Ο Κεραμιστής του Μαθητού Τέκτονος

 

   Ο Κεραμιστής του Μαθητού Τέκτονος

 

          Αγαπητοί Νεόφυτοι σήμερα διδαχθήκατε τον κεραμιστή του βαθμού σας, ο οποίος έχει την παρακάτω ερμηνεία και παράδοση.

Κέραμος στα Αρχαία Ελληνικά είναι τα κεραμικά δοχεία στα οποία  φυλάγονταν οι  καρποί κάθε είδους. Οι θραυσμένοι κέραμοι ονομάζονταν όστρακα και χρησιμοποιήθηκαν ως ψηφοδέλτια στους γνωστούς εξοστρακισμούς .

Στην παλαιά Διαθήκη ο προφήτης Ιερεμίας λεει: "…… και προσέταξα τον Βαρούχ, έμπροσθεν αυτών, λέγων. «Ούτω λέγει ο Κύριος των δυνάμεων, ο Θεός του Ισραήλ, λάβε τα συμφωνητικά αυτά, το συμφωνητικόν τούτο της αγοράς και το εσφραγισμένον και το συμφωνητικόν τούτο το ανοιχτόν και θες αυτά εις αγγείον πήλινον (κεραμικό) δια να διαμένωσιν ημέρας πολλάς…."  (Ιερεμίας Λ Β' 13)».

Έτσι βλέπουμε τα κεραμικά δοχεία ως μέσο απόθεσης της γνώσης, πρωτοπόρους των συγχρόνων βιβλιοθηκών.

Οι Εσσαίοι στα μακρινά τους ταξίδια έφεραν μαζί τους, μόνο ένα μικρό κομμάτι κεραμίδι, με συνθηματικά ιδεογράμματα του βαθμού τους και της πιστοληπτικής τους ικανότητας, όπως το όριζε η αδελφότητα ώστε να απολαμβάνουν αγαθά και φιλοξενία από τα διάσπαρτα μέλη της αδελφότητας.

Ο Ιησούς ετάφη στον κήπο του Κεραμέως εντός του ιδιόκτητου λαξευτού τάφου, ενός πάμπλουτου ιατρού, νεκροκόμου, μέλος της οργάνωσης των Εσσαίων, και επιφανή Ζηλωτή στον αγώνα ενάντια στους Ρωμαίους κατακτητές, του Ιωσήφ της Αριμαθαίας.

Όλες οι αδελφότητες είτε Εθνικών (Διονυσιακές και Μυθραϊκές  αδελφότητες) είτε μονοθεϊστικών δογμάτων οι οποίες είχαν εφαρμόσει την κοινοκτημοσύνη μεταξύ τους χρησιμοποίησαν από τα αρχαιότατα χρόνια την κέραμο ως μέσο συνδιαλλαγής και αναγνώρισης με την μορφή της σημερινής συναλλαγματικής ή επιταγής.

Στο μουσείο της Ολυμπίας υπάρχει ένα μεγάλου μεγέθους "γραμμάτιο" των Θηβαίων προς τους Αθηναίους με το οποίο δεσμεύονταν  στην τμηματική καταβολή της πολεμικής αποζημίωσης. Στο τέλος αυτής της στήλης αναγράφει περίπου .."τούτον τον κέραμο υπογράφουσιν οι ιερείς και άρχοντες…"  

          Η Δημοκρατία της Βενετίας χρησιμοποίησε ως αποδεικτικά απόθεσης εμπορευμάτων στα λιμάνια της, την εποχή της Θαλασσοκρατορίας της, κεραμίδια με την σφραγίδα του Δόγη τα οποία είχαν αξία με ταυτότητα κατόχου δηλαδή σαν επιταγή.

Οι Ιππότες του Ναού και οι Ροδόσταυροι τον 13ο αιώνα τηρώντας την παράδοση, μετέφεραν οικονομικά κεφάλαια και ανθρώπους συνοδευόμενους από κεραμικά πιστοποιητικά με την σφραγίδα του τάγματος και το ιδεόγραμμα του Μεγάλου Μάγιστρου. Η διαδικασία αυτή λεγόταν κεράμωση.

Οι Ελευθεροτέκτονες ως συνεχιστές της παράδοσης των αρχαίων αδελφοτήτων εισήγαγαν την συμβολική κεράμωση ως μέσο αναγνώρισης και επικοινωνίας των απανταχού αδελφών.

Πολλές από τις ερωτήσεις της Κεράμωσης ήταν καθιερωμένες από τον Άντερσεν, όταν το 1717 ενώθηκαν οι Τεκτονικές Στοές στην πρώτη Μεγάλη  Ενωμένη Στοά της Αγγλίας.  Η σημασία τους είχε βαθύ μυητικό περιεχόμενο και περιλαμβάνει θέματα από την διδασκαλία και τα τυπικά του Βαθμού του Μαθητού. Κεραμίζεται λοιπόν ο Δόκιμος πριν μπει στην Στοά, δοκιμάζεται κι ωριμάζει, για να έρθει ύστερα να φυτρώσει μέσα στο φως και να καρπίσει.

Χρέη Κεραμιστή κάνει ο  Κεραμιστής ή ο Δοκιμαστής ή ο Στεγαστής ή ο Σεβάσμιος, ο οποίος  για να βεβαιωθεί πως οι προσερχόμενοι στην Στοά είναι πραγματικοί Τέκτονες, εξετάζει αν γνωρίζουν την τάξη, το Σημείο αναγνώρισης, τον βηματισμό, την χειραψία, την Ιερά Λέξη του Βαθμού που συνεδριάζει η στοά ή το Τεκτονικό εργαστήριο. Όταν τα γνωρίζει όλα αυτά τότε είναι σίγουρα Αδελφός και το έργο της Στοά δεν κινδυνεύει.

Τα επί μέρους στοιχεία και σημεία  της κεράμωσης είναι: Ο Χρόνος εργασίας ξεκινάει από την μεσημβρία και λήγει το μεσονύκτιο.  Η πληροφορία της ώρας έχει σαν σκοπό να μας διδάξει, ότι κάθε ενέργεια πρέπει να γίνεται την κατάλληλη ώρα. Αυτός που βιάζεται και ανυπομονεί μπορεί να αποτύχει. Εργασία που γίνεται πολύ νωρίς ή πολύ αργά οδηγεί το ίδιο στην αποτυχία. Η μεσημβρία συμβολίζει την υποχρέωση του ανθρώπου που περνάει την μέση ηλικία, να γίνει χρήσιμος στην Κοινωνία και να εργάζεται μέχρι την τελική στιγμή υπέρ του γενικού καλού. Το μεσονύκτιο είναι η στιγμή της μεσουράνησης του κέντρου του Ήλιου. Στην τεκτονική συμβολική δηλώνεται εκτός από τα άλλα και το τέλος της ζωής του ανθρώπου στη γη, γι΄ αυτό και οι εργασίες της συμβολικής Στοάς που εργάζεται σε βαθμό Μαθητού τελειώνουν το μεσονύκτιο.

Η περιβολή του μαθητού περίζωμα από λευκό δέρμα με ανεστραμμένο το τριγωνικό επικάλυμμα και λευκά γάντια. Το λευκό χρώμα του περιζώματος του Μαθητή δηλώνει την αθωότητα με την οποία μπαίνει ο άνθρωπος στην ζωή. Το περίζωμά μας, ένα από τα πιο πολύτιμα και πιο εύγλωττα σύμβολα που έχει δώσει το τεκτονικό Τάγμα με το τριγωνικό κάλυμμα ανυψωμένο, σχηματίζει ένα έμβλημα με πέντε γωνίες, που σημαίνουν τις πέντε αισθήσεις με τις οποίες δημιουργούμε σχέσεις με τον υλικό κόσμο που μας περιβάλλει (τα πέντε σημεία αλληλεγγύης με τον υλικό κόσμο), που σημαίνει επίσης, το τριγωνικό πάνω τμήμα σε συνδυασμό με το τετραγωνικό κάτω τμήμα, ότι η φύση του ανθρώπου είναι ένας συνδυασμός Ψυχής και Σώματος. Το τριγωνικό έμβλημα στην κορυφή προστίθεται στο τετράγωνο της βάσης για να σχηματιστεί το επτά, ο τέλειος αριθμός. Το περίζωμα καλύπτοντας την κοιλιακή περιοχή του σώματος, ηλιακό πλέγμα, αφήνει ανεπηρέαστη την σκέψη από τις ζωτικές παρορμήσεις. Τα λευκά Τεκτονικά γάντια έχουν συμβολική σημασία. Στον Νεομύητο σκοπό τους, έχουν να τον διδάξουν, πως οι πράξεις ενός Τέκτονα πρέπει να είναι αγνές και καθαρές όπως και τα γάντια που του προσφέρονται.

Η Τάξη  του μαθητού που μας καλεί ο Σεβάσμιος Διδάσκαλος αποτελεί ανάμνηση της συνθήκης για την ποινή , η οποία πραγματοποιήθηκε ανάμεσα στον Νεομύητο και το Τάγμα, την ημέρα της μύησής του.

Πρώτο μέρος της πρόσκλησης «Όρθιοι και εν Τάξει».  Εργαζόμαστε μέσα στο καθιερωμένο εργαστήριο που ονομάζουμε Στοά στο όνομα του Μεγάλου Αρχιτέκτονα Του Σύμπαντος, μέσα στον ναό, στην ζωογόνα παρουσία και κάτω από την Κραταιά Σκέπη του Θεού και γι’ αυτό η μόνη στάση που αρμόζει εδώ είναι για μας είναι η όρθια Στάση.

Το Σημείο του μαθητού.  Είναι η ανάμνηση των όρκων του για την ποινή και η ανανέωσή τους κάθε φορά που με το δεξί του χέρι διαγράφει ορθή γωνία βεβαιώνοντας την απόφασή του, όπως η Ευθύτητα και η Δικαιοσύνη να τον οδηγούν στο μέλλον.

Η Στάση ευπείθειας. Τα τέσσερα δάκτυλα του δεξιού χεριού που είναι ενωμένα στο στήθος, συμβολίζουν την ζωή των τεσσάρων στοιχείων : Γη, Νερό, Αέρα και Φωτιά. Ο ανασηκωμένος αντίχειρας συμβολίζει την ευθεία γωνία του αντίχειρα που είναι ο Θάνατος. Ένας Θάνατος όμως που δείχνει προς τα επάνω από την ζωή των τεσσάρων στοιχείων προς την ζωή του πνεύματος. Το δεξί χέρι όταν είναι στο στήθος ορθογώνια, περιορίζει τον βρασμό των παθών που συνταράσσουν τα στήθη και προφυλάσσει το κεφάλι από την υπερβολική έξαψη.

Η Στάση του Μαθητή αποσκοπεί να υποδείξει, ότι το Λογικό πρέπει να πηγάζει από το Κέντρο της Ορθής αίσθησης. Στον πρώτο Βαθμό χτίζουμε το Ναό στεκούμενοι σε Τάξη και ορθογωνισμένοι σωματικά και ψυχικά, γενόμενοι έτσι ο καθένας μας μια σταθερή Κολώνα για να στηρίξουμε το Τεκτονικό Οικοδόμημα και με τέτοια ψυχική και νοητική κατάσταση που να μπορεί να μπει μέσα μας το Αθάνατο Φως.

Ο Μυστηριώδεις βηματισμός του μαθητή συμβολίζει την φαινομενική κίνηση του Ηλίου πάνω στο Στερέωμα. Την πορεία του από το χειμερινό Ηλιοστάσιο μέχρι την Ανοιξιάτικη Ισημερία. Γίνεται πάντοτε σε Τάξη και συμβολίζει τον ερχομό μας από την Δύση που είναι η περιοχή του Σκότους, για να προχωρήσουμε με Τεκτονικά βήματα προς την Ανατολή, που είναι η περιοχή του Φωτός. Το ένα πόδι κατευθύνεται προς την Ανατολή, γιατί επιζητούμε την ένωση που θα μας οδηγήσει προς το Θείο, το άλλο πόδι που ακολουθεί κάθετο, συμβολίζει πως στις ενέργειές μας πρέπει να συμμετέχει και η καρδιά.

Τα βήματα του Μαθητού Τέκτονα διδάσκουν ότι ο Τέκτονας πρέπει να βαδίζει και να ενεργεί σύμφωνα πάντα προς το δίκαιο και τα καθήκοντά του.

Η χειραψία. Η εισαγωγή της χειραψίας καθιερώθηκε στο Στρασβούργο στην Συνέλευση των Ελευθεροτεκτόνων του 1563. Κανένας δεν μπορούσε να μπει σε τεκτονικό χώρο χωρίς τα καθιερωμένα σημεία αναγνώρισης. Με την Τεκτονική χειραψία έρχονται σε επαφή οι αισθήσεις της αφής των αδελφών, γιατί το χέρι είναι η έδρα των αισθήσεων. Οι αισθήσεις είναι πέντε όσα και τα δάκτυλα του χεριού. 

Η Ιερά λέξης προέρχεται από την αντίστοιχη ονοματολογία της αριστερής στήλης της νότιας πύλης του Ναού του Σολομώντος, η οποία είχε το όνομα του προπάππου του Βασιλέα και προφήτη Δαυίδ. "Βοάζ γιός της Ραχάβ και του Σαλμών" (Ευαγγέλια, Ματθαίος1, 1-17 και Λουκάς 3, 23-38) πρόγονος του Ιησού Χριστού. Η ερμηνεία της λέξης είναι " Η δύναμις εν αυτώ" ή "εν ισχύ ". Η λέξη σαν όνομα στα Εβραϊκά σημαίνει δυνατός, δύναμη, ισχυρό, μέγας,   καταφύγιο, πηγή δύναμης, ένα οχυρό.

Οι ετήσιες λέξεις δίδονται σε μεγάλη τεκτονική άλυσο από τον Σεβάσμιο μετά από την ανακοίνωση από την Μεγάλη Στοά. Δίνονται στους αδελφούς του ιδίου Τάγματος και οι όποιοι  εφόσον τις γνωρίζουν αποδεικνύουν έτσι ότι είναι ενεργά μέλη αυτού.

Η ηλικία είναι τριών ετών και ο αριθμός τρία συμβολίζει την ειρήνη και την ομόνοια, στο δε πυθαγόρειο σύστημα εκκαλείτο ο αριθμός της τέλειας αρμονίας και γι΄  αυτό είχε συνδεθεί με τον βαθμό που αποσκοπεί στην μύηση της αρμονίας και της αδελφικής αγάπης.

Οι κρούσεις είναι τρία ισχυρά κτυπήματα. Οι τρεις κρούσεις έχουνε σημασία και χρησιμότητα εντελώς καθορισμένη. Κάθε αδελφός έχει τρία πεδία μπροστά του για να κατακτήσει, το Φυσικό σώμα με τις ορμές του, το Αστρικό με τις ισχυρές επιθυμίες και τις συγκινήσεις και το νοητικό με την περιέργεια και την Πλανητικότητα. Με λίγα λόγια οφείλει να κυριαρχήσει στο Φυσικό του σώμα και να ρυθμίσει τις τάσεις του σε σημείο που να είναι σε υπακοή προς την ψυχή, να το διαπαιδαγωγήσει και να το καταστήσει χρήσιμο όργανο για την εξυπηρέτησή του.

Η Χειροκρουσία είναι τρεις κρούσεις της δεξιά παλάμης επί της αριστεράς. Η Τριπλή Χαρμόσυνη Χειροκρουσία πραγματοποιείται στην Τελετή του πρώτου βαθμού είναι μία γρήγορη και περιεκτική απεικόνιση της εισόδου όλων των ανθρώπων κατ’ αρχήν στην φυσική ζωή και κατά δεύτερο στην Πνευματική ζωή. Έτσι δεχόμαστε με Χειροκρουσίες χαρμόσυνες τον υποψήφιο που συμβολικά προσπαθεί να ξαναγεννηθεί πνευματικά.

Η επιφώνησης Ουζαί – Ουζαί – Ουζαί Ελευθερία -Ισότης –Αδελφότης. Το ισχυρό σύνθημα της Γαλλικής Επανάστασης. Το αδιαίρετο τρίπτυχο των απανταχού Τεκτόνων από την ίδρυση της Αδελφότητας. Κάθε Τέκτονας πρέπει να είναι ελεύθερος, να αναγνωρίζει όλους τους ανθρώπους ως ίσους και να συμπεριφέρεται ανάλογα ως μέλος της παγκόσμιας αδελφότητας.

Η τάξης πένθους  τα χέρια χιαστί επί του στήθους το δεξιό επάνω από το αριστερό. Εφαρμόζεται μετά από εντολή του Σεβασμίου σε κάθε περίπτωση πένθους είτε για αδελφό είτε για Εθνική καταστροφή.

Η Χειροκρουσία πένθους τα χέρια όπως είναι στην τάξη του πένθους κτυπούν τρεις φορές το στήθος. Σε περίπτωση μετάστασης στην Αιώνια Ανατολή αδελφού ή αδελφής.

Η μεγάλη τεκτονική άλυσος, στην οποία όλοι οι αδελφοί της Στοάς είναι όρθιοι, ενώνουν τας χείρας των με τους βραχίονες διασταυρωμένους ο δεξιός επάνω από τον αριστερό χωρίς γάντια. Πραγματοποιείται μετά από κάθε μύηση με σκοπό να συνδέσει άρρηκτα τον καινούριο αδελφό με τους απανταχού Τέκτονες, προσθέτοντας έτσι έναν κρίκο στην Παγκόσμια Τεκτονική Αλυσίδα Εγκαταλείπεται με την τριπλή κίνηση των χεριών.

Η μικρή τεκτονική άλυσος στην οποία όλοι οι αδελφοί της Στοάς είναι όρθιοι διασταυρώνοντας τους βραχίονες ο δεξιός επάνω από τον αριστερό με γάντια και οι παλάμες τεταμένες .Εγκαταλείπεται με την τριπλή κίνηση των χεριών. Πραγματοποιείται κάθε φορά στο κλείσιμο των εργασιών.

Τέλος η τάξης ξίφους Σε θέση προσοχής, το ξίφος κρατείται δια της αριστεράς από την λαβή, η αιχμή του ξίφους προς τα άνω και το δεξί χέρι σχηματίζει την τάξη του μαθητού.

 Αδελφοί μου.

Ο κεραμιστής ως θέμα δεν έχει εξαντληθεί ως ανάλυση με τον πτωχό τούτο πίνακα χάραξης.

Η πραγματική ανάλυση και κατανόηση του κεραμιστή συμβαίνει πραγματικά μέσα μας, όταν σε αναζήτηση αδελφών στα πέρατα του κόσμου, μετά την εξαντλητική κεράμωση, νοιώσετε την ζεστή αγκαλιά της αγάπης των απανταχού αδελφών μας.

         Ζήστε αδελφοί μου την μαγεία της παράδοσης σεβόμενοι τον κεραμιστή σαν διαδικασία ξεχωριστής αναγνώρισης από ξεχωριστούς ανθρώπους.