Ο ιερός τάπητας- πίνακας χάραξης.

 

Ο ιερός τάπητας- πίνακας χάραξης.

    Ο Ιερός Τάπητας είναι το έμβλημα της Μνήμης, αυτής της πολύτιμης Δύναμης που μας δόθηκε για να μορφώσουμε την κρίση, διατηρώντας τα ίχνη των αντιλήψεών μας.

Τοποθετείται στο κέντρο του Ναού ανάμεσα στις τρεις Στήλες, πριν από τον Βωμό της φωτιάς και πάνω στο Μωσαϊκό Δάπεδο. Αποτελεί την μικρογραφία όλου του Ναού. Συμβολίζει την σοφή σκέψη για δράση μέσα στον Αδελφικό Κύκλο και υπονοεί τα σχέδια, σύμφωνα με τα οποία οφείλουμε να κανονίζουμε με πλήρη περίσκεψη τις πράξεις και τις εργασίες μας.

Στον Πίνακα Χάραξης απεικονίζονται τα εμβλήματα ενός βαθμού, ώστε να καθοδηγείται ο υποψήφιος. Παλαιότερα ονομαζόταν (Τάπις) γιατί σχεδιαζόταν πάνω στο πάτωμα με κιμωλία, για να μπορούν τα σχέδια να σβήνονται με ένα πανί όταν τελείωναν οι Τεκτονικές Εργασίες. Και πολύ παλαιότερα ο πίνακας χάραξης σχεδιάζονταν κάθε φορά από τον αδελφό Δοκιμαστή επάνω σε άμμο η οποία βρισκόταν σε ειδικά διαμορφωμένο πλαίσιο ανάμεσα στις τρεις στήλες.  

Κάθε Τεκτονικός Βαθμός έχει τον δικό του Πίνακα Χάραξης που περιέχει τα σύμβολα του Βαθμού στον οποίο ανήκει και είναι ζωγραφισμένα πάνω στο πανί που τοποθετείται στο πάτωμα. Ο Πίνακας Χάραξης είναι ένα από τα Κοσμήματα της Στοάς.

Παριστάνει το Σχέδιο που πρέπει να προετοιμάσει ο Σεβάσμιος μαζί με τους αδελφούς της Στοάς, για να εναρμονίσει την κάτω Στοά με την πνευματική Ανατολή, αντιγράφοντας τον Μέγα Αρχιτέκτονα του Σύμπαντος όταν κατάστρωνε τα σχέδιά του για την δημιουργία.

Οι παλαιότεροι Τέκτονες γράφανε στον Πίνακα Χάραξης των Εργασιών τα τεκταινόμενα της ημέρας, για να θυμούνται την επαύριον από πιο σημείο θα συνεχίσουν το έργο τους.  Τα τεκταινόμενα τα χάραζαν με κιμωλία για να σβήνονται εύκολα γιατί δεν κράταγαν πρακτικά.

Επάνω στον Ιερό Τάπητα  είναι χαραγμένα, το σχέδιο του Ιερού Βωμού, η Σκάλα που ανεβαίνει μέχρι τον Επτάκτινο  Αστέρα, εντός της οποίας βρίσκονται ο Σταυρός, η Άγκυρα και το Κύπελλο που ένα χέρι προσπαθεί να φθάσει. Ο Ιακώβ σύμφωνα με την Παλαιά Διαθήκη, είδε στον ύπνο του μία σκάλα που έφτανε μέχρι τον ουρανό και από αυτήν ανέβαιναν και κατέβαιναν ψυχές. Την σκάλα με τα επτά σκαλιά την πρωτοσυναντάμε στα γραπτά του Ερμή του Τρισμέγιστου. Επίσης στα Μυστήρια του Μίθρα η τελετουργική Σκάλα είχε επτά σκαλοπάτια καθένα φτιαγμένο από διαφορετικό μέταλλο. Το πρώτο ήταν από μολύβι και αντιστοιχούσε στον Ουρανό του πλανήτη Κρόνου, το δεύτερο από κασσίτερο (Αφροδίτη),  το τρίτο από ορείχαλκο (Δίας), το τέταρτο από σίδερο (Ερμής), το πέμπτο από κράμα μετάλλων (Άρης), το έκτο από ασήμι (Σελήνη) και το έβδομο από χρυσάφι (Ήλιος).

Ο Κέλσος μιλάει για Ψυχές που ανεβαίνουν και κατεβαίνουν μέσω μίας σκάλας, στις πλανητικές σφαίρες και λέει ότι κατά τη μύηση στα Μιθραϊκά Μυστήρια, το Δόγμα τούτο παριστάνονταν με Σκάλα επτάπυλη, που στην κορυφή της είχε μίαν άλλη Πύλη και τα σκαλιά της αναλογούσαν με τους Πλανήτες Κρόνο, Αφροδίτη, Δία, Ερμή, Άρη, Σελήνη και Ήλιο και το τελευταίο συμβόλιζε την απολύτρωση της ψυχής.

Η Σκάλα του Πίνακα Χάραξης των Εργασιών της Στοάς, συμβολίζει την ανοδική πορεία μας από το δάπεδο του Ναού, από τον κόσμο δηλαδή της μορφής προς τον φωτοβόλο Αστέρα. Τα σκαλοπάτια συμβολίζουν τις διάφορες μυήσεις, που μας ανεβάζουν προς το Θείο. Σαν αποκρυφιστικό σύμβολο η Σκάλα συμβολίζει την βαθμιαία ανύψωση της ανθρώπινης υπόστασης προς την πνευματική και συνεπώς την τελειότερη ζωή. Σαν τέτοια χρησιμοποιήθηκε συμβολικά σε όλες τις Μυστικές Εταιρείες και τις Θρησκείες.

Κατά τον Ρόμπερτ  Φλόυντ, περιγράφοντας τη δική του εμπειρία στο διαλογισμό, λέει: "Η κλίμακα της τελείωσης δείχνει τα βήματα που πρέπει να γίνουν για να ανέβει κανείς από την γη, στον ουρανό από τον κόσμο των αισθήσεων στον εσωτερικό κόσμο της φαντασίας εκεί μέσω της λογικής ή της πειθαρχημένης σκέψης, στην διάνοια, το εσωτερικό όργανο της γνώσης στην νόηση ή το αντικείμενο της άμεσης εσωτερικής γνώσης και τελικά στον ίδιο τον λόγο που ανοίγει στην υπερουράνια περιοχή."

 Ο Μύστης μπορεί να βλέπει με τα μάτια της ψυχής του την μεγάλη Σκάλα του Σύμπαντος, να παρακολουθεί τους Αγγέλους να ανεβοκατεβαίνουν και να παρατηρεί τον πολύπλοκο μηχανισμό της εξέλιξης.

    Το Κύπελλο το οποίο βρίσκεται στην σκάλα του  Πίνακα Χάραξης, συμβολίζει την Ψυχή- Αγάπη  μέσα στην οποία χύνεται το κρασί, το πνευματικό ποτό που χρησιμοποιείται σ’ όλες τις Μυστηριακές Θρησκείες. Με την αναζήτηση του Ιερού κυπέλλου, συμβολίζεται η τάση της ανθρώπινης ψυχής προς την πνευματική ανύψωση.

Η άγκυρα συμβολίζει την Ελπίδα για την απαραίτητη ψυχική δύναμη που θα μας οδηγήσει στην τελείωση, δηλαδή το ασφαλέστερο ψυχικό λιμάνι.

Και ο σταυρός την Πίστη στην  αθανασία της ψυχής  η οποία διαρκώς ανανεούμενη μέσα από τις ενσαρκώσεις της τελειούται και ανυψώνεται.

Στον Πίνακα Χαράξεως, συναντάμε  και άλλα σύμβολα που βρίσκονται εντός του Ναού, όπως τον ακατέργαστο και κατεργασμένο λίθο, τις Τρεις Στήλες, τον Ήλιο και την Σελήνη, τον Γνώμονα και τον Διαβήτη καθώς και την Σφύρα και την Σμίλη.

Ο Ακατέργαστος Λίθος σκοπεύει να διδάξει στον Μαθητή κατά την στιγμή της γέννησή του ότι ο θεμελιακός λίθος της πνευματικής ζωής του, τέθηκε κι εμφυτεύτηκε κανονικά και αληθινά μέσα στον εαυτό του και είναι επιφορτισμένος να τον κατεργασθεί και να τον αναπτύξει. Τελειοποιώντας την συμπεριφορά του, δίνοντας μάχες ενάντια στις δικές του φυσικές τάσεις, ο υποψήφιος κατεργάζεται τον ακατέργαστο Λίθο της φύσης του, έτσι ώστε να μετατραπεί σε τέλειο κύβο. Ο ίδιος ο Κύβος κρύβει μέσα του ένα μυστικό, γιατί το ανάπτυγμά του μας δίνει την μορφή του σταυρού. 

Το εργαλείο από το οποίο κρέμεται ο κατεργασμένος λίθος, ονομάζεται λιθάγρα, σημαίνει "ισχύς" και αναπαριστάται στον πίνακα χάραξης συνοδευόμενος από ορισμένα μεταλλικά στοιχεία σφηνωμένα στον λίθο με την βοήθεια των οποίων ο επαγγελματίας τέκτονας σηκώνει τον λίθο στο απαραίτητο ύψος. Σημαίνει επίσης τα παιδιά των τεκτόνων τους Λυκιδείς, οι οποίοι πρέπει να εργάζονται καθημερινά με μόχθο ώστε να απαλλάσσουν τους γονείς τους από την περιττή εργασία και όταν γεράσουν να τους βοηθούν κατά  την ώρα της ανάγκης τους.

          Συνερχόμαστε στον ιερό τούτο τόπο, στον ναό της Αρετής, ώστε με αδελφική Αγάπη και σύμπνοια να λαξεύσουμε σε τέλεια μορφή και έκφραση, τον Ακατέργαστο Λίθο της ανθρώπινης ατέλειάς μας. Το έργο τούτο της Τελείωσης δεν περιορίζεται στο χώρο του Ναού, αλλά συνεχίζεται έξω από τον Τεκτονικό ναό, προπαντός εκεί που η τρικυμία των ανθρωπίνων παθών επεξεργάζεται τόσες τραγωδίες και καταστροφές κι όπου οι πραγματικοί, οι αληθινοί Τέκτονες λάμπουν σαν αληθινά παιδιά του φωτός.

          Η Στοά στηρίζεται σε τρεις μεγάλες Στήλες, την Σοφία, την Ισχύ και το Κάλλος.

Εδώ οι αναφορές δεν γίνονται προς τον εξωτερικό τόπο συγκέντρωσης αλλά προς την τριάδα των ιδιοτήτων που έχουν την έδρα τους μέσα στην ατομική ψυχή, οι οποίες θα εκδηλώνονται ολοένα αυξανόμενες μέσα στον αναζητητή, καθώς θα προοδεύει και θα προσαρμόζει τον εαυτό του προς την τεκτονική πειθαρχία.

Ο Ήλιος που βρίσκεται πάνω από τον Σεβάσμιο αλλά και εντός του Ιερού τάπητα συμβολίζει την πνευματική μας συνειδητότητα, τους ανώτερους πόθους και τις συγκινήσεις της Ψυχής. Αντιπροσωπεύει την φωτισμένη ανθρώπινη νόηση και κατανόηση, που προκύπτει όταν ο υλικός εγκέφαλος διαποτιστεί και διαφωτιστεί σε βάθος από την πνευματική Αρχή.

Η Σελήνη υποδηλώνει τη λογική μας ή τις νοητικές ιδιότητές μας που όπως η Σελήνη αντανακλά το φως του Ήλιου, θα πρέπει ν’ αντανακλούν το Φως που προέρχεται από την πνευματική ιδιότητα και να το μεταδίδουν στην καθημερινή μας συμπεριφορά.

Ο Γνώμονας είναι σύμβολο της Νομιμοφροσύνης και της Ηθικής. Οι δύο βραχίονές του αν τοποθετηθούν ο ένας πάνω στον άλλο, ο μεν κάθετος συμβολίζει την πτώση του ανθρώπου, ο δε παράλληλος το υλοποιημένο πνεύμα μετά την πτώση. Συμβολίζει το Καθήκον του Τέκτονα προς τον πλησίον του, την οικογένεια αλλά και προς τον Θεό. Με τον Γνώμονα της Λογικής και της συνείδησης εξετάζουμε τις πράξεις μας. Με την ορθή Γωνία του μας θυμίζει ότι πρέπει πάντα να αναζητάμε τον ορθό μέσο δρόμο, μεταξύ της Ελευθερίας και της Τάξης.

Ο Διαβήτης είναι σύμβολο της Δικαιοσύνης και της Αλήθειας. Κανονίζει τις σχέσεις μας προς όλους τους ανθρώπους και ιδιαίτερα τους Αδελφούς. Δεν σχηματίζει μόνον κύκλους αλλά νοείται κι ο ίδιος σαν κύκλος που όλα τα σημαία της περιφέρειας απέχουν το ίδιο από το κέντρο. Είναι σύμβολο της αιωνιότητας.

Η Σφύρα και η Σμίλη συμβολίζουν το Νου και τον Λόγο που προικίστηκε ο άνθρωπος για να γίνει ικανός να διακρίνει το Καλό από το Κακό, το Δίκαιο από το Άδικο, να εκτελεί το πρώτο και ν’ αποφεύγει το δεύτερο. Η Σφύρα συμβολίζει ακόμα την δύναμη της Συνείδησης και η Σμίλη την υπομονή.

    Αδελφοί μου, ο Ιερός Τάπητας που με τόσο σεβασμό ανοίγει σε κάθε μας συνεδρία ο αδελφός δοκιμαστής, είναι το σημείο εντός της στοάς, στο οποίο πρέπει να συντονίζουμε την σκέψη μας, αντλώντας διαρκώς μέσα από την αλληγορία των συμβόλων, την ορθή πορεία μας, σ' αυτό το μακρύ πνευματικό ταξίδι της ψυχής μας, το οποίο χρησιμοποιεί αυτά τα ατελή σκαριά, την φυσική ύπαρξη μας.