπατος Διδ .·. Άδ.·. πρώτε Επιθεωρητά, τί απομένει ημίν νά πράξωμεν, αφ’ ού κατασυνετρίψαμεν τήν φιλαρχίαν ;

Πρώτος Επιθ.·. Νά καταδιώξωμεν τήν αμάθειαν καί τήν υποκρισίαν, πλήν η δύναμίς μας δεν εξικνείται μέχρι τού βάθους, είς ο αύται κατέφυγον.

Ύπατος Διδ .·. Τις η ώρα άδ.·. Δεύτερε Επιθεωρητά;

Δεύτερος Έπιθ.'. Λυκόφως, ήτοι ή ώρα καθ’ ήν ο Ιωχαβέν εξήλθε τού άντρου.

Ύπατος Διδ .·. Αυτή είναι καί η ώρα, καθ’ ήν οι Εκλεκτοί Διδάσκαλοι τών Εννέα καταπαύουσι τάς εργα­σίας αυτών.

Άδ.^-. πρώτε καί δεύτερε Επιθεωρητά, αγγείλατε είς τούς άδ.’. τούς κοσμούντας τάς Κοιλ.·. ημών, τούτο δέ πράτ­τω καί εγώ αναγγέλλων εις τούς έν τή Άν.: ότι μέλλω νά κλείσω τάς έργ.: τής Στοάς Τελειοποιήσεως.

(Οι Έπιθεωρηταί επαναλαμβάνουν τήν αγγελίαν)

Ύπατος Διδ .·. (Κρούων άπαξ τήν σφύραν αναφωνεί) Άδ.·. όρθιοι καί έν τάξει ! Είς Δ.·. Τ.: Μ.: A.·. Τ.·. Σ.·., έν ονόματι καί υπό τήν αιγίδα τού Ύπ.'. Συμβ.·. τοΰ 33°.·. τής Ελλάδος, καί δυνάμει τών δι’ ών περιβέβλημαι εξουσιών, κλείω τάς εργασίας τής       Στοάς Τελειοποιήσεως……ύπ’ άριθ….. έν Κοιλ………...      καί Άν.·………….είς 9ον βαθμόν.

Μετ’ έμού άδ.·. μου,  διά τού σημείου, καί τής χειροκρουσίας.

Υπόσχεσθε πάντες σιγήν επί τών εργασιών τού βαθ­μού τούτου;

Πάντες : Υποσχόμεθα !

Ύπατος Διδ.'. Απέλθωμεν έν ειρήνη καί εχεμυθία.

Δ ΙΔΑΣΚΑΛΙΑ

Αι πολλαπλαί έννοιαι τού συμβολισμού τού Βαθμού του Εκλεκτού Διδασκάλου τών Εννέα, έδωκαν αφορμήν είς φιλοσοφικάς διδασκαλίας, αίτινες συνέτειναν νά καταστήσωσιν τό βαθμόν τούτον ένα τών σπουδαιοτέρων Περιστυλιακών βαθμών.

Είναι γνωστόν, ότι, δι’ ημάς, ο Χιράμ συμβολίζει τήν φυσικήν, ηθικήν καί πνευματικήν δύναμιν. Η φιλαρχία, συμβολιζομένη διά τού Αβιράμ, ή Ίουβελόν ή Άβί-Βαλάχ, εί­ναι ο μέγιστος εχθρός τής ελευθερίας και πρέπει νά πατάσσηται διά τών όπλων τής αληθείας.

Το έρεβος τού άντρου παριστά τά σκότη έν οις κρύ­πτεται η φιλαρχία, ήτις φεύγει έντρομος προ τού φωτός τής αληθείας, τό δέ φως τής καιομένης βάτου, τό φωτίζον τό άντρον, συμβολίζει τά ένστικτον, όπερ μόνον μένει εις τον άνθρωπον, τον στερούμενον τού φωτός τής διανοίας.

Η πη­γή είναι τό σύμβολον τής παραδόσεως, ήτις διά μέσου των αιώνων τής βαρβαρότητος καί τού σκότους διετήρησεν ίχ­νη τινά τής αληθείας.

Ό ένατος βαθμός του Αρχαίου καί Αποδεδεγμένου Σκωτικοΰ Τύπου ωνομάσθη Εκλεκτός τών Εννέα, διότι ο αριθμός Εννέα είναι ιερός αριθμός περιέχων έν εαυτώ τήν τελειότητα τών προηγουμένων, καί είναι τό πολλαπλάσιον τού αριθμού τρία.

΄Οπως ο Νεόφυτος γνωρίση την αρχήν των διαφόρων θρησκευμάτων, εφανέρωνον πρός αυτόν την αστρονομίαν, ήτις είναι η μυστικωτέρα πασών των επιστημών και απολαύνει πλήρους εκτιμήσεως.

Οι τρεις δολοφόνοι και οι εννέα διδάσκαλοι, οίτινες τούς καταδιώκουσι, παριστώσι τούς 12 αστερισμούς τού ζωδιακού κύκλου και τον περί τον ήλιον δρόμον αυτών. Ο Ζυγός ο Σκόρπιός και ο Τοξότης, οίτινες αντιστοιχούσι πρός τούς μήνας τού φθινοπώρου, είσίν ο Ιουβελάς, Ιουβελός καί ο Ιουβελόν, (ή Άβι Βαλάχ, ο φονεύς τού Πατρός). Ο Αιγόκερως, ο Υδροχόος καί οι Ιχθύες, οίτινες αντιστοιχούσι πρός τούς μήνας τού Χειμώνος, ώς κατώτερα σημεία, μένουσι αργοί, καί δεν δύνανται νά εκδικηθώσι, ενώ  ο Κριός ο Ιωχαβέν παριστά τόν Όρφέα ή τόν Σωτήρα, καταβαίνοντα είς τά Τάρταρα καί επανερχομένον τόν τρίτον μήνα ως ο εκδικητής, ίνα λάμψη περισσότερον εις τον ήλιον τού έαρος. Ο Κριός — ο Ιωχαβέν — αναχωρεί μετά τού Ταύρου, όν παριστά ο Δοκιμαστής, όστις οδηγεί του νεόφυτον, εις τήν έρημον, ένθα κατέφυγον οι δολοφόνοι. Το άντρον αυτών, όπερ ευρίσκετο παρά τήν Ιόππην, καί ή πλησίον θάλασσας παριστώσι τήν άβυσσον, εις ήν φαίνονται καταβαίνοντες οι αστέρες, και τον περίβολον τού Θανάτου, διότι εκ τού μέρους εκείνου τού Ουρανού, όπερ καταλαμβάνομαι τά κατώτερα σημεία τού Ζωδιακού, φαίνεται απομακρυνόμενος ο ΄Ηλιος μετά τό χειμερινόν Ηλιοστάσιον, καί θνήσκει.

Εάν εξετάσωμεν τό στερέωμα καθ’ ήν εποχήν υποτίθεται ότι διαδραματίζεται η πράξις αύτη, θέλομεν ιδεί αναφαινομένους είς τήν Ανατολήν τόν Σείριου καί τον Αστερι­σμόν τού Μεγάλου Κυνός, έν ω η Δύσις φαίνεται ερυθρά καί καιομένη, αλλά περί αυτήν καραδοκούσιν η Μεγάλη Άρκτος, ο Λέων και η Τίγρις, και ιστορούνται ώς ορμώμεναι νά καταλάβωσι τό στόμιον τού Άντρου. Άμα δέ ώς ο Κρι­ός φθάση εις τό σημείου όπου συναντάται η εκλειπτική και ο ισημερινός, ο Τοξότης, όστις παριστά τόν Αβιράμ, φαί­νεται, ότι μόνος αυτός ευρίσκεται είς τό Άντρον.

Ο άγνωστος όστις προσφέρεται, όπως οδηγήση τούς εκδικητάς, είναι ο αστήρ, όστις φαίνεται είς τήν ανατολήν, καθ’ ήν στιγμήν ο Τοξότης χάνεται είς τήν άβυσσον, δηλ. ο Αλδεβαράν, ο αστήρ των Μάγων, ο μεγαλύτερος τού Α­στερισμού του Ταύρου παρά τόν οποίον ευρίσκονται αι Πλειάδες καί αι Υάδες.

Η ανωτέρω περιγραφομένη εκδίκησις είναι ποιητική, ότε υπενθυμίζουσα την τού ΄Ωρου εναντίον τών εχθρών τού πατρός του καί την τού Διός εναντίον τού Κρόνου.

Πρός τούτοις τό σκότος έν τή Στοά τών ’Εκλεκτών τών ’Εννέα, παριστά το χάος, όπερ θεωρείται ώς η χαραυγή τών αιώνων. Η ζωή καί ο Θάνατος ευρίσκονται έν διηνεκεί πά­λη, η δέ πάλη αύτη μεταξύ φωτός καί σκότους, Κριού καί Τοξότου, ή Ίωχαβέν και Άβί - Βαλάχ, είναι η τού Οσίριδος καί Τυφώνος, παρά τοίς Αιγυπτίοις, ή τού Όρμούζ καί Άριμάν παρά τοίς Πέρσαις, ή τών Κάϊν καί Άβελ παρά τοίς Εβραίοις, τών Ιησού καί Σατανά παρά τοίς Χριστιανοίς.

Παραβάλλοντες τόν Τεκτονισμόν πρός τα αρχαία μυ­στήρια τών Περσών, καί Ινδών, τών Δρυϊδών καί τών Αι­γυπτίων, παρατηρούμεν, ότι, καί ταύτα καί εκείνος, έπιδιώκουσι τήν παγκόσμιον ανάπτυξιν διά τής επιστήμης, τής αληθείας καί τής αρετής, άλλ’ ημείς ευρισκόμενοι έν διηνεκεί πάλη πρός τήν αμάθειαν, τήν υποκρισίαν, καί τήν φιλαρχίαν, καί διαπνεόμενοι υπό του πόθου, όπως σώσωμεν τήν ανθρωπίνην κοινωνίαν έκ τών κακών, τα οποία κατατρέχουσιν αυτήν, ωρκίσθημεν νά νικήσωμεν ή νά αποθάνωμεν.

Ιδού η συμβολική έννοια τών εκδικήσεων, περί ών γί­νεται λόγος έν τώ βαθμώ τούτω. Αύτη δ' εξαρκεί πλήρως, όπως διδάξη τόν ηθικόν σκοπόν αυτού, όπως καταστρέψη τουτέστι τήν φιλαρχίαν διά τών όπλων τής αληθείας, καί όπως σώση τάς αρχάς τής ανθρωπίνης Ελευθερίας καί Αδελφότητος.

Καί όμως ο σκοπός ούτος καταφαίνεται αριδήλως έν πάση συνεδρία διότι, υπομιμνήσκομεν εκάστοτε είς τούς κα­τέχοντας τόν ένατον βαθμόν τήν ηθικήν διδασκαλίαν. «’Επ’ ουδενί λόγω επιτρέπεται η εκδίκησις».