Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΡΙΑ ΣΤΗΝ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ

 Ο ΑΡΙΘΜΟΣ ΤΡΙΑ

ΣΤΗΝ ΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΣΥΜΒΟΛΙΚΗ

Αδελφοί μου.

Στο τυπικό μας ακούγεται η ερώτηση ποία είναι η ηλικία σου; Τριών ετών

Δύο είναι ο αριθμός της διαιρέσεως, της διακρίσεως, ο οποίος δρα δια αναλύσεως δημιουργώντας ασταμάτητες ποικιλίες επί των οποίων τίποτε δεν μπορεί να εδραιωθεί. Το πνεύμα το οποίο αποφεύγει να θέσει φραγμούς στην οδό αυτή καταδικάζεται στον μαρασμό, της εκ συστήματος αμφιβολίας, στην άγονη αντίθεση, στην διαρκεί πνευματική στείρωση.

Η Δυάδα αυτή είναι το σύμβολο του Μεφιστοφελή, του αενάως αρνούμενου αντιπάλου. 

Ο μύστης γνωρίζει πώς να δαμάσει τον δαίμονα αφού τον επικαλεστεί, διότι η θεμελιώδες μονάδα διαχωρίζεται γι’ αυτόν μόνον και μόνον για να ανασυντεθεί τριαδικός. Το Δύο αποκαλύπτει  το Τρία και η Τριάδα είναι μια πλέον νοητή όψης της Μονάδας.

      Η Τριαδική Μονάδα του Παντός είναι το θεμελιώδες μυστήριο της πνευματικής μυήσεως. Ο Τέκτων ο οποίος κοσμεί την υπογραφή του δια τριών σημείων σε σχήμα τριγώνου , αφήνει να εννοηθεί ότι γνωρίζει να αναγάγει δια της Τριάδος την Δυάδα στην Μονάδα. Εάν πραγματικά έχει αναχθεί στο ύψος του σημείου το οποίο υπερέχει των άλλων δύο, ουδέποτε θα πελαγώσει σε μάταιες αντεγκλήσεις , διότι θα διακρίνει χωρίς κόπο την λύση η οποία προέρχεται από μία αντινομία. Κρίνοντας αφ’ υψηλού χωρίς ουδεμία προκατάληψη και με κάθε ελευθερία πνεύματος θα προκαλέσει την ανάδοση φωτός δια της συγκρούσεως της βεβαιώσεως και της αρνήσεως.

 

ΣΥΝΘΕΣΗ

Λύση

Θέση                   Αντίθεση

Κατάφαση              Άρνηση

 

Ο κοινός άνθρωπος συζητά συνήθως με χαριτωμένη προκατάληψη. Χωρίς να σταθμίζει για κάθε πράγμα τα υπέρ και τα κατά ,  μόνον τα υπέρ θέλει να αντιλαμβάνεται και να παραδέχεται, που του είναι συμπαθεί. Αυτά τα θύματα των προκαταλήψεων, αδυνατούν να παρατηρήσουν την αλήθεια, διότι παραμένουν δέσμια μιας και μοναδικής απόψεως.

Ο στοχαστής δε διστάζει να μεταθέσει το βλέμμα του , για να μπορέσει να αντιληφθεί το πρίσμα από το οποίο ο αντίπαλός του βλέπει το αυτό ζήτημα εάν δεν πράξει έτσι δεν θα μπορέσει να αναχθεί υπεράνω της βαθμίδας της διαμάχης.

          Λόγω της εξαιρετικής αυτής σημασίας που έχει ο νόμος της Τριάδος στον Τεκτονισμό , επαναλαμβάνεται σε όλα τα κυριότερα σύμβολά του. Το πιο εντυπωσιακό απ’ αυτά είναι Το Φωτεινό Δέλτα.

Το Παν είναι ένα σχήμα του  Όντος  στο άπειρο είναι  πολλαπλές οι εκδηλώσεις του, διότι τα πάντα είναι συγχρόνως τριπλά και μονά. Για να πειστούμε αρκεί να παρατηρήσουμε μια οποιαδήποτε πράξη η οποία δεν μπορεί αλλιώς να νοηθεί, αν μη τι άλλο, ως δράση, επί οποιουδήποτε πράγματος προς εκτέλεση και επίτευξη αποτελέσματος. Σε κάθε τι λοιπόν που γίνεται , σε κάθε τι που υπάρχει, υπεισέρχονται πάντοτε τρεις όροι:

1)    Ο παράγων που δρα.

2)    Μια δεκτική οντότητα που υφίσταται δράση.

3)    Ένα αποτέλεσμα προκαλούμενο από την αλληλεπίδραση.

 Το μυστήριο της Τριάδος εφαρμόζεται αυτό οικουμενικά τόσο ώστε με διάφορες μορφές να συναντάται στα φιλοσοφικά και θεολογικά συστήματα πολυάριθμων σχολών: 

Έτσι έχει διαμορφωθεί ένας πίνακας που σ' αυτόν ο  1^ος όρος είναι ενεργός, ο 2^ος παθητικός ως προς τον πρώτο, αλλά ενεργός ως προς τον τρίτο, ο οποίος είναι πλήρως παθητικός. 

 

ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΗΣ ΤΡΙΑΔΟΣ

ΑΡΙΘΜΟΙ 1 2 3

Φωτεινό Δέλτα Τρίγωνο Ακτίνες Νέφη

Βραχμανισμός Βράχμα Βισνού Σίβας

Χριστιανισμός Πατήρ Υιός Αγ. Πνεύμα

Πλατωνισμός Αρχή Λόγος Υπόσταση

Ουσία (ESSENCE)

Μυστικισμός Πνεύμα Ψυχή Σώμα

Ερμητισμός Αρχαίος Αζώθ Ύλη

Αλχημεία Θείον Υδράργυρος Άλας

Τεκτονισμός Σοφία Ισχύς Κάλλος



    Άλλες Τριάδες θέτουν αντιμέτωπες δύο ενάντιες αρχές (1^η  και 2^η , + και - ) δια της συνθέσεως των οποίων  δίδεται γένεσης  στον τρίτο όρο (ΙΙΙ ουδέτερο ή ισορροπημένο).

Ενεργό Παθητικό Ουδέτερο 

Πατήρ Μήτηρ Τέκνον

Όσιρις Ίσις Ώρος

Ήλιος Σελήνη Τρίγωνο

Λογική Φαντασία Νόηση

Έλξη Άπωσης Σταθερότης Δύναμη Ύλη Κίνηση

Στάθμη Νήμα στάθμης Γνώμων

          Τα διακριτικά κοσμήματα των τριών πρώτων αξιωματικών της Στοάς αποτελούν εύγλωττη απόδειξη του νόμου της Τριάδος.

ΟΙ ΤΡΙΛΟΓΙΕΣ

          Οι Αρχαίοι Τέκτονες θεμελίωσαν το οικοδόμημα τους ( το Έργο τους ) επί τριών στηλών τις οποίες ονομάζουν Σοφία , Ισχύ , και Κάλλος , προς τιμήν των αρχαίων  θηλυκών θεών στις οποίες οι ζωγράφοι του Μεσαίωνα αφιέρωσαν τρεις από τις 22 αλληγορικές συνθέσεις της μεγάλης αρκάνας  του Ταρώ ( αριθμός  3 Αυτοκράτειρα ,  αριθμός 11 Ισχύς, αριθμός  17 Αστήρ ).

          Η πρώτη (Σοφία) παρουσιάζεται με τη μορφή μιας ουράνιας Αυτοκράτειρας , πτεροφόρου , όπως η Παρθένος του Ζωδιακού Κύκλου ή η Ουράνια Αφροδίτη.

Είναι η Σοφία των Γνωστικών , η Παρθένος Μήτηρ των Ιδεών, εξ ων γεννιούνται οι μορφές. Είναι ο Νους ο οποίος συλλαμβάνει το σχέδιο του οικοδομήματος που καθορίζει τα όριά του.

          Η Ισχύς εκτελεί τις συλλήψεις δαμάζοντας τις αντιδραστικές ενέργειες. Δεν εμφανίζεται με αθλητική όψη, αλλά αντίθετα ως γυμνή εύχαρις και λεπτοκαμωμένη, η οποία δαμάζει με ένα μόνο χαμόγελο το λιοντάρι που βρυχάται, έμβλημα των παθών τα οποία πρέπει να τιθασεύσουμε και να πειθαρχήσουμε προς το συμφέρον του ακολουθούμενου Μεγάλου Έργου.

          Όπως η αλήθεια έτσι και το Κάλλος εμφανίζονται ως γυμνές γυναίκες . Η τελευταία ποτίζει το αποξηραμένο έδαφος το οποίο παρ’ αυτά πλουμίζεται με άνθη και με χλόη. Είναι το Ιδανικό , η Νεράιδα που καλλωπίζει την ζωή και την καθιστά αξιαγάπητη , παρά τις αθλιότητες και την σκληρότητα της.

          Στα μάτια του Σκωτικού Τεκτονισμού το Τεκτονικό Τρίγωνο υπενθυμίζει την τριλογία : Ελευθερία , Ισότητα , Αδελφότητα.

Στην πολιτική η τριλογία αυτή περικλείει διαψεύσεις, δεν συμβαίνει αυτό και με την μυσταγωγία.

          Η αληθινή Ελευθερία ανήκει στον άνθρωπο τον απαλλαγμένο από την τυραννία των ελαττωμάτων και των παθών του όπως από την δουλεία της πλάνης και των προλήψεων. Είναι κτήμα μόνον του μύστη ο οποίος παραμένει ελεύθερος, έστω και αν είναι φορτωμένος με αλυσίδες εκ μέρους των εχθρών του Καλού. Η αληθινή ελευθερία είναι ανεκτίμητη και μη εξαγοράσιμη :

Ο άνθρωπος  που την κατέχει ως κτήμα του κανείς δεσπότης ή αφέντης μπορεί  να του την αφαιρέσει.

          Η Ισότητα είναι κτήμα μόνον του φιλοσόφου ο οποίος θεωρεί τον κόσμο ως ένα θέατρο, όπου ο καθένας  παίζει τον καθορισμένο ρόλο του. Πολύ κωμικός θα ήταν ο ηθοποιός ντυμένος με ρούχα πρίγκιπα ο οποίος περιφρονεί τον συνάδελφό του,  που θα έπρεπε να παίξει τον ρόλο του ζητιάνου. Δεν είναι και οι δύο ηθοποιοί ;

Εάν ο ένας είναι ανώτερος από τον άλλο , αυτό θα κριθεί από το κατά πόσο θα κατορθώσει να φανεί καλύτερος στα μάτια του δραματουργού και του θεατή.

          Η Αδελφότητα τέλος , απορρέει στα μάτια των Αγγλοσαξόνων από την βεβαιότητα ότι όλοι είμαστε παιδιά του ενός και μόνου Πατρός. Παραμερίζοντας κάθε θεολογία οι Λατίνοι, αντλούν από το συναίσθημα της ανθρώπινης  αλληλεγγύης την βεβαιότητα ότι υπάρχουν μεταξύ των ανθρώπων δεσμοί πιο ισχυροί από τους δεσμούς αίματος. Το ανθρώπινο γένος είναι περισσότερο συγγενές και ενωμένο από ότι θα ήταν μια μεγάλη οικογένεια διότι αποτελεί ένα μοναδικό σώμα του οποίου αποτελούμε τα επί μέρους κύτταρα, εμψυχωμένα από την βασική αρχή της ζωής.

 Εάν διαπράξουμε κάποιο αδίκημα σε βάρος κάποιου άλλου , είναι σαν να αδικούμε τον ίδιο μας τον εαυτό και να τον πλήττουμε ενεργώντας σαν σύνολο, και το αντίθετο βέβαια είναι εξίσου αληθινό.